Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Σήμερα (και όχι μόνο) νιώθω πως ότι θα έλεγα εγώ, το λες εσύ για μένα, ταυτίζομαι τόσο πολύ με τις τοποθετήσεις σου, που αρχίζω να ανησυχώ....  

Υ.Γ. Μία μόνο συμπλήρωση...Αρκεί ο Κυρίαρχος να συνειδητοποιήσει το λάθος του και να μην ερμηνεύσει την απόρριψη σαν τιμωρία...
Τότε θα ισχύει αυτό που είπε και παλιότερα ο @guruni, ότι η μεγαλύτερη τιμωρία του θα είναι πως θα ξέρει ότι έχει κάνει λάθος...

 

Κύριος ≠ Θεός/Πάπας
ΔΕΝ έχουμε το αλάθητο
ΔΕΝ ξέρουμε τον άλλο
ΔΕΝ κρίνουμε βάση του δικού μας εγωισμού.

Αν κάνουμε μαλακία καλά θα πάθουμε και θα τιμωρηθούμε. Και αν η λέξη "τιμωρία" στα λημέρια μας μοιάζει να ανήκει μόνο σε μας τότε θα την αλλάξω με τη λέξη "νουθεσία". Πώς θα γίνεις καλύτερος Κύριος απέναντι στο άτομο που αγαπάς (ή έστω είσαι ερωτευμένος) αν δεν κάτσεις να ακούσεις τι έχει να σου πει; Αυτό το άτομο υποτίθεται ότι αποφάσισε να σου δοθεί - άρα σ' εμπιστεύτηκε. Με λίγα λόγια, αν έκανες κάτι που το πλήγωσε, καλά θα κάνεις έστω να ακούσεις το λάθος σου απέναντί του...

 

Εγώ πάλι δεν ανησυχώ καθόλου     

Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι για να συνειδητοποιήσει ο Κυρίαρχος το λάθος του πέρα από μια ειλικρινή συζήτηση. Βασικά για κανέναν άνθρωπο δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω από αυτό  

 

Ο Κυρίαρχος υποθέτω πως συνειδητοποιεί το σφάλμα του από τις αντικειμενικές συνέπειες. Η συζήτηση είναι απλά ένδειξη διάστασης απόψεων μεταξύ των δύο ανθρώπων. Η διάσταση απόψεων δεν συνιστά σφάλμα του Κυρίαρχου, ας μην το φτάσουμε και ως εκεί  

 

Όχι βέβαια    

 

Τιμωρία με επαναλαμβανόμενη μορφή προφανώς και δε μπορεί να υπάρξει.

Όμως για τον Κ υπάρχουν 2 βασικές, νομίζω, αλλά και επώδυνες μορφές τιμωρίας.

1) Να νιώσει ο ίδιος "ηττημένος" και ότι "ξεπέφτει" για κάποιο λόγο στα μάτια και την κριτική σκέψη της υ του.

2) Να χάσει την υ του. Με δική του ευθύνη-υπαιτιότητα. Κάθε χωρισμός πονάει και για κάποιους μπορεί να είναι τελικά λύτρωση, όμως από την άλλη σίγουρα κάποιοι υποφέρουν πραγματικά. Ακόμη και Κ. Που μέσα από την εξαίρεση επιβεβαιώνουν (συχνά πανηγυρικά) τον κανόνα.

 

Συμφωνώ απόλυτα με την απάντηση του @dimfetishman  
Θεωρώ ότι το θέμα έχει να κάνει και με την πολυσυζητημένη έννοια της συναίνεσης.
Ως προς το 1) έχω να προσθέσω ότι καλό θα ήταν αυτό να μην εκληφθεί ως τιμωρία, ειδικά αν υπάρχει πρόθεση να συνεχιστεί η σχέση αλλά σαν αφορμή για σκέψη και τυχόν αλλαγές πλεύσης που χρειάζονται. Αν εκληφθεί ως τιμωρία τότε και για τον ίδιο τον Κ έχει τελειώσει η σχέση ακόμη και αν δεν το θέλει.
Και 2) με τον κίνδυνο να θεωρηθώ φάουλ από πολλούς συνομιλητές θα πω ότι σε μια σχέση τέτοια, συνήθως ο Κ επενδύει περισσότερα από τον υ, ειδικά στην αρχή. Άρα δεν θεωρώ του Κ αυτούς εξαίρεση αλλά κανόνα  

 

Τιμωρία Κυρίαρχου;
Πως δεν επιτρέπεται....
να τους στείλουμε ως διαπραγματεύτρια τη Ζωή...
...θα φάμε release άμεσα βέβαια ,αλλά αυτό είναι άλλο τσάπτερ.

 

Παρακαλώ μη μου θυμώσει κανείς   αλλά νομίζω ότι θα γινόταν πιο εύκολο στον κάθε Κυρίαρχο να προσαρμοστεί σε νέες καταστάσεις αν αυτά τα μαντάτα για "αλλαγές πλεύσης που χρειάζονται" του τα έσκαγε επιτροπή εμπειρογνωμόνων αντί για την υποτακτική του μόνη της και αν σε αυτή την επιτροπή μετείχε και ένας καλός γελωτοποιός …  

 

Δεν πιστευω οτι μπορει ενα υ να "τιμωρησει" εναν Κ. Ο μονος που μπορει να "τιμωρησει" εναν Κ ειναι ο ιδιος του ο εαυτος (ειπωθηκε και σε αλλα ποστ αλλα το ξαναλεω γιατι με βρισκει απολυτως συμφωνη)..
Οπως "τιμωρειται" και το ιδιο το υ και απο τον εαυτο του..Οταν απογοητευσει τον Κ του ή οταν δεν τον ικανοποιησει οπως εκεινος θα ηθελε.
Ως προς την εκδικηση που διαβασα σε καποια ποστ..τη βρισκω εντελως ανουσια. Αν ο Κ παραδεχτει το λαθος του, απολογειται με λογια ή με πραξεις ή με το να μην επαναλαβει το λαθος του και η σχεση προχωραει. Αν ο Κ δεν παραδεχτει το λαθος του και το υ δεν μπορεσει να το αποδεχτει αυτο με τιποτα και καταπιεζεται, τελειωνουν τη σχεση και χωριζουν τους δρομους τους.

 

ΣΕ μια σχεση ειτε ειναι BDSM η οχι ΔΕΝ πρεπει να ξεχναs oτι διπλα σου εχειs εναν ανθρωπο. για να μπορεσειs να κυριαρχησειs! σε καποιον πρεπει πρωτα να τον ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ! Η κατακτηση ειναι ΤΕΧΝΗ για να το πετυχειs αυτο πρεπει να κατανοησειs τιs αναγκεs του αλλου και να σεβαστειs καποια θελω του. π.χ. εναν αντρα υποτακτικηs ψυχολογιαs πρεπει να τον φερω κοντα μου και να τον κανω να με αγαπησει! και περα απο την αναγκη του για υποταγη ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!! να του καλυπτω και την καυλα του σαν ΑΡΣΕΝΙΚΟ! και τοτε πετυχαινω την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ- ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.   η υπερτατη τιμωρια ειναι η παυση τηs σχεσηs!

 

Κανένας δεν έχει το αλάθητο.Σαφως και επιτρέπεται.