Φετιχισμός, παραφιλίες, bdsm (...διαστροφές γενικώς...) και πατρότητα/μητρότητα

Σ' ευχαριστώ για την συμμετοχή σου... 

 

Μου άρεσε πάρα πολύ η απάντηση σου...( εννοώ το μέρος που αφορά αποκλειστικά το θέμα του νήματος...Με τα λοιπά ήδη "καταπιάστηκα" σε άλλη μου απάντηση εδώ )...Άποψη η δική σου εμπεριστατωμένη και αναλυτική...Σ'ευχαριστώ ειλικρινά...Καλή σου μέρα... 

 

Το λοιπόν, πιστεύω ότι πλέον ήρθε και η ώρα μου να μιλήσω για πως βλέπω εγώ το ζήτημα...

Πλέον έχω πατήσει τα 40...καλώς η "κακώς" στην προσωπική μου βαλίτσα βρίσκονται διάφορα "αντικείμενα"/ρούχα/πείτε τα όπως θέλετε, που για την πλειοψηφία των ανθρώπων απλά είναι "εκτός κανόνων"...σίγουρα "εκτός τόπου"...Δεν θα καταπιαστώ με την επιρροή η όχι του όποιου περιβάλλοντος/βιωμάτων μου, ούτε των πιθανών η απίθανων γονιδιακών παραγόντων ως προς την κτήση τους...Το θέμα του νήματος που άνοιξα δεν είναι αυτό το τελευταίο ( και για αυτό το θέμα υπάρχει ήδη άλλο νήμα και μάλιστα πρόσφατο )...

