Το πρώτο βήμα

Ο αληθινός άνδρας πρέπει να τολμά ό,τι αρμόζει σε έναν άνδρα ( Shakespeare)

Στις προηγούμενες γενιές, σαφώς, οι ρόλοι ήταν πιο ξεκάθαροι. Ο άνδρας, μέσα από τη δύναμη του κυρίαρχου, έπαιρνε το ρόλο του κυνηγού και ακάθεκτος προχωρούσε στο ερωτικό παιχνίδι. Παρ’ ότι οι ρόλοι τείνουν να αντιστραφούν, πάντα ο έρωτας, σύμφωνα με τα πιστεύω μου, θα λειτουργεί μέσα από τους δικούς του αρχέγονους κώδικες, δημιουργώντας συνθήκες ανάλογες με την ψυχοσύνθεση του ζευγαριού και, κατά συνέπεια, της εκδήλωσης του πεπρωμένου που θα καθορίσει και την πορεία της σχέσης, απο το πρώτο βήμα , το φλέρτ έως και το τελευταίο, είτε έχει κακό είτε καλό τέλος...

 

Για να καταλάβω... Θα μπορούσα να θεωρήσω ως πρώτο βήμα γνωριμίας ένα ανώνυμο μήνυμα από μία αύρα που δεν έχω αισθανθεί; Και που αύριο όταν τον/την δω από κοντά να μην υπαρχει ούτε η προδιάθεση για ένα γεια; Κύριος ή υποτακτική δεν έχει σημασία .. Άλλος νομίζει ότι κάνει το πρώτο βήμα και άλλος το κάνει (κουνώντας την ουρά και μόνο/με ένα λάγνο βλέμμα)

 

Νομιζω πως δε ειναι απαραιτητη προυποθεση το στατους καποιου για να κανει το πρωτο βημα αλλωστε θεωρω πως αρκετοι εχουμε δει αλλος να δειχνει το πρασσινο φως και αλλος να πλησιαζει για να δει αν αξιζει,αν ειναι στα γουστα,προτυπα και οτι αλλο γουςταρει ο καθενας
Εχω πλησιασει αντρα πρωτη εγω γιατι ηθελα πολυ να τον γνωρισω και να δω εν τελη αν μου κανει,εχω πλησιασει απλα και μονο για να συζητησω ,να ανταλλαξω αποψεις οπως και με εχουν πλησιασει για τους ιδιους λογους
Μαρεσει το παιχνιδι με τα ματια οπως και τα πειραγματα αλλωςτε οταν καποιος με ενδιεφερε (αρχικα η εκ των υςτερων ) ενιωθα καπως πιο ευαλωτη και ντροπαλη,αυτοματα χωρις να καταλαβαινω αλλα ποτε δε σκεφτομουν το στατους για να ειμαι επιθετικη η πιο φρονιμη,παντα ειναι διαφορετικη περιπτωση και η διεκδικηση απο εναν αντρα που με ενδιαφερει μου προσφερει ενα ευχαριστο μειδιασμα οτι και να γινει εν τελη μεταξυ μας
Το μονο που χρειαζεται ειναι να πατησει ο ενας για τον αλλο τα σωστα κουμπια ,αυτα που ισως ο καθενας ψαχνει και εχει αναγκη τη συγκεκριμενη χρονικη στιγμη

 

Οι υποτακτικοί λόγω ψυχολογίας διατηρούν γενικά χαμηλούς τόνους με τους ανθρώπους που τους ενδιαφέρουν. Επειδή η προσέγγιση απαιτεί θάρρος (κάποιες φορές και θράσος), σπάνια πλησιάζουν πρώτοι τους κυρίαρχους.....

οι υποτακτικοι μπορει να διατηρουν χαμηλουσ τονους αλλα εχουν παρα πολυ θαρρος .... συνηθος εγω κανω την προσεγγιση με θαρρος και καποιες φορες με θρασος