Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

.....και όχι μόνο καταστραφεί οικονομικά Πέρρη, γνωρίζω και δύο περιπτώσεις ....που ...αυτοκτόνησαν...!

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Αυτό που ρωτάτε Uther το απαντώ επί μέρες σε άλλο νήμα, ευχαρίστως και από δω.

Φυσικά και δεν κουτουλάνε απαραίτητα ο φεμινισμός και η υποτακτικότητα στις περιπτώσεις που αναφέρατε.

Και μέα κούλπα που πήρα μόνον την γενική περίπτωση, άντρας στρέιτ Κυρίαρχος, γυναίκα στρέιτ υποτακτική, στην ερώτηση που έθεσε ο νηματοθέτης.

Ας δούμε όμως γιατί δεν κουτουλάνε. Είναι διαφωτιστικό.

Αν παραβλέψουμε την περίπτωση συγκλονιστικού Προσώπου που once in a lifetime βρέθηκε στο διάβα του υποτακτικού ατόμου των περιστάσεών σας, κι έλιωσε το υποτασσόμενο άτομο κλπ. κλπ. γλαφυρά και ρομαντικά, και θεωρήσουμε ότι τα υποτακτικά άτομα των περιστάσεών σας παρουσιάζουν αυτήν την τάση στην ερωτική τους ζωή μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι:

α) ο μεν άνδρας που υποτάσσεται σε γυναίκα Κυρίαρχο, αναγνωρίζει εμπράκτως την γυναικεία ανωτερότητα και άρα μπορεί μια χαρά να είναι φεμινιστής

β) η δε γυναίκα που υποτάσσεται σε γυναίκα Κυρίαρχο, αναγνωρίζει επίσης εμπράκτως την γυναικεία ανωτερότητα και μάλιστα την ιεραρχία ανωτερότητας εντός τους φύλου της.

Δεν λέω ότι ντε και καλά τα άτομα αυτά έχουν προσχωρήσει στον φεμινισμό, λέω ότι δεν θα με εξέπληττε εάν είχαν - σοφότερος εμού ο Vautrin είχε προβλέψει στην απάντησή του κάποιες περιπτώσεις που η υποτακτικότητα δεν κουτουλά στον φεμινισμό.

Και τί μας λένε οι παραπάνω περιστάσεις; Αυτό που αρθρώνω διαρκώς εδώ και μέρες ότι δλδ. ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ = ΠΙΣΤΗ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ (μα πόσες φορές πρέπει να πω στον Alexkat ότι αναφέρεται σε μίστρες; Ως εδώ ακούγονται οι γαργάρες του και απέχω τρεις ώρες με αεροπλάνο!)

Ολα τα υποδέλοιπα περί παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σεξουαλικής παρενόχλησης είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, γιατί δεν χρειάζονται καμμιά ομπρέλα για να στεγαστούν.

Τώρα, όποια ζει μια τόσο περίπλοκη εσωτερική ζωή που την μέρα είναι "ντίτο, ντίτο, οργκάσμο γκαραντίτο" και το βράδυ "σκίσε με Αφέντη ν΄αγιάσω", τί να πω, βοήθειά της...

Dream

ΥΓ. Για το αν η γυναίκα Κυρίαρχος στις δυο παραπάνω σχέσεις μπορεί να είναι φεμινίστρια δεν σχολίασα. Η Uther "παραβιάζοντας" τους ρητούς και εθιμικούς κανόνες του φόρουμ, επιμένει να γράφει το νικ μου με μικρό. Τυχαίο; Δεν νομίζω... Αλά μην νομίζετε πως με ενοχλεί αυτό ή κάτι ντριμάκο και ντριμούλη που εμφανίζονται κατά καιρούς, Τι ελαχιστότες....

