Το δίκοπο "Επειδή μπορεί..."

Να θυμηθούμε όμως ότι μέχρι πρόσφατα η συναίνεση τεκμαιρόταν από πρότερες πράξεις της καταγγέλουσας πλευράς (πχ. πήγε αυτοβούλως στην οικία; κατά τας βραδυνάς ώρας; μπήκε αυτοβούλως εις το όχημα; προσέγγισε πρώτη; ήτο προκλητικά ντυμένη; είχε επί το γενικότερον πολλαπλάς σχέσεις; προκλητικήν συμπεριφορά; μήπως ελαφρά ήθη; ήτο, εν πάση περιπτώσει, πεταχτούλα; τσαπερδόνα; κλπ. κλπ. κλπ. ) αλλά και κάποιες "χαρακτηρολογικές" αναλύσεις του φερόμενου ως δράστη (είχεν ούτος την οικονομικήν και κοινωνικήν επιφάνεια ή/και την εμορφάδα ώστε να συνάγεται ότι ουδεμίαν είχεν ανάγκη να βιάσει; μήπως η οικονομικήν και κοινωνικήν των απόστασις αιτιολογούσε τυχόν αποπλάνησιν του φερόμενου ως δράστη με σκοπό τον εκβιασμό; και άλλα παρόμοια που ακούγαμε...). Συν πιθανώς κάποια δύσκολη από όλες τις απόψεις ιατροδικαστική εξέταση...

Αν βάλουμε στο ζύγι τους δύο τρόπους προσδιορισμού της συναίνεσης, ποιός είναι χειρότερος;

Πιθανώς η Κυριακή Γρίβα διαβάζοντάς το αυτό να σας έλεγε "Καλά πήγε αυτό...". Αν ζούσε, βέβαια, ίσως να σας το λεγε, τώρα δεν θα σας πει κάτι.

Ομως τί "καλύτερον" αναστολέα καταγγελιών θα μπορούσαμε να σκεφτούμε από αυτό το περιστατικό; Ο,τι μισογύνικο, αντιφεμινιστικό και μισανθρωπικό και να έχει ειπωθεί ή γραφτεί για τις καταγγέλλουσες ωχριά μπροστά στο "Δε θα την γλιτώσεις" που στάμπαρε αυτό το περιστατικο στο νου κάθε γυναίκας που αναλογιζόταν και μόνο την πιθανότητα καταγγελίας...

Δεν νομίζω ότι είμαστε σε σημείο καταγγελιομανίας ακόμη, είμαι πολύ σίγουρος ότι οι περιπτώσεις βιασμών και κακοποίησης, ειδικότερα μακροχρόνιας, είναι πολύ-πολύ περισσότερες απ΄όσες καταγγέλλονται.

Οπως και να 'χει ψευδείς καταγγελίες θα υπάρξουν σίγουρα, ίσως σε πλήθος καθ΄υπερβολήν στην αρχή, θα έρθουν όμως στο στατιστικό μέσο όρο των ψευδών καταμηνύσεων για το οτιδήποτε κάποια στιγμή αργότερα. Δεν θα εκπλαγώ όμως και από χειρότερες αντιδράσεις, πριν καταλαγιάσουν τα πράγματα...

Ξέρετε, έγραψα και στο άλλο ενδιαφέρον νήμα ότι από τη μια μέρα στην άλλη, δεν ξυπνήσαμε σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες έχουν την πλήρη και απαρέγκλιτη αυτοδιάθεση του σώματός τους ως φυσική αλήθεια εφάμιλλη της βαρύτητας (και που στον ίδιο κόσμο, με την ίδια αντίληψη για τις γυναίκες, να ξυπνάνε και οι άνδρες, ε; και θα χαμε σίγουρα πολύ λιγότερα συμβάντα και τριβές..)

