Τι να την κάνει;

Και αντιληπτή να είναι η χειραγώγηση που συνήθως είναι..πάλι επιλογή του χειραγωγημένου ειναι να επιλέξει την χειραγώγηση για όποιους δικούς του λόγους.

 

Σ ευχαριστώ αυτό κάνω εδώ και μέρες βοηθάει και η καραντίνα.

Αυτό το κατάλαβα !!!!
Τα άλλα δύο όμως δεν....  

 

εξαίρεσες δηλαδή το 80%

 

έχει ήδη διατυπωθεί οτι χρειάζεται μια αριστοκρατικότητα, μια θεώρηση των άλλων ως ηλιθίων, για να σταθεί η θεωρία του άμοιρου θύματος.

 

Πήγα στο οικόπεδο μου και έφτιαξα μια καλύβα κατά πως μου αρέσει εμένα και μόνο εμένα. Δεν ρώτησα κανέναν. Δικό μου ήταν το οικόπεδο. Δεν είχα όμως χρήματα να το περιφράξω και έμπαιναν μέσα όλοι. Μετά τον ενθουσιασμό για ότι είδαν άρχισε ο καθένας να μου λέει απόψεις για την δική μου καλύβα κατά πως θα την έκανα καλύτερη. Τους απομόνωσα γιατί με κούρασαν. Βρήκα χρήματα και έκανα περίφραξη. Αλλά και πάλι δεν ήταν καλά οχυρωμένη. Μου φώναζαν από έξω τι κάνω λάθος και τι να διορθώσω.
Σε όποιον δεν αρέσει το D/s και το M/s κατά πως έχουν δεν είναι υποχρεωμένοι να το ζήσουν. Για όσους θέλουν να προσπαθήσουν δεν έχει ουτε μα ούτε μου.. αν δεν σας κάνει βρείτε αυτό που σας κάνει, και ζήστε το. Τόσο απλά.

 

Τα παράπλευρα οφέλη του Κ/υ. Δεν ήμουν καθόλου φυσικό ταλέντο, έχω περάσει χροοονια εκπαίδευσης 

 

Ποτέ δεν μπόρεσα να αποδεχθώ ως μέσο εξέλιξης των μελών μιας σχέσης τον λεκτικό υποβιβασμό, την συναισθηματική ταπείνωση και τα πάσης φύσεως υποτιμητικά σχόλια που αναφέρονται στο αρχικό ποστ του νήματος ως χαρακτηριστικά μιας D/s σχέσης.
Γι αυτόν τον λόγο, το μόνο που ενδεχομένως μοιάζει να λειτουργεί σε ένα τέτοιο πλαίσιο σχετίζεσθαι, είναι η συναινετική χρησιμότητα του ενός μέλους ως πεδίο s/m αποφόρτισης, κάτι το οποίο προσωπικά δεν με εκφράζει.

 

Τι σημαίνει «σε θεωρεί άχρηστη»;
Αν ο Κ θεωρεί το υ άχρηστο είτε του εξηγεί πώς να γίνει χρήσιμο και του δίνει κάποιο περιθώριο χρόνου, είτε το υ αυτό έχει ουσιαστικά πάψει να είναι υ του Κ αυτού. Έχει πέσει σε αχρησία. Δεν του είναι χρήσιμο.

Αν ο Κ αποκαλεί το υ άχρηστο, μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, διόλου άσκημα πολλά από αυτά, μπορεί όμως να είναι και μια προειδοποίηση. Το υ ρωτάει. Τον Κ, όχι εμάς.

Συμφωνώ απολύτως ως προς το πρώτο σκέλος, ότι για να είναι ένα υ και doormat, για αυτό δεν μιλάμε; θέλει εμπειρία, θέλει αυτογνωσία, θέλει και έρωτα για τον ρόλο του υ, για να γίνει όμορφα. Δεν βλέπω όμως κίνδυνο κακοποίησης και εκμετάλλευσης, βλέπω ορατό ενδεχόμενο να μην περάσουν καλά και να αναγκαστούν να κάνουν πίσω Κ και υ, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται.

Παρένθεση, για να δω κίνδυνο εκμετάλλευσης και κακοποίησης χρειάζομαι γεγονότα, όπως χρειάζομαι γεγονότα και για να δω συνειδητές υστεροβουλίες, έλεος κάπου με τα βαριά λόγια στον αέρα! θυματοποιήσεις, αποφυγές ευθυνών κλπ.

Επιλογή είναι. Και η μη επιλογή της παραμονής την σχέση που έχει γυρίσει στραβά, επιλογή είναι. Η εύκολη επιλογή σε σχέση με την αποχώρηση γιατί η πρώτη έχει την ασφάλεια της μιζέριας η δεύτερη έχει αβεβαιότητα και το ενδεχόμενο να καταλήξει πάλι στην μιζέρια του να μην περνάει καλά. Και τότε τι θα λέει, πως ο πρώην φταίει και γι αυτό;

 

Συμφωνώ απόλυτα και με εσένα και με τους περισσότερους προγράψαντες, όμως μίλησα για απειρία και όχι για κλάψα και εκούσια θυματοποίηση. Χαίρομαι που εντόπισες και ανέφερες την εμπειρία και την αυτογνωσία, κάτι που δίνει νόημα σε όσα είπα σχετικά με πιθανή «κακοποίηση» άπειρου υ (ανεξαρτήτως φύλου). Από εκεί και πέρα δύο συναινούντες ενήλικες μπορούν να απολαύσουν αυτό που επιθυμούν και όπως αυτοί το ορίζουν.

