Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Αν υποθέσουμε ότι μια υποτακτική θεωρεί τους Κυρίαρχους ανώτερους από τους υποτακτικούς, που δεν είναι διόλου βέβαιο, τότε θεωρεί και τις Κυρίαρχες ανώτερες από την ίδια.

Αν δεν υπήρχε ο φεμινισμός η "ταπεινή γυναικούλα" ούτε να αντιληφθεί τις επιθυμίες της θα μπορούσε, ούτε να διανοηθεί ότι θα είχε το δικαίωμα να προσπαθήσει να καλύψει τις προσωπικές της ανάγκες αυτοπραγμάτωσης.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Όχι, αν είναι φυλετικό το θέμα  
Και απ’ όσο παρατηρώ στα γραφόμενα του forum συνήθως είναι.
Π.χ. Έχουμε ακούσει πολλές φορές στο παρόν forum εκφράσεις από σκλάβους: «Πιστεύω στη γυναικεία υπεροχή – ανωτερότητα». Θα πίστευαν το ίδιο και για το δικό τους φύλο αν ερωτούνταν; Έχω την εντύπωση πως όχι.

Με ποιο τρόπο αποδεικνύεται αυτό; Σίγουρα ο φεμινισμός βοήθησε στην απόκτηση αρκετών δικαιωμάτων. Αλλά από πού προκύπτει ο τόσο καταλυτικός του ρόλος;

Προσωπικά πιστεύω πως η ανάπτυξη της επιστήμης και του πολιτισμού κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν άρση αρκετών προκαταλήψεων (π.χ. πως οι απερίτμητες γυναίκες παρουσιάζουν άπιστη συμπεριφορά προς τον άνδρα, αν δεν κάνουν sex παθαίνουν υστερία  , είναι «ευάλωτες στη μαγεία» κλπ), απ’ ότι οι κοινωνικοπολιτικές θεωρίες.

 

Χμ… Ας αρχίσω με την ιστορία δύο βίων παράλληλων.

Η Ovidie ήταν μια δραστήρια ακτιβίστρια δημοσιογράφος, αρκετά ευκατάστατη, με πανεπιστημιακό πτυχίο, στρατευμένη στο φεμινιστικό κίνημα. Ξεκίνησε λοιπόν μια έρευνα για την πορνοβιομηχανία όντας προκατειλημμένη εναντίον της καθώς την θεωρούσε μια μορφή εκμετάλλευσης και εξευτελισμού των γυναικών. Κατά την διάρκεια των συνεντεύξεων που πήρε όμως, όχι απλώς μεταστράφηκε, αλλά ένιωσε τέτοιον σεξουαλικό ερεθισμό που τελικά έγινε και η ίδια μια από τις πιο γνωστές πορνοστάρ της Γαλλίας. Αυτό που θεωρώ αξιοπρόσεκτο στην περίπτωσή της, είναι πως δεν εγκατέλειψε ούτε την έρευνά της, ούτε την φεμινιστική της οπτική, και μάλιστα, δημοσίευσε και βιβλίο βασισμένο στις εμπειρίες της, με την διαφορά πως το υλικό που είχε συλλέξει για να στηλιτεύσει το φαινόμενο, τώρα της χρησίμευε για να εκθειάσει την βιομηχανία του πορνό ως σύμμαχο στην προσπάθεια των γυναικών για σεξουαλική απελευθέρωση.

Η ιστορία διαβάζεται κι αντίστροφα. Η Shelley Lubben πρωταγωνίστησε σε αρκετές πορνοταινίες της δεκαετίας του ’90 με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Roxy. Αποσύρθηκε πρόωρα λόγω καρκίνου και κατόπιν προσηλυτίστηκε σε κάποιο προτεσταντικό δόγμα και έγινε μια «αναγεννημένη Χριστιανή». Σύντομα ξεκίνησε μια σταυροφορία εναντίον της πορνοβιομηχανίας, συνδυάζοντας στον καταγγελτικό λόγο της τόσο πουριτανικά όσο και φεμινιστικά επιχειρήματα. Σήμερα, έχοντας ιδρύσει μια οργάνωση και συγγράψει αρκετά βιβλία και άρθρα, είναι η πιο μαχητική φωνή από αυτές που ζητούν την νομοθετική απαγόρευση της πορνογραφίας στις ΗΠΑ.