Η "θάλασσα" στην οποία "πλοηγήθηκα" για να φτάσω σήμερα στην "όχθη" μου ήταν αρκετά μεγάλη...Κατά ένα μεγάλο μέρος το "ταξίδι" μου ήταν αρκετά μοναχικό...Πολλές οι σκέψεις, οι αμφιβολίες και το "μπέρδεμα"...Σε αρκετά μικρή ηλικία ( στις αρχές της εφηβείας ) είχα ψυχανεμιστεί ότι σε κάποια πράγματα ήμουν διαφορετικός από τ' άλλα αγοράκια...Ότι μου άρεσαν πράγματα που στα αγοράκια δεν θα έπρεπε ν'αρέσουν...Αυτή η πρώιμη συνειδητοποίηση είχε δημιουργήσει μια αίσθηση ντροπής, αλλά συνάμα και μια έξαψη, εκείνη που δίνει το όποιο "απαγορευμένο"...Βλέπετε ( και όσοι πάνω κάτω έχουν υην ηλικία μου το γνωρίζουν ) το ίντερνετ δεν υπήρχε ακόμη και οι όποιες πηγές πληροφόρησης για θέματα του είδους, ήταν αρκετά δυσπρόσιτες για ένα τότε παιδί της ηλικίας μου...Ούτε τα σεξουαλικά θέματα του είδους ήταν εύκολο ν' αντιμετωπιστούν με τους γονείς μου, χωρίς την παραμικρή πιθανότητα υστεριών η παρεξηγήσεων ( οι οποίοι όσο και να ήταν ανοιχτόμυαλοι, δεν νομίζω να καταλάβαιναν, πως ο γιόκας τους γούσταρε να φοράει που και που φούστες και τακούνια, αλλά παρ' όλα αυτά να παραμένει εντελώς έτερο και να μην σκέφτεται καν την αλλαγή φύλου )...Με τα χρόνια στην προαναφερόμενη βαλίτσα μου, προστέθηκε και η ( φαίνεται πλέον αφυπνισμένη ) ροπή μου προς τον σαδισμό και η όποια Κυριαρχικότητα του χαρακτήρα μου πήρε και σεξουαλική χροιά...Πλέον μιλάω για τα 23-24 μου...με το crossdressing ( σε όποια έκταση μου άρεσε να επιδίδομαι ) να είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του παζλ μου...Άραγε, μέσα στο πλήθος τον "κανονικών" η εμφανώς κανονικών ανθρώπων...Κυκλοφορούσε κι ένα "φρικιό"...Ήδη σαν φρικιό δεν με θεωρούσα, αλλά σίγουρα πέρα από τον κοινά αποδεκτό μέσο όρο...Και το ίντερνετ ήταν ακόμη στα σπάργανα...Κάποιες σεξουαλικές/συναισθηματικές εμπειρίες ( λιγότερο η περισσότερο "βαθιές" ) τις είχα ήδη από κάποια χρόνια...Σε κάποιες είχα βγάλει όλες τις πτυχές του "σεξουαλικού είναι" μου...Σε άλλες όχι...με κάποιες το ήθελα, με άλλες δεν μ'ενδιέφερε...Κάποιες ταράχτηκαν, άλλες δέχτηκαν και συμμετείχαν με περίσσιο ενθουσιασμό, άλλες αποδοκίμασαν ( και για καλή μου τύχη σε απειροελάχιστες περιπτώσεις είχαν ξεπεράσει τα όποια όρια του καλού γούστου στις αντιδράσεις τους...Και δεν μιλάω μόνο για το cross...)...Εν ολίγοις φτάνω στο σημείο να κατανοήσω ότι οι όποιες ιδιαιτερότητες μου, όσο και να αφορούσαν μονάχα εμένα και τις γυναίκες που μαζί μου θα σχετιζόντουσαν...Καλώς η κακώς Θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο και σε διάφορους άλλους τομείς της ζωής...στην δουλειά μου...στους στενούς μου συγγενείς...πιθανότατα σ' ένα μελλοντικό παιδί μου...Εγώ είχα αρχίσει ήδη ν' αποδέχομαι και να συμβιώνω με τις "αποκλίσεις" μου αρκετά αρμονικά...Πλέον είχα 30ρισει...Είχα ήδη "ψαχτεί" υπέρ του δέοντος, είχα φάει τις όποιες "φρίκες" μου...Στο μακρύτερο παρελθόν, είχα ακόμα προσπαθήσει και να καταπνίξω τα όποια "άσχημα" ένστικτα η προτιμήσεις μου, αλλά μάταια...Είχα πλέον αποδεχτεί ότι αυτές μου οι "παραξενιές", ήταν μέρος του ποιος ήμουν και είμαι...Χωρίς να τις αντιλαμβάνομαι ούτε σαν "κατάρες", ούτε σαν "χαρίσματα"...Αλλά σαν πράγματα για μένα πλέον φυσιολογικά, που όποιος ήθελε θα προσπαθούσε να καταλάβει, όποιος δεν ήθελε θα ήταν ελεύθερος να μην το κάνει...Στο κάτω κάτω της γραφής δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να "επιβάλλω" κάποια πράγματα σε κανέναν...

Το λοιπόν, πλέον σαν σκεπτόμενος άνθρωπος που για να φτάσει εδώ...σήμερα...τουλάχιστον ο δικός του "δρόμος" σε κάποια σημεία ήταν δύσκολος...Που ένοιωσε ( σίγουρα λανθασμένα, με την σημερινή μου ωριμότητα, αν μια κάποια ωριμότητα θα μπορούσα να πω ότι την έχω ) σε κάποια φάση ντροπή, φόβο, ενοχές, που δεν καταλάβαινε το γιατί της "διαφορετικότητας" του...Που ζορίστηκε αρκετά για να συμφιλιωθεί, να δεχτεί χωρίς προβλήματα κάποιες πτυχές του εαυτού του και να κάνει αρκετό "πετσί", ώστε κάποια λόγια/κρίσεις, να μην τον ακουμπούν πλέον...Που το δικαίωμα του στην όποια "διαφορετική" ύπαρξη το "ίδρωσε"...Που σίγουρα για να είναι αυτός που είναι σήμερα...Δηλαδή κάποιος ισορροπημένος με τις διαστροφές του και που όχι μόνο δεν τον βαραίνουν, αλλά τις γουστάρει κιόλας ( εφόσον δεν βλάπτουν κανέναν )...Ομολογώ ότι δεν θα ήθελα να περάσει το ίδιο "δρομολόγιο" και ένας/μια μελλοντικός/η υποθετικός/η γιός/κόρη μου για μια οποιαδήποτε τους πιθανή/υποθετική διαστροφή ( που ίσως και να ήταν εντελώς διαφορετική/ες από τις δικές μου )...

