Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Ρώτα ότι θέλεις. Μόλις κατασπαραξω μια μπριζολιτσα που είναι μπροστά μου, θα σου απαντήσω.

 

Η καθημερινή, του συρμού μισανδρία ανιχνεύεται randomly αλλά ανυποχώρητα τόσο όσο και ο καθημερινός, του συρμού μισογυνισμός. Και τα δύο αν αφεθούν ανεξέλεγκτα δημιουργούν δράματα.

Σε ποιαν εποχή αναφέρεστε;

Κατ' αρχάς έτσι που δηλώνετε την "μισανδρία" της δίνετε βάθρο ύπαρξης εσείς η ίδια, παραδέχεστε ότι υπάρχει και είναι μάλιστα ένα είδος ρεύματος, απλά, κατά την άποψή σας, όχι πια φεμινιστικό. Μετά, έχουμε κανένα παράδειγμα για την αντίληψη αυτή που επικρατεί;

Θα ήθελα πολύ να ακούσω πώς το εννοείτε  

Να μην ευελπιστείτε διόλου, δεν είναι καλή εποχή για να ευελπιστείτε ούτε για βήμα βήμα, είδατε τι γίνεται. Είναι όμως μια καλότατη εποχή για να πάρουμε κάποια πράγματα στα χέρια μας. Για αυτό και σας ρωτώ πιο πάνω πώς εννοείτε την ευθύνη που μας βάζετε για πρώτο στάδιο της ισότητας ώστε να κερδηθεί, ε; το δικαίωμα.

Εγώ πάλι στις στάσεις ζωής "η υποταγή είναι δώρο που προσφέρω" βλέπω μάλλον μια μισανδρία στην πιο καθημερινή μορφή της, την "έλα μωρέ τώρα, αφού όλοι μπιπ είναι και ό,τι θες τους κάνεις". Εσείς πώς βλέπετε μισογυνισμό; Ενδιαφέρων ο τρόπος που σκέπτεστε για την ουσία. Ελάτε όμως που όταν μπλέκετε με -ισμούς τείνουν αυτοί να γίνουν η ουσία;

Να ξεφορτωθούν τα αφηγήματα, αντί να τα ενδοβάλλουν και να τα κάνουν σημαίες.
Να έχουν συμπόνοια.
Να καταλαβαίνουν ότι πέρα από μουνί και πούτσος για όλους το φύλο τους είναι το μαλακό υπογάστριο, ευαίσθητο και πολύτιμο. Για αυτό να το αγαπούν και να το τιμούν, του αλλουνού, όχι το δικό τους, για το δικό τους θα φροντίσει ο άλλος.
Να μη ρωτάνε κανέναν για τον χειρισμό των υποθέσεών τους, όσες περούκες με λευκές μπούκλες και να φοράει. Ελευθερία που είναι μια νίκη κατά της έλλειψης ανοχής των άλλων, που δίνει δικαιώματα τα οποία ο κάτοχος οφείλει να μετράει με μονάδες μέτρησης (εβδομάδες στην προκειμένη), να φείδεται και να μοιράζει με φρόνηση δεν είναι ελευθερία, είναι συνδιαλλαγή και αφομοίωση.

Η δυσφορία προκαλείται από το αφήγημα που επιβάλει στον εαυτό του αυτός που πιστεύει ότι ο Άλλος "έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι".

 

@gaby_m
Δεν φροντίζει όμως ρε @gaby_m . Εκεί είναι το πρόβλημα. Όχι μόνο δεν φροντίζει, αλλά καταπιέζει αιώνες. Εξού και όλη αυτή η αντίδραση.
Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου.
Αγάπη και συμπόνια ολουθε αλλά εμπιστοσύνη πουθενά. Ιδίως στους ανθρώπους με τις άσπρες περούκες.

@tithon
Απλά δεν σε καταλαβαίνω και όσο περισσότερο το εξηγείς, τόσο περισσότερο μπερδεύομαι.
Το μόνο που έχεις κάνει σαφές είναι ότι αντιπαθείς τον φεμινισμό και θεωρείς ότι εκφραζει μίσος και για τα δύο φύλα.
Το γιατί μπερδεύει κάτι από μετασχηματισμούς και δαιμονοποιησεις και δυσφορίες και μυθοπλασίες κλπ κλπ.
Τι να σου πω, για ότι δεν καταλαβαίνω δεν έχω άποψη. Μπορεί τελικά η γη να είναι επίπεδη. Χαλάω εγώ χατηρια;

 

Ευτυχως βαζεις αυτο το για μενα, ευτυχως ο κοσμος δεν εγινε οπως ειναι στα δικα σου ματια.

