Τόλμησε το!

Απάντηση: Τόλμησε το!

Είναι έτσι όπως το γράφεις. Διαδραματίζει μεγάλο ρόλο, ειδικά για τις νεοεισερχόμενες στο χώρο, το πως θα είναι η επαφή με τον πρώτο τους Κ. Φυσικά αυτή η συνεύρεση (just play, session, σχέση κλπ) καλό είναι να μην της αφήσει αρνητικές εντυπώσεις για τον χώρο και να εξελιχθεί έτσι που να μείνει μια ευχάριστη γεύση στο τέλος της.

Οπως και να έχει όμως, παραμένει ωφέλιμη. Κανείς δεν μαθαίνει τη ζωή μόνο από τις καλές εμπειρίες που αποκομίζει στο πέρασμα του απ' αυτήν. Το ίδιο συμβαίνει και στις ερωτικές σχέσεις. Και σε κακή περίπτωση να πέσει, πιστεύω πως πολύ δύσκολα θα αποκοπεί κάποιος από τον ερωτισμό του, όταν αυτός πηγάζει εσωτερικά και δεν είναι απλά ένα πείραμα ή ακόμα ένα βίωμα ή μια φάση ή μια τρέλα κ.ο.κ

Ναι, μπορεί να καθυστερήσει, αλλά φρονώ πως σπάνια θα ανακοπεί. Αντιθέτως θα επανέλθει εμπειρότερη, προσεκτικότερη, πιο συνειδητοποιημένη και θα προχωρήσει με μεγαλύτερη σύνεση. Οπως δεν σταματάει η ζωή με έναν κακό ή ακατάλληλο γκόμενο-σύντροφο, έτσι και δεν αναχαιτίζεται η υποτακτικότητα από έναν κακό ή ακατάλληλο Κ.

Στην δεύτερη παράγραφο σου, θα απαντήσω στις εύστοχες παρατηρήσεις σου, παραφράζοντας ένα ρητό του Μολιέρου:

"Οι Κυρίαρχοι μοιάζουν στις υποσχέσεις τους. Μόνο στις πράξεις του διαφέρουν"

Ετσι επιστρέφουμε στο ζητούμενο που είναι η πράξη. Εκεί και μόνο εκεί θα φανεί η αντιστοιχία λόγων και πράξεων. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

O φόβος για το άγνωστο, είναι όντως καταλυτικός παράγοντας, αλλά αρκετά, αν όχι όλα, από τα βήματα στη ζωή, δεν είναι μια πορεία προς το άγνωστο; Μπορεί να μείνει κανείς μόνο στην θεωρητική γνώση και να μη περάσει στην πράξη; Eίναι φρόνιμο να ποδηλατεί κάποιος, συνεχώς με βοηθητικές ρόδες σε ελεγχόμενο περιβάλλον;

Και τελικά μπορεί ο άνθρωπος να ανακαλύψει νέα πελάγη, αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή;

Συμφωνούμε. Η γνώση αυξάνει την αυτοπεποίθηση και άρα και την τόλμη. Ωστόσο όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις και για δυνατές συγκινήσεις που προκύπτουν μέσα απ’ αυτές, μπορούμε να αφήσουμε έξω αυτή τη διέγερση που προκαλείται από τον “φόβο” του άγνωστου;

Oλες οι γυναίκες ψάχνουν τα εύκολα και τα βολετά; Δεν υπάρχουν αυτές, που δεν γουστάρουν καθόλου το να γνωρίζουν τι θα συμβεί πριν καν αρχίσει και που τελικά είναι τόσο μα τόσο βαρετό;

Πόσες είναι (αρκετές πιστεύω) αυτές που τους αρέσει το αναπάντεχο; Που τους προκαλεί το απροσδόκητο; Που τους εξάπτει το απρόoπτο; Που τους ενθουσιάζει το πρωτόγνωρο; Που τους εξιτάρει το άγνωστο;

Ενημέρωση για τον χώρο, NAI. Απαραίτητη.
Γνώση των αρχικών τους επιθυμιών, φυσικά.

Αλλά ένα ταξίδι με αρκετά στοιχεία εκπλήξεων, ερεθίζει και γεννά ξεχωριστά ηδονικούς ορίζοντες αισθήσεων. Και το επιτυγχάνει κυρίως για τον "φόβο" που προκαλεί το άδηλο της διαδρομής.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν πιστεύω και οι υ που ακολουθούν το:

"Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι' αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει".