***

Τι συμπεράσματα βγάζω από την σύγκριση των δύο περιπτώσεων;

Πρώτον, πολλές φορές η ιδεολογία μπορεί να αποτελεί το κίνητρο μιας πράξης, εξίσου συχνά όμως είναι απλώς τα ένδυμα με το οποίο «ντύνουμε» εκ των υστέρων τις πράξεις μας ώστε να τους προσδώσουμε νόημα και σημασία. Θέλω να πω πως διαφορετικά θα σημασιοδοτήσει την υποτακτικότητα της μια φεμινίστρια και διαφορετικά μια γυναίκα που ενστερνίζεται τις παραδοσιακές αξίες μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Η πρώτη θα μιλήσει για αυτοδιάθεση κι αυτοπραγμάτωση, για σεξουαλική ελευθεριότητα και προσωπική επιλογή, η δεύτερη, για συμμόρφωση με την φυσική τάξη των πραγμάτων, για ρόλους προδιαγεγραμμένους από την βιολογία και τη θρησκεία.

Δεύτερον και σημαντικότερο, ένα ανθρώπινο δικαίωμα που δεν έχει αναγνωριστεί στην έκταση που του αξίζει, είναι το δικαίωμα της αντίφασης. Εντούτοις αποτελεί ίδιον των ανθρώπων που οφείλουμε επιτέλους να παραδεχτούμε. Στο παρόν φόρουμ έχουμε κατά καιρούς συναντήσει αναρχικούς δουλοκτήτες κυρίαρχους, χριστιανούς κι ομοφοβικούς διεστραμμένους, αυταρχικές σκλάβες, δεν χάλασε ο κόσμος αν προστεθεί μιαν αντίφαση ακόμη, αυτή της φεμινίστριας υποτακτικής. Ίσα-ίσα, θεωρώ πολύ ενδιαφέροντες τους τρόπους με τους οποίους τα υποκείμενα βιώνουν τις αντιφάσεις τους και προσπαθούν να τις εξισορροπήσουν. Συχνά από την εσωτερική αυτή διαπάλη προκύπτουν εξαιρετικά γόνιμες θεωρητικές κατασκευές και καλλιτεχνικές μετουσιώσεις.

Υ.Γ. : Μέτριο βιβλίο το Δεύτερο Φύλο; Εχμ… 
Υ.Γ. 2: Υποτακτική η συγγραφέας του; Ξανά εχμ… 

 

Re: Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Λάθος.
Υπάρχει θέμα για τον φεμινισμό, το οποίο έχω ανοίξει εγώ. Επειδή όμως το κοινό ενδιαφέρεται για θέματα πιο "πιασάρικα", πέρασε στο ντούκου.

https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/27827-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%86%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D.html

Θα τοποθετηθώ επί του θέματος όσο πιο σύντομα μπορώ.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Γιατί όχι; Είναι άλλο πράγμα μια γυναίκα να έχει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με έναν άντρα, να παίρνει τα ίδια λεφτά για ίδια εργασία, να έχει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνία και στην εργασία και άλλο πράγμα τι κάνει στα του οίκου της.

Φεμινισμός<>femme domme

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Βασικά μια γυναίκα που βλέπει το bdsm ως τρόπο ζωής ΔΕΝ θεωρεί τους κυρίαρχους ανώτερούς της, θεωρεί τον κυρίαρχό ΤΗΣ ανώτερό της Ή μπορεί να τον θεωρεί ίσο ΤΗΣ αλλά επιλέγει να τον υπηρετεί γιατί ΕΤΣΙ ΘΕΛΕΙ.

Χώρια που το τι κάνει στα του οίκου της δεν έχουν απαραίτητα σχέση με το τι κάνει στην εργασία. Μπορεί να υποτάσσεται στον κυρίαρχό ΤΗΣ και να κάνει τα κέφια ΤΟΥ αλλά αυτό δε σημαίνει ότι στην εργασία της θα πρέπει να πληρώνεται λιγότερο από έναν άντρα παρομοίων προσόντων για ίδιες ώρες εργασίας ή ακόμα χειρότερο να το αποδέχεται επειδή ο άλλος είναι άντρας. Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.

Και όχι μόνον αυτό: Αν ένας M έχει συνάψει μια D/s ή M/s σχέση με μια τέτοια γυναίκα το να της ζητήσει να θάψει αυτό το μέρος της προσωπικότητάς της/δραστηριότητάς της για μένα είναι ικανή αιτία release. Και όχι να ζητήσει release αλλά να του πει "Τον πούλο, ΑΡΜ!"

