Το χθες , το σημερα.

Δεν λεω οτι ηταν ατυχες επειδη δεν καταλαβα τι ηθελε να πει η Θαλεια
Λεω οτι ηταν ατυχες διοτι....

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

κατι μικρο

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

σας ειχα υποσχεσθει την τσοτσο

ξεκιναμε λοιπον :

μερος 1ον

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟΝ ΤΗΣ ΤΣΟΤΣΟ

του Ευάγγελου Καρελλά Ομοτίμου Καθηγητού Πανεπιστημίου Μακεδονίας

ΣΥΧΝΑ, ΣΤΗΛΙΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ακατονόμαστη συμπεριφορά του σύγχρονου έλληνα στους διάφορους χώρους, (δρόμους, γήπεδα, Θέατρα, Κινηματογράφους, κέντρα διασκεδάσεως κτλ) συμπεριφορά, που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια της βαρβαρότητας, την αποδίδουμε σε διάφορους παράγοντες και καταστάσεις:
στον μεσογειακό μας χαρακτήρα, στην πλημμελή παιδεία μας, στην ανυπαρξία κατάλληλων κρατικών μέτρων στην οικογενειακή αγωγή κτλ.
Ασφαλώς οι προαναφερθέντες παράγοντες παίζουν κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του κάθε ξεχωριστού ατόμου, δεν είναι όμως οι καθοριστικοί, δεν είναι οι κύριοι υπαίτιοι που δημιούργησαν αυτό το φαινόμενο. Οι παράγοντες αυτοί υπήρχαν και στις προγενέστερες δεκαετίες η κοινωνική συμπεριφορά όμως των ανθρώπων ήταν περισσότερο κόσμια, ευγενικότερη, πολύ πιο συγκρατημένη.
Είναι βαθύτερα και πολυπλοκότερα τα αίτια που εκκόλαψαν, ανέπτυξαν και διαμόρφωσαν αυτή τη αήθη συμπεριφορά, η οποία με την πάροδο του χρόνου και με την έντονη συμβολή και ενθάρρυνση των ΜΜΕ, που σε καθημερινή βάση προβάλουν και διαδίδουν την εισαγόμενη ηθικοπολιτιστική αθλιότητα, συνεχώς εκχυδαϊζεται και εκτραχηλίζεται.
Είναι αίτια οικονομικοκοινωνικής φύσεως και οφείλονται στην κραυγαλέα αντίθεση μεταξύ, της σημαντικής βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης της πλειοψηφίας του πληθυσμού, από τη μία πλευρά, και της πνευματικής πολιτιστικής και κοινωνικής καθυστέρησης του από την άλλη. Η αντίθεση αυτή εκκόλαψε μια ιδιόμορφη κοινωνικοψυχολογική νόσο την οποία εγώ ονομάζω Το Σύνδρομο της Τσοτσό.
Τι είδους νόσος είναι αυτή; ποια είναι τα συμπτώματα της;
Πως εκδηλώνεται και πως διαγιγνώσκεται;
Επειδή, νοερά, διακρίνω την εύλογη απορία στο πρόσωπο του αναγνώστη, σπεύδω να απαντήσω στα δικαιολογημένα ερωτήματά του.

