Τι έμαθα από τα λάθη μου.

Λάθη έχω κάνει πολλά.
Λάθη θα κάνω και στο μέλλον.
Έκανα λάθη ακόμα και την στιγμή που ήξερα ότι θα κάνω το λάθος.
Δεν μετάνιωσα ποτέ.
Λυπάμαι μόνο που μέσα στα λάθη μου στεναχώρησα αθώους ανθρώπους που δεν έφταιγαν από την δική μου ορμητική φύση.
Έμαθα μέσα από αυτά και τώρα πια κάνω τα λάθη μου ακόμα καλύτερα.
Ακόμα και μέσα στην καταστροφή των λαθών πρέπει πάντα να υπάρχει ένα ξέφωτο με χιούμορ.

 

Ο άνθρωπος είναι άπληστο ον οπότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να καθυστερήσεις αυτό που ούτως ή άλλως θα συμβεί.
Ενδεχομένως να σε σώσει ότι κάποιος δεν θα έχει την υπομονή να περιμένει.

 

Λάθη; Σε D/s σχέσεις; Δεν θα το έλεγα. Έχω σκοντάψει, έχω αστοχήσει, έχω μπερδευτεί, έχω φάει τα μούτρα μου, έχω κάνει μαλακείες, ναι. Επιλογές και πειραματισμοί ήταν. Και πάντα ήμουν ο εαυτός μου κι όποτε σκέφτηκα »Μωρέ μήπως να λειάνω λίγο τις άκρες;» δεν έπιασε γιατί δεν ήμουν πλέον εγώ και -ω, η έκπληξη- δεν άρεσε τελικά. Γι αυτό λέω συνέχεια ότι είναι μεγάλη τύχη να βρίσκουμε συμβατούς ανθρώπους. Δεν μετανοιώνω, άρα ό,τι στραβό έχω προκαλέσει δεν το βιώνω σα λάθος αλλά σαν εμπειρία.

 

τα λάθη είναι η αρχη της ζωής