Όχι επειδή είναι καταστάσεις per se κακές...αλλά επειδή ίσως και το "βάρος" αυτής όσο και να προσπαθούσα να τον/την βοηθήσω, να μην κατάφερναν να το ξεπεράσουν...την όποια διαφορετικότητα τους να μην κατάφερναν να την μεταβολίσουν...όπως και το κόστος που εκείνη θα επέφερε σε διάφορες πτυχές της ζωής τους...Στον κοινωνικό τους περίγυρο, στην εργασία τους, στην αναζήτηση'συσχετισμό ενός/μια συντρόφου και σε οτιδήποτε με όλα αυτά άμεσα η έμμεσα θα συνδεόταν...

Εννοείται ( για μένα εννοείται ) ότι αν ποτέ κάποιο πιθανό παιδί μου, μου αποκάλυπτε την όποια διεστραμμένη πτυχή του. Θα συζητούσα μαζί του. Πρώτα για να μάθω περί τίνος θα επρόκειτο. Και έπειτα θα συζητούσα μαζί του/της αναφορικά με τις όποιες συνέπειες, αυτή η διαφορετικότητα θα είχε στην ζωή του/της...Έπειτα θα καθόμουν σε μια "άκρη" και δεν θα ξαναμπλεκόμουν στα πόδια του/της...Παρά μόνο αν χρειαζόταν να ήμουν δίπλα του/της σε μια "άσχημη στιγμή", που θα απέρρεε από την όποια διαφορετικότητα του/της...Βέβαια αν η όποια διαστροφή του/της θα ήταν παρόμοια με κάποια από τις δικές μου...Θα του/της έδινα να καταλάβει, ότι μαζί μου θα μπορούσε να συζητήσει ελεύθερα την όποια απορία του/της...

Και κλείνω λέγοντας κι εγώ...Ότι θα προσπαθούσα να τους περάσω το μήνυμα, του ότι όσο δεν θα έβλαπταν κανέναν...ξεπερνώντας το όποιο όριο ( και εδώ μιλώ για βουδουσουμικές κυρίως "αποκλίσεις" και δευτερευόντως για φετίχ )...Όσο δεν θα επέβαλαν σε κανέναν/καμία το όποιο γούστο τους...ότι δεν θα είχαν τίποτε για το οποίο, θα έπρεπε να ντρέπονται...

Υ.Γ. Το ξέρω ότι σεντόνιασα...Είσαστε ελεύθεροι να μην με διαβάστε...As always... 

Μόνο ένα πράγμα θα σας παρακαλούσα...Για μένα το συγκεκριμένο θέμα είναι αρκετά σοβαρό και όχι επειδή άνοιξα εγώ το νήμα...Προσπάθησα να εκφραστώ με πολύ τακτ και σεβασμό...Πλατιάστε όσο θέλετε...Αλλά αποφύγετε τα "κλασικά κακόγουστα εικονογραφημένα"...Αν θα το θέλατε...Αν δεν το θέλετε, δική σας επιλογή...Όπως και δική μου να μην "ασχοληθώ" με παρεμβάσεις που θα ήταν ξεκάθαρα ανούσιες η προβοκατόρικες...Μυαλό πιστεύω ότι έχουμε όλοι μας εδώ μηδενός εξαιρουμένου...Και το αρχικό μου "μήνυμα", δηλαδή εκείνο που είναι η βάση του νήματος...Είναι σιχαμερά αναλυτικό, για να μην μπορεί κανείς να πει, ότι το παρανόησε...

