Τι σκέφτεσαι τώρα ?

κατά την μελέτη της dw απεχθανόταν τις λαϊκές και τους ανθρώπους γενικότερα. σιχαινόταν τον εαυτόν της και το 'βγαζε σε τρίτους.

 

Εσύ φταις, παραδεξου το

 

Κάποιο μέλος πριν λίγες ημέρες απευθυνόμενο σε *εμένα* *με* παρότρυνε να αποδείξω όσα ισχυρίζομαι.

Μάλιστα, επικαλέστηκε την Ακαδημαϊκή *μου* ιδιότητα και την Επιστημονική *μου* εγκυρότητα.

Αν και δεν παραδίδω μαθήματα αφιλοκερδώς, και αυτό γιατί *έχω* καταβάλει τεράστιο κόπο για να *κατέχω* Ακαδημαϊκό τίτλο, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να πληρώνομαι και μάλιστα αδρά για την επιμόρφωση άλλων, με εντολή του Αφέντη θα κάνω μια εξαίρεση στο φόρουμ.

Το θεατρικό έργο "Όλο Σπίτι, Κρεβάτι κι Εκκλησία" των Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο είναι έργο σταθμός για το φεμινιστικό κίνημα.

Έχει παρουσιαστεί από τους δημιουργούς του πάνω από τρεις χιλιάδες φορές, έχει μεταφραστεί σε οχτώ γλώσσες μεταξύ αυτών και η Ελληνική και έχει παιχτεί από θεατρικές ομάδες και θίασους χιλιάδες φορές σε όλο τον "σύγχρονο κόσμο."

Πρόκειται για εννέα μονολόγους.

Σε έναν εξ αυτών, μάλιστα, τίθεται το ζήτημα της απαγόρευσης των αμβλώσεων, με τον εξής τρόπο:

"Μια γυναίκα στην αρχή του έργου κάνει σεξ με έναν άντρα,(ο οποίος δεν υπάρχει επί σκηνής) του ζητά να φορέσει προφυλακτικό, αυτός αρνείται, τον εκλιπαρεί να προσέχει και τελικά μένει έγκυος.

Δεν επιθυμεί την εγκυμοσύνη όμως δεν επιτρέπει την άμβλωση η Καθολική Εκκλησία και το οικογενειακό της περιβάλλον την αποτρέπει και έτσι αναγκάζεται να ζήσει μια εγκυμοσύνη ανεπιθύμητη.

Ενώ περνούν οι μήνες και η κοιλιά της φουσκώνει, φρικάρει περισσότερο και φαντασιώνεται την παρακάτω σκηνή.
Φαντασιώνεται ότι κλειδώνει τον άντρα που την άφησε έγκυο μέσα στο μπάνιο και πάρα τη θέλησή του, τού χώνει βίαια μια κούκλα στον κώλο, τον αναγκάζει να μείνει με την κούκλα μέσα του για ώρες και στο τέλος τον εξαναγκάζει να την γεννήσει ενώ αυτός σφαδάζει από τους πόνους."

Η Φράνκα Ράμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφει:

"Το "Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία" είναι ένα θεατρικό έργο με θέμα την κατάσταση της γυναίκας, και ιδίως την σεξουαλική δουλεία της. (...) Η παράσταση βλέπει τα πάντα μέσα από ένα κωμικό, γκροτέσκο πρίσμα. Επιλέξαμε ηθελημένα αυτό το πρίσμα: κυρίως επειδή εμείς οι γυναίκες εδώ και 2.000 χρόνια κλαίμε, αλλά αυτήν την φορά γελάμε μαζί και ίσως να κρυφογελάμε και μετά, επειδή ένας κύριος που γνώριζε πολλά για το θέατρο, κάποιος Μολιέρος, έλεγε: «Όταν πηγαίνεις στο θέατρο και βλέπεις μια τραγωδία, ταυτίζεσαι, συμμετέχεις, κλαις, κλαις, κλαις, κι ύστερα γυρίζεις σπίτι και λες: πόσο πολύ έκλαψα απόψε! ...και κοιμάσαι ανακουφισμένος. Ο πολιτικός λόγος πέρασε από πάνω σου όπως το νερό πάνω στο γυαλί. Ενώ αντίθετα για να γελάσεις -μιλά πάντα ο Μολιέρος- χρειάζεται ευφυΐα, εξυπνάδα. Το γέλιο ανοίγει διάπλατα το στόμα σου αλλά και το μυαλό σου, και στο μυαλό σου χώνονται τα καρφιά της λογικής!» Ευχόμαστε κι απόψε κάποιοι να γυρίσουν σπίτι τους με το κεφάλι τους γεμάτο καρφιά!"
Πηγή: Εκδόσεις "Ελεύθερος Τύπος"
https://metabook.gr/books/olo-spiti-krebati-ki-ekklhsia-franca-rame-fo-dario-nobel-1997-97134

