Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Στο κάτω κάτω τι κάνει εναν Master. Άλλοι είναι εγωιστές και βίαιοι, άλλοι τρυφεροί αλλα σκληροί, άλλοι απρόσωποι αλλα μυστηριώδεις. Άμα μιλάμε για λενα Μακιαβελικό πρότυπο Κυρίαρχου ανθρώπου τότε, συγνώμη και για την έκφραση, χέσε μέσα Πολυχρόνη που δε γίναμε ευζώνοι.
Υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια για το ποιός είναι "Master" και ποιός όχι?
Το θέμα είναι να είναι κανείς ο εαυτός του. Άμα εγω δηλώνω και θεωρώ τον εαυτό μου master, θα αποδειχθεί όταν βρώ μια που θεωρεί και δηλώνει slave, και που η ίδια θα με θεωρεί master. Στο κάτω κάτω δεν κάνουν όλες οι βίδες για όλες τις τρύπες. (Μου αρέσει αυτή η έκφραση.)

Τάδε έφη LordAini

 

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Με ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΣ αν και τόνισα πολλές φορές το πόσο δίκιο βρίσκω να έχεις!
το γεγονός ότι βρίσκω το post σου ανακόλουθο και μεροληπτικό σε ορισμένα σημεία δεν αναιρεί την ορθότητα του .. το πήγα λίγο παρακάτω, έτσι ώστε το ερώτημα να απαντηθεί προς όφελος του θέματος του νήματος ..

Καταλαβαίνεις ελπίζω ότι δεν τραβώ κανένα ζόρι .. κανένα μα κανένα! Και να θέτεις εκεί το ερώτημα δεν θα το απαντήσει κανένας .. όσο για τις απόψεις μου για την κοινότητα, τους ανθρώπους, τις σχέσεις τους μεταξύ τους είναι αφ' ενός γνωστές και πολλαπλούς εκτεθιμένες αλλά και από την άλλη τόσο προσωπικές που πρακτικά δεν ενδιαφέρουν κανένα.

Δέξου σε παρακλαλώ την διαβεβαίωση μου ότι ΔΕΝ σε ειρωνεύτηκα - και δεν θα το ήθελα άλλωστε. Αν πάλι έχεις αμφιβολίες και αντιρρήσεις, ας τα πούμε σε pm - μην ζαλίζουμε τους άλλους

Σε χαιρετώ!

 

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Τα κριτήρια τελούν (ή μάλλον θα έπρεπε κατά την άποψή μου) υπό το βάρος της προσωπικής προσέγγισης
Ωστόσο , δε θεωρώ τυχαία την επανάληψη ορισμένων μοτίβων.Ούτε μπορώ να αποδώσω τις όποιες ομοιότητες σε συμπτώσεις.

Τελικά υπάρχει κοινό έδαφος.Και το έδαφος αυτό υφίσταται μέσα από το γενικότερο πλαίσιο , όπως αυτό διαμορφώνεται μέσα από την πλειοψηφία των ατόμων από τα οποία και απαρτίζεται.Same as every human concept.
Γιατί αν το bdsm ήταν κάτι το οποίο μπορούσε να χωρέσει την οποιαδήποτε άποψη , τότε η οποιαδήποτε συζήτηση που θα μπορούσε να αφορά σε αυτό θα ενέπιπτε αυτομάτως καθαρά στο φιλοσοφικό επίπεδο.Κάτι το οποίο θέλω να πιστεύω πως δε συμβαίνει , κατ' αντιστοιχία με όλες τις υπόλοιπες έννοιες τις οποίες έχει γεννήσει η ανθρώπινη νοημοσύνη.