Και να, τί θέλω τώρα να σας πω, μ' έναν παραλληλισμό τραβηγμένο αλλά σχετικό, πιστεύω, σε επίπεδο ψυχολογίας: έχετε δει καθόλου τί έγινε όταν στην Αμερική καταργήθηκε η δουλεία (πρακτικά, εν μια νυκτί) και πριν παροχετευθούν οι απελεύθεροι πλέον αλλά δίχως κλήρο, πόρους και "ταυτότητα" πρώην δούλοι στη δουλεία του ημερομισθίου και της μισθωτής εργασίας; (οι πτήσεις Κονέκτικατ - Μποτσουάνα δεν είχαν ξεκινήσει, για να γυρίσουν στον τόπο των προγόνων τους)

Λοιπόν, συνοπτικά, υπήρξαν δούλοι που σφάξαν αφεντικά από εκδίκηση, επειδή τους δυνάστευαν, δούλοι που σφάξαν αφεντικά έτσι, επειδή ήταν αφεντικά, υπήρξαν δούλοι που προσπάθησαν να σταθούν στα πόδια τους και να ζήσουν μια νέα ζωή, ελεύθερη - δλδ. με επιλογές, και υπήρξαν δούλοι που ξαναστράφηκαν στα αφεντικά τους και τα παρακάλεσαν να τους δεχτούν πίσω, γιατί δεν ήξεραν πώς να υπάρχουν αλλιώς...

Πόθεν λοιπόν οι προσδοκίες για την τέλεια ισορροπία και ώριμη χρήση των φρέσκων δικαιωμάτων τους από πλευράς των γυναικών, από τις πρώτες κιόλας μέρες ισχύος κάποιου ήδη κοινωνικά μπλοκαρισμένου δικαιώματος;

Στην τελική, ακούγεται κάπως, το να υπερτονίζουμε ότι οι γυναίκες (άτομα που δηλώνουν ακόμη επώνυμα την "ταυτότητά" τους με γενική κτητική του πατρός, αν όχι του συζύγου) θα πρεπε να διαχειρίζονται πιο ώριμα τις ριπές ελευθερίας τους...

Ναι, έχουμε κι αυτό με τα σόσιαλ τα τελευταία χρόνια. Κατ' αρχήν, υπάρχει κι εδώ η δικαστική διέξοδος της συκοφαντικής δυσφήμισης για ανταπάντηση. Αν βέβαια κάποιος δεν είναι δικομανής, είναι καλό να αναρωτηθεί ποιά είναι η αντίληψή του για τη φήμη και τον προσωπικό του σελεμπριτισμό...

Εννοώ, μιλάμε για την εποχή μας έτσι; Για λόγους κάπως σύνθετους που θα αποπροσανατολίσουν εδώ, θα πω μόνο ότι εδώ και 50 χρόνια, με μεγάλη επιτυχία, καλλιεργήθηκε η μαζική "χρυσοψάρωση" στις κοινωνίες μας δλδ. η αυτόματη διαγραφή ακόμη και της σχετικά πρόσφατης μνήμης.

Ωστε, οποιαδήποτε προβλήματα "φήμης" κι αν παρουσιαστούν, να είναι τοπικά και παροδικά και να μπορεί ο με την τρωθείσα φήμη να επανέλθει δριμύτερος στην Agora, ενίοτε ξεπηδώντας από μια κολυμπήθρα σιλωάμ που πάντα υπάρχει πρόχειρη να τον ξεπλύνει, συχνά με ασσορτί ξεπλύστρες.

Πρακτικό Παράδειγμα:

Δεν γνωρίζω την ηλικία σας, όμως εγώ πρόλαβα τον Κακό ΚορκοΛύκο, ο οποίος εισήχθη στο χώρο της φήμης ως μουσικός με λαμπρότατες σπουδές και σπάνιο ταλέντο, πλην όμως επέλεξε μια διαδρομή όπου έγραφε μουσική πάνω σε στίχους "της Δρούτσας" κι έτσι με τα ντύσου / γδύσου πρόχειρα και βγάλε τα κραγιόν σου συγκέντρωνε φανατικούς και φανατικές που βρίσκονταν σε ηλικία αριθμητικώς μικρότερη από τους βαθμούς μυωπίας του (κατά δήλωσή του νομίζω έπιανε τους 15 βαθμούς, κάτι τέτοιο). Οντας ευειδής, συγκέντρωσε άμεσα και groupies, τις ΚοκκινοΚορκοschool-ίτσες. Λαμπρή και προσοδοφόρα η καριέρα του, διότι 15χρονα παράγονται κάθε χρόνο απ΄τα ελληνικά γυμνάσια, με σκοπό να σταλούν στα Λύκεια.