 

Διαβάζοντας την εξέλιξη αυτού του νήματος, απ’ έξω, ένιωσα την ανάγκη να τοποθετηθώ.

Όπως κάθε θεωρία που αφορά τον άνθρωπο αλλά δεν εμπεριέχει τον παράγοντα άνθρωπο, βγαίνει από τα λογικά συμπεράσματα. Σε περιπτώσεις φασιστοφέρνουν ή ναυαγούν σε σκοταδισμό και αυτισμό.

Είναι υγεία να μπορούμε να ισορροπούμε την σκέψη μας με τις αισθήσεις μας. Αυτή η ισορροπία λέγεται λογική.

Ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όπως η κακοποίηση προσεγγίζεται με προσοχή ή αν μη τι άλλο με μια ανάλογη γνώση επί του θέματος.

Όταν απλά έχεις μπουκώσει από θυματοποιημένες κλαψομούνες δεν έχεις θεωρία, έχεις αντίδραση ή ξέσπασμα.

Η ενοχοποίηση των θυμάτων είναι μεγάλο σφάλμα.

Η κακοποίηση ξεκινά από την συνειδητή απόφαση κάποιου να σε βλάψει που γίνεται πράξη.

Όσο έμπειρος και αν είσαι όσα και αν σε έχουν διδάξει τα λάθη σου στη ζωή, πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν έχεις μάθει. Πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος /δυνατός/ πονηρός από εσένα που αν θελήσει να σε βλάψει, θα σε βάλει στόχο και θα σε πετύχει. Σ όποια ηλικία και iq.

Κανείς μας δεν είναι άτρωτος. Κανείς μας δεν είναι απόλυτα ασφαλής. Είναι θέμα καθαρής τύχης να μην γίνει στόχος κάποιου αρρωστημένου μυαλού.

Και όταν σου συμβεί, το πρώτο που σκέφτεσαι είναι «πως το επέτρεψα να μου συμβεί αυτό?» Σου είναι αδιανόητο το πόσο εύκολα κάποιος κατάφερε να σε πατήσει κάτω. Για όσο καιρό βρίσκεσαι σε αυτήν την θέση θα είσαι θύμα. Για όσο ζεις με την ψευδαίσθηση ότι το «επέτρεψες» και ότι έχεις κάποιο μερίδιο ευθύνης, θα εμποδίζεις τον εαυτό του από το να αντιμετωπίσει το τραύμα του.

Η άρνηση είναι μια δύσκολη φάση που σε κάποιους μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη ζωή.

Όπως σε κάθε τι, ο τρόπος που θα διαχειριστείς αυτό που έρχεται στον δρόμο σου, έχει να κάνει με την προσωπικότητά σου. Για κάποιους η ταμπέλα θύμα είναι όπλο χειραγώγησης,

Για κάποιους αδυναμία και ελάττωμα.

Το «θύμα» δεν είναι ούτε ταμπέλα ούτε απαίτηση ούτε ανικανότητα. Είναι το γεγονός.

Και η αναγνώριση του, είναι μια πολύ δύσκολη και επώδυνη διαδικασία, αλλά και η μόνη τελικά που μπορεί να σε βοηθήσει να βγεις πιο δυνατός από όλο αυτό. Η άρνηση θα διατηρήσει την πληγή σου, θα στην μολύνει και θα την συναντάς σε κάθε δυσκολία σου. Θα υπάρχει ένας μόνιμος φόβος και θυμός στην βάση της κάθε σκέψης σου. Η άρνηση είναι το ψέμα που μας φανατίζει. Γιατί μόνο ο φανατισμός μπορεί να σε βοηθήσει να βγεις από την πραγματικότητα.

Από την άλλη μεριά, ποτέ δεν πιέζεις ένα θύμα να αναγνωρίσει την αλήθεια. Το αφήνεις να βρίσκεται στην άρνηση του για όσο καιρό χρειάζεται , μέχρι να είναι έτοιμο να το αντιμετωπίσει. Θέλει δύναμη ψυχής – κότσια για να να βγεις από αυτό.

Το να καταφέρεις να συγχωρέσεις τον εαυτό σου που δεν είσαι ανίκητος, μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι. Μόνο όσοι κατάφεραν να βγουν από αυτή τη κόλαση ξέρουν πόσο σκληρά πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου.

Το βίωμα σου λέει μια απλή και δύσκολη αλήθεια. Ο άνθρωπος, είναι τόσο ικανός για αγάπη όσο και για απάτη. Η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να είναι τόσο δυνατή όσο και ευάλωτη.

Η εμπιστοσύνη δεν είναι ανικανότητα ούτε ελάττωμα, είναι αναγκαίο να «ρισκάρουμε» για να μπορούμε να ζούμε όμορφα. Έχεις επιβιώσει και τώρα ξέρεις πόσα σκοτάδια μπορείς να αντέξεις και να απολαύσεις ξανά, να ανοίξεις ξανά.

Γίνεσαι θύμα από ατυχία, παραμένεις θύμα από επιλογή.

Υ.γ. Το d/s δεν συνδέεται με την κακοποίηση ή την εκμετάλλευση, περισσότερο ή λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη σχέση.

 

Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω.