Φεμινισμός και Υποτακτικές γυναίκες.

Ναι  
Υπόσχομαι μόλις μου το επιτρέψουν οι χρόνοι να επανέλθω γιατί θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τις διαφορετικές οπτικές μας επ' αυτού  

 

Ουπς... Σας έπεσε μια μισανδρία!
(Τα bold δικά μου)

 

Ουπς! Δεν ξέρετε τί είναι οι επιθετικοί προσδιορισμοί... άνδρες θρησκόληπτοι δικαστές. Να ανοίξετε καμιά γραμματική νεοελληνικής Γλώσσας.

 

σηκώστε την και χάρισμα σας.

Ε/έχουμε κάποιο νεώτερο από Ισπανία;

 

ναι, βίρνα, πάνω από δέκα.
στην ίδια σελίδα που πάτησες το λινκ της γουικιπιντια έχει καμιά δωδεκαρία άλλους, διαφορετικούς μεταξύ τους. συνοψίζοντας έχω έναν που περιγράφει δομές ομάδων με σχέσεις συγγένειας αίματος (που περιγράφει ο μοργκαν γιά τα λατινικά κι ελληνικά φύλλα ως πατριές και φατρίες, αλλά δεν κάναμε "μελέτες" γιά τις πηγές του, ούτε γιά τη μετάδοση του ιού από αστυνομικούς κάναμε), άλλη μία που περιγράφει κληρονομικό δικαίωμα σε γη, που την ξέρουμε από "τους πατερούληδες και τις μητερούλες" των πρωσικών αγροκτημάτων, αλλά και το επιδιωκόμενο σύστημα φορολόγησης των εξ ίσου άστοχα (αυτο)ονομασθέντων φυσιοκρατών δημοσιολόγων στη γαλλία του 18ου που τράκαραν στο πατριαρχικό δικαίωμα μιας βαρώνης και της παρέας της, κανα δυό βιβλικές που μοιάζουν μ αυτήν του μοργκαν κ.ο.κ.

με το περιεχόμενο της ανδραρχίας που προτείνεις χρησιμοποιείται αποκλειστικά από το ιδεολογικό σχήμα που ήδη αποδέχεται η ερώτησή σου, εντός του οποίου δεν προβλέπεται παρά μιά απάντηση στο στατιστικό φίλτρο.

επί της ουσίας: παρά της μιγαδικές τιμές "κατά κύριο λόγο", "συνήθως", "δεν ξέρω. θα δω" κλπ, δεν προκύπτει ανδραρχία μέχρι τον εικοστό αιώνα, παρ οτι ένας τύπος, που τον λέγαν μπρεχτ, και που ..κατά βούληση τον μπέρδεψαν με τον ..κατα βούληση η πιό ..κατα βούληση έγραψε οτι οι γυναίκες θα αντικαταστήσουν τους άντρες αφού αναπόφευκτα θα πεθάνουν στον πόλεμο ή φυλακισμένοι, κι έπεσε μέσα.

η "ερώτηση" έχει μιγαδικό. παλεύει να αυτοεκπληρωθεί, αλλά είναι μιγαδική.

 

@tithon
Αν η ανδραρχία όπως λες εμφανίστηκε τον 20ο αιώνα, πριν τι είχαμε;
Συνεχίζει η ανδραρχία μέχρι σήμερα;
Τι σημαίνει μιγαδική ερώτηση;
Πολλές οι απορίες μου.

 

Στην ίδια σελίδα, Γιάγκο, έχει τρεις που λένε το ΙΔΙΟ με διαφορετικά λόγια.

Πατριαρχία (από τα αρχαία ελληνικά: πατήρ και αρχή, δηλαδή εξουσία) ονομάζεται το κοινωνικό σύστημα στο οποίο οι άντρες κρατούν κατά κύριο λόγο την εξουσία και κυριαρχούν στην πολιτική, αποτελούν ηθικές και ιδεολογικές αυθεντίες και διαθέτουν κοινωνικά προνόμια ενώ συνήθως διαθέτουν τον έλεγχο της περιουσίας.