αλλά υπάρχουν και αυτές που χαμογελούν πονηρά στο:

"Αυτός που ξεκινώντας δεν ξέρει που πάει, φτάνει μακρύτερα".

Βεβαίως ο χώρος του BDSM στην ουσία του, δεν είναι παραλία που καλούνται οι άνθρωποι που τον πλαισιώνουν να παίξουν με τα κουβαδάκια τους, ούτε παιδική χαρά που κάτω από την κούνια έχει άμμο, εντούτοις κανείς δεν μπορεί να τον βιώσει ως παρατηρητής. Πρέπει να μπει στον χορό και πολλές φορές να πει κι ένα τραγούδι.

Eίναι ένας παράγοντας το ένστικτο με τον τρόπο που το παρουσιάζεις. Δλδ σαν μια αιτία που τους κρατά μακριά από τον χώρο και από το βίωμα σε αυτόν. Ένα προαίσθημα που τους “φωνάζει” προσοχή κίνδυνος.

Από την άλλη όμως, δεν πρέπει να λησμονούμε πως ο άνθρωπος, σε πολλές περιπτώσεις, δρα με βάση τα ένστικτα του. Στον ερωτικό χώρο, δεν είναι λίγες οι φορές που η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου είναι οι ορμές του, που τον ωθούν να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του και γιατί όχι, τις ανάγκες του. Αυτό που μπορούμε να κατονομάσουμε ως ενστικτώδεις παρορμήσεις ή ως κάτι το οποίο περιλαμβάνεται στις ασυνείδητες λειτουργίες του ανθρώπου, του δείχνει δρόμους αλλά και τον προκαλεί να τους περπατήσει.

Δεν είναι μόνο η λογική και η γνώση, που οδηγεί τον άνθρωπο να ξεπεράσει την ατολμία και την αναποφασιστικότητα του.

Σε κάθε περίπτωση, ο φόβος περιορίζει την ελευθερία.

Πέρρο, έχω την προσωπική μου άποψη, αλλά ο κάθε ενδιαφερόμενος θα αξιολογήσει με τα δικά του κριτήρια, τι ταύτιση και πόση αρμονία έχουν οι πράξεις του καθενός σύμφωνα με το status που δηλώνει.

Ποιος μπορεί να ισχυριστεί, πως στη ζωή του δεν είχε την “ατυχία” να πέσει σε ακατάλληλα άτομα, ποιος μπορεί να υποστηρίξει πως πορεύτηκε πάντα αλάνθαστος;

Όπως δεν είναι λόγος να μισήσει κάποια το sex επειδή της έτυχε ένας μικροτσούτσουνος ή τις ερωτικές σχέσεις επειδή έπεσε σε μισογύνη, έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μισήσει κάποια τον χώρο, (αν ουσιαστικά εκφράζεται μέσα απ’ αυτόν) επειδή σχετίστηκε ή έπαιξε με άσχετα άτομα! Αυτό είναι μηδενισμός.

Δεν εχεις άδικο πως το “είσαι ότι δηλώσεις” καλά κρατεί, αλλά αυτό ισχύει σε κάθε τομέα της ζωής. Ναι, στον χώρο μας υπάρχουν και άσχετα άτομα. So what? Mήπως στον δρόμο δεν κυκλοφορούν άσχετοι οδηγοί; (και με χαρτί επάρκειας!) Η λύση είναι να μην βγει από το σπίτι;

Eπίσης στον χώρο μας, είναι μεγάλη η κουβέντα για το ποιος είναι άσχετος, ακατάλληλος…, όπως επίσης και μεγάλη η συζήτηση για το ποια είναι τα κριτήρια που κάνουν κάποιον σχετικό, κατάλληλο κλπ. Εξάλλου ο καθένας εκτιμά και κρίνει με την γνώση του, την εμπειρία του, τα θέλω του και τελικά με αυτά αποφασίζει.

Το “έχω φάει τα μούτρα μου”, φυσικά και παίζει ρόλο, σε κάποιους πολύ σημαντικό έως και καταλυτικό, αλλά θεωρώ πως είναι χρέος του ανθρώπου 7 φορές να πέφτει και 8 να σηκώνεται.

