Το πρωί vanilla, το βράδυ bdsm-λα

Κριτες των παντων και επι παντος επιστητου.
Ξερναω στη σκεψη και μονο,πως εισαστε
οταν ξαπλωνετε τα βραδια και μενετε
μονοι με τους εαυτους σας.

 

Ναι....;

 

Τελικά αυτό το post έγινε το παράδειγμα του πως η ύπαρξη, είναι και κάτι σαν περίπατος πάνω σε χιλιόμετρα από αυγά.
Όπως και να εκφραστεί κάποιος/α, κάποια θα σπάσουν. Άλλα θα σπάσουν, επειδή τα πάτησες, άλλα επειδή το ήθελαν εκείνα τα ίδια.
"Απαγορεύεται" η προσωπική άποψη, αφού όλο και κάποιος/α θα ζοριστεί. Και εξυπακούεται, ότι πρέπει να το βουλώνεις ή να λες ότι θα ήθελε ν' ακούσει ο καθένας/καθεμία ξεχωριστά.
Μην και χαλάσει η μόστρα που έχει φτιαγμένη για τον εαυτό του/της. Ζούμε με πολλούς άλλους, ζούμε μαζί μ' ελάχιστους άλλους/ες, στο τέλος ζούμε για μας και για κανέναν/καμία άλλο/η.
Σήμερα κάποιος/α θα σε κρίνει για τα ρούχα σου, αύριο για το χτένισμα σου, μεθαύριο για την δουλειά σου, για το πως γαμιέσαι, για το πως πίνεις τον καφέ σου και ούτω καθ' εξής.
Πάντα θα υπάρχει κάποιος, που θα σε κρίνει για κάτι. Γιατί εκείνος θα το κάνει διαφορετικά, γιατί δεν θα του αρέσει που το κάνεις εσύ, γιατί δεν θα το καταλαβαίνει.
Σπάνια γιατί εκείνο το κάτι που κάνεις, θα είχε τον παραμικρό αντίκτυπο στην δική του ζωή. Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα "μιλήσει" απλά για να "μιλήσει".
Κάποτε κάποιοι/ες φτάνουν στο σημείο, να "γράφουν", κάποιοι/ες άλλοι/ες συνεχίζουν να ζορίζονται. Πολλά πράγματα δεν μας "ακουμπούν", παρά μόνο αν εμείς θέλουμε να μας "ακουμπήσουν".
Επειδή μας τρώει ο "πισινός" μας, επειδή κάπου θέλουμε να ξεσπάσουμε, επειδή με την αφεντομουτσουνάρα μας δεν τα έχουμε βρει/δεν θέλουμε να τα βρούμε, επειδή άνθρωποι ή καταστάσεις δεν μας "κάθονται" όπως θα τις γουστάραμε, επειδή χίλια επειδή.
Όσο φταίει εκείνος/η που μας απλώνει στα πόδια τ' όποιο τσουβάλι, άλλο τόσο φταίμε κι εμείς που μέσα του μπαίνουμε.
Γιατί όσο και αν προσπαθούν να μας το βάλουν καπέλο, αν δεν θέλουμε εμείς να το φορέσουμε, στο κεφάλι μας δεν καταλήγει.

Όπως θέλουμε εμείς, άλλο τόσο θέλουν και οι όποιοι/ες άλλοι/ες μας πλησιάζουν και τους πλησιάζουμε.
Αν τα θέλω μας ταιριάζουν, αν το πως είμαστε "κομμένοι/ες" ταιριάζουν, εκείνη την στιγμή που "βρισκόμαστε" ταιριάζουν. Χτίζουμε/πλάθουμε/μαγειρεύουμε κάτι και για όσο καιρό κρατήσει.
Σ' αντίθετη περίπτωση...πιστεύω τα διάφορα γνωστά σε όλους/ες και σε όσους/ες γνωστά δεν θα ήταν, μάλλον το "θέμα" θα ήταν, ότι θ' αρνιόντουσαν να τα συγκρατήσουν στη "μνήμη" τους.

Καλά να είμαστε όλοι/ες ( όποιος/α δεν πιστεύει στην ειλικρίνεια αυτής μου της "ευχής", πια δεν μ' ενδιαφέρει ποσώς. Πάντα θα υπάρχει κάποιος/α, που θα ψάχνει την τρίχα στο αυγό, γιατί στην διάρκεια του "περιπάτου" όλο και κάποιο μένει άθικτο ).
Αυτά, σεντονάκι άσπρο και παχύ γεμάτο τετριμμένες "σκέψεις".  