Θυμάμαι όμως τον Κακό ΚορκοΛύκο ένα βράδυ, στα 39 του, να προβάλλεται σε πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτική μετάδοση σε υποφωτισμένες περιπτύξεις με φερόμενη ως 15χρονη, και δώστου να μουγκρίζει ο Κακός ΚορκοΛύκος "είσαι το πουτανάκι μου; λέγε..." (βγαιναν τότε ακόμη αμοντάριστα τα ηχητικά).

Φαντάζεστε τί έγινε χριστιανόπουλου (ντίνου) και μικροαστού γωνία, ε;

Πέραν της φρικαλέας αθλιότητας της τηλεμετάδοσης προσωπικών στιγμών του οιουδήποτε, που εκείνα τα χρόνια λεγόταν απ τα ρεμάλια και "ερευνητική δημοσιογραφία", είναι φανερό ότι σκόνη και θρύψαλα εγίνηκε η καριέρα του - εν μια νυκτί κι επιτοπέως, θα λέγαμε.

Πλην όμως, με την σχεδόν άμεση διασπορά φήμης για κάποιον επί τούτου γάμο, όπου με παπά και με κουμπάρο η φερόμενη ως ανάρμοστη σχέση "ενεδύθη τον τύπο", επιτέλους εκάλμαρε λίγο το χριστεπώνυμο πλήθος - και επίσης ίσως δια της ευλογίας του ιερού μυστηρίου να εδόθη το δικαίωμα ελέω θεού και νόμου και για κατά τι πιο πικάντικους διαλόγους με την φερόμενη ως 15χρονη - ευλόγησον!

Στην ησυχία που μεσολάβησε, με διάλειμμα για μια αθώωση σε δίκη για απολύτως αστήρικτη καταγγελία για χρήση ναρκωτικών και μάλιστα με ανήλικη, ο Κακός ΚορκοΛύκος μετέβη στο όξω από δω (αν ενθυμούμαι καλώς εις Βέλγιον; ) όπου εστράφη σε καλή μουσική που αντιστοιχούσε στις γνώσεις και στο ταλέντο του, επί μακρόν.

Παρεμβλήθη και μια χειρουργικη διόρθωση της μυωπίας και τσουπ! σε μια ντουζίνα χρόνια ήταν πάλι εδώ, και να οι δισκογραφικές συνεργασίες με εξαίρετους ανθρώπους της ποιοτικής ελληνικής μουσικής, να τα συμφωνικά έργα για ορχήστρες, πιάνα και φωνές, να τα Μέγαρα σε ρετροσπεκτίβες (δεν έπαιξε τα "της Δρούτσας" στη ρετροσπεκτίβα, τα πιο μετά έπαιξε) και ούτω καθεξής.

Άλλος άνθρωπος, θα λεγε κανείς.

Γι αυτό σας λέω: εν έτει 2025, θα μιλάμε για βλάβη φήμης ονλάιν και μη, από ατυχείς και άδικες καταγγελίες;

Κανείς καλός δεν χάνεται!

Η Agora αυτορυθμίζεται...

Dream

 

Στα συγκεκριμένα μοντέλα ο επεξεργαστής έχει διάρκεια λειτουργίας όσο ένα κεντρικό δελτίο, μετά πέφτει σε energy save mode... Αύριο έχει ο Θεός (ο επεξεργαστής δεν ξέρω).

 

Βεβαίως, είναι έτσι ακριβώς... αλλά εντελώς όχι!  

Μια τέτοια γενικευμένη στάση θα προϋπόθετε μια κλειστή, συμπαγή και συνειδητοποιημένη κοινότητα bdsmers, όπου οι "ξαστοχίες" θα ήταν στατιστικό λάθος.

Τούτο δεν το βρήκα σε κανένα απ΄τα "χωριά μου" τόσα χρόνια, ότι γλώσσα κι αν μιλούσα, κι ότι οργανωτικό υπόβαθρο και να υπήρχε για την επέκταση μιας ομάδας bdsmers με νέα μέλη (π.χ. θετική εισήγηση από 3 μέλη με συνακόλουθη ευθύνη, και κανένα βέτο, για 6μηνο probation period) .

Μικρόκοσμους είδα, αλλά μέχρι εκεί.

Θα ταν κάπως κωμικό, με πιθανές τραγικές προεκτάσεις, να το υποθέσει κανείς για ένα φόρουμ σαν αυτό, "enter dogs, grind and give no grinding fees".

Φυσικά, δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω ότι η ζωή "ζειέται" μόνο προσεγγίζοντας τον κόσμο με ανοιχτή ψυχή που την ρεγουλάρουν ανοιχτά μάτια...