μερος 2ον

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, κάτω από την επίδραση ορισμένων γνωστών ήδη εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων (η ευνοϊκή παγκόσμια οικονομική συγκυρία, η άνοδος του τουριστικού ρεύματος, η αύξηση των ναυτιλιακών και μεταναστευτικών εμβασμάτων, η δημαγωγικού χαρακτήρα αγροτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, οι κρατικές επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και δάνεια, η ευρείας έκτασης φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και φοροκλοπή, οι καταχρήσεις των κυβερνητικών παραγόντων, η αύξηση π οικοδομικής δραστηριότητας, που είχε σαν επακόλουθο την ραγδαία άνοδο της τιμής της γης, οι κρατικές επενδύσεις, έστω και μη παραγωγικές, και οι αλόγιστες κρατικές σπατάλες) συντελέστηκαν σημαντικές μεταβολές στην οικονομική και κοινωνικοταξική διάρθρωση του πληθυσμού.
Δημιουργήθηκαν καινούργια κοινωνικά στρώματα και ομάδες, άλλαξε η σύνθεση και η διαστρωμάτωση των κοινωνικών τάξεων. Αν ρίξουμε μια, έστω και επιφανειακή ματιά στο σύνολο του πληθυσμού, εύκολα Θα διαπιστώσουμε, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ευημερούντων οικονομικά ελλήνων, με τις σχετικές φυσικά διαφορές μεταξύ των, αποτελείται από εκπροσώπους εκείνων των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που πριν από μερικές δεκαετίες μαστίζονταν από την ανέχεια και τη φτώχεια ή διαβιούσαν κάπως υποφερτά.
Ποιοι είναι αυτοί οι σύγχρονοι νεόπλουτοι και ευημερούντες;

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

μερος 3ον (το πρωτο Τσο)

Είναι από τη μία πλευρά, οι άνθρωποι της παλιάς λιμοκτονούσας επαρχίας: γεωργοί, κτηνοτρόφοι, ξυλοκόποι, φτωχοί ψαράδες κ.τ.λ που κάτω από την επίδραση των παραγόντων που αναφέρθηκαν προηγουμένως και κυρίως της ραγδαίας αύξησης της τιμής της γης, ξύπνησαν ξαφνικά, ένα πρωί πλούσιοι. Τα αγροτεμάχια ιδίως τα παραθαλάσσια, που στο παρελθόν κληροδοτούνταν στα “κακά” παιδιά και προφέρονταν για “ένα κομμάτι ψωμί” απόκτησαν απότομα εξωφρενική αξία και μετέτρεψαν τους χθεσινούς πένοντες ιδιοκτήτες τους, σε πλούσιους και ευημερούντες πολίτες.
Άρα, οι αποτελούντες τα καινούργια, οικονομικά εύρωστα, στρώματα της σύγχρονης Ελλάδας, προέρχονται, από την αγροτική στην ευρεία της έννοια τάξη, ή όπως την ονόμαζαν κατά το παρελθόν στις πόλεις, χρησιμοποιώντας την συνοπτική, καθόλου κολακευτική, λέξη, “Το τσομαπαναριό”.
‘Ενα λοιπόν ωραίο πρωί, ο Μήτρος και η Κατίγκω, ο Θύμιος και η Μπιρμπίλω, που ξαφνικά πλούτισαν, ανακάλυψαν, ότι τα πλαίσια του χωριού και της επαρχίας ήταν τώρα πολύ στενά γι αυτούς, δεν άρμοζαν πλέον στη νέα τους οικονομική κατάσταση και οι προσφιλείς στο παρελθόν οσμές της βουνιάς και της τραγίλας κατέστησαν ιδιαίτερα ενοχλητικές.

‘Ετσι πολλοί από αυτούς μετοίκησαν στις πόλεις, εγκαταστάθηκαν, προς δυστυχία δική τους, και του αστικού πληθυσμού (γιατί μετέφεραν στις πόλεις όλες τις συνήθειές τους), σε πολυκατοικίες, κατά προτίμηση στις καλές, κάποτε, συνοικίες — Κυψέλη, Πατήσια, Αχαρνών.
Στους καινούργιους τόπους διαμονής τους διαπίστωσαν, ότι τα παλιά τους ονόματα ήταν ασυμβίβαστα
με την καινούργια αστική
τους Θέση και το νεοαποκτημένο κοινωνικό τους προφίλ και έσπευσαν να τα
προσαρμόσουν και αυτά στο καινούργιο κοινωνικό περιβάλλον.
‘Ετσι ο Μήτρος μετονομάστηκε σε Τάκη, η Κατίγκω σε Καίτη, ο Θύμιος σε Στόκλη, η Μπιρμπίλω σε Μπούλη, ή κάπως αλλιώς, και ούτω καθεξής. Η πρώτη συλλαβή της ονομασίας αυτής της κατηγορίας των νεόπλουτων και των ευημερούντων αποτέλεσε το πρώτο συνθετικό της ονομασίας της νόσου ‘Tσο”.