ΥΓ2 Βασικά, vautrin, δεν με άφηνε να σας βάλω άλλο rep, κι έγραψα όλα αυτά για να πω εύγε νέε μου! Τιμή μας.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Να σας απαντήσω εγώ που ούτε φεμινίστρια είναι αλλά και για να είμαι ακριβής σιχαίνομαι τον φεμινισμό μέχρι το κόκκαλο.
Όχι ούτε θα τα παρακάμψει, ούτε θα τα ανεχθεί πόσο δε μάλλον να τα επικροτήσει. Και για όνομα! βρισκόμαστε στο 2011. Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε πως όλοι είμαστε άνθρωποι με δικαιώματα και υποχρεώσεις; Και πότε επιτέλους θα καταλάβουμε πως τέτοια κινήματα κάνουν αυτό ακριβώς που δεν επιθυμούμε. Προσυλιτίζουν και φανατίζουν , σπέρνουν κόκκους έχθρας και αντιπαραθέσεων και εμείς τα αναμασάμε και χτίζουμε πέτρινους τοίχους ανάμεσα μας;
Χρειαζόμαστε τον φεμινισμό και τον κάθε φεμινισμό για να ξέρουμε πως είναι να σεβόμαστε και να αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας;
Έλεος θα έλεγα!

Έτσι ακριβώς. Πράγματα απολύτως λογικά και δεδομένα.  

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

@vautrin, underherfeet και DreamMaster (εντελώς τυχαίο - λόγω εργασιακού φόρτου - σας διαβεβαιώνω και ζητώ συγγνώμη. Θα σας αποκαλούσα και γαζέλα αν αυτό επιθυμούσατε, καθώς σέβομαι τις επιλογές αυτοπροβολής οποιουδήποτε, ακόμα κι αν η όραση μου μεταφράζει διαφορετικά τα χαρακτηριστικά του)

ΚΑτά την κρίση μου, όπως έχω αναφέρει, δεν είναι τυχαίο ότι η ύπαρξη του φεμινισμού , κινήθηκε παράλληλα με τις ανάγκες αγοράς εργασίας. Προσωπικά διαβάζοντας - ο,τι έχω διαβάσει ποτέ - για τον φεμινισμό, ακόμα και από αναγνωρισμένες φεμινίστριες, ή κοινωνιολόγους βρίσκω πολλές αντιφάσεις σε κάθε έκφραση του κινήματος.

Θεωρώ επίσης όπως προανέφερα, ότι η ιδέα (όπως κάθε ιδέα στην αρχή της) πρεσβεύει όντως μία καθολική απελευθέρωση από συγκεκριμένου τύπου δεσμά και δεν θα έπρεπε να την ορίζουμε ως πανάκεια για όλη την υπόλοιπη ζωή μας και με βάση αυτό να την αποδεχόμαστε ή να την απορρίπτουμε στο σύνολό της. ( Δεν γίνεται, να απορρίψει κανείς συγκεκριμένη ποσότητα αλατιού σε ένα φαγητό επειδή αν το ρίξει στις πληγές του, θα προκαλέσει μόλυνση αντί για ίαση. Το ίδιο μου φαίνεται ότι προσπαθεί να κάνει αυτό το ερώτημα και η απάντηση που αποδέχεται την μία ή την άλλη ή την τρίτη περίπτωση. )

Η εξέλιξη μια ιδέας είναι απαραίτητη και ίσως η σταδιακή ανάπτυξη να είναι κατά πολύ χρησιμότερη - στην πραγματικότητα - από την προσπάθεια εφαρμογής μίας ιδέας τόσο απόλυτα ορθής όσο ενος τέλειου κύκλου.

Παραδείγματος χάριν, δεν θα μπορούσαμε σε πρακτικό επίπεδο να έχουμε φτάσει από τον ρομαντισμό στο post modern, αν δεν είχαν προηγηθεί όλα τα προηγούμενα στάδια τα οποία, αν και όχι απόλυτα ιδεατά στην θεωρητική τους βάση, κατάφερναν να αποσυμπιέσουν τα μέχρι τότε εφαρμοζόμενα όρια, έτσι ώστε να γίνει εφικτή η ανάλυση και η αποδόμηση τους.

Κατά την κρίση μου, η μελέτη , ή παρατήρηση τέτοιων φαινομένων θα έπρεπε να γίνεται χωρίς κριτική βάση.
Έαν βασισμένοι σε μία θεωρία αρνηθούμε την πραγματική εφαρμογή της, δεν θα καταφέρουμε ούτε να αντιληφθούμε το ιδεατό, ούτε την εφαρμογή του στην πραγματικότητα.

Πιστεύω από όσα έχω διαβάσει ότι το ιδεατό του φεμινισμού, δεν έχει καθοριστεί και τόσο απόλυτα, ούτε καν απο τους εκπροσώπους του (καθώς αντιφάσκουν στις αναλύσεις τους ή εργάζονται με δεδομένο την αφαίρεση σημαντικών παραμέτρων του ανθρώπινου ψυχισμού).


