Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Χαχαχαχαχχαχα...το μέντιουμ της οικογένειας πάντως είναι ο @Tenebra_Silente, να ξέρεις αδερφούλα!
Γαμάτο όνειρο πάντως.. εμένα μ' άρεσε  

 

Οι σκοτεινές ιστορίες και τα περί πνευμάτων είναι δική μου αποκλειστικότητα. Η @Brigitte ούτε που θέλει ν' ακούει τέτοια πράγματα.
Καλύτερα να μην πατήσω ποτέ μου πόδι σπίτι σου, γιατί παίζει να φέρω μαζί μου και καμιά στρατιά από poltergeist ( ουου ουυουυο ουυυ, τρομαχτερή μουσική υπόκρουση χαχα ). Κάποτε πάντως το μωράκι θα πάμε να το μαζέψουμε απ' τις γιαγάδες του. Καλά να είμαστε και αργά ή γρήγορα θα μας έρθει.
Αν έχει και τις ματάρες της τρελόγκας της @Brigitte θα είναι κουκλί.

Btw, θες να μας δεις στον ξύπνιο σου, αλλά δεν κουνάς τα οπίσθια σου να έρθεις Αθήνα. Εμείς πάντως παίζει και να βρεθούμε Ιωάννινα κάποια στιγμή στο 2018.
Ακριβώς πότε, δεν το γνωρίζω ακόμη.

Υ.Γ.

@Brigitte έχεις ακόμη αμφιβολίες για τις "ικανότητες" μου? Τις έχεις δει live. Άπιστε θωμά, ε άπιστε θωμά   

 

@Brigitte @Tenebra_Silente χαχαχα τελικά κάπου έπεσα μέσα.Γενικά βλπω περίεργα όνειρα. Είμαι αθήνα πλέον :Ρ απλά προσαρμόζομαι σιγά σιγά.Στείλτε μου αν θέλετε πιμι να συντονιστούμε  

 

Σύντομα θα λάβεις "φώτιση" τέκνον μου χαχα. Στο εν τω μεταξύ καλή προσαρμογή να έχεις.

Υ.Γ.

Μόνο ο Μπαρμπά Σκοτάδιας πέφτει πάντα μέσα, αμ πως χαχα...   

 

ψωναρα 

 

Εγώ ψωνάρα? Εγώ που σαν τον Ιρλανδό στο Braveheart για να συνομιλήσω με κάποιον που θα ήταν ισάξιος μου, κοιτώ στον ουρανό?
Εγώ ψωνάρα βρε θνητέ? Χαχαχα   

 

Αυτη η μπλουζα της αννιτας σημερα εμενα καποιον μου θυμιζει...

 

Καλώς ήρθες @sweet_release !! Καλή διαμονή και με το καλό να σε δούμε    

 

Catalonia*

Να θυμάσαι τα τοπία
πίσω από τα παράθυρα των δωματίων των γυναικών,
πίσω από τα παράθυρα στα διαμερίσματα των συγγενών,
πίσω από τα γραφεία των συνεργατών.
Να θυμάσαι τα τοπία
πίσω από τους τάφους των ομοϊδεατών.
Να θυμάσαι
πόσο αργά πέφτει το χιόνι,
όταν μας καλεί ο έρωτας.
Να θυμάσαι τον ουρανό,
που απλώνεται πάνω στην υγρή άσφαλτο,
όταν μας θυμίζουν την αγάπη προς τον πλησίον.
Να θυμάσαι
πως σέρνονται πάνω στο τζάμι οι θολές σταλαγματιές της βροχής,
παραμορφώνοντας τις αναλογίες των κτιρίων,
όταν μας εξηγούν τι πρέπει να κάνουμε.
Να θυμάσαι
πως πάνω απ’ την αφιλόξενη γη
σβήνει τα τελευταία απλωμένα χέρια
ο σταυρός.
Μια φεγγαρόλουστη νύχτα
να θυμηθείς την μεγάλη σκιά,
που έπεφτε από ένα δέντρο ή έναν άνθρωπο.
Μια φεγγαρόλουστη νύχτα
θα θυμηθείς τα μεγάλα κύματα του ποταμού,
που λάμπουν θαρρείς κι είναι πτυχές φορεμένου παντελονιού.
Και την αυγή,
θα θυμηθείς τον δρόμο,
από τον οποίο θα σε οδηγήσουν οι φρουροί.
Να θυμηθείς
πως ανατέλλει ο ήλιος
πάνω από τους ξένους σβέρκους των φρουρών.
Φ.Γκ.Λόρκα