 

Καλό το παράδειγμα με τον άλτη. Όμως εμείς κοιτάζουμε το λεγόμενο μέλλον, να γίνουμε Αμερικάνοι, κεφαλαιοκράτες, χωρίς κεφάλαια, δήθεν καπιταλιστές και εχθροί της εθνικής μας συνείδησης. Αλήθεια, ποια η σχέση της γενιάς του 1950 με τις επόμενες; Μπορούμε να έχουμε ξανά έναν Εγγονόπουλο, έναν Εμπειρίκο, ένα Σεφέρη κ.λπ.; Όχι. Αλλά θέλω να γίνω Αμερικάνος, μου αρέσει και ο Μητροπάνος, όπως λέει (περίπου) και το γνωστό άσμα. Και ο νεοέλληνας γίνεται τσιφτετέλληνας. Και χάνει τη μάχη από όλους. Ας κοιτάξουμε την ιστορία μας και ας μάθουμε από αυτή. Ας προσπαθήσουμε να μην τη μιμηθούμε. Τότε η φόρα που θα πάρουμε θα είναι όντως φόρα και όχι για τα μάτια του κόσμου. Εγώ βρίσκω περισσότερη Ελλάδα εκεί που ταξιδεύω, εκτός Ελλάδας, όχι απαραίτητα στους Έλληνες του εξωτερικού, περισσότερο στους ξένους.

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

μερος 4ον (το δευτερο Τσο)

Από την άλλη πλευρά, ένα άλλο κύμα νεόπλουτων και ευημερούντων ατόμων μικρότερο σε αριθμό, ανεδύθη από τα φτωχά και περιφρονημένα, στο παρελθόν, στρώματα των επαγγελματιών και μικρομαγαζάτορων της πόλης: μανάβηδων, μπακάληδων, χασάπηδων, ψαράδων, υδραυλικών, φαναρτζήδων και λοιπών.
Δηλαδή, από την κατηγορία εκείνη του πληθυσμού των φτωχών συνοικιών, που στο παρελθόν χαρακτηρίζονταν με το παρατσούκλι που τους είχε κολλήσει η αξέχαστη Σουσού του Αείμνηστου Ψαθά — “Τσοκαρία”, η πρώτη συλλαβή της οποίας αποτέλεσε το δεύτερο συν θετικό της ονομασίας της νόσου η οποία αποκωδικοποιημένη, ολογράφως διαβάζεται “Τσομπανοτσοκαρία”.
‘Ετσι λοιπόν, ο Βάγγος το πρώην φτωχά μαναβάκι εξελίχθηκε σε εμπορομανάβη και υποτασσόμενος στις νομοτέλειες της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, μετοίκησε και αυτός σε πολυκατοικία, σε καινούργια κατά κανόνα συνοικία, και αυτοκαλούνταν τώρα Λάκης. ο Τιμολέων — το χασαπάκι — εξελίχθηκε σε κρεατέμπορα και βαφτίστηκε σε Τίμο, ο μπακαλόγατος, ο Παναγιώτης, σε μεγαλέμπορο εδωδίμων και αποικιακών και με την αντίστοιχη μετονομασία.
Πολλοί τσαγκαροκαλφάδες και ραφτοκαλφάδες εξελίχθηκαν σε ιδιοκτήτες βιοτεχνιών με σημαντικότατα, ανεξέλεγκτα και γρήγορα κέρδη και πάει λέγοντας.
Την περίοδο αυτή αναπτύχθηκαν, νέα προσοδοφόρα οικονομικά επαγγέλματα και ασχολίες όπως εργολάβοι οικοδομών (χωρίς κεφάλαια και τεχνικές γνώσεις που χάρη στο σύστημα αντιπαροχής πλούτισαν επαίσχυντα γρήγορα), διάφορα επαγγέλματα και τέχνες συναφή με τις οικοδομικές δραστηριότητες και το αυτοκίνητο που γνώρισαν πραγματική άνθιση. Είναι περιττό να αναφερθεί, ότι όλοι οι παραπάνω νεόπλουτοι, στη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, δεν γνώριζαν τι σήμαινε φόρος εισοδήματος.
Αργότερα συντελέστηκε μια, κατά κάποιον τρόπο, μιγαδοποίηση, συγγενική και επαγγελματική των δύο τμημάτων αυτής της κατηγορίας των νεόπλουτων και με την πάροδο του χρόνου, κατέστη δύσκολο να προσδιοριστεί η προέλευση του άλφα, ή του βήτα νεόπλουτου, εκτός βέβαια της προφοράς, την οποία, πολλοί πρώην επαρχιώτες παρά την μακρόχρονη παραμονή τους στα αστικά κέντρα, δεν μπορούν να αποβάλλουν.
Στην περίοδο της οικονομικής άνθισης - δεκαετία του ‘60 - αλλά και αργότερα με την πάρα πέρα οικονομική ισχυροποίηση των στρωμάτων αυτών, παρατηρείται στην Αθήνα μία μαζική μετακίνηση προς τις αριστοκρατικές συνοικίες Κολωνάκι, Ψυχικό, που αργότερα επεκτείνεται και στα Βόρεια προάστια, και συντελείται έτι η ολοκληρωτική άλωση της πρωτεύουσας από τα συνασπισμένα, αδιαχώριστα και δυσδιάκριτα πια στρώματα της παλιάς επαρχίας, του πρώτου δηλαδή τσο, και των παλιών συνοικιών — του δευτέρου Tσο. ‘Έτσι ολοκληρώνεται τόσα στην πρωτεύουσα όσο και στις άλλες πόλεις η ενσωμάτωση της μιας κατηγορίας στην άλλη, διαμορφώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο, ένα καινούργιο οικονομικά κοινωνικό στρώμα, την ήδη γνωστή μας Τσομπανοτσοκαρία, την οποία στο εξής,
χάρη συντομίας, θα αποκαλούμε χαϊδευτικά Τσοτσό.

