Το bdsm ως επικοινωνιακη κραυγη της αναγκης του σχετιζεσθαι

Αξιότιμο άτομο @nkbsk
Η όλη παρουσία σας, ο τίτλος του νήματος και το κείμενο σας, προκαλούν μια λογική σύγχυση. Παρ΄όλη την εμφανή, ευγενική διάθεση που εμφανίζετε στους διαλόγους σας.

1. Δηλώνετε: Male, Domme και Lesbian
2.Μέσα στο κείμενο σας, αναφέρεστε σε φαντασιώσεις και καταστάσεις, όπως το να θέλετε να σας δέσουν, να σας χτυπήσουν, να σας κατουρήσουν.
3. Στον τίτλο του νήματος αναφέρεστε στο BDSM σαν επικοινωνιακή κραυγή.
4. Το εισαγωγικό κείμενο και ουσιαστικά επεξηγηματικό, του τί θέλετε να πείτε, δεν έχει και μεγάλη σχέση με τον τίτλο του.

Επί του ζητουμένου τώρα.
Κάθε σχέση, μπορεί να ξεφτάει και να εκφυλίζεται.
Εφόσον μας ενδιαφέρει η συνέχιση μιας σχέσης και η διατήρηση του αρχικού της χαρακτήρα, οφείλουμε να την προσέχουμε και να την συντηρούμε.
Αν την αφήνουμε στην φθορά της ρουτίνας, είναι εύκολο αποτέλεσμα ο εκφυλισμός της.
Οι φαντασιώσεις μπορούν ν΄αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο, στο αναγκαίο συγύρισμα της σχέσης, είτε είναι BDSMική είτε όχι.

 

Αν υπάρχουν αμφισεξουαλικά άτομα γιατί να μην υπάρχουν και άτομα που άλλοτε είναι bdsm κι άλλοτε όχι; Αν ήσουν bisexual θα ρωτούσες σχετικά;

 

Πολυ λογικες βρισκω τις σκεψεις σου. Σημαντικο οτι διακρινεις οπως λες τα βασικα ψυχολογικα σου μοτιβα (αυτο απο μονο του χρηζει μεγαλης συζητησης). Λογικο ειναι κατ εμενα σε καποιες σχεσεις να λειτουργει καταλυτικα το 'ελευθερο' να κανουμε τις φαντασιωσεις μας χωρις να σημαινει οτι πρεπει να γινονται καθε φορα, μας φτανει το οτι μπορουμε να τις κανουμε οποτε θελουμε, ειτε ειναι μια φαντασιωση ή ενα μενου που περιλαμβανει διαφορες με ενα ατομο εμπιστοσυνης και σεξουαλικης συμβατοτητας.
Το πως το βιωνεις οταν εισαι μονος εχει δυο πτυχες οι οποιες ειναι αλληλενδετες, αυτη της συντροφικοτητας και αυτη της εντασης (καβλας, αδρεναλινης, οπως θες να το πεις). Νοιωθεις οτι σου λειπει η συντροφικοτητα και ισως εισαι σε περιοδο της ζωης σου που για σενα αυτο εχει μεγαλυτερη σημασια. Ερχονται καπακι οι καβλες και αποζητας αυτη την ενταση ισως γιατι εχει καιρο να την βιωσεις (εκτος απο τα ψυχολογικα μοτιβα, δεν υπαρχουν και σεξουαλικα / τα της φυσιολογιας μας μοτιβα?), μα ακριβως γιατι δεν εχεις την 'βαλβιδα αποσυμπιεσης' νοιωθεις και την αναγκη του σωματος αλλα και την αναγκη για συντροφικοτητα πακετο. Καποιοι το διαχειριζονται ζωγραφιζοντας, αλλοι κτυπιουνται σε ενα γυμναστηριο ή σε ενα ρινγκ, αλλοι γραφοντας, αλλοι με bdsm απροσωπο, αλλοι το αγνοουν και βγαινει με λαθος ισως τροπο σε λαθος ατομα και καταστασεις.
Μιας και λες οτι παρατηρεις 'βανιλοποιηση' οταν η συντροφικοτητα υπαρχει, θα ελεγα ξανα οτι προτεραιοτητα για σενα στην παρουσα φαση ειναι η συντροφικοτητα, ο adrenaline junkie - perv εαυτος σου παιζει στο παρασκηνιο και προσπαθει να μπει μπροσταρης για να καλυψει αυτο το κενο.
Fine tuning χρειαζεται απλα, μην παραξενευτεις αν σε αλλη φαση της ζωης σου γινει το αντιθετο, δηλαδη ο perv εαυτος σου να παιζει προσκηνιο και η συντροφικοτητα να καθεται παγκο (πχ σε μια περιοδο που μολις τελειωσε μια μακροχρονια σχεση και δεν θες να μπεις μονομιας σε αλλη σχεση).

