Υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια: Υπέρ;... κατά;...

μπορεί και όχι 

 

Οι τοπθετήσεις κάποιων μου θυμίζουν τις τοποθετήσεις των πολιτικών με τους παχυλούς μισθούς που κατά τα άλλα νιώθουν τους φτωχούς και στερημένους συμπολίτες μας, αυτούς που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη προς το ζην  . Σημεία των καιρών .......
Δεν είμαι κατά του Νόμου αυτού καθεαυτού αλλά με τον τρόπο που πεοσπαθούν να μας τον εισάγουν , όπως και με τον τρόπο που τον αντιλαμβλάνονται πάρα πολλοί. και στις λεπτομέρειες είναι τα σημαντικά . Αυτές που δείχνουν τον τρόπο που σκεπτόμαστε λειτουργούμε αντιλαμβανόμαστε, ή όχι, κάποια πράγματα. Πόσο επιπόλαια ή με τη δέουσα σοβαρότητα που απαιτείται.

 

Μερικές φορές ούτε να τσαντιστείς δεν μπορείς...
Παλιοκατάσταση...

 

Χέστηκε η Φατμέ στο Γενί-Τζαμί αν οι ομοφυλόφιλοι υιοθετήσουν κουνελάκια. Και ας μην εννοούνται παλαβά, την στιγμή που ένα κουτί γάλα έχει ακριβύνει κατά 20 λεπτά του ευρώ μέσα σε ένα χρόνο, οι διαφορές μεταξύ τους ανέρχονται γύρω στα 70 λεπτά του ευρώ, οι τιμές τις βενζίνης αγγίζουν τα 2 ευρώ το λίτρο σε μερικές περιοχές, οι φόροι στα καύσιμα ξεπερνούν το 110+%, ο καφές έχει ακριβύνει κατά 1 ευρώ μέσα σε ένα έτος κλπ.

Το θέμα είναι αν η επιθυμία έστω ενός οποιοδήποτε παιδί μπορεί να γίνει εφικτή, από τον οπουδήποτε. Και σε μια κοινωνία χάος. Ο καθένας έχει πληρώσει τουλάχιστον το κέντρο της Αθήνας τουλάχιστον πάνω από 20 φορές. Μετράει τα φραγκοδίφραγκα για να είναι εντάξει στις εφοριακές του υποχρεώσεις, και την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι εκείνα πήγαν για επαναβαφή του ιστορικού κτηρίου του Πολυτεχνείου π.χ

Άλλο κύριο θέμα με τις υιοθεσίες είναι άραγε ο καθένας θα πονάει όταν πονάει το πιτσιρίκι? Θα νιώθει το πόνο του? Σε κλάσματα δευτερολέπτου κάποιος αντιλαμβάνεται το αδέρφι του, την θεία του κλπ αν έχουν πρόβλημα, ακόμα κι αν ακούσει την φωνή τους από το τηλέφωνο. Υιοθετούμαι για να υιοθετήσουμε? Ή υιοθετούμαι γιατί το ζητάει το είναι μας, το αίμα μας κλπ.? Ή υιοθετούμαι για να διαβεβαιώσουμε την ύπαρξή μας.

Οι όροι μιας υιοθεσίας έχουν αυστηρά κριτήρια για τον οποιοδήποτε. Και ένα ομοφυλόφιλο άτομο είναι ο/η οποιοδήποτε/οποιαδήποτε. Μήπως εκείνα τα κριτήρια έχουν γίνει για κάποιους επιστήμονες που αποσκοπούν το οικονομικό κέρδος? Και έτσι η υιοθεσία ενός ανθρώπου έχει γίνει δύσκολη υπόθεση Γιατί η άλλη πετάει νεογέννητα από τα παράθυρα, άλλη σε τενεκέδες, άλλη σε παγκάκια κλπ. Αν η υιοθεσία ήταν εύκολη υπόθεση ίσως και να μην υπήρχαν τέτοια κρούσματα.

Μήπως αντί να κοιτάμε την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια σαν προβληματισμό, να κοιτάμε την διευκόλυνση διαδοχικότητας ενός ανεπιθύμητου τέκνου και γονικής παροχής (ευρεία έννοια, όχι φορολογικής)? Μήπως θα ήταν καλό να να τεθούν μερικοί κοινωνικοί κανόνες για εκείνα τα γυφτάκια που οι γονείς τους τους στερούν το σχολείο τους και τα στέλνουν να πουλάνε λουλούδια από τα 5 τους? Εκείνος ο υπερήφανος τρόπος ζωής των νομαδικών κοινωνιών, εκμεταλλεύοντας κάθε δομημένο πολιτικό σύστημα να ήταν προβληματισμός, τουλάχιστον για τις νέες γενιές τους?

Ίσως η υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια να φαντάζει μια τρίχα ανάμεσα σε παρόμοιες περιπτώσεις. Και γιατί ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να μην μπορεί να στέλνει το υιοθετημένο παιδί του για λουλούδια για να ζήσει , ενώ κάποιος άλλος ενταγμένος στο άπειρο να το καθοδηγεί χωρίς κανένα προβληματισμό να κάνει βουτιές σε κάδους απορριμάτων για να συλλέξει ότι συλλέξει ανάμεσα σε τόσα μικρόβια, και επιπρόσθετα εκείνος ο ρακοσυλλέκτης να κάθεται στα ίδια παγκάκια, χρησιμοποιεί δημόσια μέσα και χώρους κλπ όπως όλοι, με την σκέψη ότι ο δημόσιος βίος είναι για όλους μηδενός εξαιρουμένου.?

Υπάρχει κάποια φοβική σκέψη που διακινεί προβληματισμούς και τίποτα άλλο? Θα χαλάσει κανένα χαλασμένο σύστημα? Η ομοφυλοφιλία είναι ρομαντισμός, όπως ρομαντισμός θα θεωρούνται τόσα άλλα? Η βενζίνη γιατί έφτασε 2 ευρώ το λίτρο? Για να νομοθετούμε για τα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια? Σαν τον ακμαίο στητό πούτσο που διψάει να χωθεί δεν έχει Κύριοι.! Όλοι συνεπαίρνονται από το ανάστημά του, και έτσι δεν θα μπορέσει κανείς να νομοθετήσει για εκείνο! Τουλάχιστον πιάστε κανέναν που δεν έχει πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας του και αναγκάζονται να πληρώνουν το μερίδιό του άλλοι. Θα ακούγονταν πιο ορθολογικό.!

 

Υπέρ.

 

Κι όσο εμείς μιλάμε η ιστορία συνεχίζεται να γράφεται

 

ακριβώς όπως είναι η πραγματικότητα, ονειρικά κι ονειρεμένα όλα

 

Σκοπός επετεύχθη  

 

Μόνο όταν το σκοτάδι είναι βαθύ μπορείς να διακρίνεις τ´αστέρια, απλά κάποιοι είναι εθισμένοι να κοιτάνε το δάχτυλο...