Στην ανθρωπολογία
Οι ανθρωπολόγοι ορίζουν την πατριαρχία σχετικά στενά, ως μία κοινωνία στην οποία οι άντρες είναι το “κυρίαρχο στοιχείο” στις δημόσιες πολιτικές υποθέσεις. Αυτό είναι γνωστό και ως “ανδραρχία” ή “ανδροκρατία”. Σύμφωνα με αυτό τον ορισμό, ο ανθρωπολόγος Donald Brown θεωρεί πως η πατριαρχία είναι ένα “ανθρώπινο παγκόσμιο” (Brown 1991, σελ.137).

Στην πολιτική φύλων
Στην πολιτική φύλων ο όρος πατριαρχία συχνά αναφέρεται σε μια κοινωνική οργάνωση που σημαδεύεται από την ανωτερότητα της αρσενικής μορφής, μιας ομάδας αρσενικών μορφών, ή των αντρών γενικά. Επίσης συχνά σηματοδοτείται από την υποταγή των γυναικών, των παιδιών και αυτών των οποίων τα φύλα ή τα σώματα αψηφούν την κατηγοριοποίηση άντρας/γυναίκα.

Και η ερώτηση παραμένει, με οποιοδήποτε από τους παραπάνω ορισμούς, ποιος ακριβώς δεν ταιριάζει με τις κοινωνικές συνθήκες στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου, περίπου δηλαδή την εποχή που γεννήθηκε το φεμινιστικό κίνημα;

 

Κάποιος που ήξερε να αναγνωρίζει το εκάστοτε τέρας και να το αντιμετωπίζει ως τέρας, δίχως να το διαχωρίζει σε αρσενικό και θηλυκό τέρας, αντιμετώπισε το θέμα έτσι:
Ένα μύθο θα σας πω
που τον μάθαμε παιδιά.
Ήταν κάποιος μια φορά
που ‘φυγε στην ερημιά.

Κι από τότε στα βουνά
ζούσε πια με το κυνήγι.
Κι από μίσος στις γυναίκες
δεν κατέβη στο χωριό.

Για τον μύθο που μας λέτε
άλλον μύθο θα σας πω.
Ήταν κάποιος μια φορά
δίχως σπίτι και γωνιά.

Για τους άνδρες είχε φρίκη
κι ένα μίσος φοβερό.
Όμως όλες τις γυναίκες
τις αγάπαγε θαρρώ.

 

Ο καθείς όπως βολεύεται και όχι όπως βλέπει.

Έρευνες από τα bbc που δεν υπάρχουν, γράμματα από τις Ισπανίες που δεν έρχονται, λέξεις κενού περιεχομένου και νοήματος.

Έτσι δεν στηρίζει καμία/κανένας τις ιδέες του.
Υπάρχουν άραγε ιδέες ή μόνο τυφλή ιδεοληψία;

 

η δήθεν ερώτηση, η biased ερώτηση, η κακοστημένη ερώτηση, έχει απαντηθεί πολλές φορές στις τελευταίες 30 σελίδες, και 3-4 στον μεταξύ μας διάλογο, αλλά το σύστημα ταξινόμησης απαντήσεων της στατιστικής σου, δεν έχει προβλέψει την απάντηση που του δίνεται. δεν ξέρει και δεν μπορεί να την καταχωρήσει, δεν την διαβάζει, γιατί
"πώς μπορεί να μην βλέπεις" το ακλόνητο και θεμελιώδες στερεότυπό μου; με ταράζεις, με βγάζεις απ το κομφορτ ζον μου, συγκλονίζεις το είναι μου, με αναστατώνεις, με κάνεις να λέω ασυναρτησίες, χάνω την ψυχραιμία μου (γιά όσους είχαν λίγη από πριν).

"δεν μισώ τους γύφτους, έχω μάλιστα 10-20 φίλους γύφτους πολύ αγαπητούς, πάρα πολύ αγαπητούς" αν σου θυμίζει κάτι.

