Τι ΔΕΝ σας αρέσει σε μια βανιλα σχέση;

Τιποτα

 

   

σιγουρα ?

 

Η απόσταση

 

Το πολιτικά ορθό

 

Τι δε μου αρέσει;

χμ... δε μου αρέσει το σημείωμα σε ψυγείο...

" με το κοκορέτσι δε σταματάς και στο μάρκετ για να μου πάρεις Ταμπόν"

Υ.Γ παρεμπιπτόντως δε μου έτυχε αλλά μου το μετέφερε φίλος
Υ.Γ2 Ευτυχώς σιχαίνομαι το κοκορέτσι

 

Η περιττη ελευθερία.

 

Θέλεις να απολαύσεις μια ταινία που περιμένεις καιρό.
Με την ηρεμία σου και την ησυχία σου. Αλλά, το κορμί
δίπλα σου έχει όρεξη για κουβέντα και σχολιασμό.

Κατάσταση vanilla
Βρε πουλάκι μου, άσε με να συγκεντρωθώ.
Γκρίνια για μέρες. Θυμάται το σκηνικό σε
άσχετη στιγμή, πάλι γρκίνια.

Κατάσταση BDSM
Απλά, βγάζεις το εσώρουχο της, το τοποθετείς
στο στόμα τις μέχρι το τέλος. Problem solved!!

 

τα μή, τα όχι και οι φλατ καταστάσεις!

 

Εχουν γραφτεί πάρα πολλά μηνύματα και κάποια νιώθω πως είναι αρκετά αντικρουόμενα μεταξύ τους και αυτό οφείλω να ομολογήσω ότι με έβαλε σε σκέψεις που μπορώ να πω πως με έχουν απασχολήσει στο παρελθόν αρκετά.
Αρχικά οφείλω να ομολογήσω ότι δεν θα έλεγα ότι έχω ιδιαίτερη εμπειρία από τις βανίλλα σχέσεις, μιας και πάντα ακόμα και στις μη άκρως bdsmικες καταστάσεις μου υπήρχαν στοιχεία. Για να είμαι ειλικρινής δεν με απασχολεί το να βάλω ταμπέλα σε κάθε σχέση μου αλλά το να ξέρουμε και οι δύο τι ακριβώς θέλουμε. Και μια ταμπέλα καλώς ή κακώς δεν μπορεί να τα περικλείει όλα πιστεύω.
Το ερώτημα που τίθεται όμως στο νήμα μου φαίνεται αρκετά απλό (σε πρώτη φάση τουλάχιστον). Πρώτον, επειδή είμαι αντιδραστική σαν άνθρωπος δεν τα πάω πολύ καλά με οτιδήποτε είναι "κοινωνικά αποδεκτό" και τα πρότυπα και όλα αυτά. Κάτι το οποίο είναι τελείως δική μου λοξα θα έλεγα οπότε δεν είμαι και σίγουρη αν έχει βάση πάνω στο τι δεν μου αρέσει στις βανίλλα σχέσεις.
Ως προς τα πιο πρακτικά τώρα. Προσωπικά δεν αντέχω την έλλειψη ειλικρίνειας κατ' επέκταση και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Προφανώς και μπορεί σε μια βανίλλα σχέση να υπάρχει ειλικρίνεια και πιστεύω πως είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και όχι τη σχέση. Συνήθως όμως δεν υπάρχει στην πλειονότητα τέτοιου τύπου σχέσεων. Αυτό έχω βιώσει από τις σχέσεις στο περιβάλλον μου τουλάχιστον.
Μετά θα έλεγα το κομμάτι της γκρίνιας. Που ουσιαστικά κατά μία έννοια έχει άμεση σχέση με το κομμάτι της ανειλικρινειας.
Αυτό βέβαια που εγώ δεν αντέχω θα έλεγα στις βανίλλα σχέσεις είναι το κομμάτι του εγωισμού που βγαίνει και από τις δύο πλευρές με αποτέλεσμα την ψυχική απόσταση που δημιουργείται αλλά κυρίως με στοιχειώνει η μόνιμη σκέψη του τι μπορεί να θέλει ακριβώς. Και κάπου εδώ το πραγμα βαθαίνει. Γνωρίζω απόλυτα πως αυτό τρέφεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις ανασφάλεια μου και έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές την πιθανότητα να χρησιμοποιώ το bdsm για να μην τις αντιμετωπίζω. Παρόλ' αυτα νιώθω πως μεσα από αυτόν τον κόσμο έχω βρει τι ακριβώς χρειάζομαι για να μην γίνομαι έρμαιο των ανασφαλειών μου κάτι που μου συμβαίνει στις βανίλλα σχέσεις μου σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Ίσως όμως ο μόνος λόγος που μπορώ να πω ότι συμφωνώ κάπως με τον @Necrotik στην όλη τοποθέτηση του (αν την έχω καταλάβει απόλυτα σωστά) είναι το ότι υποσυνείδητα ποτέ δεν ξέρουμε τι μας παρακινεί και τι πραγματικά συμβαίνει μέσα μας. Τουλάχιστον όχι με βεβαιότητα 100%. Οπότε το αν κρύβουμε κάτι κάτω απ' χαλάκι ή αν βρίσκουμε τον τρόπο λύσης του έχει να κάνει πιστεύω με το αν προσποιουμαστε το ότι είμαστε εντάξει και μας αρέσει μια κατάσταση ή αν αυτό είναι όντως πραγματικότητα. Και αυτό μόνο ο καθένας μπορεί να το απαντήσει στον εαυτό του.

 

Και μονο ακουστικα και αισθητικα η λεξη,ορος, <βανιλα> μου ακουγεται καπως!
Δεν μου λεει τπτ μια λεξη ,παυλα <ταμπελα> οποτε δεν εχει τπτ να με χαλαει..
Ειναι οτι ειναι ,οπως ειναι ,καθε περιπτωση .  

 

Υπαρχουν πραγματα που δε μου αρεσουν στις βανιλα σχεσεις και πραγματα που δε μου αρεσουν στις bdsm σχεσεις. Εν τελει ομως αυτο που εχουν κοινο ειναι απλα η προσδοκια.

Προσδοκια για κατι αλλο ή για κατι περισσοτερο απο αυτο που ηδη βιωνεται. Προσδοκια για να προσφερουν οι συνθηκες κατι περισσοτερο απο αυτο που εκ των πραγματων ειναι δυνατον να προσφερουν. Προσδοκια να ειναι ο αλλος κατι διαφορετικο απο αυτο που ηδη ειναι. Προσδοκια να κανει ή να θελει ο αλλος κατι περισσοτερο απο αυτο που ηδη κανει ή θελει.

Και το οτι δε μου αρεσει η προσδοκια και στις δυο εκδοχες των σχεσεων δε σημαινει επ' ουδενι πως εγω προσωπικα ειμαι απαλλαγμενος απο αυτην.

Νομισματα, νομισματα... Τοσο αναποφευκτα οσο η ιδια η αναγκη για συντροφικοτητα.

 

When expectations meet reality it gets really ugly really fast...