 

Να και μια αλήθεια! "Με καταπιέζει εδώ και αιώνες και για αυτό αντιδρώ, τόσο πολύ." Εντάξει. Αντίδραση ο φεμινισμός. Οπότε βέβαια, αντίδραση και υποταγή θα ήταν αντίδραση και μη αντίδραση μαζί, πώς να πηγαίνουν. Τα είπες όλα ρε @RAIN μου. Αναμηρυκασμένος για πολλοστή φορά μισογυνισμός και μισανδρία. Δεν πειράζει, στους επόμενους αιώνες σίγουρα καλύτερα.

 

Αν και δεν είμαι πολύ αισιόδοξη, το ελπίζω!  

 

Να σου πω την πικρή αλήθεια, ζήλεψα και οργάνωσα επιδρομή σε χασαποταβέρνα στις 10 το βράδυ και επίθεση σε σπαλομπριζόλα μετά συνοδείας λαχανικών και τυροκομικών εδεσμάτων και δεν είναι αυτό μόνο, το άμοιρο το ου μου είναι σε διατροφή η οποια από την μία το κρατάει στα όρια των αντοχών του από την άλλη εγώ του το κάνω πολύ πιο δύσκολο να συγκρατείται.

Κάτι τέτοιες στιγμές αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να υποστηρίζει κάποια την υποτακτική της θέση και ρόλο. Από την άλλη βλέπεις την μέση αρσενική υποταγή να έχει τις φαντασιώσεις της, τις προβολές και τα θέλω της και μάλιστα να έχει καταφέρει να πείσει την μέση θηλυκή κυριαρχία ότι ακριβώς αυτό είναι το femdom.

Αν μπορούσαμε να ξεκοκαλίσουμε το bdsm από συμπλέγματα ανωτερότητας/κατωτερότητας, ανασφάλειες και γενικά ψυχολογικά φορτία ότι μένει δείχνει να είναι ένα παιχνίδι που όποιοι το παίζουν φαίνεται να έχουν εμπνευστεί από την αρσενική μετάφραση της διασκέδασης και του αρσενικού ορισμού της ανταγωνιστικότητας.

Θα μπορούσε να είναι τελικά το bdsm μία αρσενική περιγραφή και αρσενική αξίωση ? Στην ερώτηση που θέτει ο νηματοθέτης αυτού του νήματος (Αν ναι με ποιό σκεπτικό ?) καλείται ο συμμετέχων στην συζήτηση να επιχειρηματολογήσει ενάντια σε μία θέση που φαίνεται εκ προοιμίου να αποδέχεται ότι η γυναικεία υποταγή έχει να κάνει με μη φεμινισμό.

Όπως και να έχει τελειώνει ο καφές μου, ας προχωρήσω στην ερώτηση χωρίς άνιαρες φιλοσοφίες,

η πατριαρχία δεν είναι κάτι μικρό, αντιπροσωπεύει το 99.9999999% της ανθρώπινης ιστορίας θα ήταν φαντασία να πούμε ότι σε 50 χρόνια ριζικών προσπαθειών για αλλάγη (για τους όποιους λόγους αυτό συνέβη και αν εξαιρέσουμε το ενδεχόμενο ότι μας είναι απαραίτητη στον φυλοκτόνο πόλεμο) την έχουμε αποτινάξει από τις δυτικές κοινωνίες μας.

Οπότε σίγουρα υπάρχει, όμως που και πως την βλέπεις απτή και συγκεκριμένη στο κοντινό σου κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον ?

Το γεγονός ότι εσύ δεν ήσουν θύμα αδικίας σε σχέση με το φύλο σου πιστεύεις ότι έχει να κάνει με τύχη, με επιλογές ή με κάτι άλλο ?