Και δε νομίζω πως μια άποψη σαν κι αυτή που εξέφρασα θα πρέπει να αποτελέσει κόκκινο πανί για όσους και όσες θεωρούν την πολυφωνία πολύτιμο αγαθό , καθώς θέλω να πιστεύω πως δε στρέφεται κατά αυτής.Στρέφεται όμως κατά μίας οχλαγωγίας η αποδοχή της οποίας , οδηγεί κατά την άποψή μου
στην κατάλυση της οποιασδήποτε υπόστασης θα μπορούσε να λάβει η έννοια του bdsm.

Στο δια ταύτα της υπόθεσης , είμαι δηλώνω έτοιμος να δεχτώ τις διαφορετικές απόψεις.Αυτό όμως δε σημαίνει πως είμαι έτοιμος να δεχτώ και την κάθε άποψη.

Είμαστε εδώ για τα κοινά τα οποία διακρίνουμε ότι έχουμε κι όχι για τα όσα μας χωρίζουν.

 

Να γράψει η κάθε παρεούλα ποιον θεωρεί αυθεντικό Master (αφού πρώτα το ξανασυζητήσει σε κάποιο καφεδάκι) κι έπειτα να το postάρει στο forum.

 

Επειδή εικάζω πως το προηγούμενο ποστ παρεξηγήθηκε θα δοκιμάσω να τα ξαναπώ λίγο διαφορετικά.

Και να ξεκινήσω λέγοντας πως το όλο ζήτημα δεν κινείται κατ' εμέ γύρω από την την ανάδειξη της αυθεντίας αλλά γύρω από την οριοθέτηση αυτού που καλείται ταυτοποίηση.

Δεν υπάρχει ανθρώπινη έννοια η σημασία της οποίας δεν εδρεώνεται από τον πλειοψηφικό χαρακτήρα των μελών τα οποία εντρυφούν σε αυτή.
Από τη δημοκρατία ως την ελευθερία κι από το θεό μέχρι το διάβολο , η βάσεις πάντα τίθενται κατ' αυτόν τον τρόπο.
Ελλειπής μεθοδολογία θα μου πείτε.Σύμφωνοι.

Και πάντα χρειάζεται ανανέωση.Ανανέωση η οποία έρχεται μέσα από τους νεωτερισμούς της ατομικής προσέγγισης όσων μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο.

Το θέμα είναι το εξής.Η διαδικασία της ανανέωσης δεν αίρει τη μεθοδολογία.Αντίθετα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής.Είναι ο δρόμος της εξελικτικής πορείας που υπαγορεύει κάτι τέτοιο.Και κατ' αυτό τον τρόπο η ατομική προσέγγιση που κάποτε αποτελούσε , ακριβώς προσωπική τοποθέτηση , θα χρωματίσει τη βάση της εκάστοτε έννοιας με τέτοιο τρόπο , ώστε τελικά θα γίνει η ίδια βάση.

Ο καθένας βεβαίως έχει το δικαίωμα να υπολογίζει τον εαυτό του ως ανήκων σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να παίξουν το συγκεκριμένο ρόλο.Θα πρέπει να γνωρίζει παράλληλα όμως πως σαν τέτοιος , εμπίπτει στη μεθοδολογία της πλειοψηφίας και άρα μια λογική κατάληξη αυτού θα είναι η δημιουργία αν μη τι άλλο ενός ρεύματος.Διαφορετικά θα ήταν καλό κατά την άποψή μου να επανεξετάσει το κατά πόσο δικαιούται να νομίζει ότι μπορεί να φέρει το στίγμα της προσωπικής του τοποθέτησης.

Δε μπορεί να είσαι με μια γκόμενα για την οποία να σου λένε όλοι πως είναι βλαμμένη κι εσύ να έχεις στιλώσει τα πόδια και να αρνείσαι το οτιδήποτε επειδή θεωρείς τον εαυτό σου Master.Γιατί απλά , δε μπορεί να είναι όλοι ηλίθιοι κι εσύ ο έξυπνος.