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

μερος 5ον

Την ανέλιξη προς τα υψηλότερα οικονομικά στρώματα και τη μετακίνηση προς τις αριστοκρατικές συνοικίες
ακολούθησε και η πάρα πέρα εξέλιξη των ονομάτων. ο Μήτρος, που είχε εξελιχθεί σε Τάκη τώρα καλείται —Τζίμμυ, η Κατίγκω, από Καίτη μετονομάσθηκε σε Κάθριν, η Αγγέλλω από Αγγελική σε Αντζελα κ.ο.κ.
Η οικονομική όμως βελτίωση και οι χωροταξικές ανακατατάξεις των στρωμάτων αυτών, δεν συνοδεύονταν και από την αντίστοιχη Πνευματική και πολιτιστική τους αναβάθμιση, η δε κοινωνική τους συμπεριφορά δεν προσαρμόστηκε στη καινούργια τους Θέση.
Τόσο οι μεν, όσο και οι δε, όχι μόνον παρέμειναν στην πλειοψηφία τους, το ίδιο άξεστοι και ακοινώνητοι όπως πριν, αλλά απόκτησαν και μια σειρά από καινούργια αρνητικά χαρακτηριστικά και συνήθειες — προϊόντα της αντίθεσης μεταξύ οικονομικού και πνευματικοπολιστικού επιπέδου.
Η παλιά, έμφυτη, σεμνότητα και συστολή που αισθάνονταν τόσο οι άνθρωποι της επαρχίας, όσο και των συνοικιών στους κοινωνικούς χώρους, η τάση τους να μιμηθούν την καλή κοινωνία των πόλεων και να αφομοιώσουν τρόπους και εκφράσεις καλής συμπεριφοράς, αντικαταστάθηκε από το θράσος την αυθάδεια, τη βωμολοχία, τη χυδαιότητα και το λούμπεν χιούμορ.
Τους δημιουργήθηκε η αντίληψη, η οποία δυστυχώς έχει εμπεδωθεί, ότι η κοινωνική ανωτερότητα προσδιορίζεται από το μέγεθος της περιουσίας. Σ αυτήν ακριβώς την εσφαλμένη αντίληψη σε συνδυασμό με το κόμπλεξ ανωτερότητας που τους κατέχει, εδράζεται και από αυτήν απορρέει, όλη η γελοιότητα, η ποταπότητα και ο εκχυδαϊσμός, που κυριαρχεί σε όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής, στην οποία δυστυχώς, οριστικά και αμετάκλητα έχει κυριαρχήσει η τσοτσό.
Δεν υπάρχει δραστηριότητα και τομέας της κοινωνικής ζωής στην οποία να μην έχουν εισχωρήσει οι εκπρόσωποι της, θέτοντας την ανεξίτηλη σφραγίδα τους. Ας δούμε όμως, πως εκδηλώνεται η ανεκδιήγητη συμπεριφορά της Τσοτσό στους διάφορους χώρους
της κοινωνικής ζωής και πως διακρίνονται οι εκπρόσωποί της.