Θεωρώ ότι οποιαδήποτε ανάλυση πάνω στο θέμα, μπορεί να συμβεί και αντίστροφα και να αποδειχτεί δημιουργώντας της ίδιας ανθεκτικότητας θεμέλια εφόσον το ιδεατό είναι τόσο εύπλαστο (έως χαώδες).

Μιλάμε για την υπόνοια του φεμινισμού περί γυναικείας ανωτερότητας ή για την πραγματική του δήλωση η οποία πρεσβεύει την ισοτιμία (ή/ και την επιθυμία της) ;
Μιλάμε για τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να πείσει και άρα για τις συνδετικές παραμέτρους που χρησιμοποίησε (όπως η σεξουαλικότητα) ή για την ιδέα της αυτοδιάθεσης που προσπάθησε να επιβάλει ;
Μία φεμινίστρια οφείλει να κρατάει όσα την βολεύουν από ένα κίνημα ή οφείλει να είναι σκληροπυρηνική και να υπηρετεί τον ιερό σκοπό της ;
(Οι μοναχοί που κάνουν μπάνιο και δεν αυτομαστιγώνονται, είναι λιγότερο πιστοί ή λιγότερο μοναχοί; )

Όλα αυτά τα δεδομένα που δεν έχουν τεθεί παρά σποραδικά μέσα στις απαντήσεις, απαντώνται με ένα έστω. Όποια ακολουθία υποθέσεων κι αν αναπτύξουμε θα παραμείνουμε σε υποθετικές συνθήκες, ακόμα κι αν ορισμένες από αυτές οδηγήσουν σε άτοπο.

Σημαντικότερο - για εμένα - είναι η πεποίθησή μου, ότι μέσω συγκρούσεων δημιουργείται η πραγματικότητα του bdsm. Δεν πιστεύω ότι οι ιδέες μας, οφείλουν να έχουν συμβατότητα μεταξύ τους για να βιώνουμε την επικράτησή ή την υποταγή μας. Δεν πιστεύω ότι θα έπρεπε να αρνηθούμε την εξελικτική μας πορεία σε κανέναν τομέα , πόσο μάλιστα στο bdsm.

Αυτό μου δίνει το δικαίωμα να πρεσβεύω την πίστη μου στον μουσουλμανισμό και παράλληλα να είμαι γυναίκα κυριαρχική και τρανς (αν το θέλω).

Συγκεκριμένα στο ερώτημα, νομίζω ότι ποτέ δεν απασχόλησε το κίνημα ουσιαστικά η απάντηση τέτοιων ερωτημάτων. Νομίζω ότι μερίδα φεμινιστριών, θα υποστήριζαν ότι θα πρέπει να συντρίψουν την ιδέα των Μιστρες, καθώς εκπαιδεύουν Γυναίκες, στην υποταγή. Άρα είναι κάτι σαν εχθρός εκ των έσω ή το φίδι στον κόρφο. Σε σχέση με τους άντρες πιθανόν να δημιουργείται βραχυκύκλωμα αν όντως υφίσταται η υπόνοια περί γυναικείας ανωτερότητας, ή αν δεν υφίσταται, σαφώς αντιβαίνει το ιδεατό της ισοτιμίας.

ΕΥχαριστώ για την κατάθεση απόψεων και για τον χρόνο σας.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Έχω παραστεί μάρτυς διαλεκτικών συγχύσεων, ουκ ολίγες φορές,
αλλά αυτό το εννοιολογικό κους-κους που μαγειρεύεται εδώ και μέρες δεν το έχω ματαδεί.
Η πλάκα είναι πως η διττή ερμηνεία περί κουσκούς
(αυτή της κουβέντας να γίνεται
και η άλλη του φαγητού με τις διάφορες παραλλαγές, ταιριάζουν γάντι).

Φεμινισμός, υποτακτικότητα, κυριαρχία, ισοτιμία σχέσεων ,ανισότητα σχέσεων,
ανάληψη ευθύνης εντός σχέσεων, απόταξη ευθύνης εντός σχέσεων,
ποιός φέρνει βόλτα ποιόν και ποιός βγάζει την ουρά του στην απ’ όξω,
βάλτε και ολίγη από σεξουαλική παρέκκλιση μιας που μας βρίσκεται,
δώστου και μια πρέζα από έμφυλη συνιστώσα (τώρα που τη βρήκαμε )
... το φτιάξαμε το φαγητό.