Καταλαβαίνω πως κάποιοι δεν μπορούν να σηκωθούν μόνοι τους, ωστόσο η λύση δεν είναι να μείνουν κάτω, αλλά να αναζητήσουν αυτόν που μπορεί-θέλει-ξέρει να τους σηκώσει.

Βεβαίως και κάθε πράγμα στον καιρό του, είναι το φρονιμότερο και τελικά αυτό που τις περισσότερες φορές ευδοκιμεί, αλλά υπάρχουν υ, που δεν έρχεται ποτέ αυτός ο ρημαδοκαιρός ή που αργεί τόσο πολύ να έρθει, που έχουν χαθεί πολλές στιγμές. Δεν είναι τυχαίο που βλέπουμε νεοεισερχόμενες υ στον χώρο, σε ηλικίες 35 και 40 ετών.

Κάποιες u (όπως και κάποιοι άνθρωποι) χρειάζονται το λεγόμενο “kick start” για να κάνουν το βήμα, ακόμα και αν αυτό είναι στην κατεύθυνση της γνώσης και τελικά της αποδοχής του εαυτού τους.

H καθημερινότητα για τους περισσότερους ανθρώπους είναι δύσκολη, πλέον με τις τελευταίες εξελίξεις έγινε και αρκετά στριμόκωλη. Οι αντιξοότητες της ζωής, (αυτές που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση) δεν νομίζω ότι πρέπει να κάνουν τον άνθρωπο να απομακρύνεται από το να βιώνει και να απολαμβάνει τον ερωτισμό του. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι αναγκαίο.

Οντως, το “θα” είναι απείρως πιο βολικό από την πράξη και αυτό είναι ένα από τα σημεία που πραγματεύεται το νήμα.

Οι δικαιολογίες είναι η πιο εύκολη άμυνα των ανθρώπων. Η κάθε υ μπορεί να βρει και να βάλει στο κεφάλι της, ένα κάρο δικαιολογίες για να μην περάσει στην πράξη, από τη στιγμή όμως που αποφάσισε να φλερτάρει με τον χώρο του BDSM και βλέπει, αισθάνεται, νιώθει πως θέλει να το γευτεί, υπάρχει μόνο ένας τρόπος και αυτός δεν είναι άλλος από την πράξη.

Πως θα έχει αρμονία σε ότι αφορά τον ερωτισμό της, αλλά και γενικότερα, όταν είναι ασυνεπής σε αυτό που επιθυμεί σε σχέση με αυτό που βιώνει;

Οι δικαιολογίες και τα δεν μπορώ, είναι στην καλύτερη χάσιμο στιγμών και στη χειρότερη εμπόδιο.

.............................................................................

Eχω γράψει σε παλαιότερο νήμα μου, πως μια από τις βασικές ωφέλειες του BDSM για τις υ, είναι το ότι τις βγάζει από τη "ζώνη άνεσης" τους, ήτοι από την ψυχοσωματική τους κατάσταση, εντός των ορίων της οποίας αισθάνονται "καλά", "ασφαλείς", "προστατευμένες" κλπ.

Ο λόγος όμως που κάποια υ, αποφασίζει να μείνει στο BDSM (όλοι ξέρουμε ή πιθανολογούμε αν προτιμάτε, ποιός είναι ο λόγος που έρχονται σε αυτό) είναι συχνά επειδή ακριβώς γοητεύεται από το ότι φλερτάρει με τη ζώνη άνεσης της - ακόμα και αν δεν το ξέρει- η αίσθηση είναι αρκετά ντοπαριστική, με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο από το στεγνό "adrenaline high" που έχει πχ να πηδάς με αλεξίπτωτο ή να τρέχεις με +300 χλμ κλπ.

Και ο τρόπος για να λειτουργήσει αυτό το φλερτ με τα όρια της ζώνης άνεσης, πριν προχωρήσει σε βάθος, είναι να περάσει στην πράξη.

 

Απάντηση: Τόλμησε το!

Seduction Εμενα μου άρεσε το άρθρο σου, και με όλο το θάρρος θελω να πω οτι μερικά σχόλια ειναι απο κακοπροέραιτα ως και άσχετα!
Ευχαριστω!

 

Απάντηση: Τόλμησε το!

