Υπηρεσιες Απο σκλαβα

Ίσως ουσιαστικά η σχέση να μην έχει μεγάλη διαφορά από μία οποιαδήποτε σχέση όπου υπάρχει η συντροφικότητα, η αφοσίωση, το συναίσθημα, η αγάπη, ενδεχομένως και ο έρωτας. Και σε όλες τις υγιείς σχέσεις υπάρχει η δοτικότητα και από τους δύο.

Υπάρχει μόνο μία λέξη που πιστεύω πλέον ότι βρίσκεται στην καρδιά του BDSM και το διαφοροποιεί από τις συμβατικές σχέσεις όπου αυτό συντελείται σπασμωδικά, τυχαία και χωρίς ξεκάθαρη και συνειδητή αποδοχή εξ αρχής, και κυρίως δεν συνδέεται με την απόλαυση αλλά με έναν ψυχοφθόρο εγωιστικό πόλεμο, και αν και το άκουγα παλαιότερα από μέλη του φόρουμ, δεν μπορούσα να το κατανοήσω γιατί δεν το είχα βιώσει.

Η λέξη είναι ο ΕΛΕΓΧΟΣ. Αν ο έλεγχος είναι το λουρί που κρατάει την σκλάβα, αυτό το λουρί ενώνει τα δύο ισότιμα μέλη της σχέσης με ένα δέσιμο που λειτουργεί και για τους δύο. Ο Αφέντης φροντίζει και είναι υπεύθυνος γι αυτό που του ανήκει και απολαμβάνει την αίσθηση της ιδιοκτησίας πάνω του (δεν μπορεί όμως να αφήσει το λουρί) και η ιδιοκτησία απολαμβάνει την αίσθηση της ασφάλειας και ηρεμίας και αγάπης και φροντίδας (δεν μπορεί όμως να έχει την δυνατότητα των επιλογών που δεν της επιτρέπονται, με άλλα λόγια δεν μπορεί να χαράξει την δική της πορεία στη ζωή, τουλάχιστον όχι σε όλους τους τομείς).

Ο Κυρίαρχος θέλει να ελέγχει την σκλάβα του, δηλαδή να γνωρίζει ότι του ανήκει. Η σκλάβα θέλει να ελέγχεται από τον Κυρίαρχο, δηλαδή να ανήκει. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αμφότεροι εκφράζονται ερωτικά και αν επιθυμούν την πλήρωση σε αυτό τον τομέα, επιδιώκουν μια τέτοια σχέση.

Η ουσιαστική υπηρεσία που προσφέρει η σκλάβα είναι η ύπαρξή της ως ιδιοκτησία. Στον συγκεκριμένο Κυρίαρχο. Του δίνει την δυνατότητα για πλήρωση. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την ύπαρξη του Κυρίαρχου ως ιδιοκτήτη, ολοκληρώνεται ως άτομο και η ίδια.

Στο πρακτικό, καθημερινό κομμάτι, θεωρητικά ο Κυρίαρχος μπορεί να ζητήσει οποιαδήποτε υπηρεσία επιθυμεί ο ίδιος. Πιστεύω πως έτσι δεν "βολεύεται", αυτό είναι μια απλοϊκή και αφελής αντιμετώπιση μιας τέτοιας σχέσης, αλλά στην ουσία δίνει την δυνατότητα στην σκλάβα να αισθανθεί χρήσιμη και αγαπημένη. Η υπακοή της σε αυτό που θα ζητηθεί δίνει ικανοποίηση στον Κυρίαρχο αλλά του επιτρέπει και την ανάλογη αίσθηση ότι έδωσε στην σκλάβα του αυτό που η ίδια αποζητούσε. Πιστεύω ότι οι BDSM σχέσεις, που έχουν στον πυρήνα τους τον έλεγχο και την ΕΥΘΥΝΗ που αυτός συνεπάγεται - ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ - και όχι τον χαβαλέ του σέσσιον με τον οποιονδήποτε, χαρακτηρίζονται από εξαιρετικά μεγάλη δοτικότητα και από τις δύο πλευρές, σε σύγκριση με συμβατικές σχέσεις. Κι επειδή η απόλαυση του άλλου παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από ότι σε βανίλα σχέσεις, αυτή η δοτικότητα και η επακόλουθη απόλαυση πολλαπλασιάζονται αναλογικά. Τουλάχιστον εγώ έτσι το εισπράττω.

 

Για να αντιπαραβάλω τις υπηρεσίες μίας σκλάβας (όπως τις οριοθέτησε η Ντι) στις παροχές μίας οποιασδήποτε Vanilla γυναίκας χρειάζομαι ένα κριτήριο.

Με κριτήριο το πώς εκείνες αισθάνονται ότι προσφέρουν, ασφαλώς προκύπτει η διαφοροποίηση που ανέφερες. Κάθε ερωτευμένος άνθρωπος εκφράζει τη διάθεσή του να προσφέρει στον αγαπημένο του με διαφορετικό τρόπο.

Ειδωμένες αυτές οι παροχές από την πλευρά του άνδρα (με κριτήριο λοιπόν το πώς γίνονται από εκείνον αντιληπτές) πώς θεωρείς ότι διαφέρουν, αν οι υπηρεσίες της σκλάβας είναι ένα και το αυτό με την έκφραση διάθεση παροχής μίας οποιασδήποτε γυναίκας; Αλλιώς η ερώτηση: τι διαφορά έχει μία M/s σχέση από μία vanilla σχέση σε ό,τι αφορά στην παροχή υπηρεσιών;

 

Το "δώρο" της υποταγής;

Απολαβή παρεχόμενων υπηρεσιών από αλτρουισμό;

Η ζωή θα πρέπει να είναι σκληρότερη από όσο την περιγράφεις Ντι μου.