Ο σωστός M δεν ευνουχίζει κατά τα γούστα του, ο σωστός Μ αναπτύσσει κατά τις δυνατότητες της υ του.

Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να το βλέπω εγώ.

 

Ο φεμινισμός πρεσβεύει ισότητα και ελευθερία. Το BDSM ανισότητα, περιορισμό, αυστηρά πλαίσια και οι κανόνες κάποιου άλλου ανθρώπου ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό τη δική σου ζωή. 'Αρα εκ των πραγμάτων φεμινισμός και BDSM είναι ασύμβατα και ξένα μεταξύ τους ως αντιλήψεις. Οι περισσότερες φεμινίστριες σιχαίνονται τους συνειδητοποιημένους bdsmers γενικώς ανεξαιρέτως "status" επειδή είναι ανελεύθεροι για τα δικά τους δεδομένα ή θεωρούν το BDSM "αγορά κρέατος", ένα από τα πολλά υποπροιόντα του καπιταλιστικού συστήματος. Ο φεμινισμός σοσιαλίζει εφόσον πρεσβεύει ισότητα, άρα απορρίπτει τέτοια μοντέλα ανελεύθερης συμβίωσης και συνύπαρξης. Υπάρχουν και σχετικά κείμενά τους που καταδικάζουν με πύρινη γλώσσα αυτή την "αγορά κρέατος" όπως την αποκαλούν. Tο BDSM δημιουργήθηκε για να οργανώσει μια εναλλακτική σεξουαλικότητα και να την απενοχοποιήσει. Στο τέλος κατέντησε να την πουλάει σαν φτηνό εμπόρευμα. Ενώ ο φεμινισμός προέκυψε ως κοινωνικοπολιτική αναγκαιότητα εξανθρωπισμού της γυναίκας και τίποτε άλλο.'Εχω μιλήσει με συνειδητοποιημένες φεμινίστριες και στην καλύτερη περίπτωση θεωρούν παρωδία το BDSM. Στη χειρότερη το θεωρούν εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο, νομίζεις ότι ακούς παλιούς κομμουνιστές ή ιαχωβάδες. Φυσικά περισσότερο από όλα χλευάζουν το Femdom. Αν τώρα, κάποια φεμινίστρια, απολαμβάνει το spanking στα κρυφά ή άλλες kinky καταστάσεις, αυτό δεν την χρίζει αυτομάτως και bdsmer, αλλά απλά....παιχνιδιάρα...οπότε είναι λογικό να είναι ό,τι θες, και φεμινίστρια και απ'όλα.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Έτσι το βλέπω κι εγώ.

Πρόσφατα μελετούσα μερικά άρθρα για τα διάφορα κύματα του φεμινισμού και σκεφτόμουν πώς τελικά διαβρώνονται τα κινήματα τέτοιου είδους, βάση των κόμπλεξ που κουβαλούν οι ανά διαστήματα ηγέτες τους και πως το κάθε τι μπορεί να φτάσει στα όρια του παραλόγου και ενίοτε να τα ξεπεράσει κιόλας.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Έχω την εντύπωση ότι κάθε μεγάλο κίνημα που άλλαξε τον κόσμο, διαβρώθηκε αντί να εξελιχθεί. Το αν η διάβρωση οφειλόταν στην εκτεταμένη βλακεία που συναντάμε καθημερινά, στην τάση για σκληροπυρηνικές τοποθετήσεις ή αν οφείλεται σε πολιτικούς επιτηδευματίες και καλοθελητές δεν το γνωρίζω.

Συγκεκριμένα στην ελλάδα, θεωρώ ότι η αντίληψη των ανθρώπων για τον φεμινισμό έχει αναπτυχθεί παράλληλα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κουλτούρα της δεκαετίας του '80, δηλαδη "χωρίς ολοκληρωμένη μελέτη, χωρίς υπόβαθρο, εφόσον αντιτίθεται στα συμφέροντά μας, αναιρούμε σταδιακά, οτιδήποτε αναπτύσσει ερείσματα κριτικής σκέψης". Κάτι σαν τα έργα των ολυμπιακών ή τα εργοστάσια που χτίζονταν μπαζώνοντας ρέματα και τρώγοντας υλικά . Εν ολίγοις μας έμειναν τα κρεμαστάρια και ο παραλογισμός όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο.