Αλευρωμένο σιμιγδάλι είναι το κους-κους, στον τόπο μας το λένε και πλιγούρι
και συνοδεύει από ψάρια μέχρι μοσχαράκι, κοτόπουλο και αρνί,
βάλτε τις απαραίτητες σάλτσες και λαχανικά, παντρεύει όλα τα γούστα.
Σχέσεις των δύο φύλων είναι το πιάτο-κορμός που τυραννάει τα νήματα,
ανάψανε τα τέλια απ’ το κουσκούς, έρχεται από το ένα ρεύμα ο φεμινισμός,
απ’ το αντίθετο η υποταγή (θα τη γλυτώσουμε τη μετωπική ή όχι; ),
εν τω μεταξύ παραδίπλα στο χαντάκι σφαδάζουν η κυριαρχία με την έμφυλη παράμετρο
που απλά βρέθηκαν στο δρόμο τους
[πόσο φεμινίστρια μπορεί να είναι μια ομοφυλόφιλη; -(απαντ.: όσο κυριαρχικότερη είναι)],
παρακαλώ σας, μη δίνετε σημασία στις ερωταπαντήσεις τέτοιου είδους,
δεν έχουν καμία γαστριμαργική αξία
- όταν μπαίνουν στο ίδιο τσουκάλι κρέας, ψάρι και κοτόπουλο τι ζουμί να βγάλεις;

Ο ενορατικός Γκοντάρ τα είχε προβλέψει όλα αυτά
από τον καιρό που εμείς εδώ μαθαίνουμε το όνομα Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Την είχε δει τη μετωπική να έρχεται και την ίδια χρονιά που γεννιόταν ο DreamMaster
έβαλε το φεμινισμό σε ένα μαύρο κάμπριο (spider τα λέγανε τότενες),
τον ξαμόλυσε στας Γαλλλικάς εξοχάς ένα Σαββατοκύριακο,
πήρε την κάμερά του και τσούλαγε παράλληλα να δει τι θα προκύψει.
Δέστε λοιπόν κι΄εσείς το φεμινισμό στο αντίθετο ρεύμα ( ήταν και στα ντουζένια του τότε)
κι’ απ’ απέναντι να του ΄ρχονται μούρη με μούρη κυριαρχία, υποταγή, έμφυλοι ρόλοι
με τη μορφή ρενώ, πεζώ και δίπλα στο χαντάκι τούμπα τ΄ ανάσκελα η χαμένη ισοτιμία των φύλων
(αυτή που ο Alexkat ψάχνει να βρει σε άλλο νήμα, καθισμένος κατάχαμα να του’ ρθει).



Τώρα τι λέτε; Κουτουλάει γιά δεν κουτουλάει;; Κι΄αν δεν κουτουλάει, γιατί δεν κουτουλάει;
Απάντ.: Γιατί πηγαίνει με την όπισθεν. (στο αντίθετο ρεύμα πάντως, για την τιμή των όπλων).


Επειδή είμαι Κυριαρχικός τρώω το κους-κους μου με ξεκάθαρους πολιτικούς όρους,
τουτέστιν ποτέ μαζί στο τσουκάλι, πάνω από ένα είδος κρέατος ή ψαριού.
Κάνουν τη γεύση μπουρδέλο (με την κακή έννοια) και στο τέλος τρως το πλιγούρι σκέτο σα λαπά.
Πήγα λοιπόν κι’ έγραψα την παπάρα μου
εκεί που αναρωτιόντουσαν πως μια γυναίκα μπορεί να κρατήσει τον άντρα της,
ομολογώντας πως το ζήτημα δεν έχει να κάνει με κυριαρχίες, υποταγές και τα τοιαύτα,
αλλά με το πόσο κάθεται κάποιος κατάχαμα στη μέση του δρόμου
και περιμένει την ευτυχία στο πιάτο, θεωρώντας την υπόθεση και ευθύνη του άλλου
- πέσε πίτα να σε φάω - και παρεξηγήθηκα ως ...Κυριαρχικός Μαστεράς.