Αλλά όποιος/α θα ήθελε να το "ξεκωλιάσει", για τους όποιους λόγους της/του( όπως και συμβαίνει σχεδόν πάντα και με όλα τα νήματα )...Το δικό μου τουλάχιστον το "χειροκρότημα"/προσοχή/χρόνο δεν θα το έχει...όχι πια... 

Υ.Γ.2 Μόλις άλλαξα τον τίτλο του νήματος, προσθέτοντας και τους όρους <φετιχισμός> και <διαστροφές>...και για να μην μείνει κανείς "παραπονεμένος" και για μην θεωρήσει ξανά κανείς εαυτόν θιγμένο...Αν και θα έφτανε ο όρος διαστροφές για να καλύψει το όλο φάσμα...( και για τελευταία φορά...οι βουδουσουμιάρικες ετικέτες/πρακτικές είναι ένα πράγμα...τα φετίχ άλλο...Μπορούν να υπάρχουν οι πρώτες χωρίς τα δεύτερα, τα δεύτερα χωρίς τις πρώτες...Μπορούν και να συνυπάρχουν...Και μας αρέσει η όχι, όλα για την πλειοψηφία - που εμείς δεν είμαστε - διαστροφές είναι...)

 

Παντα κατα τη γνωμη μου και μονο με τη πλευρα που μπορω να το δω εγω,θα θελα να πω και τελειως υποθετικα μιας και δεν ειμαι γονιος,εξ αρχης θα αντιμετωπιζα το οποιο φετιχ η βουδουσουμιαρικο γουστο του με το δικαιωμα που θα μου επετρεπε το ιδιο μου το παιδι

Δε ξερω αν θα μπορουσα να μιλησω στο παιδι μου για τα δικα μου γουστα η του πατερα του (ωςτε να δει και εκεινο πως εχουμε γνωςη μερικη και μπορουμε να κατανοηςουμε περιςςοτερα απο οςα νομιζει)αλλα αν καταλαβαινα οτι εχει καποια ιδια η διαφορετικη προτιμηση ισως και να το επρατα

Δε θα παρεμβαινα αν δεν ηταν και δικη του επιθυμια να το φωτισω,βοηθησω,στηριξω οποτε αν λοιπον με χρειαζοταν θα ημουν διπλα του για ολα και σε ολα

Τελος για να μην το τραβηξω πολυ αν υπηρχε αυτη η πιθανοτητα θα ημουν διπλα η κοντα στο παιδι μου (αλλωστε για αυτο το πλασμα θα ανεπνεα)και αν δε το επιθυμουσε θα βρισκομουν παλι εκει για να του σταθω αν και οποτε με χρειαστει

Παντα προσωπικη αποψη !!

 

Προσωπική άποψη σου, που εν μέρει είχαμε ήδη συζητήσει πρόσωπο με πρόσωπο χθες το βράδυ, αλλά που δεν γνώριζα καθ' ολοκληρίαν...Συμφωνώ με όλα όσα λες και για κείνο που θ' αφορούσε την κουβέντα με το παιδί σου ( που εύχομαι να είναι παιδί μας μια μέρα...Αν ποτέ εκείνη έρθει...) για τα δικά σου "γούστα" η του πατέρα του...Για τα δικά σου θα ήσουν ελεύθερη να μην του πεις τίποτε...Όσον αφορά τον πατέρα του...Εγώ στην θέση σου θα μίλαγα με αυτόν τον τελευταίο πρώτα...Θα συζητούσα μαζί του για την "αποκάλυψη" του παιδιού μας...Και θ' άφηνα τον πατέρα να πάει να του μιλήσει μόνος του για τα δικά του γούστα ( επειδή πιστεύω ότι με εκείνον τον τρόπο, θα έδινε στο παιδί του να καταλάβει, ότι και "ανώμαλο" δεν θα ήταν...και ότι δεν θα ήταν μόνο του ) η θα μίλαγα σίγουρα στο παιδί μου για τα δικά μου γούστα ( και πάντα για να καταλάβει ότι το "καταλαβαίνω" και ότι το "νιώθω" )...Και για αποφυγή όποιας παρεξηγήσεως...Δεν θα "μυούσα" ποτέ το παιδί μου, στα όποια "γούστα" μου...και θα έκανα τα αδύνατα δυνατά για να το κρατήσω "έξω" από εκείνα...