Κάπου εδώ λοιπόν μπαίνει η έννοια του καφέ όπως είπε κι ο αγαπητός Elysium.Πηγαίνεις για ένα καφεδάκι λοιπόν με την παρεούλα σου και μεταξύ τυριού κα αχλαδιού το συζητάτε.Αν υπάρχει έστω κάποιος να στηρίξει τις απόψεις σου , ε τότε μπορείς να είσαι πιο ήσυχος ότι ορθώς πράττεις και μπορείς να στείλεις τους υπόλοιπους στο διάολο.Εδώ βέβαια εισέρχεται και η έννοια της ορθότητας των κριτηρίων αξιολόγησης σχετικά με αυτόν που συμφώνησε,Αλλά χάρην της διατήρησης μιας σχετικής απλότητας ας κάνουμε την υπόθεση πως η αξία αυτών που συμφωνούν μαζί μας είναι δεδομένη και πως οι υπόλοιποι ανήκουν σε όσους απλά δε μας καταλαβαίνουν.

Ο έξυπνος ξέρει να ακούει και μαθαίνει να μην βαυκαλίζεται με τις ουτοπίες του.Κατανοώ βεβαίως την έμφυτη σε όλους μάς διάθεση για ανύψωση του εαυτού μας πάνω από τους υπόλοιπους.
Η πικρή αλήθεια όμως είναι πως αυτή η δυνατότητα παρέχεται αποκλειστικά στους δυνατούς.Κι αυτή η δύναμη είναι τελικά κτήμα τόσο λίγων.......

Όταν λοιπόν κάποιος επιλέγει το δρόμο του , καλό θα είναι να γνωρίζει πως η αδυναμία συμπόρευσης με μια πραγματικότητα όπως αυτή εκφράζεται από τα χείλη του κοινωνικού του περιγύρου και η περιχαράκωση σε έναν αυτοπροσδιόριζομενο μύθο , δε θα μπορέσει να βρει ποτέ ουσιαστική δικαίωση στα μάτια του ιδίου.

Γιατί η ταυτοποίηση έρχεται ως γνωστόν μέσα από το συσχετισμό του εαυτού μας με το εγώ αλλά και του εαυτού μας με τους υμέτερους.Κι ως εκ τούτου σε ένα κλειστό σύστημα όπως το παραπάνω αυτή θα είναι πάντα ελλειπής.

Από κει και πέρα προσωπικά δεν αποσκοπώ στο να διαλύσω το μύθο του οποιουδήποτε παρά μόνο αν παρατηρώ πως η συντήρηση από πλευράς του αυτού του μύθου δε συνοδεύεται από μια αντίστοιχη συναίσθηση επί της ύπαρξης αυτού.Γιατί στα μάτια μου αυτή η συναίσθηση είναι που καθιστά δυνατή και πραγματώνει κατ' ουσίαν την υπόσταση της όποιας επιλογής.

Αλλωστε θα ήμουν ο τελευταίος που θα ισχυριζόταν πως δε διατηρεί μύθους προς εσωτερική κατανάλωση.

 

Re: Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Πολύ ευχαρίστως να απαντήσω στο ερώτημα.

Δεν έχω ιδέα.

Το είδος αυτό, που ορίζει τον εαυτό του και δεν απαντά στις προσδοκίες της κάθε μιας που της καρφώθηκε μια ιδέα στο μυαλό, είναι καλά, ζωντανό και ακμαίο και σας στέλνει χαιρετίσματα.

 

Δεν ξερω αν υπαρχουν Μαστερ ... ξερω ομως ποιοι ειναι οι Μαστερ ... :


Ο Μαστερ εκφραζει την ομορφια και ειναι ευαισθητος σε καθε μορφη της .

Ο Μαστερ ποτε δεν στρεφει την προσοχη των αλλων προς τον εαυτο του . Δεν εχει εγωισμο .

Ο Μαστερ εκδηλωνει σεβασμο για ολα τα μελη του φυσικου βασιλειου

Η παρουσια ενος Μαστερ , ακτινοβολει δυναμη

Η Απεριοριστη αγαπη ειναι μια βασικη αρχη για εναν Μαστερ . Ο Μαστερ ποτε δεν κρινει , ειναι παντα απροσωπος , αμεροληπτος μα και συγχρονως συμπονετικος .

