Τρολλαροντας τους βανιλα

Αν θέλεις ψάξε και βρες την δουλειά της Αμπραμοβιτσ.
Είναι αρκετά ενδιαφέρουσα!
Κάποτε πίστευα ότι η τέχνη της είναι εμπνευσμένη από public play αλλά θαρρώ πως απλά παρατηρεί τους ανθρώπους.
Θα χαρώ να μου πεις την γνώμη σου.
 

 

Ολ

Ολη η κοινωνική μας πορεία έγκειται στη συνεχή θέσπιση ορίων για τον ανθρωπο.

Οι θρησκειες, η οποιαδήποτε ιεραρχια, οι τάξεις, οι περιορισμοι στον πλουτισμο, ακομη κ η φορολογια, όλα αποσκοπούν στο να κινούμαστε εντός αυστηρά προκαθορισμενων οριων.

Χωρίς τα όρια είμαστε καταστροφικοι και αυτοκαταστροφικοι εν συνεχεια.

Είμαστε οι πλέον σωματικά αδύναμοι στη φύση και ως εκ τούτου οι πλέον υπουλοι και επικινδυνοι.

 

Θα βρω μια φωτο = 1.000 λέξεις επ αυτού

 

Στο κουκλάκι προσπαθούν να επενοχοποιησουν το σεξ. Προφανώς ο σερβιτόρος έχει πάει μισό βήμα παραπέρα στο kinky Sex και μπράβο του. Θεώρησε λοιπόν το cane σαν το επόμενο μεγάλο όριο που θα σας έφερνε σε αμηχανία.

Προφανώς θα ένοιωσε, σα να πήγε να παιξει μονότερμα με τον Μεσσι.

Ούτε καλό ούτε κακό. Υπάρχουν και Γαλαξίες πέρα απ το δικό μας. Κανείς δεν είναι το κέντρο του Κόσμου. Υπάρχουν όρια πολύ πέρα από το ράπισμα στην κολώνα....

 

Ποιά σχέση έχουν όσα αφηγείται το άρθρο με την συμπεριφορά συγκεκριμένα και αποκλειστικά ατόμων με βανίλα σεξουαλική προτίμηση;

 

Συγκρίνεις αυτο που κάνατε μπροστά στον ντελιβερα με τα όσα έχει κάνει η Αμπράμοβιτς ...Εχεις δίκιο ,ειναι σχεδόν το ίδιο πράγμα ...

 

Δεν είναι υποχρεωτικό να ήταν όλοι τους μαστίχες ούτε είναι υποχρεωτικό να μην είναι σε οποιοδήποτε βαθμό "πειραγμένοι" σε κάποιο βαθμό...
Να ληφθεί υπόψη πως είναι και ντιπ καταντίπ διαφορετική κοινωνία από αυτό που εμείς ως Έλληνες αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνία...
Κάτι το οποίο περνάει στο ντούκου, ακόμα κι από άτομα που έχουν ζήσει άμποσο στα ...εξωτερικά..!
Εν προκειμένω όλοι όσοι έχουμε κάνει κανά φεγγάρι στο ...νησί, ξέρουμε έστω και σε επίπεδο χαβαλέ, τι εστί Αγγλάρας λόκαλος...

 

Δεν θελησα να προσβαλω κανεναν ουτε να προκαλεσω.
Αν σας ενόχλησε το ποστ ειλικρινά λυπάμαι.
Είναι όμως η εμπειρία μου και ο τρόπος σκέψης μου που φυσικά δεν έχω καμία απαίτηση να συμφωνεί με τον τρόπο σκέψης άλλων.
Προσωπικά συγκρίνω συμπεριφορές και μου αρέσει να βλέπω αντιδράσεις ατόμων πέρα από χρόνια χτισμένα ταμπού και μύθους.
Προσωπικά λοιπόν εκεί που βρίσκω την ομοιότητα δεν είναι πουθενά αλλού παρά μόνο στο κομμάτι της ενοχής.
Αν όλοι οι άνθρωποι είμασταν απαλλαγμένοι από την αίσθηση της ενοχής,του λάθους, του παράνομου ποια θα ήταν η συμπεριφορά μας.

Από κει και πέρα ξαναλεω ότι
Έβαλα το νήμα στις εμπειρίες για να μοιραστούμε εμπειρίες και όχι για να τις αναλύσουμε η να τις κρίνουμε.
Πιστεύω ότι αν μη τι άλλο είναι φρόνιμο το να σεβόμαστε τις εμπειρίες του αλλού όσο κι αν δεν τις ασπαζόμαστε.
Αυτά από εμένα.
Δεν θα συνεχίσω καμία συζήτηση.
Αν ήταν έτσι το νήμα θα έμπαινε στο discussion

 

κι εσεις με τους ντελιβεραδες τα βαλατε??

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Αποστολές-σε-δημόσιους-χώρους.46719/page-2

 

Ετυχε  

 

Πριν μερικά χρόνια μια φίλη έπιασε δουλειά σε κάποια μεσιτική και όταν θα έκανε την πρώτη υπόδειξη σε σπίτι που είχε τα κλειδιά, μου ζήτησε να πάω μαζί της για να εξοικειωθεί με το χώρο. Μπαίνοντας σ' ένα παλιό σχετικά σπίτι κοντά στην πλατεία Κύπρου, στο τραπεζάκι του σαλονιού ήταν ένας θηριώδης δονητής και στο υπνοδωμάτιο ένα καμουτσίκι. Η φίλη με κοίταγε καλά καλά αποσβολωμένη. Δε συγκρατήθηκα και της λέω πάντα το είχα απορία με τι μοιάζει ένας δονητής.Την υπόδειξη δεν την έκανε γιατί δεν ήξερε πως να εξαφανίσει το δονητή, σιχαινόταν και να τον πιάσει κι όσο για το καμουτσίκι ακόμα και τώρα της λέω όποτε τη συναντάω, έπρεπε να μ' αφήσεις να στο δοκιμάσω. Δεν ξέρω αν πουλήθηκε αυτό το σπίτι, αλλά δε μπορώ να μη φανταστώ τον Arioch πελάτη κι εμένα μεσίτη  

 

Και πως διασφαλιζουμε οτι ο ντελιβερας ηταν.... Βανιλια?