Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Ρε κάποιοι/ες είστε με τα καλά σας; Νομίζετε ότι είναι φόρουμ λογοτεχνίας έδω και ανεβάζετε όλη την ώρα ποιήματα και τα συναφη;
Εντάξει το που και που το καταλαβαίνω, ωραίο είναι, αλλά όλη την ώρα; Σε bdsm φόρουμ; Ήταν χαλασμένα τα ναρκωτικά που πήρατε στην εφηβεία σας;

 

Κούραση επειδή νοιώθει ότι, το μυαλό του, ούτως η άλλως ελέγχεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, από την κοινωνία, από τις προσδοκίες, από το πρέπει, από την αγάπη της οικογένειας του, από τα ανικανοποίητα της οικογένειας, από την ηθική, από την πληθώρα επιλογών και την πληθώρα ικανοτήτων.

Αναποφασιστικότητα, έλλειψη ολοκλήρωσης, πάντα νοιώθει μισός, κάτι πάντα δεν είναι αρκετό, ο ίδιος δεν νοιώθει να είναι ποτε όλα αυτά που είναι και θελει, γιατί είναι όλα και τιποτα μαζί. Συγκρούσεις.

Μπορεί να είναι ό,τι θέλει, και δεν ξέρει τι θέλει γιατί δεν ξέρει ποιο θέλω είναι στεγνό, δικό του, ανεπηρρεαστο.

Καταλήγει στο ότι ούτως η άλλως του ελέγχουν το μυαλό, και μάλιστα ακούσια, ύπουλα, οπότε αποφασίζει έστω εκεινος, ποιος θα του το ελεγχει, συνειδητά ( ως προς το πρόσωπο ) συγκεντρώνει όλο αυτό το αλαλούμ και την ενέργεια εκεί και ηρεμεί από τα υπόλοιπα. Οι 1000 στοχοι γίνονται ενας ( να υπακούσει ) και οι επιλογές πλέον φαντάζουν διαδρομή, όχι στοχοι.

Δύσκολο, και δύσκολη επιλογή ( εγώ δεν έχω τα κοτσια να την ξανατολμησω) και δύσκολη διαδρομή κυρίως για συναισθηματικούς λόγους που σε κρατάει γατζωμενο το "παρελθόν" δλδ η ζωή σου πριν την απόφαση αυτή, και φυσικά ο φόβος στο να μην κανείς λάθος επιλογή ανθρώπου και οι μετέπειτα επιπτώσεις.

 

Δε φταίνε "τα ίδια και τα ίδια".
Το πρόβλημα είναι το να επιλέγεις "τα ίδια και τα ίδια".

 

Αδιέξοδα, πολλά αδιέξοδα.
Και μετά προσπαθεί να πείσει τους άλλους πως αυτό είναι ελευθερία και πως αυτός νιώθει, ενώ οι άλλοι δε νιώθουν.
Ώρες-ώρες τους οικτίρω αυτούς τους ανθρώπους με τις φενάκες τους.
Άλλες ώρες πάλι, όχι...

 

Δεν έχω δει κανέναν που νοιώθει έτσι να προσπαθεί να πείσει. Αντίθετα σε ένα bdsm forum με πόσα σ μέσα, συνεχώς βλέπω εσένα να προσπαθεις να πείσεις ( χωρίς να σε αφορά κιόλας το θέμα ) πως οι άλλοι έχουν πρόβλημα.

 

Συγγνώμη @Θρυαλλίς μου αλλά αυτός είναι από τους χειρότερους λόγους για να πάρεις μια τέτοια απόφαση ( αν παιρνει κάνεις μια τέτοια απόφαση έτσι από μόνος του δηλαδή, είναι όπως το "σήμερα ξύπνησα και θέλω να υποταχθω" )
Πάνε και να πεθάνεις αν δεν τα βγάζεις πέρα με τη ζωή σου, ποιος σε εμποδίζει στη τελική;
Δεν αντέχεις την πολυπλοκότητα που λέγεται ζωή; Πάνε σε ψυχίατρο. Δηλαδή αν ξεκινάει από δυστυχία το ολο πράγμα άστα να πάνε...

 

@περσεφόνη
Και όχι @Θρυαλλίς

 

Λολ έχεις δίκιο, μπέρδεψα τα μωβ.

 

Μην τρελαθείτε, δεν είπα πουθενά ότι αυτό είναι σωστό η λάθος η γενικό. Είδα μια ερώτηση και έδωσα μια απάντηση.

 

Δεν τρελάθηκα μην ανησυχείς   απλα απάντησα κι εγώ σε αυτό που εγραψες  

 

Το κατάλαβα...  

 

υπάρχουν @underherfeet μου άνθρωποι οι οποίοι δεν εκπαιδεύτηκαν αποτελεσματικά στο να κάνουν κακά τους πάνω τους όταν πλησιάζουν άλλους ανθρώπους. δεν φοβούνται αρκετά μην έρθουν οι τίποτε ξεβράκωτοι απ την ασία και τους πάρουν την πίστη, τα μυαλά, τον πολιτισμό τους και τον εαυτόν τους μαζί. δεν φοβούνται μην χάσουν την επαφή με το σύμπαν που έχουν αποκαταστήσει αυτοί οι ίδιοι για πάρτη τους. άνθρωποι δηλαδή που δεν είναι εντελώς αυταναφορικοί και περιχαρακωμένοι και χεσμένοι από φόβο. παρ ότι η μακρά εξέλιξη των αγελαίων είναι πιο εύγλωττη, η καμπίρια στις νύχτες της είναι πιο συμπυκνωμένη.