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

μερος 6ον

Πρώτο μέλημα του εκπροσώπου της τσοτσο, αμέσως μόλις αποκτήσει χρήματα, είναι η αγορά αυτοκινήτου, όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κυβισμού και εμφανούς πολυτέλειας, το οποίο πρόσθετα στολίζει με διάφορα κακόγουστα αντικείμενα και διάφορες γελοίες εκ φράσεις γραμμένες, κατά κανόνα στα λατινικό. Η απώλεια της αίσθησης του γελοίου δεν του επιτρέπει να διακρίνει το μέγεθος της ευτέλειας και αχαροσύνης του διάκοσμου του αυτοκινήτου του.
Ξεκινώντας για να πάει κάπου με τα πόδια δεν πηγαίνει ούτε στην τουαλέτα μισοξαπλώνει στο τιμόνι, βγάζει το ένα χέρι από το παράθυρο, κρατώντας αναμμένο το τσιγάρο, και πετώντας όπου λάχει τις στάχτες (το ειδικό, γι’ αυτό το σκοπό, τασάκι του αυτοκινήτου έχει γι αυτόν καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα) προσπαθεί μ’ αυτόν τον τρόπο να πείσει τους πάντες ότι γεννήθηκε επάνω στο βολάν και όχι στο γάιδαρο, όπως νομίζουν μερικοί.
Βασικό του καθήκον, για την διατήρηση και ανύψωση του “προσωπικού του γοήτρου”, θεωρεί το με κάθε τρόπο προσπέρασμα των προπορευόμενων οχημάτων, άσχετα αν μετά από δέκα μέτρα έχει ανάψει κόκκινο ή πρόκειται ο ίδιος να στρίψει ή να παρκάρει. Σημασία έχει να προσπεράσει το προπορευόμενο αμάξι. Και μόλις το κατορθώσει, βγάζει το κεφάλι του από το παράθυρο, με μια ηλίθια έκφραση αυτοϊκανοποίησης έντονα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, αναμένοντας να εισπράξει το θαυμασμό των άλλων οδηγών, για την μόλις προ ολίγου επιδειχθείσα δεξιότητά του.
Φυσικά, το μόνο που εισπράττει είναι φάσκελα, βρισιές και άλλα συναφή. Αυτά όμως δεν το ανησυχούν, δεν πτοείται. Τα θεωρεί εκδηλώσεις φθόνου αν και δεν παραλείπει ποτέ να απαντήσει, στον ίδιο τόνο, χρησιμοποιώντας την ίδια, υβριστική φρασεολογία αλίμονο, δε στον οδηγό που προπορεύεται απ αυτόν στις προσβάσεις του χωριού του. Με κίνδυνο της δικής του σωματικής ακεραιότητας, αλλά και των άλλων, θα προσπεράσει οπωσδήποτε το προπορευόμενο όχημα, ιδιαίτερα, εάν αυτό είναι μεγαλύτερου κυβισμού.
Πιστεύει ότι τέτοιες ενέργειες τον ανυψώνουν στα μάτια των συγχωριανών του.
Οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς,
οι πινακίδες και ιδίως οι διαχωριστικές γραμμές, για τους περισσότερους έχουν εξωραϊστικό σκοπό. Που επιτρέπεται το πάρκινγκ, πότε επιτρέπεται το προσπέρασμα ή γιατί δεν επιτρέπεται, όχι μόνο του είναι άγνωστα, αλλά ούτε και τον σκοτίζουν. ‘Έτσι εξηγούνται τα εκατοντάδες ατυχήματα, και οι δεκάδες θάνατοι και τραυματισμοί που σημειώνονται τα σαββατοκύριακα και τις γιορτές, όταν οι κάτοικοι των “αριστοκρατικών” προαστίων των μεγάλων αστικών κέντρων, ξεχύνονται μαζικά για να επισκεφθούν τα προσφιλή τους μέρη:
στάνες, χωράφια, βοσκοτόπια, περιβόλια, κτλ. Το αίμα νερό δεν γίνεται!

