Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Πόση αλήθεια έχει μέσα του..

“Pain is a part of life.
Sometimes it’s a big part, and sometimes it isn’t, but either way, it’s a part of the big puzzle, the deep music, the great game.

Pain does two things:
It teaches you, tells you that you’re alive.
Then it passes away and leaves you changed.
It leaves you wiser sometimes.
Sometimes it leaves you stronger.

Either way, pain leaves it’s mark, and everything important that will ever happen to you in life, is going to involve it in one degree or another.”

 

Έλα.... βαριέμαι τώρα.

 

Παρατήρησε κανείς ότι ο αγριοπαπάς με το σταυρό στο χέρι στην διαμαρτυρία των ανεμβολίαστων σχημάτιζε το σημάδι ανάποδα.

 

συν την πολιτική ρητορική -που δεν παύει να με εκπλήσσει- η οποία μετέτρεψε την υποχρεωτικότητα σε αναγκαστικότητα

 

Καμμία εποχή δε βιώνεται ως συναρπαστική για όλους. Αλλά εν τέλει όλο και κάτι βρίσκεται για να μην πλήττουν και οι δύσκολοι...

 

Από τότε που βγήκε το essex η ζωή των δύσκολων έχει γίνει ρουτίνα...

 

Εδώ και ενάμιση χρόνο σχεδόν. Και μάλλον θα γίνονται όλο και πιο συναρπαστικές.

 

Τι ζούμε.

 

 
Η κατάρα της επιτυχίας, φίλε. Η νίκη εν τέλει σε νικάει.

Που είσαι χαμένος? Σε ψάχνει ο @AuroraBorealis.

Στη δική μου οπτική του μικρόκοσμου μας, η "συναρπαστικότητα" ξεκίνησε από το 2008 από τις ΗΠΑ και κράτησε όλη την προηγούμενη δεκαετία. Τώρα έχει ανέβει ο πήχυς, για να ικανοποιηθούν και οι πιο απαιτητικοί. Και συμφωνώ μαζί σας ως προς την κλιμάκωση του ενδιαφέροντος.

 

Στο Youtube βιντεο, η κοπέλα μιλά για τα αγαπημένα της του Απριλίου. Μέσα σ αυτά, είναι και οι μπανάνες μικρού μεγέθους, τις οποίες προτιμά να τρώει επειδή τις θεωρεί πιο cute. Αυτή η προτίμησή της, φαίνεται και στο βλέμμα ενθουσιασμού, αγάπης, σχεδόν λαγνείας : P

 

Αξιότιμη @nocternia_obscura
Παρακολουθώντας τον πρόσφατο καταιγισμό των μηνυμάτων σας, παρατηρώ μια ομοιότητα στον τρόπο γραφής σας, με τον ανάλογο μίας άλλης κοπέλας, που πριν λίγο καιρό παραδέχτηκε ότι διέθετε ένα μεγάλο αριθμό από διαφορετικά nicname.
Έχω εντυπωσιαστεί από την ομοιότητα, την περιοδικότητα, από χθες δε και από την σχετικότητα του περιεχομένου, των μηνυμάτων σας.
Ήθελα να σας ρωτήσω αν έχετε κάποια σχέση μαζί της. (Γνωρίζεστε ίσως; )

 

Κάτι σκυλιά τον έσερναν λέει, αλλά τον έσωσε η ίνι μίνι μόε μόε.

Με την απάντηση του Άριοχ στο μυαλό και συνειρμικά λειτουργώντας σε συνδυασμό με την συννεφιασμένη Κυριακή εδώ αποφάσισα να δοκιμάσω λίγο pet play μετά από χρόνια πολλά που το είχα πρωτοπαίξει και μου είχε αφήσει μία πολύ καλή και γλυκιά ανάμνηση. Το θέμα όμως είναι ότι στην τωρινή "σκυλίτσα" μου μετά από μόλις λίγο παιχνίδι, έναν μικρό περίπατο, λίγα χάδια στην κοιλίτσα με το πόδι κτλ, διέκρινα λευκές εκκρίσεις στον κόλπο της. Βάζοντας την στα τέσσερα προκειμένου να δω τι ακριβώς της συμβαίνει και κατόπιν μιας σύντομης αλλά ενδελεχούς ψηλάφησης του κόλπου της οδηγήθηκε σε έντονες συσπάσεις που κατέληξαν σε εκροή μεγάλης ποσότητας squirting τόσο στα πλακάκια όσο και στην άκρη του χαλιού πράγμα που θεώρησα ακραία απαράδεκτη συμπεριφορά από μία "σκυλίτσα" πολυτελείας σαν και του λόγου της. Ή τουλάχιστον του βαθμού πολυτελείας που θα ήθελα να αποπνέει.

Τελείως αυθόρμητα την άρπαξα από το μαλλί και της έτριψα το πρόσωπο πάνω στο χάλι που είχε προκάλεσει. Έχω ακούσει ότι μία τέτοια, μάλλον απαράδεκτη, τακτική είναι κάτι που κάποιοι ιδιοκτήτες σκυλιών εφαρμόζουν στα πλαίσια της εκπαίδευσης του ζώου με σκοπό να του μάθουν να μην κατουράει εκεί που δεν πρέπει. Αλλά δεν ξέρω τι αποτελέσματα έχει κάτι τέτοιο και πολύ περισσότερο πως έχει επηρεάσει την ψυχολογία της δικής μου "σκυλίτσας".

Θα σκεφτεί κανείς το αυτονόητο, και γιατί δεν την ρωτάς ?

Ο λόγος είναι ότι φοράει φίμωτρο (ένα ωραίο ballgag) και στο σύνολο του ο συνδυασμός των σάλιων που τρέχουν από τα πλάγια του στόματος της με τα υγρά της που ακόμη γυαλίζουν στο πρόσωπο και τα μαλλιά της συν το ότι είναι κατακόκκινη από το μάλλον στενό κολάρο που φοράει και την κρατάει δεμένη άβολα και πολύ κοντά στο καλοριφέρ αποτελούν μία πολλή όμορφη για την αισθητική μου εικόνα που δεν θέλω να χαλάσω.

Τουλάχιστον όχι όσο γράφω αυτό εδώ σκεπτόμενος ότι ίσως το διαβάσει κάποιος που έχει κάποια εμπειρία πάνω στο θέμα 'pet' και συνάμα την ευγενική πρόθεση να μοιραστεί κάποιες γνώσεις πάνω στην ψυχολογία τους.

Πάντως δείχνει να είναι καλά και χαρούμενη μέσα στην μιζέρια της.

Τόσο χαρούμενη που αρχίζει να μου γίνεται ολοένα και πιο δελεαστική η ιδέα να ανάψω το καλοριφέρ.