Μαθαίνω τώρα εδώ πως ο Φεμινισμός είναι η πίστη στη γυναικεία ανωτερότητα
κι΄αν κάποιος κάθεται κατάχαμα περιμένοντας την πίτα στο πιάτο δεν είναι φυγόπονος,
ούτε φοβάται να δοθεί σε μια σχέση, αλλά κρυφο-υποτακτικός.
Πέρα από την υπερηφάνεια που νοιώθω ως BDSMer,
επειδή τελικά αυτό το BDSM λύνει πολλά προβλήματα σχέσεων των δύο φύλων,
παίρνεις ένα status και το πας βόλτα στην εξοχή
προσδοκώντας αναλόγως και τα προβλεπόμενα αποτελέσματα (μαγεία!),
έχω μια ψιλο- χασούρα βέβαια στο μέχρι τώρα γνωστικό μου υπόβαθρο
καθώς είχα την αφελή εντύπωση εκτός του ότι το κους-κους μαγειρεύεται με ενός είδους κρέας ή ψάρι
και σ΄εκείνο το ζουμί παίρνουν νοστιμάδα πλιγούρι και λαχανικά,
επιπροσθέτως ότι αυτό που πάλευε ο φεμινισμός ήταν η εξίσωσή των δύο φύλων
και όχι η κατίσχυση του ενός επί του άλλου, θα το δουλέψω όμως και θα τη βρω την άκρη μου.


Μια άλλη εντύπωση που έχω είναι πως η bdsm-ική υποταγή και Κυριαρχία
με την κοινωνική-πολιτική - σεξιστική δια-φυλική, καλό είναι να μην συγχέονται,
διότι τότε τα πράγματα μπερδεύονται μέσα στο πολύ κουσκούς
με αποτέλεσμα μετά από διαπραγμάτευση εκατό και βάλε απόψεων
ο καθένας να παραμένει στη θέση με την οποία μπήκε.
Αν τέλος πάντων πρόκειται σώνει και καλά να γίνει,
καλό είναι να μπει και η οικονομική παράμετρος στο όλο σκαρίφημα,
καθότι δεν μου ακούγεται και πολύ εξωτικό το μοντέλο
γυναίκας με παιδεία και προσλαμβάνουσες τέτοιες ποιότητας
που να διακρίνει ξεκάθαρα το ανδροκρατικό σύμπαν που μας περιβάλει,
τουτέστιν να έχει φεμινιστικές απόψεις,
από την άλλη να διεγείρεται / εξυπηρετείται / βολεύεται / καυλώνει
(διαγράψτε κατά το δοκούν) ούσα bdsm- ικώς υπό
[παντελώς αδιάφορο το σε άνδρα ή γυναίκα επί του προκειμένου, οι ανάγκες και επιθυμίες μας uber alles]
επιπροσθέτως δε η οικονομική της σχέση με τον Κυρίαρχο Πόλο της σχέσης που της αποφέρει όλα τα παραπάνω
να βρίσκεται σε τέτοιο εξαρτησιακό συσχετισμό ώστε να επιλέγει επί μέρους εκπτώσεις σε ιδέες και απόψεις
προς χάρη των υπολοίπων απολαβών από τη Σ/σχέση.

Μην ξεχνάτε πως ζούμε στα 2011, με την έννοια πως πολλοί δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουνε να φάνε, βέβαια
και όχι στα 1967 που ο Σαρτρ και η Ντε Μπωβουάρ ρεμπέλευαν στα Ηλύσια Πεδία,
και όποιος ακόμα παλεύει να συσχετίσει το κάτω κεφάλι με το πάνω κεφάλι και τα δύο με το μυαλό
και λησμονεί το στομάχι είναι το λιγότερο μετα-ρομαντικός.

Τουτέστιν, κους-κους Vs κουσκούς, σημειώσατε 1 (στανταράκι που λένε)
κι’ άμα φεμινισμός και υποταγή οδεύουν προς κουτουλιές,
λίγη αξία έχει τη σήμερον ημέρα όταν υπάρχει κους-κους στο πιάτο.



Υ.Γ.
Ελάτε τώρα, που δεν έχετε ακόμα ανακαλύψει
ότι η σεξουαλικότητα είναι από τις πλέον μετατρέψιμες (άμα τη εμφανίσει) και ανταλλάξιμες εμπράγματες αξίες!
Όλοι αργυραμοιβοί είμαστε όταν πρόκειται για τον κώλο μας και το στομάχι μας.