 

Ευχαριστω @tithon, δεν θελω να ακουσω κατι συγκεκριμενο και αποδειξη ειναι οτι θεωρω τις δικες σου παρεμβασεις ειλικρινεις και καλοπροαιρετες παρολο τον αντιλογο σου.

Η διαπιστωση οτι και αλλα ατομα αλλοτε λειτουργουν ως περβ και αλλοτε ως βανιλα, οπως προεκυψε απο καποιες τοποθετησεις δεν ηταν αρχικα δεδομενη για μενα και ειναι ενας απο τους λογους που πιστευω οτι το νημα εχει ηδη προσφερει κατι. Σε μενα σιγουρα, ευελπιστω οτι ισως και σε καποιους αλλους.

 

Ευχαριστω για τις σκεψεις σου @MasterK77, που μου δινουν πολλα σημεια για να διαλογιστω και να σκεφτω με τη σειρα μου.

Ιδιαιτερα μια σκεψη σου μου αναψε λαμπακι οτι ισως να ειναι το κλειδι αυτου που ψαχνω να απαντησω: Το οτι μπορει να λειτουργει οντως καταλυτικα το "ελευθερο" να πραγματοποιησω τις περβ φαντασιωσεις μου σε μια σχεση... Και εννοω οτι οταν το "ελευθερο" και "ελευθεριακο" γινεται η καινουργια "κανονικοτητα" και η καινουργια "ορθοδοξια" (εστω και στο πλαισιο της συγκεκριμενης σχεσης) ο ανατρεπτικος διαβολακος μεσα μου δε μπορει παρα να κατευθυνθει προς την "παρεκκλιση" του βανιλα τροπου ζωης...

Ο Ντε Σαντ ως ανατρεπτικος φιλοσοφος αλλα και ως Συμβολο δε μπορει παρα να ανθισει στο χωραφι της θρησκευτικα πουριτανικης και ηθικα υποκριτικης εποχης του. Σε μια κοινωνια επιστημονικης φαντασιας ομως (η σε ενα αντιστοιχο "παραλληλο συμπαν") οπου το μπιντιεσεμικο πλαισιο θα ειναι η νεα ορθοδοξη κανονικοτητα ισως ο ανατρεπτικος φιλοσοφος Ντε Σαντ να παρεκλινε ερωτικα μαδωντας με χτυποκαρδι τη μαργαριτα του και αναρωτουμενος: "Μ'αγαπαει? Δε μ'αγαπαει!"

 

Γιατι ετσι ειναι η φυση.Και αν την παρατηρησουμε,παρουμε μαθηματα απο αυτην, γινομαστε και ειμαστε οτι θελουμε  


Θα μοιραστω ενα himitsu.

{ }, ο λόγος που υπάρχετε
Σύμφωνα με τους { }, ο καθένας πρέπει να έχει ένα δικό του { }.Ένα κίνητρο, ένα στόχο, μία αυταπάτη έστω, που να του προσφέρει δύναμη και ενέργεια στο ξεκίνημα της ημέρας του.

Όπως ξέρουμε, όμως, δεν έχουν όλοι ανακαλύψει το { ]. Αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένοι άνθρωποι σπαταλούν άσκοπα αμέτρητο χρόνο νιώθοντας αποπροσανατολισμένοι, χωρίς σαφή πορεία στη ζωή ή κίνητρο που μπορεί να τους βοηθήσει να αισθανθούν αληθινά και πραγματικά ευτυχισμένοι.

Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση που σίγουρα θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας.