 

Απάντηση: Υπηρεσιες Απο σκλαβα

 

Απάντηση: Υπηρεσιες Απο σκλαβα

  μονο τα μαστιγια προλαβαινω να καθαρισω η κακομοιρα.... για τα αλλα.....δεν μας μενει χρονος, εχουμε τα χερια μας δεμενα....

(οχι οτι τα παω καλα με τις δουλειες του σπιτιου, ευτυχως που υπαρχουν και οι καθαρηστριες)

 

Εγώ προσωπικά δεν με θεωρώ κελεπούρι για να με δωρίσω. Προτιμώ να δωρίζω...ραδιόφωνα, πυξίδες, τέτοια πράγματα.

Θα πρέπει να επαναλάβω αυτό που λέω εξ αρχής (από ένστικτο περισσότερο παρά γνώσεις). Αν κάποιος θέλει την υποταγή μου όλο κι όλο που έχει να κάνει είναι να Κυριαρχήσει.

Όχι. Ο φαύλος κύκλος της απόλαυσης ("φαύλος" με όλες τις σημασίες της λέξης).

Ή εγώ την βλέπω θετικά ή η ζωή είναι καλή μαζί μου.

Ή απλά πρόκειται για την υπεροχή των μαζοχιστών. 

 

Απάντηση: Re: Υπηρεσιες Απο σκλαβα

Εχω ηδη απαντησει στο προηγουμενο ποστ μου , αλλα
γενικα θα απαντησω ξανα και οχι με παραδειγματα που στο καθε υποτακτικο θα ειναι διαφορετικα .

Για εναν υποτακτικο ανθρωπο δεν προεχει ο εαυτος του πρωτα αλλα του Κυριαρχου ( αποψη μου ).
Οι '' εκφρασεις '' του , ο τροπος του , η συμπεριφορα του κλπ ,
εκ των πραγματων διαφερουν με αυτη την λογικη .
Δεν μπορω να το κανω πιο απλο .

Ψαχνεις αν καταλαβα καλα ενα tip , αλλα αν ειναι ετσι , εγω δεν μπορω να στο δωσω ,
μια και δεν πιστευω πως ενα μπορει να κανει την διαφορα , αλλα ...
ολος ο τροπος που ζεις Μαζι του .

 

Συμφωνώ 100%

anasia θα διαφωνήσω εδώ.
Ο εαυτός μας προέχει πάντα, ακόμη κι όταν θέλουμε να βάζουμε τους άλλους πρώτα από εμάς. Και πάλι για ΕΜΑΣ το κάνουμε αυτό.
Κι αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες που μπορεί να μάθει κάποιος άνθρωπος.

 

Είναι επειδή ο ένας είναι βανίλα και η άλλη Σαδίστρια (συγχωρείστε με για τις απλοϊκές ταμπελίτσες, μόνο χάριν της συζήτησης). Ο ευτυχισμένος Κυρίαρχος έχει ευτυχισμένη σκλάβα, όπως ο καλός Αφέντης έχει καλοταϊσμένο σκύλο με γυαλιστερό τρίχωμα. Είναι τόσο απλό.

Στον βανίλα κόσμο υπερισχύει το Εγώ, κάνεις τα πάντα για τον εαυτούλη σου. Στον κόσμο των Σαδιστών φαντάζομαι πως ακόμη και η συναίνεση πάει περίπατο, όσο για την απόλαυση του άλλου, ποιός χέζεται;

Στη σχέση D/s, από ότι έχω καταλάβει, είναι σημαντική η είσπραξη της απόλαυσης του άλλου. Γι αυτό το υ πρέπει να σέρνεται από μόνο του για να του επιτραπεί να υπηρετήσει. Μπορεί το κίνητρο του Κ να είναι πάλι η ματαιοδοξία, αλλά στην πράξη, ο σκύλος λάμπει.

Όταν όμως κάποιος μετατοπίζει ελαφρώς το κέντρο του σύμπαντος σε εξωτερική πηγή, ο εγωϊσμός του δεν τροφοδοτείται πλέον από τον ίδιο. Θα έλεγα πως το ίδιο ισχύει και για έναν Κ εν μέρει, όπου αν δεν εισπράξει τα αποτελέσματα των ενεργειών του από το υ θα φάει τις σάρκες του μόνος του. Φυσικά γίνεται για την απόλαυση του καθενός και την καλύτερη ποιότητα ζωής τους. Η διαδικασία όμως έχει αλλάξει. Η απόλαυση του ενός περνάει αναγκαστικά μέσα από την απόλαυση του άλλου. Είναι καθαρά θέμα διαδρομής.

Νομίζω πως μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες που μπορεί να μάθει κάποιος άνθρωπος είναι ότι η δική του αλήθεια δεν είναι η μόνη αλήθεια που υπάρχει. Και ότι είναι όμορφο να ανακαλύπτει κανείς εναλλακτικές διαδρομές προς την απόλαυση και την ευτυχία, αντί να κάθεται και να κοπανιέται ολομόναχος μέσα στην φυλακή των βεβαιοτήτων του.

 

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Συμφωνώ απόλυτα. Σοφό.

​

 

..................MMMMMMMMMMMMMM.......................H ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕΒΑΣΤΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΩΝ.............ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΑΡΓΙΛΕΣ................ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ...........ΛΕΩ ΙΣΩΣ...................ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ...........