Επειδή απ΄ότι κατάλαβα η ερώτηση είναι «και στην τελική γιατί να διστάσεις?» θα απαντήσω τελικώς, αν και αδόκιμο με ερώτηση.
1)Αναφέρεις την αμερική. Επέτρεψέ μου λοιπόν να σου πω ότι στην αμερικάνικη σκηνή δεν μπορείς να πας να το παίξεις ούτε ξερόλας ούτε εξπέρ ούτε τίποτα εαν δεν έχεις credentials. Κανένα σοβαρό dungeon δεν θα σε αφήσει να κανεις οτιδήποτε πέρα απο ενα ελαφρύ σπανκ εαν δεν μπορείς με καποιο τρόπο να αποδείξεις οτι δεν θα τραυματίσεις κανέναν , δεν θα εκθέσεις τον D.M και το dungeon. Ένας απο τους τρόπους να αποκτήσεις αυτα τα credentials ειναι μέσω σεμιναρίων και οργανώσεων ενδεικτικα αναφέρω το Black Rose DC.

Welcome to the Black Rose Web Site

Στην ελλάδα απότι έχω καταλάβει τουλάχιστον, όχι μόνο δεν θα σου δώσει απο μόνος του ο «Κ» τα credentials αλλα ισχύει και το δόγμα «ελα μωρε πως κανεις ετσι χαλάρωσε λιγο και απολαυσε το, τι δισταζεις...τι παει να πει διαβασες οτι το anal fisting μπορει να τραυματίσει τον μυ, εδω το έχω κανει σε αλλες 2 (!!) και δεν επαθαν τίποτα...».
Και επειδή πάντα σκέφτομαι αυτά που λέω σαν να συμβούλευα την καλύτερη μου φίλη ή την αδερφή μου, εγώ θα της έλεγα και μακρια απο αυτόν τον άνθρωπο και καλά έκανε που δίστασε.
2) ΔΕΝ πρόκειται ποτέ να το γνωρίσει ουσιαστικά, αν δεν πληρώσει με το μόνο νόμισμα που απαιτείται, και αυτό δεν είναι άλλο από την πράξη.
Κάνεις λάθος. Το νόμισμα δεν είναι η πράξη, είναι η έκθεση. Η σωματική , ψυχική και πνευματική σου έκθεση σε κάτι που εαν δεν έχεις επιλέξει σωστά μπορεί να end up both ways.

3) και φυσικά ενώ καλούνται οι ίδιες να αποφασίσουν αν, πότε και πως θα το κάνουν, όσο καλό κι αν είναι το ένστικτό τους, αρκετές είναι οι φορές που δεν μπορούν χωρίς τον κατάλληλο οδηγό… Σε αρκετές περιπτώσεις δε, μπαίνουν εδώ για να βρουν την κατάλληλη καθοδήγηση και γιατί όχι, τον Κύριο τους.
Δεν ειναι θέμα ενστίκτου αγαπητέ Seduction. Κανείς δεν μπορεί να σου δώσει τα κλειδιά για να οδηγήσεις το αυτοκίνητό του εαν δεν έχει πρώτα ο ίδιος τα κλειδιά.
Μια υ, οπως φαντάζομαι και ενας Κ φτάνουν εδώ από στην αφετηρία, με κοινό τρόπο. Περιέργια, αναζήτηση, ορμόνες, κατι που σε τσιγκλάει να κοιτάξεις εκει που δεν περίμενες. Και αφου έχουν κάνει τον κόπο να διανύσουν τον δρομο απο την αφετηρία μέχρι εδώ κάνουν τι? Και γιατί μόνο οι υ? Μήπως κατα κάποιον τρόπο οι Κ έχουν εξ ορισμού μέσα τους όλη την γνώση και την εμπειρία να καθοδηγήσουν ενώ οι υ ειναι «καταδικασμένες» να καθοδηγηθουν?

