Το σώμα σου Μου ανήκει

δεν θελω να ανακαλεσω κατι που πιστευω , αλλα αφου ενοχλει το σβυνω και τελειωσε ... προφανως δεν γνωριζω καθε περιπτωση υποτακτικου στον πλανητη και ειναι βεβαιο οτι η αποψη μου δεν μπορει να τους αφορα ολους .... τεσπα .. αυτα .

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

Μην το μαλώνεις Σαπφώ μου, φιλαράκι είναι, το καλύτερο παιδί.

Δεν είναι κακό για μια γυναίκα να είναι τσούλα (αρκεί να είναι τσούλα Του) ούτε είναι ντροπή να ψάχνουμε την απόλαυση με όλες τις μεθόδους που είναι στη διάθεσή μας και που πιστεύουμε ότι μας ταιριάζουν. Και ένας εξευτελισμός έχει την θέση του στο BDSM, έτσι δεν είναι;

Διόρθωσέ με αν κάνω κάπου λάθος.

ΥΓ. Αυτό με τα ψυχολογικά σκοτάδια μου άρεσε ιδιαίτερα. Η αγάπη η συμπαράσταση και η στήριξη όχι και πολύ. Αν ήθελα ιππότη δεν θα ήμουν εδώ να βολοδέρνω μέρα νύχτα. Γεμάτος ο κόσμος ρομαντζιάρηδες (αυτό είναι μπηχτή για τον καλό μου τον isnogood). 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

/joke mod on
Κάτσε βρε tenacious D γιατί έχω την εντύπωση πως δε θεωρείς τους "του bdsm" ανθρώπινα όντα  

/joke mod off

χμμ... μήπως ο Θεός των Γραφών πέθανε και ο καθένας αναζητεί τελικά αλλού τον δικό του; Ανθρώπινο ή όχι;
Ή απλά θέλουμε να ζήσουμε κάτι εκτός των συνηθισμένων; Πολύ εγωιστικό βέβαια το τελευταίο γιατί έτσι αυτόματα ουσιαστικά ψάχνουμε να δημιουργήσουμε οι ίδιοι κάποιον «Θεό – Αφέντη», χωρίς αυτός μάλλον να υφίσταται.
Κατάλαβα πως θέλεις να χρησιμοποιήσεις τη θρησκεία αναλογικά όπως έγραψες αλλά δεν παύει να μου δημιουργεί συνειρμούς.  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

Πραγματικά θεωρείς τον εαυτό σου έναν συνηθισμένο άνθρωπο; Χα.

Ίσως και να είσαι. Έχω την εντύπωση ότι ο καθένας επιλέγει μόνος του το είδος της ζωής που του ταιριάζει, σύμφωνα με τις επιθυμίες του και τις δυνατότητές του.

Αληθινό είναι αυτό που εσύ νιώθεις ως αληθινό. Αν νιώθεις μέτριος, είσαι. Αν νιώθεις ότι είσαι ο Lost boy, τότε είσαι. Ένα μικρό χαμένο αγόρι.

Δεν ξέρω. Εσύ ξέρεις. Και είμαι βέβαιη ότι υφίστασαι. Μόλις σε άγγιξα.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

Συμφωνώ σε αυτό. Απορώ όμως γιατί μου το ανέφερες.

Πάλι δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις.
Πως ο καθένας είναι αυτό που νιώθει; Αν εννοούσες κάτι τέτοιο δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως επειδή το νιώθει είναι και η αλήθεια αυτή.
Είναι η αλήθεια του, αλλά όχι αυτό που υφίσταται και κατ' ανάγκη στην πραγματικότητα.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

Νομίζω πως έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις τι θέλεις να καταλάβεις και τι όχι. Γι αυτό σου το ανέφερα.

Δεν έχω τον χρόνο ούτε τη διάθεση να κάθομαι να εξηγώ αυτό που ήδη γνωρίζεις. Δεν είμαι συγκαταβατική, απλά με εκνευρίζει ο στρουθοκαμηλισμός. Συγχώρεσέ με.

Η σιγουριά δεν διδάσκεται. Είναι κάτι που το βρίσκει ο καθένας μόνος του.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το σώμα σου Μου ανήκει

Πως μπορεί κάποιος να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τι θα καταλάβει;
Είτε καταλαβαίνει είτε όχι.

Τα άλλα πάλι δεν τα κατάλαβα, αλλά αν πιστεύεις πως δε χρειάζεται να τα εξηγήσεις, συνεχίζουμε επί του θέματος.  

 

Απάντηση: Το σώμα σου Μου ανήκει

Δεν μου φαινεται να υπαρχει και μεγαλη αναγκη για καποιον μαστερ να μαρκαρει... εκτος αν ο-η slave το εχει αναγκη και το εκδηλωσει με τον καταλληλο τροπο....

 

Απάντηση: Το σώμα σου Μου ανήκει

Η απάντησή μου στο πρώτο post είναι: "Με όποιο τρόπο συμφωνούν και οι δύο ότι είναι εντός ορίων."

Παρόλα αυτά 1000 σημάδια στο σώμα δεν αρκούν αν το σημάδεμα δεν έχει γίνει στην ψυχή.

 

Απάντηση: Το σώμα σου Μου ανήκει

Πάρα πολύ σωστό αυτό Arioch...
Ο συμβολισμός ενός σημαδιού όμως είναι και αυτός, για μένα, ανεκτίμητος.

Ένα σημάδι που δεν είναι για άλλους, δεν είναι για επίδειξη, αλλά μόνο για μένα, που μόνο εγώ ξέρω τι αντιπροσωπεύει. Όταν είμαι σε επαγγελματικές ή κοινωνικές συναντήσεις που εκ των πραγμάτων Εκείνος δεν μπορεί να είναι, και σηκώνεται ανεπαίσθητα το μανίκι της μπλούζας μου (καλά καλά, εγώ το σηκώνω, το παραδέχομαι  ) και βλέπω το σημάδι στον καρπό μου, ακόμα και έτσι όπως είναι, ζωγραφισμένο με στυλό, κάθε μα κάθε φορά ανατριχιάζω...και είναι η πιο γλυκιά ανατριχίλα γιατί εμπεριέχει ηδονή και πόνο μαζί. Ηδονή ότι Του ανήκω και πόνο γιατί είμαι μακριά Του...

με σεβασμό
sk

 

Για να βρεις τους τρόπους θα πρέπει πρώτα να αναρωτηθείς το σε ποιον. Να υποδηλώνεται στον ίδιο τον Κ ή στους γύρω;

Εάν το ζητούμενο είναι στους γύρω τότε ο capeaway και Mirella νομίζω ότι κάλυψαν τους συχνότερους τρόπους.

Εάν όμως το ζητούμενο είναι ο Κ τότε δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο η δήλωση αυτή να είναι κάτι που φαίνεται… Θα φαίνεται από τον ίδιο τον υποτακτικό. Από το βλέμμα του, την συμπεριφορά του, την αύρα του.