Το πρωτόκολλο του πληθυντικού

Η χρήση του πληθυντικού και άλλων πρωτοκόλλων είναι επειδή τους αρέσει!

Στον Κυρίαρχο και στην υποτακτική.

Το γιατί μπορεί να τους αρέσει, είναι μία άλλη ιστορία.

Δεν είμαι βέβαιη οτι είναι αναγκαία συνθήκη για D/s και ίσως και M/s σχέσεις τα πρωτόκολλα και συγκεκριμένα ο πληθυντικός, γιατί υπάρχουν και δυσκολότερα.

Υπάρχει κανείς σ αυτό το φόρουμ που να έχει βιώσει D/s ή M/s σχέση χωρίς πρωτόκολλα ή που κάποια στιγμή να παραμερίστηκαν τα πρωτόκολλα και η σχέση να παρέμεινε D/s ή M/s;

Θα μ ενδιέφερε πολύ ν ακούσω την άποψή του.

 

δεν εχω διαβασει ολες τις καταχωρησεις και απαντω στο πρωτο θεμα του τοπικ
Τα παντα αλαζουν .. αυτο ειναι σιγουρο ... Το BDSM των πρωτοκολλων ειναι οτι και η αυστηρη καθαρευουσα για την γραμματικη .. μπορει να ηχει ποιο φιλοσοφικα δινοντας ακριβει νοηματα , μα ειναι δυσχρηστη και δεν εκμεταλευται την αυτογεννετικη ικανοτητα της γλωσσας μας ... Ακριβως το ιδιο συμβαινει και στο BDSM ... θελοντας να καταγραφω ως οπαδος και χρηστης του νεου κυμματος , υποχρεουμαι κατα καποιο τροπο να μην στηριζω την παλαιολιθηκη μορφη με τους κανονες και τα πρωτοκολλα .. αργα η γρηγορα οι σχεσεις , ιδιως των πολυ νεων , θα περιλαμβανουν (αν δεν συμβαινει ιδη) καθε πρακτικη που συνθετει το BDSM , ενω η ιδεολογια του θα γινει αντιφατικη με τις νεες ηθικες και αξιες οι οποιες καταρεουν συνεχως ή μεταλλασονται σε κατι αλλο ... ηθικος ανθρωπος ή καταλληλο image ? .. το ηθος σεβεται κανονες και πρωτοκολλα , ενω το image σεβεται την επιτυχημενη εικονα ενος ανθρωπου που ζει στην απολαυση
Και οσο η Μπελ εποκ θα χανεται στο βαθος του χρονου μαζι με τις αναμνησεις αυτων που την εζησαν , μια νεα σουπερ σεξυ Βαμπιρογκομενα "underworld" θα κυριαρχει στην συνθεση των νεων εξτριμ ερωτικων προσδοκιων ....
Ο Βασιλιας πεθανε ... ζητω ο νεος οχλος που νομιζει πως εγινε Βασιλιας .......

ΥΓ ... ελπιζω στα 38 μου να με παιρνει να ακολουθησω νεα κυματα και Βαμπιρογκομενες ... 

 

Απάντηση: Το πρωτόκολλο του πληθυντικού

Στην αρχή μπαίνοντας σε αυτό τον χώρο μου είχαν πει και είχα μάθει να μιλάω στον πληθυντικό όταν απευθυνόμουν σε Κυρίαρχους. Μαζί με τον πληθυντικό είχα μάθει επίσης να μιλάω σε τρίτο πρόσωπο όταν μίλαγα για μένα.
Μίλαγα σε όλους έτσι είτε τους γνώριζα καλά είτε όχι αρκεί να ήταν Κυρίαρχοι.
Μετά ακολούθησα εντολή να μιλάω στον πληθυντικό μόνο στον Κύριο μου και ποτέ μα ποτέ σε κανέναν άλλον αν το έκανα αυτό ήταν πολύ σοβαρό παράπτωμα.
Μετά κυριάρχησε η ιδέα να μην μιλάω στον πληθυντικό σε κανέναν ούτε και στον Κύριο μου.
Τώρα μετά από πολύ μπέρδεμα για αυτό το θέμα κατέληξα να μην μιλάω σε κανέναν στον πληθυντικό.
Ο σεβασμός δεν φαίνεται σε αυτό.
Μπορεί σε κάποιους να αρέσει και αν κάποια στιγμή μου το ζητήσει Κάποιος που θα είναι Αφέντης μου θα το κάνω .
Πραγματικά όμως είναι ένα θέμα που εμένα προσωπικά με μπέρδεψε πολύ και σε φάσεις που δεν είχα Αφέντη γιατί όταν είχα ήξερα τι έπρεπε να κάνω έκανα ότι μου Έλεγε Εκείνος.

 

Ο πληθυντικός (όπως και ο ενικός) είναι θέμα αισθητικής και διαπροσωπικής αίσθησης του μέτρου.

 

θεωρώ ότι καθαρά υποκειμενικό.άλλοι αρέσκονται να χρησιμοποιεί η υποτακτική πληθυντικό άλλοι όχι.ο σεβασμός σίγουρα δε φαίνεται από αυτό. είναι όμως ένας τρόπος να διαχωρίζονται οι ρόλοι, έτσι δεν είναι?εγώ έχω πάθει το εξής.έχω γνωρίσει κυριαρχικά άτομα στα οποία δε μπορώ να απευθυνθω με πληθυντικό και μου ζήτησαν να μην το χρησιμοποιώ.έχω γνωρίσει όμως και κυριαρχικά άτομα στα οποία δε βρίσκω άλλο τρόπο να απευθυνθώ πέραν του πληθυντικού- ουσιαστικά δε τόλμησα να χρησιμοποιήσω ενικό.
η ουσία είναι το τι αρμόζει στον καθένα και τι τον εκφράζει.δεν υπάρχουν κανόνες ή πρωτόκολλα.αυτό που επιβάλλεται είναι να μην καταπατούνται τα όρια.