 

Συνήθως έχω παραφάει και είμαι με την κοιλιά όξω τρίβοντάς την  

 

Γουστοζικο δε μπορω να πω...αλλα εχω διαβασει και καλυτερα απο εσενα.
Προσπαθησε ξανα κι αν τα κατφερεις θα σου κανω λαικ.

 

Ήρχισαν οι άστοχες βολιδοκροτίδες. 

 

Νομίζω πως ήρθε η ώρα της ανύψωσης του βδσμικού μας ηθικού:

Viva la revolution boudousoumista!
Hasta la victoria siempre!

 

Καθολου.
Εννοουσα καθε λεξη που εγραψα.

 

Ειναι μεγαλο - τεραστιο - το ποσοστο των ατομων που εχει αναγκη να ειναι αρεστο κι αποδεκτο κοινωνικα - κι ως γνωστο, δεν υπαρχει καλυτερος και πιο αμεσος δρομος προς την "κοινωνικη ορθοτητα" απο τον κομφορμισμο.

Ζουν ετσι γιατι το εκαναν και οι γονεις τους και ετσι τους "το 'μαθαν". Σαπιο; Σαφως. Αξιοθρηνητο; Σαφεστατα.

Ο αφορισμος ειναι ματαιος φυσικα - δεν μπορεις να περιμενεις απο ενα καναρινι να κατανοησει ποιηση κι ας ειναι ευχαριστο στην μορφη και στους ηχους που παραγει.

Υπαρχουν ομορφοι ανθρωποι εκει εξω που ποτε δεν γνωρισαν την δυναμη των "θελω" τους.

Ειναι κριμα.

 

Αν ήσουν το αχόρταγο υ, θα συνέχιζες το νταλαβέρι με τον Κ, γιατί θα σου κάλυπτε πολύ βολικά τις ανάγκες, ή θα τον έτζαζες για να διεκδικήσεις περισσότερα πράγματα από εκείνα που είχες (συνήθως βρίζοντας κατά την αποχώρηση, τύπου ''με κορόιδεψες, με εξαπάτησες''κλπ). Εσύ αντίθετα το έληξες, για x/ψ λόγους και κάθεσαι εκ των υστέρων κι αναρωτιέσαι σχετικά μ΄αυτό.
Το ότι δεν έφυγες τρέχοντας μετά -πιθανολογώ- από την αποκάλυψη ότι είναι άλλο από αυτό που νόμιζες, σου ''αποκάλυψε'' τρόπον τινά, ότι σε βόλευε και σένα η σχέση αυτή και γι αυτό ακριβώς και δεν έφυγες τρέχοντας.
Ενδεχομένως να σε βόλευε ακριβώς λόγω της δοσολόγησης. Και θέλεις εκ των υστέρων να το αξιολογήσεις αυτό.
Συγνώμη αν γίνομαι υπεραπλουστευτική, δεν έχω όλα τα στοιχεία που θα ήθελα.
Δεν είσαι αχόρταγη, δεν ήθελες περισσότερο πρακτικό κομμάτι και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο μπορεί να είπες μέσα σου ''Δεν είναι και τόσο άσχημα έτσι. Ας πάει στην γυναίκα του, να έχω κι εγώ τον χρόνο μου να ηρεμήσω, να κάνω άλλα πράγματα''.
Ο μουσακάς είναι βαρύς για να τον τρως κάθε μέρα, αναμφίβολα.
Σε άλλους βέβαια αρέσει. Αλλά δεν μου φαίνεται περίεργο, να ανέχεσαι διάφορα, σκεπτόμενος τα υπέρ και τα κατά.
Εμένα το θυμικό μου είναι πολύ ανεπτυγμένο για να λειτουργήσω έτσι, αλλά το καταλαβαίνω στους άλλους.
Άμα λέω μαλακίες θα μου το πεις, εεεεε? 

 

Το ξέρω, γι αυτό σκέψου τρόπους να μη ξαναχρειαστεί να το σηκώσεις  

 

Έτσι είναι. Το πρωί βανίλια και το βράδυ BDSMίλα. Δεν καταλαβαίνω που υπάρχει δυσκολία κατανόησης. Θα βρεθεί στον δρόμο σου, θα είναι μεταξύ 37-47, με μια φαινομενικά ευτυχισμένη οικογένεια αλλά ο ίδιος είναι ο τύπος που θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλει την επιβεβαίωση και να βγάλει όλα αυτά τα γούστα που έχει και δεν μπορεί με την γυναίκα του για τους λόγους που ο ίδιος ξέρει. Εσύ είσαι διαθέσιμη γιατί σε εξιτάρει είτε η διαφορά ηλικίας- εμπειρία, είτε η όλη αυτή παράνομη κατάσταση.
Θες κάτι τέτοιο; Τότε προχωράς με τους δικούς του όρους.