Και αν δεν περνούσε μια κάποια ηλικία - δηλαδή τουλάχιστον από τα 16 του και πάνω - κάποιες πτυχές του εαυτού μου μαζί του δεν θα τις συζητούσα/μοιραζόμουν ούτε δια ροπάλου...Όχι από ντροπή, αλλά επειδή σίγουρα δεν θα ήταν ικανό να καταλάβει κάποια πράγματα ακόμη...Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθούσα να το μάθω να σέβεται την όποια διαφορετικότητα, σεξουαλική η μη...η ότι θα το κρατούσα στα "σκοτάδια" αναφορικά με κάποια πράγματα...τουναντίον...

Αλλά αυτά τα τελευταία είναι "θέματα", που στην πλήρη έκταση τους ( αν ομιλούμε επί του προσωπικού ) θ' αφορούσαν μονάχα εσένα κι εμένα @vanilla30...

Αλλά αν θα ήθελε να "καταπιαστεί" και με αυτά κάποιος/α άλλος/η ( μιλώντας γενικά η για τον εαυτό του/της )...Να ξέρει, ότι θα ήταν ελεύθερος/η να το κάνει...

  

 

Μα, όταν ''απαιτείς'' τα ίδια από τους γύρω σου, δεν μπορείς να τα στερείς από το ίδιο το παιδί σου.

Γενικά, και λίγο εκτός θέματος, πιστεύω ότι αν δεν αλλάξουμε όλοι από λίγο στα μικρά μας, τότε το μεγάλο θα συνεχίσει να απομακρύνεται.


οκ δεν είχα δει ότι έχει πάει και δεύτερη σελίδα το θέμα  

 

Εχω δύο παιδιά,(μεγάλα) στα οποία έχω φροντίσει να κάνω γνωστό την άποψή μου πως οποιαδήποτε σεξουαλική ιδιαιτερότητα (να μια ουδέτερη λέξη που δεν προκαλεί αντιδράσεις ,Tenebra! ) στην οποία βρίσκουν ανταπόκριση απο το εκάστοτε ταίρι τους και δεν προσβάλλει η δεν προκαλεί τους γύρω, οχι μόνο δεν πρέπει να προκαλεί ενοχές αλλά επιβάλλεται να ικανοποιείται και να εξερευνάται στα όριά της, και για λόγους ατομικής ψυχοσωματικής ισορροπίας αλλά και για να έχει προοπτικές μια σχέση.
Αν λοιπόν μάθαινα πώς έχουν κάποια ιδιαιτερότητα και εφ'όσον μου ζητούσαν γνώμη η συμβουλή θα επανελάμβανα αυτή τη θέση.