 

Συναίνεση! Μια αφηρημένη θεωρία.
Που αφήνει να εννοηθεί πως οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, ακόμα και όταν αυτή δεν συμπεριλαμβάνει βία ή εξαναγκασμό μπορεί να θεωρηθεί βιασμός.
Ανάλογα με το τι πιστεύει το υποτιθέμενο θύμα. “Μόνο το τι πιστεύει η δεσποινίς Gray ότι της συνέβη είναι αυτό που μας αφορά”.
Ανέφερε ο δικαστής ο οποίος συνεχίζει σε όλη την διάρκεια της δίκης να παπαγαλίζει την ρητορική για τον βιασμό.
“Οι άντρες θέλουν να κυριαρχήσουν και να αναγκάζουν τις γυναίκες να προσαρμοστούν σε αυτό που αυτοί θέλουν”.
“Ο βιασμός είναι μια πράξη βίας μέσα από την οποία ο δράστης χρησιμοποιεί το σεξ σαν όπλο για να κερδίσει δύναμη και έλεγχο επάνω στο θύμα του” κλπ.....

Όλη αυτή η ρητορική λοιπόν ήταν στα λεγόμενα του δικαστή που καταδίκασε τον Mustafa Ururyar .
Και είναι ενδεικτική για το πως διεξάγονται καταδίκες όχι μόνο όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ενοχής του κατηγορούμενου. Αλλά ακόμα και όταν όλα τα στοιχεία είναι υπέρ του. Η ίδια ακριβώς ρητορική για παράδειγμα χρησιμοποιήθηκε και στην Ελλάδα στην υπόθεση του ηθοποιού Γιώργου Καρκά. Όπου όλα τα στοιχεία ήταν υπέρ του.
Αλλά η ψυχολόγος κα Αντωνοπούλου που κατέθεσε ενάντια του Καρκά χωρίς να τον έχει καν εξετάσει δήλωσε στην αίθουσα: “Το όργανο που είναι το αντικείμενο με το οποίο έγινε ο βιασμός δείχνει ότι είχε στόχο την ταπείνωση, τον έλεγχο και την πειθαρχία του υποκείμενου του πόθου”.

Βλέπουμε λοιπόν πάλι πως ακόμα και την στιγμή που όλα τα στοιχεία ήταν υπέρ του κατηγορούμενου, η ρητορική περί βιασμού προσπαθεί να ανατρέψει ακόμα και τα στοιχεία αυτά.

Ο Mustafa Ururyar καταδικάστηκε ως ένοχος για βιασμό στο πρώτο δικαστήριο εξαιτίας της προπαγάνδας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο άσκησε έφεση και αθωώθηκε. Φυσικά η ζωή του καταστράφηκε. Έχασε την δουλειά του, τους φίλους τους και πλέον ζει με το στίγμα του βιαστή.
Χάρης στην έφεση που έκαναν οι δικηγόροι του για την ψευδοεπιστημονική προπαγάνδα και ρητορικής που χρησιμοποιήθηκε εναντίων του για να καταδικαστεί, Mustafa Ururyar είναι πλέον ελεύθερος αν και πλήρωσε ένα τεράστιο τίμημα.

Το τι έγινε μέσα στο δωμάτιο δεν το γνωρίζουμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι συναίνεση είναι αφηρημένη, και εγραλειοποιήται κατα το δοκούν

 

Αν επιτρέπετε, η συναίνεση είναι μια και καθόλου αφηρημένη. Απλά δεν είναι λαξευμένη σε βράχο. Όπως δίνεται, έτσι και αποσύρεται ανά πάσα στιγμή και από τη στιγμή που θα αποσυρθεί, ότι πραχθεί/ συνεχιστεί να τελείται ενάντια στη βούληση εκείνου/ης που την απέσυρε, είναι αδίκημα.