Σε σχέση με το bdsm, προσωπικά έχω διαβάσει άρθρο φεμινίστριας Domme μπουτς που ήταν μέλος σε κάποια leather society στην αμερική, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι σε κάποιο απο τα παρακλάδια του φεμινισμού οι άνθρωποι βρίσκουν διεξόδους στη θεωρία τους, που χωράνε και τον εναλλακτικό ερωτισμό του bdsm. Της ερωτικής ανισότητας δηλαδη διαχωρισμένης της κοινωνικής. Δεν ξέρω αν σε κάποιο παρακλάδι οι φεμινίστριες αντιτίθενται στην συναινετική ερωτική βία εκτός αν ίσως προέρχεται απο θρησκευτικούς και κοινωνικούς εξαναγκασμούς.

Αν ξαναβρω το άρθρο θα το παραθέσω.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Αν μπορει να σχετισθει το φεμινιστικο κίνημα με την γυναικεία υποτακτικότητα ,αυτό θα αφορούσε εκείνη την συνιστώσα, η τάση η,,, οπως αλλιώς θέλετε πέστε το ,του φεμινιστικου κινήματος ,που αφορά την σεξουαλική αυτοδιάθεση των γυναικών.
Η τελευταία όμως δεν αναιρεί ούτε αντιφάσκει με την υποτακτικότητα,θα έλεγα αντιθέτως πως την περικλείει.
Κάθε άλλη ,σοσιαλίζουσα,η αναρχίζουσα ,η φιλελευθερη έκφανση του φεμινισμού αφορά την κοινωνική θέση της γυναίκας , τα κοινωνικά της δικαιώματα που δεν έχουν να κάνουν με την υποτακτικότητα ως σεξουαλική τάση ,επομένως δεν μπορούμε να πούμε τίποτα η να διερωτηθούμε επ ' αυτού.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Κατά κανόνα όχι.

Υπάρχουν όμως πάντοτε και σε όλα οι εξαιρέσεις.

Στο συγκεκριμένο ερώτημα,...... ναι θα μπορούσε μια φεμινίστρια να είναι υποτακτική, άν εξυπηρετεί σε κάτι τα θέλω της, στην ερωτική/σεξουαλική της ζωή και στις επιταγές της φύσης της.

Σαν ποσοστό όμως πιστεύω ότι θα είναι μικρό.

 

Απάντηση: Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω?
Τον φεμινισμό προσωπικός τον έχω συναντήσει μόνο σε βιβλία, χαρτιά, θεωρίες και sites. Στην πραγματική ζωή δεν έχω δει καμία πραγματική φεμινίστρια, μόνο κάτι ψευτοφεμινίστριες κυκλοφορούν, που ξεσήκωσαν 2-3 γραμμούλες και νομίζουν ότι έπιασαν τον νόημα.

Το ερώτημα κατ εμέ έχει δύο απαντήσεις.
Ναι θεωρητικά, στα λόγια και στα χαρτιά μπορεί να είναι και υποτακτική.
Πρακτικά - πραγματικά όχι, κατ αρχήν που θα βρεθεί αυτή η φεμινίστρια κατά δεύτερον πόσες πιθανότητες μπορεί να έχει για να είναι υποτακτική και τελευταίον πόσο μα πόσο openmind πρέπει να είναι αυτή?

Και πάμε και στα του φεμινισμού....
1)¨Σήμερα η κυρία τάδε έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας στην τάδε χώρα.¨
2)¨Σημέρα η κυρία αλλιώς είναι μπετατζής και έχει και 5 χρόνια ένσημα!¨
Άκρως φεμινιστικά και τα δύο. Υπέροχα....
Ώς προς το 1 ναι ναι θα συμφωνήσω είναι μία κατάκτηση για το γυναικείο φύλο και μπράβο.
Ως προς το 2 και αυτό κατάκτηση είναι? Εδώ εμείς τα males με τον πιο δυνατό σωματότυπο με με, σακατευόμαστε. Θέλουν να έχουν κι αυτές δικαίωμα στο σακάτεμα?

Αν λοιπόν και το 2 γι' αυτές είναι κατάκτηση τότε θέλω σκλάβα φεμινίστρια από σήμερις!

Υ.Γ Άλλο τα εν οίκο και άλλο τα εν δήμο. Υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει σαφής διαχωρισμός στα κοινωνικά - επαγγελματικά και στα της σχέσης.