 

Θα μπορούσαμε να κάνουμε διάφορες υποθέσεις. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό όμως είναι το εξής: γιατί εστιάζεις στο BDSM ως επικοινωνιακή κραυγη της ανάγκης και όχι στην "βανιλλοποιηση" μέσα στις σχεσεις; Θα μπορούσαμε κάλλιστα να το αντιστρέψουμε απολύτως το ζήτημα και να αναρωτηθούμε μήπως η ανάγκη για την σχέση και για την ενοποίηση του κόσμου σου μέσα στα πλαισια της κάνει τις πιο έντονες επιθυμίες σου να υποχωρούν. ..

 

Και σε εμενα να ξέρεις αγαπητε νηματοθετη έρχονται πολλές φορές σκέψεις για αποχώρηση από το φόρουμ, αλλά διαβαζω θεματα σαν και το δικό σου καλη ωρα που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
Στο θέμα σου τωρα που με ενδιαφέρει μιας και βρισκω πολλές ομοιότητες με την δική μου σεξουαλικη δραστηριοτητα, θέλω να σε ρωτήσω που αποδίδεις το γεγονός ότι όταν βρισκεσαι σε σχέση δεν έχεις την αναγκη βδσμικης σεξουαλικης έκφρασης, ενώ όταν είσαι εκτός σχέσης προσεγγιζεις βδσμικα?
Προσωπικά το αποδιδω στην καταπιεσμενη μου λίμπιντο όταν εχω παρομοιες εκρήξεις και δεν ξέρω αν είναι μια αναγκη του εαυτού να σιγουρευτεί ότι υπάρχει.
Δεν θα το έλεγα.

 

*°* moderator's notice *°*
Σβήστηκαν πολυ προσεκτικά ΟΛΑ τα σχόλια που δεν αφορούσαν το νήμα η που δεν είχαν να κάνουν με θέματα σχετικά του αρχικού προβληματισμού του νηματοθετη.
°•*προειδοποίηση*°•
Το επόμενο off topic, flame θα έχει ποινή. Αν θέλετε να συζητήσετε για τις συζητήσεις στο φόρουμ. Υπάρχει σχετικό νήμα go ahead.
Ελπίζω τώρα χαρούμενοι ..  

 

Ισως γιατι εαν προσεγγιστει bdsmικα αφενος 'το λες και καθαρισες' για αποφυγη παρεξηγησεων στην πορεια και αφετερου γιατι ειναι κατι που απολαμβανεις ή νομιζεις οτι απολαμβανεις αλλα θες να πειραματιστεις χωρις να ταυτιστεις 100% με αυτο.


Μπορει να μην ειναι αναγκη του εαυτου για να σιγουρευτει οτι υπαρχει, αλλα αναγκη του σωματος να νοιωσει και το μυαλο βρισκει τον τροπο να το αποκτησει και να το παρεχει στο σωμα. Το σκεφτηκες / ειδες ποτε ετσι?
Γιατι καταπιεζεται η λιμπιντο?

 

Για το πρώτο θα ήθελα να διαβάσω και την άποψη του νηματοθετη.
Ίσως ο στόχος να είναι η ικανοποίηση του βασικού ενστικτου της αναπαραγωγης και επειδή αυτή δεν επέρχεται για τους όποιους λόγους, η λίμπιντο καταπιεζεται.

 

Εσύ είσαι απλά αυτός που είσαι με όλες τις εκφάνσεις του εαυτού σου.
Πολύπλευρος και πολυεπίπεδος όπως όλοι μας!
Και όταν οι άνθρωποι είναι ή νιώθουν μόνοι σκληραίνουν και νιώθουν πολλές φορές ευάλωτοι και προσπαθούν απεγνωσμένα να μην φανεί.
Απ την άλλη όταν σχετίζονται αν νιώθουν όμορφα κι εμπιστευτούν τροφοδοτούν θετικά συναισθήματα. Και τα θετικά συναισθήματα μαλακώνουν και γητεύουν τα τέρατα μέσα μας.
Κι από πάνθηρες μπορούμε να φερόμαστε σαν χαδιάρικα γατάκια  
Απλοί μηχανισμοί και αποδεκτοί