(Το παραπάνω κείμενο της ίδιας της Φράνκα Ράμε αυτοπροσώπως καταρρίπτει τους γενικόλογους ισχυρισμούς της @estelwen για το πώς έβλεπαν την κωμωδία οι Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο και αποδεικνύει πως ουδεμία σχέση έχει το έργο τους με τα απανταχού Δελφινάρια.)

Τελευταία φορά στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε τον Ιανουάριο του 2022 από τον Εμμανουήλ Γ. Μαύρο και τη Θεατρική Ομάδα "ΜΗΔΕΙΑ."

Για την παράσταση η κριτικός θεάτρου Τζένη Κουκίδου γράφει μεταξύ άλλων:

"Στην υπόθεση λοιπόν θίγονται θέματα όπως η υποδούλωση, ο διαχωρισμός, οι δολοφονίες και πάσης φύσεως κακομεταχείριση που υφίσταται μια γυναίκα εδώ και αιώνες. Σ’ αυτό το μακρινό μέλλον, σε μια άλλη εποχή, οι κοινωνίες εξακολουθούν, όχι μόνο να συντηρούν τις παθογένειές του σε σχέση με τη γυναίκα αλλά να γίνονται ακόμα πιο βάναυσες. Τρεις από αυτές τις γυναίκες όμως βρίσκουν τον τρόπο… όχι τον τρόπο, τον ξέρουν τον τρόπο, πάντα τον ήξεραν. Βρίσκουν τη δύναμη να αντισταθούν! Και γίνονται σύμβολο και παράδειγμα για κάθε γυναίκα αυτού του κόσμου, που έχει να αντιμετωπίσει κοινωνική, πολιτική ή οικογενειακή καταπίεση και βία. Ίσως για κάθε γυναίκα αυτού του κόσμου, τελικά."
Πηγή: https://myreview.gr/theatre/όλο-σπίτι-κρεβάτι-κι-εκκλησία-των-φ/

κατανοώ την άγνοια για το έργο των Φράνκα Ράμε-Ντάριο Φο.

ελπίζω να βοήθησα τόσο την @subwhat όσο και την @estelwen καθώς και άλλα μέλη να επιμορφωθούν.

 

Εμετικός όπως πάντα.
Και όπως πάντα περιμένει να πεταχτεί σαν την πορδή.
Κλασσικά εικονογραφημένα!

 

«Το έργο Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία πραγματεύεται τη θέση της γυναίκας, τη σεξουαλική δουλεία της γυναίκας. Παίχτηκε για πρώτη φορά στο Μιλάνο, στην Παλατσίνα Λίμπερτι (Palazzina Liberty), το 1977, για να υποστηρίξει τον αγώνα του φεμινιστικού κινήματος. Στη συνέχεια το έργο παρουσιάστηκε σε ολόκληρη σχεδόν την Ιταλία: οι παραστάσεις οργανώνονταν από φεμινιστικές ομάδες και τα έσοδά τους χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες του κινήματος· σε κατειλημμένα εργοστάσια, για την επισκευή της στέγης του «Σπιτιού των γυναικών» της οδού ντελ Γκοβέρνο Βέκιο στη Ρώμη, για την ίδρυση συμβουλευτικών σταθμών κ.λπ. Την πήγαμε και στο εξωτερικό: στην Ευρώπη, στη Νότια και Βόρεια Αμερική. Για παράδειγμα, στη Φρανκφούρτη η παράσταση έγινε για να συγκεντρωθούν πόροι για την υπεράσπιση Ιταλών που κρατούνταν στη Γερμανία. Το κείμενο αυτό παρουσιάστηκε και συνεχίζει να παρουσιάζεται σε πάρα πολλές χώρες. Δυστυχώς, η θέση της γυναίκας είναι, λίγο-πολύ, ίδια παντού. Πόσες φορές επαναλήφθηκε η παράσταση; Περισσότερες από τρεις χιλιάδες». από τον πρόλογο της ΦΡΑΝΚΑ ΡΑΜΕ.