 

underherfeet ( σωστός για την χρήση ουδετέρων χαρακτηρισμών ...Ως προς το " δεν προκαλεί τους γύρω" η όποια σεξουαλική ιδιαιτερότητα...χωράει μεγάλη "συζήτηση" και σίγουρα θα υπήρχαν διάφορες θεωρήσεις της πρόκλησης, αφού ίσως όχι όλοι μας ν'αντιλαμβανόμασταν την όποια πρόκληση - όπως και τα όρια της - κατά τον ίδιο τρόπο...Αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα κλασικά σημεία αντιπαράθεσης εδώ "μέσα" και δεν νομίζω ότι θα είχε σχέση με το παρόν νήμα, να καταπιαστούμε με δαύτα  ), lucozade σας ευχαριστώ ειλικρινά για τον χρόνο που μου διαθέσατε...Το θέμα του νήματος τριβελίζει το μυαλό μου εδώ και χρόνια...Και όσο και να είναι εντελώς υποθετικό, ήθελα αληθινά και την άποψη των άλλων...  

 

Αναρωτιέμαι, αν νοιώθω παράξενα, περισσότερο ευάλωτος ή αδύναμος που οι γονείς μου δεν έχουν ιδέα για τα δικά μου ιδιαίτερα ερωτικά γούστα...
Δε νομίζω πως συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι γονείς μου με μεγάλωσαν με τρόπο που νοιώθω ασφαλής για τις επιλογές μου και έτοιμος να πληρώσω τις όποιες συνέπειες αυτές συνεπάγονται. Ουδέποτε με ρώτησαν πώς μου αρέσει να πηδάω / πηδιέμαι και αντιστοίχως ουδέποτε σκέφτηκα ότι θέλω να μοιραστώ κάτι τέτοιο μαζί τους.
Το αντίστοιχο θέλω να κάνω κι εγώ με τους γιους μου. Υπάρχει λόγος να γνωρίζω κάτι που αφορά στις ερωτικές τους προτιμήσεις; Εκτός από αμηχανία και υπέρμετρη εμπλοκή στην προσωπική τους ζωή, τι άλλο θα προσφέρει μία τέτοια γνώση; Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να τους δώσω τις βάσεις, για να νοιώθουν ασφαλείς με τους εαυτούς τους και να μη χρειάζονται δεκανίκια, ταμπέλες και έξωθεν υποστήριξη, προκειμένου να ζήσουν αυτό που επιθυμούν. Να τους εξηγήσω ότι αυτό που τους κάνει να αισθάνονται όμορφα, είναι αυτό που πραγματικά θέλουν και οφείλουν στους εαυτούς και τους συντρόφους τους να το ζουν χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι τους προσάπτουν οι άνθρωποι που φοβούνται ή αρνούνται να ζήσουν.

 