Ο αληθινος Μαστερ ειναι Μαστερ της σοφιας . Η κατανοηση της ζωης και των μεγαλων Αξιων ειναι πολυ μακρυτερα απο αυτες ενος μεσου ατομου .

Ο Μαστερ , και αν διαθετει πνευματικες και φυσικες δυναμεις , παραιτηται απο την χρηση τους εκτος και αν συντρεχουν ειδικοι λογοι , ως εκ τουτου σπανιως θα αποκαλυψει οτι διαθετει τετοιες σε οποιονδηποτε .

Ο Μαστερ ποτε δεν διατασει , απλα προτεινει , ποτε δεν δημιουργει τον φοβο αλλα αφυπνιζει το θαρρος . Ποτε δεν σε κανει να αισθανθεις ασχημα για τον εαυτο σου , αντιθετα , σε βοηθαει να χτισεις αυτοπεποιθηση .

Ο Μαστερ εχει ως κανονα του να μην κανει προβλεψεις για το μελλον καποιου αλλου και ποτε δεν κολακευει τον ανθρωπινο εγωισμο .

Ο Μαστερ δεν φιλονικει . Ξερει οτι κανενας διαπλικτισμος δεν θα πεισει εναν σκεπτομενο ανθρωπο .

O Master ενσωματωνει το μεγαλυτερο μερος , αν οχι ολες , τις θεϊκες αρετες .

Ο Μαστερ ποτε δεν κανει τους αλλους να νιωθουν ενοχοι .

Ισως ενα απο τα σημαντικα και αξιεπαινα χαρακτηριστικα του Μαστερ ειναι οτι δεν θεωρει τον εαυτο του "Μαστερ" .. θα ηταν γελοιοποιηση γι αυτον .... Γνωριζει οτι υπαρχουν πολλα ακομη πραγματα στο οποια πρεπει να κυριαρχησει και να μαθει ... Γνωριζει οτι βρισκεται ακομη στην διαδικασια εκμαθησης και το να αποκληθει ο ιδιος ή απο καποιον αλλον , "Μαστερ" του φερνει αμηχανια .

 

Απάντηση: Υπαρχουν τελικα Μαστερ?

Αμήν.

 

Η απάντηση είναι απλή.Δεν υπάρχουν ούτε masters ούτε slaves!Είμαι 2 χρόνια εδώ μέσα έχω στείλει μύνημα σε 100 άτομα άνδρες και γυναίκες υποτίθεται slaves (άσχετο που γράφω ότι ψάχνω μόνο αγόρια) και αποδείχτεικε ότι όλοι λένε ψέμματα και είναι slaves μόνο για να βάλουν έναν τίτλο.Στην ουσία όλοι είναι μόνο θεωρία!Από πράξη μηδέν!!!Πάλι καλά που βρίσκω κανένα αγοράκι που του αρέσουν τα soft games και έτσι έχω μια παρηγοριά 

 

@Isnogood-----> Είχες κάποιον συγκεκριμένο κατά νου,όταν έγραφες τα παραπάνω?  


Ευλόγησον!
​

 

παραλίγο να τρομάξω ότι μου έδειχνες κάτι τέλειο ...

anyway απεχθάνομαι τη τελειότητα ...

και εννοείται πως ο καλύτερος Master/Κυρίαρχος/Άρχοντας και όπως θέλετε βαφτίστε το ,είμαι ΕΓΩ γιατί πολύ απλά είμαι άνδρας ...

 

καλα ... βγαλτε το το τελευταιο αφου ΟΟΟΟΛΟΙ εκει σταθηκατε ...
οριστε .. το αφαιρω .... αλωστε δεν ηταν εκει η ουσια ....   ....

[...]