H @de7 είχε την καλοσύνη να σας προτείνει το βιβλίο της Φράνκα Ράμε μήπως και αντιληφθείτε για τί μιλάμε. Κατανοώ ότι σας ζορίζει.

Από τη μεριά μου λοιπόν, και προς διευκόλυνσή σας, σας προτείνω να αγοράσετε το αναγνωστικό της α δημοτικό και με κάποια βοήθεια να αρχίσετε να μαθαίνετε το αλφάβητο. Μην νιώθετε άσχημα. Όλοι από κάπου αρχίσαμε.

Από μεριάς μου συνεισφέρω σε αυτή την τυχόν προσπάθειά σας, να βάζοντας για τρίτη φορά σε μεγαλύτερη γραμματοσειρά και σε bold κάποια από τα λόγια της ίδιας της Ράμε. Δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα πολύ, να σας δω να παίζετε στο Δελφινάριο έστω σε πέμπτο-έκτο ρόλο.

 

Επιτρέψτε μου να προσθέσω και αυτό προς καλύτερη εμπέδωση.

 

Είναι κάποια που δηλώνει για τον εαυτό της:
Gender:Transsexual
Status:Master
Orientation:Straight

Έτσι γίνεται η διάγνωση ΙQ ραδικιού.

Λέει πως έχει και Κύριο

 

Ευχαρίστησή μου.

Επιφυλάσσομαι στο κείμενο που αναρτήσατε, όμως να μην τρομάξει το Δελφινάριο του φόρουμ μας στο σημείο, που η κούκλα μπαίνει στον κώλο του άντρα. Και έχουμε πάλι υατερίες και εμμονικά ξεσπάσματα.  

 

Αχ γλυκούλα μου @elfcat πάλι κανείς δεν ξέρει ανάγνωση;
Πάλι δεν σας καταλαβαίνουν;
Δεν έχετε ανησυχήσει καθόλου μήπως δεν είναι όλοι οι άλλοι αγράμματοι, αλλά εσείς;
Μπα ε; Μια τέτοια προσωπικότητα αγράμματη;
Συνεχίζετε να μην κατανοείτε καθόλου ότι το ακτιβιστικο απολιτίκ με το φεμινιστικό πολιτικοποιημένο, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Βέβαια εσείς ακτιβισμό και φεμινισμό ξέρετε μόνο ένα πράγμα. Όπως και το χιούμορ.

Το ξέρω ότι ζηλεύετε γιατί δεν έχετε καταφέρει να παίξετε ποτέ και σε κανέναν ρόλο, αλλά να είστε σίγουρη πως σε αυτό το φόρουμ έχετε χαρίσει πολύ γέλιο.

 

Έτσι γίνεται για να αποφεύγονται oı πέφτουλες και λιμάρηδες γκομενάκηδες του Δελφιναρίου.
Κατέληξα, εσείς έχετε το 1/160 του αντεστραμμένου IQ test του Δελφιναρίου.

 

αντίθετα:

γι αυτό και οι σκοταδιστές πάντα απαγόρευαν το γέλιο, κι απαιτούσαν σιωπή. σεβασμό.

 

Α, μπαααα! Τόσο καιρό τον βρίζατε τον ΦΕΜΙΝΙΣΜΟ σε όλες τις μορφές του. Θυμάστε τις μπαρούφες και αρλούμπες του bbc που γράφατε EMMONIKA, ANTIΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΆ, ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΙΚΆ στο νήμα φεμινισμός και υποτακτικές εσείς, ο Δεν Ξέρω Τί μου Γίνεται @tithon και η υπόλοιπη κουστωδία;.
Θέλετε μήπως να σας τα παραθέσω για να ξεφτιλιστείτε τελείως; ή να ξαναδιαβάσετε αυτό που σας ξαναπαραθέτω για πολλοστή φορά;

Είδατε. λοιπόν. Διαβάστε ξανά και ξανά αυτό που σας παραθέτω εγώ και η @de7 και όταν το διαβάσατε 100 φορές ίσως και να μπορέσετε να αρθρώσετε έστω και ένα έγκυρο Α. Προτείνω να επικεντρώσετε στο σημείο που η γυναίκα χώνει μια κούκλα στο κώλο του άντρα. Για βοήθειά σας το έχω κάνει μεγάλη γραμμαστοσειρά και bold.
Με ευχαριστείτε μετά.