Είναι ανώτατο μου κόλλημα,επιθυμία,το να εκτεθώ γυμνός στον κόσμο,έστω μία φωτογραφία μου με εμένα γυμνό,είναι αρκετή για να ρεγουλάρει κάπως την ''ψύχωση'' μου.Μέχρι στιγμής έχω εκτεθεί γυμνός στα άτομα της απέναντι πολυκατοικίας{μένω σε ισόγειο},και είναι κάποια εκτόνωση,κάποια ανακούφιση,αλλά όπως καταλαβαίνεται δεν μου αρκεί.
Κι όσο οι δικοί μου έχουν την αφ υψηλού στάση του τύπου ''εμείς είμαστε ανώτεροι,δεν γδυνόμαστε,δεν εκτιθέμεθα'',στάση που είναι δικαίωμά τους να την έχουν,αλλά δεν είναι δικαίωμα τους να την επιβάλλουν σε παιδιά,εγγόνια κλπ εν ολίγοις στη νέα γενιά,όσο λοιπόν έχουν αυτή τη στάση,τόσο περισσότερο φουντώνει το κόλλημα μου να εκτεθώ γυμνός.
Πάει αντιθετικά.
Τέλος πάντων.Δεν απαιτώ να καταλάβουν οι δικοί μου,θέλω απλά να το δεχτούν και να το πάρουν απόφαση.
Και να τους εξηγήσω πώς θα καταλάβουν;είναι σαν να προσπαθείς να περιγράψεις κάτι σε κάποιον,σε μία γλώσσα που δεν καταλαβαίνει,όσο και να λες....ο άλλος αν δεν έχει νιώσει το κόλλημα,δεν θα καταλάβει.
Όσο για την καταγωγή όλου αυτού,πιθανολογώ κάποια εσωτερική προδιάθεση[όπως έχω πει ήμουν αρκετά μικρός όταν είχα νιώσει για πρώτη φορά ένα είδος μαζοχιστικού αισθήματος],σε συνδυασμό με διάφορες κοινωνικές επιδράσεις και λανθασμένες εντυπώσεις.
Γενικώς στην κοινωνία μας υπάρχει μία αντιφατική,υποκριτική,και λανθασμένη αντίληψη γύρω από το ρουχισμό και τη γύμνια.
Φανταστείτε να ήταν αλλιώς τα πράγματα.Φανταστείτε ένα καθεστώς στο οποίο,όλα τα αγόρια και τα κορίτσια μόλις έκλειναν μία ορισμένη ηλικία,θα έπαιζαν σε ερωτικές ταινίες,υποχρεωτικά τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους,οι οποίες θα ήταν απαλλαγμένες από συμβατικότητες,και θα προβάλλονταν φυσιολογικά σε όλη την κοινωνία,Θα ήταν ένας τρόπος για να εξαγνίζονταν οι πράξεις και τα ιδεώδη της γύμνιας,του έρωτα και του σεξουαλισμού.Σενάριο επιστημονικής φαντασίας,τουλάχιστον για το σήμερα!
Αν μία κοινωνία αποφασίσει να το κάνει με δημοκρατικά μέσα έχει καλώς,τέτοιες αποφάσεις πρέπει να είναι συλλογικές!Δεν θα ήταν άσχημο να φιλελευθεροποιηθεί λίγο ο κόσμος,και να φυσικοποιηθούν η γύμνια,ο έρωτας και η σεξουαλικότητα.
Αλλά να σας πω κάτι;
Με φτιάχνει η ιδέα του ακριβώς αντίθετου.
Σκέφτομαι δηλαδή ότι θα με έφτιαχνε αφάνταστα,να ήμουν το μοναδικό άτομο στον πλανήτη που θα εκθέτονταν γυμνό,κι ο υπόλοιπος κόσμος να μην γδύνονταν κι εκθέτονταν καθόλου!θα μου άρεσε πολύ αυτό,η ιδέα με φτιάχνει!Για διάφορους λόγους θα ήθελαν,βρε παιδί μου,να δείξουν,να εκφράσουν,να εκθέσουν κάτι,που χρειάζεται γυμνό,και θα υπήρχε το μοναδικό,στάνταρ άτομο σε όλο τον πλανήτη που θα χρησίμευε γι αυτό,και θα ήμουν εγώ!Αρκετά ερεθιστικό και διεγερτικό σενάριο,τουλάχιστον για μένα!
Σημάδια ''ψυχωτικής εμμονής'' αυτές οι σκέψεις και οι επιθυμίες;Δεν νομίζω,απλό βίτσιο,που φαντάζομαι δεν θα είμαι ο μοναδικός που το έχει.
Οι άνθρωποι για διάφορους λόγους,από διάφορες αιτίες,από διάφορες επιδράσεις,έχουν διάφορες επιθυμίες!
Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί,δεν σκέφτονται το ίδιο,δεν αισθάνονται το ίδιο.
Η πραγματικότητα,ο κόσμος στον οποίο ζούμε,βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση και αλλαγή,με τις αντιφάσεις του,και δεν είναι κάτι το ομοιόμορφο και το στάσιμο.Αυτό που σε μένα τον Α προκαλεί ευχαρίστηση,στον άλλον τον Β μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικό τραύμα.
Πάντως πιστεύω ότι ο κόσμος κάποια στιγμή θα αλλάξει στάση ως προς πολλά ζητήματα.
Όπως στη φύση τίποτε δεν μένει αμετάβλητο,έτσι και στην κοινωνία-που δημιουργήθηκε ως προϊόν της φύσης και ταυτόχρονα ενάντια στη φύση-και τα μυαλά που την αποτελούν,τίποτε επίσης δεν μένει αμετάβλητο,και κατά συνέπεια στην νοοτροπία,την ηθική και τις ιδέες!
Συγνώμη για την ανάλυση,αλλά η διαλεκτική κολλάει παντού!