--------------------


Απόφαση 635 / 2022 (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)
Αριθμός 635/2022

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΣΤ' Ποινικό Τμήμα


...Κατά τη διάταξη του άρθρου 336 παρ. 1 Π Κ, όπως ίσχυε πριν την αντικατάσταση του με τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν. 4619/2019: "Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της, τιμωρείται με κάθειρξη". Η εν λόγω διάταξη τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν. 4619/2019 (με έναρξη ισχύος από 1-7-2019), ως εξής: 1. "Όποιος με σωματική βία ή απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, τιμωρείται με κάθειρξη. 2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις". Εν τέλει, με τη διάταξη του άρθρου 12 του Ν. 4637/2019 (με έναρξη ισχύος από 18- 11-2019), η διάταξη του άρθρου 336 ΠΚ τροποποιήθηκε εκ νέου ως εξής: "1. Όποιος με σωματική βία ή απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών. 2. Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις", η διάταξη δε αυτή δεν τροποποιήθηκε με τον ήδη ισχύοντα Ν. 4855/12-11-2021.


...Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος του βιασμού, απαιτείται : α) εξαναγκασμός κάποιου, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, σε ακούσια συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση άλλης γενετήσιας πράξης και β) ο εξαναγκασμός αυτός να γίνεται με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας ή και δι' αμφοτέρων. Ειδικότερα, ο εξαναγκασμός του θύματος από τον δράστη συνιστά αυτοτελώς τυποποιούμενο στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος του άρθρου 336 Νέου ΠΚ το οποίο πρέπει να επικαλύπτεται υποκειμενικά και από τον αντίστοιχο δόλο του δράστη, δηλαδή ο δράστης του εγκλήματος απαιτείται να γνωρίζει ότι (και να θέλει να) εξαναγκάζει το θύμα. Ως εξαναγκασμός νοείται η υποχρέωση ενός ατόμου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή ενάντια στη ή χωρίς τη βούλησή του . Είναι η κάμψη της αντίθετης βούλησης του θύματος, που εκδηλώθηκε ήδη ή πρόκειται να εκδηλωθεί, ήτοι το δεδομένο που καταλύει τη γενετήσια ελευθερία του θύματος και δη το δικαίωμά του να αποφασίζει ελεύθερα και χωρίς εξαναγκασμούς αν, πότε και με ποιόν θα συνάψει γενετήσια σχέση οποιασδήποτε μορφής. Επομένως, η αντίθετη βούληση του θύματος συνιστά θεμελιώδες συστατικό στοιχείο της έννοιας του εξαναγκασμού και, κατ' επέκταση, της έννοιας του βιασμού.

Για την κατάφαση του εξαναγκασμού δεν απαιτείται κατ' ανάγκη το θύμα να αντιστέκεται ενεργά, με μυϊκές κινήσεις, αλλά αρκεί το ότι η γενετήσια επαφή λαμβάνει χώρα παρά την αντίθετη βούληση του τελευταίου, την οποία εξωτερικεύει με οποιονδήποτε τρόπο το θύμα και γίνεται εμφανής στο δράστη και ότι ο δράστης ασκεί σωματική βία, η οποία εξουδετερώνει τη βούληση του θύματος να αντισταθεί. Εξάλλου, ως "γενετήσια πράξη" νοείται, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 336 Νέου ΠΚ (τόσο υπό το Ν. 4619/2019, όσο και υπό το Ν. 4637/2019), η συνουσία, καθώς και άλλες πράξεις με την ίδια, από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, βαρύτητα, όπως είναι, ενδεικτικά, η "παρά φύσιν" συνεύρεση, ο ετεροαυνανισμός, η πεολειξία, η αιδιολειξία, ο ετεροαυνανισμός ή η χρήση υποκατάσταστων μέσων (βλ. σχετ. Αιτιολογική Έκθεση του Ν. 4619/2019, 19ο Κεφάλαιο, Εγκλήματα της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, σελ. 66), ήτοι πράξεις που δεν συνιστούν πάντοτε ή δεν προϋποθέτουν διεισδύσεις.

...Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο βιασμός αποσκοπεί στην ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, όταν η πράξη του δεν είναι μια ήσσονος σημασίας ερωτική πράξη (όπως στιγμιαίος εναγκαλισμός και ασπασμός), αλλά είναι μια πράξη με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, που κατατείνει στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του και η οποία προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, αλλά και την ακώλυτη γενετήσια εξέλιξη του παθόντος, τότε πρόκειται για γενετήσια πράξη, ίσης βαρύτητας με τη συνουσία και δεν συντρέχει προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατά το άρθρο 337 του Π Κ (βλ. σχετ. ΑΠ 118/2017).