 

@vautrin,

Ο χειρότερός μας ανταγωνιστής είναι ο εαυτός μας. Ε λοιπόν, πλείστα παλαιότερα εξαιρετικά post σας δεν μπορούν να επισκιαστούν παρά μόνο από τα πιο πρόσφατα εξαιρετικότατα δικά σας. Μα είστε σε εξαιρετική φόρμα αγαπητέ μου! Σας ευχαριστώ θερμά για τα post σας, καθώς αυτά διατηρούν σε πολύ υψηλό ιπίπιδο την ποιότητα του διαλόγου επαέ και γυμνάζουν ευχάριστα και δημιουργικά τον φτωχό μου εγκέφαλο, όστις πλήττεται σφοδρά από ερεθίσματα τα οποία προτιμώ να αποσιωπήσω…

Επί της ουσίας τώρα, με την διαυγέστατη αφήγησή σας μας δείχνετε γλαφυρά τις αντινομίες του φεμινισμού. Και πληθώρας άλλων –ισμών, θα τολμούσα να προσθέσω. Επανερχόμαστε λοιπόν, πάλι και πάλι, στο κεντρικό ζήτημα της βίας της θέσμισης. Άπαξ και μια συστοιχία αντιλήψεων, στάσεων ζωής, απόψεων και διεκδικήσεων θεσμίζεται κάτω από την ομπρέλα ενός –ισμού, η βία προς το υποκείμενο μοιάζει να είναι αναπόφευκτη. Είσαι «φεμινίστρια»; Ε, τελείς σέξαλλη κατάσταση, έχεις ψυχικά τραύματα και πιθανότατα είσαι «ανοργασμικιά». Δεν είσαι «φεμινίστρια»; Ε, είσαι μια υποταγμένη γυναικούλα, έχεις ψυχικά τραύματα και πιθανότατα αγνοείς τον ερωτισμό σου. Προκειμένου να κατασκευαστεί μια συνεκτική θεώρηση των πραγμάτων, αποδίδονται αίτια στις στάσεις και στις συμπεριφορές ενός πληθυσμού ανθρώπων, δίχως ουσιαστική δυνατότητα αντιλόγου ή εξαίρεσης. Η ίδια η διχοτομία εγγυάται εξάλλου το αναπόδραστο της συνθήκης.

Κάπου εδώ μπαίνει φουριόζος στη σκηνή ο underherfeet και αποκαλύπτει την εξουσιαστική (δλδ. βίαιη) φύση του αντεξουσιαστικού ιδεώδους, αντιπροτείνοντας την αυτονομία, δηλαδή την απόπειρα άρθρωσης ενός λόγου δίχως εξουσιαστική δομή. Συμμερίζομαι τη στάση, ωστόσο ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που μας πρότεινε ο μεταμοντερνισμός.

Τέλος, με ένα μετατοπισμένο σκεπτικό από τα προηγούμενα (ή ίσως κατ’ εφαρμογήν των προηγούμενων), ο DreamMaster κατά την πάγια στάση του μας επισημαίνει ότι η αποσαφήνιση, ή καλύτερα το «πινάρισμα», το «κάρφωμα» των όρων σε μια κάπως σταθερή σημασία, αποτελεί αφετηριακό σημείο κάθε διαλόγου αν δεν θέλουμε να χαθούμε σε μια μεταμοντέρνα μαστούρα. Υπογραμμίζει λοιπόν ότι «φεμινισμός = πίστη στη γυναικεία ανωτερότητα», επισημαίνοντας έτσι την βαθιά εξουσιαστική φύση του εν λόγω –ισμού. Νομίζω ότι όσα λόγια κι αν ξόδεψε για να το εξηγήσει αυτό, το πιο κατατοπιστικό του επιχείρημα ήταν αυτό για τον «πακιστανισμό» ή τον «μαυρισμό»…

Να αποπειραθώ τώρα να σουμάρω ή είναι πολύ επικίνδυνο λέτε; Για να δούμε…

Σύμφωνα με τον «φιλελεύθερο φεμινισμό» απελευθέρωση της γυναίκας σημαίνει δυνατότητα για αυτοδιάθεση κατά πώς βούλεται, άρα η ερωτική υποταγή δεν αποκλείεται.

Σύμφωνα με τον «αντεξουσιαστικό φεμινισμό» κάθε εκδοχή της γυναικείας υποταγής είναι απαράδεκτη ως απότοκος πατριαρχικών αντιλήψεων.