 

• Τα παιδικά παιχνίδια. Για τις γυναίκες είναι συνήθως μια πολύ όμορφη κούκλα ή μια κούκλα που της συμπεριφέρεται σαν μωρό. Έτσι για να μπαίνουν από μικρές στους ρόλους και τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Για τα αγοράκια από την άλλη είναι συνήθως κάτι πολεμικό, γιατί ξέρετε μην τυχόν και μας βγει τίποτα περίεργο ο λεβέντης μας, τίποτα με ευαισθησίες που να θυμίζει γυναίκα.
• Οι άντρες που είναι "ευαίσθητοι", δηλαδή κλαίνε, εκφράζουν τα συναισθήματα τους κτλ. αντιμετωπίζονται ως αδύναμοι. Γιατι; Επειδή αυτά είναι "γυναικεία χαρακτηριστικά".
• Το οργασμικό κενο. Υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να τελειώσει ένας άντρας από ότι μια γυναίκα καθώς ο γυναικείος οργασμός τις περισσότερες φορές δεν αποτελεί ζητούμενο.
• Συναντάμε συχνότερα άντρες πολιτικούς ή διευθυντές.
• Στις παιδικές ιστορίες/παραμυθια βλέπουμε δυναμικές γυναικείες φιγούρες τα τελευταία λίγα χρόνια. Μέχρι και πρόσφατα η γυναίκα περίμενε να σωθεί από το πριγκιπόπουλο.
• Μέχρι και κάποια ηλικία οι περισσότερες γυναίκες δυσκολεύονται να πούνε "όχι" στις σεξουαλικές επιθυμίες ή ορέξεις ενός άντρα καθώς έχουν μεγάλο φόβο μην τους δυσαρεστήσουν σε αυτό τον τομέα.
• Η θεώρηση ότι ο άντρας που πηγαίνει με πολλές είναι μάγκας και έμπειρος ενώ η γυναίκα τσουλα καλά κρατεί.
• Αν ο άντρας πει όχι στο σεξ κλείνει εκεί το θέμα, αν πει η γυναίκα όχι μπορεί να βρεθεί βιασμενη ή/και δολοφονημένη.
• Ακόμα αποτελεί θέμα συζήτησης το ποσο αποκαλυπτικά είναι τα ρούχα μιας γυναίκας.
• Ο προορισμός της γυναίκας είναι να γίνει μάνα.
• Όταν η γυναίκα εκφράσει τα συναισθήματα της είναι γκρινιάρα, πρηχτρα, attention whore, μελοδραματικη, υπερβολική.
• Τα beauty standards και τι πρέπει να κάνει κάθε φύλο για να τα φτάσει.
• Ο άντρας έχει ακόμα μικρότερο ρόλο στις δουλειές του σπιτιού και στην ανατροφή του παιδιού. Μια γυναίκα η οποία εργαζεται πολλές ώρες συνήθως νιώθει ή θα έπρεπε να νιώθει τύψεις που είναι μακρυά από το παιδί της αλλά για τον άντρα αυτό ειναι κατι φυσιολογικό.
• Όσο μεγαλώνει μια γυναίκα θεωρείται πολύ γρήγορα ότι έχει χάσει την ομορφιά της, το γυναικείο σώμα έχει πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης στο να εκλαμβάνεται ως ποθητο. Ο άντρας γίνεται γοητευτικός και έμπειρος.

Αυτά και πολλά άλλα. Αν και κάποια οδεύουν αργά αργά στο να γίνουν κάποτε μια ανάμνηση ακόμα έχουμε μεγάλο δρόμο για να ξεκανονικοποιηθουν από το να αποτελουν μια πραγματικότητα για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Δεν υποστηρίζω ότι και το ανδρικό φύλο δεν αντιμετωπίζει προβλήματα τα οποία συνήθως και αυτά προέρχονται από πατριαρχικά ζητουμενα που τους εγκλωβίζουν και αυτούς σε συγκεκριμένους ρόλους αλλά όπως και να το δούμε βρίσκονται σε πιο πλεονεκτική θέση.

 

Ούτε αποσυντονισμένη, ούτε αγχωμένη, ούτε απειλούμενη, ούτε μίσανδρη ούτε όλα αυτά τα περιττά δράματα που κατασκευάζετε.

Τόσο ο νηφάλιος όσο και ο φορτισμένος λόγος είναι ευδιάκριτος. Είναι λοιπόν περιττό και παράλογο να μου προσάπτετε ανύπαρκτες φορτίσεις. Υπάρχει και η περίπτωση να διαφωνώ μαζί σας επειδή κρίνω την θέση σας εντελώς λάθος και όχι επειδή πάσχω.