 

Απάντηση: Το πρωτόκολλο του πληθυντικού

Ο πληθυντικός δε μπορεί να απαιτηθεί από κανένα πρωτόκολλο και κανέναν κανόνα... εμπνέεται...

 

Η χρήση του πληθυντικού αριθμού εξαρτάται από το τί εκφράζει ο πληθυντικός για εμένα που τον χρησιμοποιώ και όχι για αυτόν που τον εισπράττει. Επομένως το κριτήριο για την επιλογή του αριθμού απορρέει από τη δική μου παιδεία και δεν εξαρτάται καθόλου από το πώς μου συστήνεται κάποιος. Συγκεκριμένα για εμένα ο πληθυντικός δεν έχει να κάνει καθόλου με το σεβασμό αλλά είναι ένα εργαλείο ευγένειας, οπότε μιλάω κατά κανόνα στον πληθυντικό:
* Σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω, με εξαίρεση τα παιδιά, δηλαδή τα άτομα κάτω των 12 ετών και τους συνομιλητές σε fora.
* Σε ανθρώπους που γνωρίζω αλλά από από τους οποίους επιθυμώ να διατηρήσω απόσταση.
* Σε ανθρώπους που γνωρίζω και η ηλικία τους είναι άνω των 40 περίπου ετών, με εξαίρεση τους πολύ κοντινούς συγγενείς μου και τους εκαστοτε συντρόφους μου.
Σπανιότατα αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω στον πληθυντικό σε ανθρώπους απέναντι στους οποίους αισθάνομαι δέος, όπως στον Πατέρα μου ή σε έναν καθηγητή μου.
Σέβομαι δε, οποιονδήποτε άνθρωπο διαθέτει τις αρετές που έμαθα από την οικογένειά μου να εκτιμώ. Γιατί και ο σεβασμός αφορά στο τί έμαθα εγώ να εκτιμώ στους ανθρώπους και όχι στο κατά πόσο οι άνθρωποι που με περιβάλλουν είναι αξιόλογοι.

Για ό,τι αφορά στο θέμα του υποτιθέμενου πρωτοκόλλου, αναφέρω απλώς ότι διαφωνώ με πάσης φύσεως πρωτόκολλα σχετικά με το Bdsm.

Πέρα από τα παραπάνω, σε μία ερωτική σχέση, θεωρώ ότι η χρήση πληθυντικού από τον άνδρα προς τη γυναίκα, είναι απαραίτητη, αποκλειστικά για λόγους αισθητικής και αισθησιασμού. Αυτό υπαγορεύει η δική μου αισθητική.

 

Άρα δέχεσαι / αποζητάς / επιβάλλεις τον πληθυντικό σε μία ερωτική σου σχέση αλλά δεν τον θεωρείς πρωτόκολλο;

 

Κρινένια μου,
σκέπτομαι ότι ένας πολυερωτικός άνθρωπος δεν έχει ανάγκη πρωτοκόλλων (εθιμοτυπίας).
Αντιθέτως, του είναι απαραίτητοι οι αριθμοί πρωτοκόλλου, για να υπάρχει τάξη στα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα.

 

Σωστό και αυτό χρειάζονται οι αριθμοί πρωτοκόλλων.

Ανάγκη δεν έχουμε ούτε και από χαβιάρι ή σαμπάνια, έτσι δεν είναι;

και σε πλάγιο ψίθυρο: έτσι και αλλιώς το πρωτόκολλο του πληθυντικού είναι το πιό απλό και λιγώτερο ενδιαφέρον ερωτικά πρωτόκολλο.

 

Tender,
"ανάγκη" δεν έχουμε, σφοδρή επιθυμία όμως έχουμε. Οπότε, εφόσον το θέτεις έτσι -για να με παγιδεύσεις, δολιοτάτη - προσχωρώ στο επιχείρημα σου!

 

Ακριβώς. Πρώτόκολλο τηρώ απέναντι στις συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες που περιέγραψα παραπάνω.

Δεν επιβάλλω τη χρήση του πληθυντικού στους συντρόφους μου. Η εμπειρία μου μού δείχνει ότι τον υιοθετούν οικειοθελώς από τα πρώτα συνήθως στάδια της γνωριμίας μας. Τότε φυσικά τον αποδέχομαι με μεγάλη ευχαρίστηση και γιατί ταιριάζει περισσότερο στην αισθητική μου αλλά και γιατί με ερεθίζει περισσότερο από ότι ο ενικός αριθμός.

Αν στο μέλλον κάποιος σκλάβος επιθυμεί να μου μιλάει στον ενικό, θα το δεχτώ χωρίς να νιώσω ούτε κατά το ελάχιστο προσβεβλημένη. Η αλήθεια είναι ότι θα μου φανεί αρκετά αντιαισθητικό αλλά θα το αντιπαρέλθω όπως θα αντιπαρερχόμουν και την προφορά κάποιου που τονίζει το "λ". Έχει να κάνει αποκλειστικά με το αισθητικό κριτήριο η χρήση πληθυντικού από το σκλάβο προς την Κυρία.

Και όσοι υποχρεώνουν τους σκλάβους τους να ομιλούν στον πληθυντικό, το αισθητικό τους κριτήριο ικανοποιούν (ελπίζω όχι και τα συμπλέγματά τους), καθώς τα συναισθήματα που εμπνέουν την ανάγκη για χρήση πληθυντικού, δεν επιβάλλονται.