Τέλος, απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, είναι κάθε απειλή άμεσου και σοβαρού κινδύνου που στρέφεται κατά του σώματος ή της ζωής του υφιστάμενου την απειλή βίας και που μπορεί να εμποιήσει στον απειλούμενο φόβο περί επικείμενου κινδύνου κατ' αυτού, έστω και αν αντικειμενικά και υπό άλλες συνθήκες, η απειλή αυτή κρίνεται σαν αστήρικτη ή ακόμη και μη δυνάμενη να δημιουργήσει τις καταστάσεις που ο απειλούμενος υπέλαβε κατά το χρόνο της απειλής, αρκεί ο απειλούμενος, κατά τον χρόνο που υφίσταται την απειλή, να πιστέψει ότι η απειλή αυτή είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί.

Η σπουδαιότητα του κινδύνου κρίνεται με το συνδυασμό αντικειμενικού και υποκειμενικού κριτηρίου. Σε κάθε περίπτωση, για την κατάφαση της άσκησης σωματικής βίας στο έγκλημα του βιασμού, είναι αδιάφορη τόσο η έντασή της, όσο και η ειδικότερη μορφή υπό την οποία αυτή ασκήθηκε, αρκεί, λαμβανομένων υπόψη των ειδικότερων χαρακτηριστικών του θύματος (λ.χ. ηλικία, σωματική διάπλαση, συναισθηματική φόρτιση, σχέση με το δράστη κ.λπ), να έχει εξαναγκαστική δύναμη, να είναι δηλαδή πρόσφορη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να επιφέρει το επιδιωκόμενο από τον δράστη αποτέλεσμα, ήτοι τον εξαναγκασμό του θύματος σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, δεδομένου ότι κυρίαρχο ρόλο στην αντίσταση του θύματος διαδραματίζει η προσωπικότητά του, καθόσον δεν υπάρχει "κοινό μέτρο" στις αντιδράσεις κάθε ατόμου, υπό τα ίδια πραγματικά περιστατικά και περιστάσεις.

Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος του βιασμού, που είναι υπαλλακτικώς μικτό, αρκεί και ο ένας τρόπος τελέσεως (άσκηση σωματικής βίας ή απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας), χωρίς όμως να αποκλείεται η συνύπαρξη και των δύο τρόπων εξαναγκασμού. Υποκειμενικώς, για την πράξη του βιασμού, απαιτείται έστω και ενδεχόμενος δόλος, που συνίσταται στη γνώση και τη θέληση των παραπάνω στοιχείων του εγκλήματος αυτού, δηλαδή στη βούληση του δράστη, όπως, με σωματική βία ή απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας ή και με τις δύο μαζί, εξαναγκάσει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης και περιλαμβάνει και τη γνώση ότι το θύμα δεν συναινεί στην πράξη αυτή (βλ. σχετ. ΑΠ 1495/2017, ΑΠ 1337/2017, ΑΠ 79/2017, ΑΠ 57/2017).

-------

Όποιος έχει την διάθεση να διαβάσει ολόκληρη την απόφαση :

https://www.areiospagos.gr/nomologi...info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%D3%D4

--------------

Η ως άνω είναι μια από τις πάρα πολλές πανομοιότυπες αποφάσεις του Α.Π. Αν μετά από την ανάγνωση της κάποιος συνεχίσει να πιστεύει, ότι η έννοια της συναίνεσης ερμηνεύεται ad arte. Περί ορέξεως...

 

thx για το link.

 

Μια αφηρημένη θεωρία.
Που αφήνει να εννοηθεί πως οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, ακόμα και όταν αυτή δεν συμπεριλαμβάνει βία ή εξαναγκασμό μπορεί να θεωρηθεί βιασμός. Ανάλογα με το τι πιστεύει το υποτιθέμενο θύμα. “Μόνο το τι πιστεύει η δεσποινίς Gray ότι της συνέβη είναι αυτό που μας αφορά” αναφέρει ο Δικαστής. Ο οποίος συνεχίζει σε όλη την διάρκεια της δίκης να παπαγαλίζει την φεμινιστική ρητορική για τον βιασμό. “Οι άντρες θέλουν να κυριαρχήσουν και να αναγκάζουν τις γυναίκες να προσαρμοστούν σε αυτό που αυτοί θέλουν”. “Ο βιασμός είναι μια πράξη βίας μέσα από την οποία ο δράστης χρησιμοποιεί το σεξ σαν όπλο για να κερδίσει δύναμη και έλεγχο επάνω στο θύμα του” μας εξηγεί.