4) Αρα, γιατί σε πολλές υπάρχει διστακτικότητα; Γιατί τόση αμφιβολία και τόσο μεγάλος ενδοιασμός; Δικαιολογημένη η αρχική αμφιταλάντευση και η προκαταρκτική επιφύλαξη. Αδικαιολόγητη η βιασύνη και η πρεμούρα. Χρειάζεται η αρμονία ανάμεσα σε δισταγμό και ανυπομονησία, χρειάζεται η απαραίτητη γνώση και κατανόηση…

Γιατί κάποιες δεν το τολμούν; Γιατί φεύγουν ή παραμένουν φοβισμένες ή άπρακτες; Γιατί σε ορισμένες υπάρχει μέσα τους τόσο μεγάλο ερωτηματικό, που τελικά χτίζει τοίχος, για το αν ανήκει ή όχι ο ερωτισμός τους σε αυτό το χώρο, από τη στιγμή που καθημερινά ξοδεύουν τόσες ώρες, είτε με το να βρίσκονται εδώ, είτε με το να το σκέπτονται;
Απλή η απάντηση, σχεδόν αριστοτελική. Φόβος. Γιατί φόβος? Εξίσου απλό. Ανασφάλεια. Γιατί λοιπόν ανασφάλεια..? Γιατί κάποιος/α/κατι, δεν σου έχουν δημιουργήσει ασφάλεια.
Κανένα μυστήριο εκεί. Συμβουλή μου προς τις υ. Εαν δεν είσαι 100% σίγουρη μην το κάνεις. Θα έχεις σίγουρα ξανά την ευκαιρία να σε χτυπήσει κάποιος με μια ζώνη αλλά σίγουρα δεν θα έχεις την ευκαιρία να σβήσεις μια κακή εμπειρία.

5) “Ιf you spend all your time trying, then all you're doing is trying. So don't try. JUST DO”
Αυτό, εαν και πολύ πιασάρικο για διαφήμιση της ΝΙΚΕ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων το βρίσκω υπερβολικά μηδενιστικό σε έναν χώρο σαν τον δικό μας αλλά απόλυτα συμβατό με το δόγμα «έλα μωρέ» που ήδη ανέφερα.

Άρα.
Γιατί να διστάσεις? Για να είσαι ασφαλής.
Δηλαδή να μην βιώσεις? Σαφώς αλλά καλύτερα να βιώσεις 8/10 χωρίς τραύματα παρά 2/10 με τραύματα.
Γιατί να συμβεί σε εσένα? Άκυρη ερώτηση. Σε όποιον κ να συμβεί το ίδιο θα αναρωτιόταν.
Θες να παίξεις με τις πιθανότητες? Sure. Δικαίωμα σου είναι όπως και όλα άλλωστε.
Προσωπική συμβουλη προς την επίδοξη υ για τις αρχές τουλάχιστον μιας σχέσης ή παιχνιδιου.
Ενημερώσου, διάβασε, ξεστραβώσου γενικώς, ρώτα δεξιά και αριστερά (αυτό ΔΕΝ σημαίνει οτι δεν εμπιστεύεσαι τον Κ σου ίσα ίσα θα πρέπει να σε ενθαρύνει), ρώτα τον Κ σου, σταμάτα ότι θεωρείς γρήγορο και άκαιρο , πάρε το χρόνο σου. Και μην σε παραμυθιάζουν με σκηνικά τύπου «η καλή η σκλαβα...μπλα μπλα μπλα» εαν μόλις πρωτοσυναντηθήκατε.Και πάνω απόλα κοινή λογική. Δεν κάνει σχεδόν ποτε λάθος.
Τέλος αγαπητε,
Καμία δεν θα δίσταζε εαν δεν υπήρχαν τόσες μα τόσες horror stories τύπου αυτός μου έκανε αυτό....ο άλλος μου έκανε το άλλο....Και καλά να έιναι καποιες fake… Αλλά όλες...? Don’t you think dear Seduction?

 

Απάντηση: Τόλμησε το!

Ως καινούρια στο χώρο,διαβάζοντας το πρώτο ποστ μου φαίνεται σχεδόν προπαγανδιστικό και γενικευμένο σχεδόν με αθωότητα.

Ο φόβος για τον πόνο ή τα σημάδια ήταν ανέκαθεν σχετικός,το σώμα θυμάται μεν μα γιατρεύεται (βγάζοντας έξω καταστάσεις οριακές),δεν είναι αυτός ο πρώτος δισταγμός,τουλάχιστον όχι για μένα.
Απαλλαγμένη εξ αρχής από ταμπού,το μόνο που βλέπω με επιφύλαξη είναι τα παιχνίδια του μυαλού που θέλουν στ'αλήθεια πολύ,πολύ επιδέξιους συμπαίκτες.