Σύμφωνα με τον «βοτρένιο φεμινισμό», η έννοια της υποταγής είναι τελείως ασυμβίβαστη με κάθε εκδοχή του φεμινισμού γιατί τον ακυρώνει στη ρίζα του.

Σύμφωνα με τον «αντερχερφίτιο-αυτόνομο φεμινισμό», ο φεμινισμός και η υποτακτικότητα της τάδε είναι άλλης τάξεως από τον φεμινισμό και την υποτακτικότητα της δείνα, και οφείλουν οι στάσεις και των δύο να γίνουν σεβαστές αν δεν θέλουμε να συντρίβουμε τα υποκείμενα κάτω από την μπότα της εκάστοτε κυρίαρχης κοινωνιοψυχολογικής θεωρίας.

Σύμφωνα με τον «ντριμαστέριο φεμινισμό», οι φεμινίστριες δεν είναι υποτακτικές, ενώ οι υποτακτικές που δηλώνουν και φεμινίστριες να πάνε να κοιταχτούν.

Εν κατακλείδι, αυτό που όλοι πρέπει να αποδεχτούμε είναι ότι δεν υπάρχει βασιλική οδός προς τη Ρώμη, εκεί που μας τάζουν orgasmo guarantito. Κι ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν είχαμε εγγυημένους οργασμούς θα πεθαίναμε από πλήξη…

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

DreamMaster

Eπειδή δεν συνηθίζω να κάνω γαργάρες και ειδικά τόσο δυνατές όπως λές, να εξετάσεις την περίπτωση μήπως αυτά που ακούς είναι εμβοές ώτων.
Γιατί τέτοια απολυτότητα στην διάγνωσή σου αναφορικά σε τι αναφέρομαι ?
Γιατί εξαντλείς με το μίστρες την λατρευτή αυτή οντότητα που λέγεται γυναίκα ?

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Έχω την αίσθηση πως ουδεμία κοινή βάση.
Σχεδόν ο καθένας έχει ΕΝΑ ορισμό του φεμινισμού στο μυαλό του και βάση αυτού ουσιαστικά ακόμα κι όταν διαβάζει τους άλλους το μόνο που τον απασχολεί, είναι τι να αντιτάξει, αντί να κατανοήσει και να διευρύνει ίσως την προσωπική του άποψη.

Εξαιρετικές τοποθετήσεις όπως και νά χει, ομολογώ πως τις απολαμβάνω  

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Φτου γμτ να μην γεννηθώ και εγώ Κυριαρχικός, ........ 

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Και εδώ ακριβώς κρύβεται το Δαναϊκό δώρο του μεταμοντερνισμού: δεν αρκεί η ελευθερία της δήλωσης και του αυτοπροσδιορισμού, πρέπει ντε και καλά κάθε δήλωση να ορίζει τυπολογία! Την τυπολογία του ενός, εν ανάγκη...

Για να ικανοποιήσουμε λοιπόν την camera και την λάρα με μία κίνηση, ας δούμε το εξής.

Αφού δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε τί είναι ο φεμινισμός, ας δούμε αν μπορούμε να σιγουρέψουμε τί ΔΕΝ είναι.

Ισχυρίζομαι ότι κανένα "είδος" φεμινισμού ΔΕΝ δέχεται ότι η γυναίκα είναι κατώτερη από τον άντρα.

Αυτό, θεωρώ ότι είναι το μίνιμουμ για να μιλήσουμε για φεμινισμό, αλλιώς κάνουμε κουβέντες για αχειρούργητες τρανς με ωοθήκες ("αν το θέλουν", που θα λεγε κι η Uther ή "θα σου βάλω και σως για να γλιστράει" που λεν οι διαφημίσεις)...

Και τώρα, για πείτε μου παρακαλώ, ποιός "τύπος" γυναίκας, στατιστικά, ΔΕΝ δέχεται με τίποτα ότι η γυναίκα είναι κατώτερη από τον άντρα;

Ελα, μη ντρέπεστε, αυθορμήτως απαντήστε - ότι σας έρχεται στο νου...

Η στρέιτ υποτακτική,ε; - σωστά! Οσο πιο έντονα πιστεύει ότι ΔΕΝ είναι κατώτερη από τον άνδρα, τόσο πιο εύκολα και βαθύτερα υποτάσσεται στον άνδρα, έτσι δεν είναι; Ετσι μπράβο.. .

