Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

εμπρός που ;

 

 

Emptiness

Your smile fades as the morning comes
I reach out for you but I can’t hold on to you
Whatever I try you’re even further away
It hurts me to see I am all alone again

I tried to run to you but something held me back
I found myself chained to a brick wall
The more I pull on the chains the more they cut into my flesh
If I pull harder they’ll kill me

I fall on my knees and I feel tears running down my face
There is nothing I can do to set myself free
And you are leaving
You didn’t even look back to look into my eyes just one last time

The dark surrounds me
I faced the truth in which I will never be free again
I still wonder whose fault that is
I hoped for so long that there is a way back
I believed there was a way back

I know I need to stop believing
The belief in a better tomorrow just made it worse
I’m waiting for something to get me out of this world
I’m waiting for you for nothing else

My tears turned into blood
And my love into hate
I found a way out of this dark world
I grabbed those chains and pulled as hard as I could

I felt the cold metal cutting into my flesh
I felt the blood run down my arms
But I didn’t care I just wanted out
I wanted to see you one more time

With my last breath I called your name
I begged for your mercy
As I waited on the cold floor for you to come
I let one last tear fall down
That last tear became the witness of my emptiness.

 

Kornelija Hajek

p.s: To σκοτάδι.

 

Οι αναποφασιστοι ανθρωποι...
Αννθρωποι που βαζουν στα "θελω" τους το "ΑΝ"...

 

Η στασιμότητα που στην ουσία είναι ένας μικρός θάνατος ... και το να προσπαθούν άσχετοι (συνήθως περιορισμένων πνευματικών οριζόντων) να προσαρμόσουν την σκέψη μου στα δικά τους (στενά) καλούπια. Σαφής ένδειξη εσωτερικής ρηχήτητας. Α, και η μικροαστική μιζέρια: Να βρούμε μια *θεσούλα* με καλούτσικο *μισθουλάκο*, να πάρουμε και ένα *αυτοκινητάκι*, και να βρούμε ένα *σπιτάκι*. (Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Όταν δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, τότε φυσικά ζεις με αυτά και με ακόμα λιγότερα. Δεν είναι κακό να συνειδητοποιείς την πραγματικότητα και να προσαρμόζεσαι ανάλογα. Στηλιτεύω εδώ άτομα τα οποία έχουν την οικονομική άνεση να κάνουν κάτι περισσότερο αλλά τελικά επιλέγουν να τα κάνουν μασούρια όπως ο γερο-Λαδάς)

 

πολλλλλλα πραγματα με φοβιζουν...αυτο που φοβαμαι ομως σημερα ειναι οτι θα χασω πολλες ωρες πριν καταφερω να μπω στο σαιτ σας!!!...βοηθεια καποιος???...πληζζζζζζ....

 

Φοβάμαι:

τα ποντίκια

τη βλακεία

την αναπηρία

το φόβο

τα τεράστια κύματα (τόσο τεράστια που δεν υπάρχουν)

το να μην τον ξαναδώ

την μη επιλεγμένη σκλαβιά

 

το φόβο. τη δειλία. και τη δική μου και των άλλων.

 

Απάντηση: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

φοβαμαι την βλακεία την ανικανότητα και την αναπηρία

 

Απάντηση: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

.....τον πάγο.

 

... θα φανει μαλλον γελοιο αλλα φοβαμαι καπως την συγκρουση πλανητων. Ολοκληρων πλανητων η πλανητικων συστηματων βασικα. Ειναι καπως πολυπλοκο να εξηγησω το γιατι.

 

Tη μοναξιά. Τίποτε άλλο.

 

Απάντηση: Re: Τι σας φοβιζει περισσοτερο?

Με πρόλαβες, συνυπογράφω.