@battousai Η συναίνεση σίγουρα δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία, η λογοκλοπή τι είναι;

Iagos

 

Το σχόλιό σας με έκανε να χαμογελάσω.
Ομολογώ πως δεν το έσκαψα, απλά το ένιωσα να στέκεται μέσα μου και μου δώσατε το ερέθισμα να εμβαθύνω ως προς το πώς ταυτίζομαι με αυτό το απόσπασμα της @dora_salonica

Για να είμαι ειλικρινής δεν μπόρεσα να διακρίνω τις απαιτητικές προϋποθέσεις που θέσατε σε αυτού του είδους συναίνεσης και ενδιαφέρομαι να καταλάβω, να απολαύσω και να ωφεληθώ απ το σκεπτικό σας (ως ανέκαθεν), αν και όταν φυσικά, έχετε την διάθεση να αναλύσετε πάνω σε αυτό.

Η ευστοχία σπανίζει. Οι "ξαστοχίες" μου υπέδειξαν το φόρουμ και αν δεν ήταν "μπάστε σκύλοι" και ήταν μια κλειστή κοινότητα δεν θα είχα την ευκαιρία να μπω για να αναγνωρίσω, να συνειδητοποιήσω, να βιώσω … κτλ.

Από το σημείο που στέκομαι και μέχρι εκεί που μπορώ να δω, σε μια κλειστή συμπαγή και συνειδητοποιημένη κοινότητα bdsm, θα ένιωθα ασφάλεια και η συναίνεση δεν θα είχε τη σημασία που έχει τώρα, θα τολμήσω να πω, ίσως να μην χρειαζόταν ν’ ακούγεται και τόσο συχνά, όσο χρειάζεται να τονίζεται και να υπογραμμίζεται τώρα στο πλήθος της ξαστοχίας που υπάρχει γύρω μας.

Σε αυτόν τον μικρόκοσμο με το αναγκαίο κακό του "μπάστε σκύλοι" και τις αναπόφευκτες "ξαστοχίες", προσωπικά, ούτε που κατάλαβα για το πότε συναίνεσα – γραπώθηκα- κατισχύθηκα από συνειδητοποιημένους ανθρώπους Κ, αποφασισμένους να το ζήσουν με μεράκι καύλα και χαρά και διέκριναν ότι υπήρχε θέση για μένα στην κατεύθυνση του είδους της σχέσης που είχαν προαποφασίσει να πλεύσουν. Αυτό είναι και το σημείο ταύτισης, με το post της @dora_salonica έτσι όπως το ερμήνευσα με την μέχρι τώρα ματιά μου και τα μέχρι τώρα βιώματά μου.

Πάντα όμως και ευτυχώς υπάρχει χώρος για εξέλιξη..

Απόλυτη ταύτιση..

 

Wow thsnks που έκανες τον κόπο να ψάξεις για να μου την πιείς ότι δεν ενέφερα το άρθρο  
Τρομερό αντεπιχείρημα,

 

οι νόμοι έχουν φτιαχτεί απο δικηγόρους για δικηγόρους
Απο όσο θυμάμαι
ο Αρειος Πάγος Δεν εξετάζει την υπόθεση απο την αρχή, δεν ασχολείται με θέματα ουσίας της υπόθεσης που φτάνει ενώπιον του.
ο Αρειος Πάγος μόνο η διασφαλίζει ότι το νομικό πλαίσιο λειτούργησε σωστά και εφαρμόστηκαν σωστά οι νόμοι στις αποφάσεις των δικαστηρίων
Εκτός πάντα αν ισχύε κάτι άλλο

@Lagos μην ξεχάσεις να κάνεις αναζήτηση στο google για πνευματικά δικαιώματα

 

Επειδή η όλη κάβλα του Κ είναι ακριβώς αυτό το "ως εκεί που αντέχεις αλλά και λίγο παραπέρα", και των υ επίσης, που μέσα σ αυτή τη καβλοφάση, γουστάρουν περισσότερο και ο λόγος είναι πως έτσι τα πράγματα μοιάζουν πιο αληθοφανή απο το στημένο των safeword και των απολύτως προσυμφωνημένων στημένων σκηνικών, γι αυτό η μόνη σανίδα σωτηρίας είναι η όλη σχέση/επικοινωνία πριν απ το εκάστοτε σκηνικό/σεσσιο.