 

Οφειλω να ομολογησω οτι φωτογραφιζει πολυ ομορφα τον ελληνα .... για συνεχισε το!

 

Απάντηση: Το χθες , το σημερα.

μερος 7ον

Η ζωή στις μεγάλες πόλεις, η συναναστροφή με τους παραδοσιακούς τύπους των αστικών κέντρων, σε συνδυασμό με τον άκρατο πιθηκισμό, που κατά κανόνα, διέπει τους εκπροσώπους της τσοτσό, δημιούργησε μια καινούργια αντίληψη και συμπεριφορά στους χώρους διασκέδασης και ψυχαγωγίας.
Στο παρελθόν, οι άνθρωποι έβγαιναν έξω τα βράδια, ανεξάρτητα από τις οικονομικές τους δυνατότητες, για να καθίσουν με την παρέα τους σε κάποιο κέντρο, να πιουν ένα ποτήρι κρασί, να κουβεντιάσουν, να αστειευτούν, να ακούσουν τον προσφιλή τους τραγουδιστή, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να διασκεδάσουν γενικά.
Σήμερα, ο εκπρόσωπος της τσοτσό δεν βγαίνει έξω για να διασκεδάσει, όπως στο παρελθόν, δηλαδή να πιει, να τραγουδήσει να χορέψει, παρ’ όλο που νομίζει, ότι αυτό κάνει.
Βγαίνει κατά κανόνα για να επιδειχθεί και να κομπάσει την επομένη στους γνωστούς του. Ο πενιχρός πνευματικός του κόσμος, εύκολα ενθουσιάζεται με διάφορα, υποτυπώδη, φαντασμαγορικά τρυκ και με τα βροντώδη ονόματα των “αστέρων” του τουρκογύφτικου.
Αυτή του ακριβώς την κακογουστιά και πολιτιστική του κενότητα, εκμεταλλεύονται οι διάφοροι επιχειρηματίες της νύχτας, που με διάφορες φαντασμαγορικές και θορυβώδεις τεχνικές επινοήσεις, σπεύδουν να ικανοποιήσουν αυτά τα απλοϊκά, υποτυπώδη γούστα του.
Εκτυφλωτικοί και πολύχρωμοι φωτισμοί, εκκωφαντική μουσική, νεαρές ημίγυμνες καλλονές, δήθεν αστέρια του άσματος, και χορεύτριες της δεκάρας, του δημιουργούν μια πανδαισία, παρόμοια με εκείνη που αισθάνονταν οι κανίβαλοι, όταν οι τυχοδιώκτες τους προσέφεραν πολύχρωμα πανιά, καθρεφτάκια, κουδουνάκια και άλλα παρόμοια ευτελή πράγματα, για να τα ανταλλάξουν με διάφορα πολύτιμα αντικείμενα.

 

θα περιμενω με ενδιαφερον την συνεχεια το βρισκω πολυ ρεαλιστικο!!!

 

Απάντηση: Re: Το χθες , το σημερα.

και να σκεφτεις ειναι γραμμενο περι τα 20 ετη πριν..........