πάμε ξανά χωρίς προσδοκία να καταχωρηθεί: όχι, βίρνα.

δεν υπάρχει ένα φαινόμενο αποσπασμένο, ουρανοκατέβατο, συνωμοτικό, άλογο, που να ονομάζεται ανδραρχία, το οποίο να παρατηρήθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα και μετά να υποχώρησε περισσότερο ή λιγότερο. δεν γεννήθηκε στον 19ο αιώνα η μισανδρία και η μισογυνία, τις ήξεραν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αδιάκοπα. η πολιτική έκφραση της μισανδρίας και της μισογυνίας είναι ίσως καινούριο φαινόμενο, ο φεμινισμός δηλαδή όπως τον ξέρουμε τους τελευταίους 2 αιώνες. όπως καινούριο φαινόμενο είναι ίσως ο φασισμός, ο εθνικισμός, κι άλλες πολιτικές εκφράσεις μισαλλοδοξίας που γεννήθηκαν ταυτόχρονα.

δαιμονοποιήσεις και ιεροποιήσεις είχαμε πάντα στην ιστορία των πολιτισμών του είδους μας, και πάντα φούντωναν στα ζόρικα, στις ανησυχίες, και πάντα θόλωναν το μυαλό σε πάρα πολλούς. αλλιώς ίσως δεν θα είχαμε παπαδιές, καλή ώρα.

ανεκδοτάκι: παραμονές ευρωεκλογών του '19, στην ταινιοθήκη, συζητούν υποψήφιοι ευρωβουλευτές, υπό την δ/ση ελληνογαλλίδας φεμινίστριας κινηματογραφιστοδημοσιογράφας γιά τις γυναίκες στο ευρωκοινοβούλιο και την δράση τους. η δ/σα τη συζήτηση παρασύρεται και λέει "δεν θα χρειάζεται ο φεμινισμός όταν θα 'χουμε 1-2 άχρηστες γυναίκες πρωθυπουργούς στην ένωση, σαν τους άντρες αντίστοιχους"
πάγωσε λίγο το κοινό και το πανελ, γελάσαμε όλοι μαζί δυνατά μετά από λίγο, και συνεχίστηκε απρόσκοπτα η συζήτηση. τα ονόματα των
παντελώς άχρηστων γυναικών πρωθυπουργών στην ένωση εκείνη τη στιγμή δεν αναφέρθηκαν, μαζί με όλους γέλασε κι η ίδια η δ/ντρια της συζήτησης.

η δυσφορία γιά τα φύλα που εκφράζει ο φεμινισμός, βιρνα, δεν εξαντλείται στην "ανδραρχία", αλλά εκτείνεται σε γενική αδικία σε κάθε επιστητό και μη. διάχυτη. πατριαρχική. το ένα φύλο βλάπτει το άλλο. ρητά. "οι άνδρες, με εξαίρεση βέβαια αυτούς που ξέρω, βλάπτουν τις γυναίκες, οι γυναίκες, με εξαίρεση βέβαια αυτές που ξέρω, είναι θύματα των ανδρών".

 

Αν και οφείλω να ομολογήσω έχω προσπεράσει πολλές απαντήσεις και παίζει να εμπεριέχεται σε κάποια από αυτές το παρακάτω, ας το βάλω κι εγώ (Δευτέρα μεσημέρι Ιούλιος γαρ): μια υποτακτικών τάσεων εκτός σχέσης Κ/υ είναι κατά το δοκούν φεμινίστρια ή όχι. Μέσα σε σχέση Κ/υ είναι ο,τι της ορίζει το Αφεντικό να είναι...

 

Και με αυτές τις δυο μόνο φράσεις καλή μου, απαντήθηκε -κατ´εμέ- περιεκτικά και απόλυτα εύστοχα, το αρχικό ερώτημα και η ουσία του όλου νήματος.

Επιτέλους. Κάποιος το είπε.