Κι ακόμη περισσότερο η στρέιτ σκλάβα, ε; Αυτή κι αν είναι που ΔΕΝ δέχεται την κατωτερότητα της γυναίκας απέναντι στον άντρα...

Αυτές λοιπόν, άνετα μπορεί να είναι φεμινίστριες, για άλλες γυναίκες δεν ξέρουμε, εξαρτάται...

Μπράβο παιδιά μου, μια χαρά σας βρίσκω, τετρακόσια τα 'χετε, και είστε σε απόλυτη αρμονία στο τί σκέφτεστε και στο τί ζείτε...

Dream

ΥΓ. Φυσικά υπάρχουν και τα ατίθασα άτια, που το πρωί γαμούν και δέρνουν στο γραφείο τα αντράκια και το βράδυ γαμιούνται και δέρνονται από τον Εναν (κλασική αντρική φαντασίωση που έχει στηρίξει σεναριακά ουκ ολίγες τσόντες). Αυτές μια χαρά φεμινίστριες μπορεί να είναι. Αντε να είναι και μισό κιλό bottom. Υποτακτικές όμως; Σηκώνει πολύ συζήτηση...

ΥΓ2. @camera, ήμουν έτοιμος να γράψω "σαπώ", αλλά το autocorrect μου το κανε συνέχεια "φουκώ" - χαχα... Πάντως, άριστη, οξυδερκής και κρίσιμη η παρατήρηση για τη βία της θέσμισης - ελπίζω να έδειξα λίγο την άμυνα που προσφέρει ο μεταμοντερνισμός απέναντι σε αυτή τη βία με την τυπολογία του ενός. Δεν είναι τυχαία τόσο δημοφιλής, ε;

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Ε... αυτή ακριβώς η αντίθεση που αρνείστε ότι υφίσταται δεν είναι που δημιουργεί το έδαφος για να έχει ουσία ο μαζοχισμός και για να γίνει απολαυστικός ο σαδισμός; Η εσωτερική σύγκρουση που προβάλλεται ως αντίστροφη; Ή μήπως εγώ μόνο αντιστρέφω τη σειρά των δεδομένων και τους αλλάζω φύλο για να τα καταλάβω; Ή μήπως θεωρούμε, διαφορετικά σημεία έναρξης της - όποιας - ανάλυσης ;
(ανεξάρτητο βέβαια το πώς θέλει να το παρουσιάζει ο καθένας στον εαυτό του)

Μήπως ο φεμινισμός αρνείται, το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας - μαζί με τις προεκτάσεις της αυτοδιάθεσης - η οποία στην ιδεατή της μορφή για τους φιλελεύθερους ορίζεται ως το δικαίωμα όλων να μην ελευθερωθούν; Βρίσκετε ότι οι εκπρόσωποι του φεμινισμού συγκρούστηκαν με αυτή την ιδέα; Δεν ξέρω...δεν εχω μιλήσει με εκπρόσωπο κάποιου ρεύματος του φεμινισμού για να με κατατοπίσει έστω και υποκειμενικά.

Ξέρω ότι αν εγώ προσπαθώ να βιώσω τον ρόλο της υποταγμένης, δεν θα υποφέρω καθόλου...γιατί υπάρχει ένα σαφές προκαθορισμένο όριο που τα σκηνικά της παράστασης δεν μπορούν να υπερβούν ο,τι κι αν υποστεί το σώμα μου. Που σημαίνει ότι δεν δημιουργώ σύγκρουση στον εαυτό μου. (ΠΕράσαμε απο αυτό..τέλειωσαν οι προεκτάσεις του καθρέφτη στην ψυχή μας). Για τον ίδιο λόγο δεν νιώθω υποταγμένη ή λιγότερο κυρίαρχη όταν δουλεύω και δεν πληρώνομαι καλά, ( που δυσκολεύεται να βιώσει - αν κατάλαβα καλά απο κάποια προηγούμενα νήματα - η camera obscura ).

ΤΟ δίλημμα νομίζω καταλήγει στη διαφορά μεταξύ πίστης και τυπολατρικής πεποίθησης. Τίποτα παραπάνω.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

@DreamMaster σοβαρά πιστεύεις πως νιώθω κατώτερη από τους άντρες και αυτό γεννά την ανάγκη μου να υποταχθώ?