Τι σκέφτεσαι τώρα ?

το αίτημα αθανασίας είναι για γέλια. και οι θυσίες γι αυτό. ο εγκλεισμός κι ο εν ζωή ενταφιασμός υπηρετεί εξόφθαλμα το «σάπιο σύστημα». απάνθρωπη είναι η μηχανική υποστήριξη.

 

Και το αίτημα επιλεκτικής ευθανασίας έναντι μιας επιπλαστης αίσθησης ευημερίας για κλάματα.

 

είναι η ελευθερία,

 

Είναι η αναλγησία

 

Λόγος αφοριστικός, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς αποχρώσεις. Απλοϊκός.

«Εν ζωή ενταφιασμός» όταν μένουμε σπίτια μας, με δυνατότητες εξόδου; Από που κι ως που; Από που κι ως που δεν θα ήταν φαλκίδευση ζωής και υγείας αν λέγαμε πως OK ας πάθουμε ό,τι είναι και μετά δεν πειράζει ας έχουμε διαλυμένο αναπνευστικό ή κυκλοφοριακό όσοι επιζήσουμε. Και γιατί όλο αυτό; Σάμπως μας άρεσε τόσο πολύ η πρότερη κατάσταση που έπρεπε με κάθε τρόπο να την διατηρήσουμε. Σάμπως δεν ήταν ισορροπίες τρόμου. Σάμπως δεν ξέραμε ότι δεν θα κρατούσε για πολύ. Αυτό κι αν είναι σύνδρομο της Στοκχόλμης!

 

Ευτυχώς εμείς είμαστε ορθόδοξοι.

Έχει και τα καλά του.

 

Λέω, πως αυτό που θες να πεις είναι πως μια ανθρωποκοινωνία με χ χαρακτηριστικά αντιδρά διαφορετικά από κάποιαν άλλη με ψ χαρακτηριστικά.
Η κάθε ανθρωποκοινωνία εξ αντικειμένου αντανακλά το αφήγημα που υιοθετεί σε κάθε της εκδήλωση και είναι αυτό το αφήγημα που θα την κάνει να αντιμετωπίσει με επιτυχία ή όχι το όποιο θέμα που θα της προκύψει ενώ το ίδιο θέμα θα αντιμετωπιστεί με αντίστροφα αποτελέσματα από μιαν άλλη ανθρωποκοινωνία, και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις ανεξαρτήτως από τα "προικιά της" (οικονομική δυνατότητα, θέση στον τεχνολογικό ορίζοντα, μηχανισμοί, εργαλεία).
Στην ουσία αυτό που λες είναι η "μαμά" του σεχταρισμού, που πάντα ξεκινά από την κυριολεκτικώς ιδιότυπη αντίληψη μιας ανθρωποκοινωνίας για τον εαυτό της, δηλαδή την συλλογική αίσθηση υπεροχής και ανωτερότητας που αισθάνεται και επιπλέον αντικειμενικοποιεί, μερικοί το λένε και συλλογική ψύχωση.
Στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της δομικής α-νοησίας του αφηγήματος και της σε αυτιστικό βαθμό ισχυροποίησής του σε δεδομένα χρονικά στιγμιότυπα.
Πλάκα έχει, είναι αφάνταστα πολλά τα συνεπακόλουθα της συλλογιστικής που θέτεις, μιας συλλογιστικής που αποτυπώνει κρυστάλλινα την διανοητική οκνηρία που ξεχειλίζει σε "ευτυχείς" χρονικές στιγμές.
Προς επίρρωσιν των παραπάνω, με απόλυτο ιστορικό δεδομένο πως κάθε μεγάλο ηγεμονικό σχήμα που δημιουργήθηκε κατέρρευσε από έλλειψη ενέργειας, ήταν το αφήγημα που που δεν επέτρεψε την επιτυχή αντιμετώπιση αυτήν την έλλειψη ενέργειας (και για να μη μπούμε σε περιπτωσιολογία η ενέργεια είναι πολύ πλατειά έννοια, από καυσόξυλο και μάσα έως τεχνολογία και πληροφορία).

 

@cadpmpc

λέω ακόμα να πεις αυτό που έτσι και αλλιώς θες να πεις χωρίς τα λεγόμενα μου για δεκανίκι. Δεν έχεις αρκετά στοιχεία για να μου πεις περί βάσης σεχταρισμού, που το λες έτσι για να είσαι καλυμμένος διότι βάση σεχταρισμού θα μπορούσαν να ναι πάρα πολλά πράγματα αλλά σε άλλο πλαίσιο από το δικό μου πλαίσιο αναφοράς στο παραπάνω post.

 

Καλέ αυτό είναι το ισοδύναμο του "μη μου χαλάτε το νήμα μου"... Ό.ε.δ...    

 

Μην κοιτάς εμένα, εσένα κοίτα   Παίρνεις αποστάσεις από την πραγματικότητα του τύπου που κάνεις δύο βήματα πίσω να πάρεις την καλή φωτογραφία και πέφτεις με την πλάτη στον γκρεμό  

 

"Στασίδι" με μια nuance ad hominem. Oh well, I can live with moderate typicality...

Moυ θυμίζει το παιχνίδι με δυο κνιτόπουλα που έπαιζαν χαρτάκια, μετά την υποθετική παγκόσμια επικράτηση του θοθιαλιθμού...
"Δεν έχεις θείο Λένιν, δεν έχεις θείο Λένιν", έλεγε το ένα που είχε στη συλλογή του τον "θείο Λένιν" στο άλλο που δεν είχε...

Είδες..? Μέχρι και νερό στον μύλο σου κουβαλάω..! Τι άλλο πχια..?