Τσακωμοι κυριαρχου-υποτακτικης

Δεν τσακώνονται. Όταν σου σπάσει τα νεύρα το κ, του αρπάζεις το κεφάλι και το χτυπάς στο τραπεζάκι. Και όλα μια χαρά!

 

Aμ' αν ήταν έτσι καμία υποτακτική δεν θα χώριζε, ή έστω θα ζητούσε ρηλισ.

Οσον αφορά την ανάδυση της κρίσης, για μεν το σωστο-λάθος όντως έχει ηθικό υπόβαθρο που όμως είναι πάντοτε υπαρκτό άσχετα αν μεταβάλλεται στην πορεία, άρα και ή κρίση άσχετα σε ποιό χρονικά σημείο της σχέσης γίνεται και τι πρόσημο έχει,συνεχίζει να υφίσταται και να δημιουργείται σε κάθε ευκαιρία.
Απο την άλλη δε, κάποιες κρίσεις αναδύονται πάντοτε εκρηκτικά και παρορμητικά όπως πχ όταν σου σφυράει το κοράκι πέναλτυ στο 90+2...

 

ελαφρώς μηχανιστικά το προσεγγίζετε.

 

έχοντας γνώση πως απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο απο το θέμα του νήματος, θα με ενδιέφερε να παρουσιαστεί μια ολιγότερο ή και καθόλου μηχανιστική προσέγγιση του φαινομένου.

 

εδείχθει ήδη οτι σκέφτομαι και κρίνω δεν σημαίνει οτι καταλήγω σε ένα και μοναδικό συγκεκριμένο πολιτικά ορθό ατομιστικό συμπέρασμα.
σκέφτομαι και κρίνω δεν σημαίνει αναζητώ σημεία αντιπαλότητας για να βγω από πάνω και να επικρίνω γιατί μου λείπει ντε και καλά δικαίωση.
σκέφτομαι και κρίνω στα όρια που έχω καθορίσει και που χρειάζομαι δεν σημαίνει οτι είμαι υπό την επήρεια οπιοειδών διακινούμενων σε μπουκάλι.
σκέφτομαι δεν σημαίνει φοβάμαι.
σκέφτομαι σημαίνει οτι αν δεν ικανοποιούμαι εν τελει, ντύνομαι και φεύγω, γιατί, μεταξύ άλλων, κανένας δεν θα μπει στον κόπο να με κρατήσει με το ζόρι. τι να με κάνει;
σκέφτομαι σημαίνει βάζω τα πράγματα σε μιά σειρά και διαλέγω· στο μεταξύ, έχω καταφέρει να μην δυσφορώ και γκρινιάζω ακατάπαυστα γι αυτό που είμαι και γι αυτό που δεν είμαι.
κοκ

υγ: στο θέμα είμαστε

 

Δεν έχουν συνάφεια με την δική μου σκέψη αυτά, αλλά και δεν έχω να διαφωνήσω σε κάτι.

Εδω είμαστε!φαντάζομαι πως λειτουργεί η κρίση για να συμπεράνω πως δεν ικανοποιούμαι.
Δεν φεύγω όμως κατ ανάγκη,(εκτός αν με σουτάρουν) ,μπορώ να επικοινωνήσω την μη ικανοποίηση μου, οχι με διάθεση εριστική,ούτε φοβική, με διάθεση να ανιχνεύσω την αιτία και γιατί οχι, να τα βρούμε.
Η δυσφορία δεν είναι κακό πράμα σε μια σχέση , οποιαδήποτε σχέση, είναι σα τον πονόδοντο, υποδεικνύει την υπαρξη προβλήματος. Μπορείς να το αντιμετωπίσεις μετα με πολλούς τρόπους, με εξαγωγή, με καθάρισμα και σφράγισμα, με απονεύρωση...
Η γκρίνια πάλι, σαν τρόπος εκδήλωσης της δυσφορίας, είναι.(κακο πράμα)

Σκεφτομαι και κρίνω δεν σημαίνει τσακώνομαι. Δεν είμαστε.

 

Οι προληπτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο μειώνουν στο ελάχιστο τον κίνδυνο πονόδοντου και θεραπευτικών επεμβάσεων, πάντως. Καθαρίζεις και με την γκρίνια.


Η δυσφορία σε μια σχέση, οποιαδήποτε σχέση, είναι πολύ πολύ κακό πράγμα.

 

Αλλο κεφάλαιο αυτό.

Οταν επικοινωνείται σωστά οχι.
Οταν παραμένει κρυμμένη κάτω απο το χαλί ή σέρνεται με υπονοούμενα και μούτρα και τέτοια, ναι.

 

την δυσφορία για τον πονόδοντο την κατανοώ επαρκώς. η δυσφορία για αυτο που ειναι καποιος ή για αυτό που δεν είναι, δεν μου είναι κατανοητή. και δεν αναφέρομαι στην εκδήλωση. στο θέμα ειμαστε.

 

Κακό υ   

 

Ευχαριστώ  

 

Με πονάει το δόντι μου(true)..
Όχι δεν με πονάει (fake)..
Ο καθένας μπορει να ζει με την αλήθεια και τα ψέματα του! αλίμονο!