Το πραγματικά ελεύθερο μυαλό επιβάλλεται με το περιεχόμενο και την ουσία της θέσης του, μόνο αυτό χρειάζεται και μόνο αυτό αρκεί.

 

ομοίως, λοιπόν.
εκ τούτου η «θέση» σας περί του «μυαλού μου» και η ασυναρτησία περί εικοσάχρονων κρίνεται όπως της αναλογεί.  

 

Αχχ.. Να μια καλή περιγραφή στερεοτυπικής παρωχημένης εικόνας της θέσης του θηλυκού φύλου της δεκαετίας του 1950 στην κοινωνία του 2022 έτσι όπως την παρουσίαζαν οι φεμινίστριες του 1980. Θα ήθελα την άδεια σου να χρησιμοποιήσω το συγκεκριμένο κείμενο σε κάποιες συζητήσεις μου κάπου αλλού προκειμένου να δείξω σε κάποιες ότι για τις ανασφάλειες τους σε μία τόσο καταναλωτική και "ελευθεριακή" πραγματικότητα γεμάτη πραγματικές ευκαιρίες ο πρώτος ύποπτος είναι η βλακεία τους σε πολύ κοντινή απόσταση με την ανικανότητα τους να αντιληφθούν και να επεξεργαστούν το πως δουλεύει το όλο σύστημα.

Ως τώρα χρησιμοποίησα το social σκουπίδι Τούνη που και με κούκλες έπαιζε και σε πατριαρχικό περιβάλλον μεγάλωσε και βλήμα είναι αλλά με λίγο σωστή κατανόηση και με λίγη τόλμη έφτασε εκεί που έχει φτάσει χωρίς να την σταματήσει κανένας συντηρητισμός.

Επιτέλους κάποιος να με καταλαβαίνει. Χωρίς να θέλω να φλυαρώ για τα προσωπικά μου, προχθές που ως πληγωμένο κυκλάμινο έγινα έντονα συναισθηματικός και ξεσπούσα γοερά και με διάρκεια το ου μου με κατηγόρησε ότι κλαψωμουνιάζω. Γιατί δηλαδή μόνο οι γυναίκες δικαιούνται να είναι τόσο περίπλοκες και ευαίσθητες και να κλαίνε και να πρέπει οι άλλοι να λύνουν σταυρόλεξα για να καταλάβουν τι έχουν ???

Αρχικά θα εξαιρέσουμε την εξαιρετικά δημοφιλή στις μέρες μας κατηγορία των milf. Θα το κάνουμε γιατί αναιρεί τον συλλογισμό σου.
Μετά εάν θέλεις μπορούμε να δούμε πως εσύ ως συνειδητοποιημένη γυναικα και φεμινίστρια νιώθεις για το σώμα σου και για το αν θεωρείς τους ώριμους άντρες γοητευτικότερους και πιο έμπειρους από τους νεότερους.

Το κόβω ότι δεν θα ήθελες, ίσως εκνευριστείς κιόλας με ότι έχεις διαβάσει. Δεν είχα σκοπό κάτι τέτοιο ωστόσο.


Υ.γ. Ας παραδεχτούμε μια αλήθεια. Οι άντρες είναι άντρες, αυτό είναι σεξισμός.

 

Τα πρόβλημα ξεκινούν πάντα από τις ταμπέλες, χαρακτηρισμούς, ιδιότητες κτλ που δεν έχουν μόνο σκοπό να προσανατολίσουν, καθοδηγήσουν,
αλλά κρύβουν στοχοποίηση, προσβολές, υπόνοιες υποβιβασμού και κυρίως όφελος χωρίς να μας νοιάζουν οι συνέπειες.
Είναι τραγικό στις μέρες μας να μην υπάρχει σεβασμός προς ανθρώπους, ζώα, φύση.
Είναι τραγικό να επιμένουμε να ζούμε και να κινούμαστε με εγκεφαλικό σκοταδισμό.
Έχουμε κάνει το "εμπρός πίσω" λάβαρο και χαιρόμαστε κιόλας γι'αυτό.
Παγκόσμια ντροπή του πλανήτη η ανθρωπότητα.