Δηλαδή, αν τα άτομα έχουν αναπτύξει μια τέτοια οικειότητα, εμπιστοσύνη που να εμπνέει ασφάλεια πως ουτε θα ξεφύγουν -κατα πολύ- τα πράγματα για το υ, αλλά ούτε και θα φοβάται ο Κ τις καταγγελίες την επομένη, πρέπει να νιώθεις έστω αυτό το "μαξιλαράκι ασφαλείας" σχετικά με την συναίνεση.
Το θέμα είναι πως είναι λεπτή η ισορροπία ανάμεσα στις κάβλες που θέλουν τα ρεαλιστικά σκηνικά, και την όποια ανθρώπινη δυσφορία που μπορεί πάνω στην μέθη της κάβλας του να μην την καταλάβει. Σκληρό μεν αυτο, δλδ ο άνθρωπος να τυφλώνεται τόσο απ το αποτέτοιο του ώστε να μην αντιλαμβάνεται πως δεν γουστάρει, και να νιώθει (και να φαίνεται) σα χαζός (καβλομεθυσμένος), όσο σκληρό είναι και το να έχει εξίσου καβλομεθύσει ο Κ, να έχει ξεφύγει "στο λίγο παραπέρα", προς το "πολυ παραπέρα", ωστε να φχαριστηθεί κ εκείνος. Γι αυτό και η ευθύνη πάει πρώτα στον Κ (και μετά στο υ) , επειδή πρέπει πρώτα να είναι Κ του εαυτού του, ωσαν τον Κ απετάνιο.

Θυμαμαι κάποτε που ήμουν υποψήφια bottom, και μάθαινα τις διαφορές ανάμεσα στο τσούξιμο της βίτσας και τον πιο βαθύ πόνο του paddle πχ, και του λέω 20 είναι οκ; και μου απαντά ε, βάλε 70, ωστε να καβλώσω κι εγώ. Και τότε ξεκίνησα την πιο λαηβ γνωριμία με το τι σημαίνει Top, σαδιστής και πως στις φαντασιώσεις μου ήταν ρυθμισμένοι όλοι όπως το ήθελα, χαχα, ενώ καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Και γι αυτό λένε μεταξύ ενηλίκων η συναίνεση και τα λοιπά, επειδή το όλο "παιχνίδι", έχει και το ρίσκο του.

 

@rea..

Νομίζω πως κατά βάση συμφωνούμε και, κατά πως τα γράφετε για τα πεπραγμένα σας, νιώθω πως είστε ένα ιδανικό παράδειγμα για να καμφθούν οι διάφορες φοβίες, τουλάχιστον από την "υ" πλευρά - αφού κατά πώς βλέπω έχουμε οψίμως και τις (καταγγελο)φοβίες από την "Κ" πλευρά!!!

Εβαλα τη λέξη "γενικευμένη" απλώς για να φρενάρω ρεαλιστικά σενάρια νεοεισερχομένων υ, του τύπου "Α, καλέ, τί είναι αυτό το bdsm, πώς παίζεται; ποιοί είναι οι κανόνες; ΟΚ, διαλέγεις ένα Κ από το inbox σου που σου κάνει κλικ, και μετά ακολουθείς αυτά που σου λέει, γιατί εδώ μέσα ξέρουν από bdsm, άρα θα ξέρει κι αυτός..."

Αυτές είναι μικρές συνταγές για μικρές τραγωδίες, αυτοπροσκλήσεις στο πάρτι του κάθε "Συντάξιου" που ξέρει ξεράδια από bdsm, ίσως και λιγότερα από τα νεοεισερχόμενα υ. Και πράγματι, οι ξαστοχίες είναι κάποτε εποικοδομητικές, αλλά δεν είναι δα και απαραίτητες, ιδίως οι επαναλαμβανόμενες.

Οπότε, ναι, επιθυμία βίωσης του επιθυμητού και όχι (εξ)υπηρέτησης του ολίγου, κεραίες τεντωμένες, με λίγη τύχη ως καρύκευμα, αντοχή στις ξαστοχίες και ... "καλές αρπαγές" να έχουν τα υ!  

Λίγο υπομονή, πιο κάτω θα επιχειρήσω να το φωτίσω περισσότερο, στην κουβέντα μου με τον @Stalker.