«Το έργο Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία πραγματεύεται τη θέση της γυναίκας, τη σεξουαλική δουλεία της γυναίκας. Παίχτηκε για πρώτη φορά στο Μιλάνο, στην Παλατσίνα Λίμπερτι (Palazzina Liberty), το 1977, για να υποστηρίξει τον αγώνα του φεμινιστικού κινήματος. Στη συνέχεια το έργο παρουσιάστηκε σε ολόκληρη σχεδόν την Ιταλία: οι παραστάσεις οργανώνονταν από φεμινιστικές ομάδες και τα έσοδά τους χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες του κινήματος· σε κατειλημμένα εργοστάσια, για την επισκευή της στέγης του «Σπιτιού των γυναικών» της οδού ντελ Γκοβέρνο Βέκιο στη Ρώμη, για την ίδρυση συμβουλευτικών σταθμών κ.λπ. Την πήγαμε και στο εξωτερικό: στην Ευρώπη, στη Νότια και Βόρεια Αμερική. Για παράδειγμα, στη Φρανκφούρτη η παράσταση έγινε για να συγκεντρωθούν πόροι για την υπεράσπιση Ιταλών που κρατούνταν στη Γερμανία. Το κείμενο αυτό παρουσιάστηκε και συνεχίζει να παρουσιάζεται σε πάρα πολλές χώρες. Δυστυχώς, η θέση της γυναίκας είναι, λίγο-πολύ, ίδια παντού. Πόσες φορές επαναλήφθηκε η παράσταση; Περισσότερες από τρεις χιλιάδες». από τον πρόλογο της ΦΡΑΝΚΑ ΡΑΜΕ.

Πρόκειται για εννέα μονολόγους.

Σε έναν εξ αυτών, μάλιστα, τίθεται το ζήτημα της απαγόρευσης των αμβλώσεων, με τον εξής τρόπο:

"Μια γυναίκα στην αρχή του έργου κάνει σεξ με έναν άντρα,(ο οποίος δεν υπάρχει επί σκηνής) του ζητά να φορέσει προφυλακτικό, αυτός αρνείται, τον εκλιπαρεί να προσέχει και τελικά μένει έγκυος.

Δεν επιθυμεί την εγκυμοσύνη όμως δεν επιτρέπει την άμβλωση η Καθολική Εκκλησία και το οικογενειακό της περιβάλλον την αποτρέπει και έτσι αναγκάζεται να ζήσει μια εγκυμοσύνη ανεπιθύμητη.

Ενώ περνούν οι μήνες και η κοιλιά της φουσκώνει, φρικάρει περισσότερο και φαντασιώνεται την παρακάτω σκηνή.
Φαντασιώνεται ότι κλειδώνει τον άντρα που την άφησε έγκυο μέσα στο μπάνιο και πάρα τη θέλησή του, τού χώνει βίαια μια κούκλα στον κώλο, τον αναγκάζει να μείνει με την κούκλα μέσα του για ώρες και στο τέλος τον εξαναγκάζει να την γεννήσει ενώ αυτός σφαδάζει από τους πόνους."

Προφανώς κατά τις θεωρίες του ορθού τις δικές σας και του Δεν Ξέρω Τί Μου Γίνεται @tithon, περί Φεμινισμού, η Φράνκα Ράμε γράφοντας τα παραπάνω ήταν μίσανδρη, μισούσε το χιούμορ, τη ζωή και τις Λαϊκές. Ο συνδυασμός βλακείας, αγραμματοσύνης, θρησκοληψίας και BBC σε όλο το μεγαλείο του.
Κάτι άλλο;