 

ελπίζω να συνειδητοποιείς την αντίφαση των δυο σου δηλώσεων  

σε μια κοινωνία όπου θα ήταν υποχρεωτικό "όλα τα αγόρια και τα κορίτσια μόλις έκλειναν μία ορισμένη ηλικία,[ν]α έπαιζαν σε ερωτικές ταινίες" τα σώματα και οι επιθυμίες δεν θα ήταν πιο απενεχοποιημένα, ούτε το σεξ πιο ελεύθερο. αντίθετα, θα ήταν ακόμα πιο ελεγχόμενα.

επίσης, το "αγόρια και κορίτσια" υπονοεί ότι η "ορισμένη ηλικία" στην οποία θα καλούνταν να παίξουν υποχρεωτικά σε ερωτικές ταινίες θα ήταν πριν την ενηληκίωσή τους?

 

Η πρώτη παρά πάνω παράγραφος είναι ένα υποθετικό σενάριο,μιας υποθετικής κοινωνίας,και το ανέφερα περισσότερο για πλάκα,θέλω απλά να επιστήσω την προσοχή στην παρούσα νοοτροπία και να τη θίξω,το υποθετικό παράδειγμα που αναφέρω είναι ακριβώς το άλλο άκρο από την παρούσα,την σήμερον,στάση,νοοτροπία ή όπως αλλιώς μπορούμε να το πούμε,όπου είναι διαστρεβλωμένα και ενοχοποιημένα πολλά πράγματα.
Εννοείται ότι από τη στιγμή που θα είναι κάτι τέτοιο υποχρεωτικό,αυτό θα ήταν κάτι σαν δικτατορία,και δεν μπορούμε να μιλάμε για επιλογές,ελευθερία και τέτοια,σίγουρα,απλά λίγο η εκπαίδευση,η νοοτροπία ως προς όλα αυτά πρέπει να αλλάξει λίγο.
Ενημέρωση από μικρή ηλικία,φυσικοποίηση,προσοχή,απενοχοποίηση,σεβασμός στην ελευθερία κλπ,χωρίς να υπάρχει κάποια αντιδραστική,συντηρητική υστερία.Γουστάρει ο άλλος να κάνει κάτι,για οποιοδήποτε λόγο;Εφόσον δεν σκοτώνει κάποιον,δεν του προξενεί κακό κλπ,είναι ελεύθερος να το κάνει,ας το κάνει.Δεν γουστάρει να κάνει κάτι,οτιδήποτε;ας μην το κάνει.
Απλά η εκπαίδευση,η νοοτροπία μας σπρώχνει σε κάποιες λάθος κατευθύνσεις.Έχει ενοχοποιηθεί κι έχει ριχτεί στην μπάντα και σαν ταμπού το οτιδήποτε σχετίζεται με το σεξουαλισμό,αντί να διδάσκουν κάποια πράγματα ατα παιδιά,τα κρατάνε ακόμη πιο μακριά στο σκοτάδι,με αποτέλεσμα στο παιδί,μεταγενέστερα έφηβο,ενήλικα να δημιουργηθεί η εντύπωση,του αφύσικου,της ενοχής,της αμηχανίας,του άβολου,του ''χυδαίου'' και λοιπά και λοιπά,και γι αυτό είναι υπεύθυνα πολλά πρωτογονομεσαιωνικά υπολείματα καθώς και η εκπαίδευση.Λίγη φιλελευθεροποίηση δεν νομίζω να ταν άσχημη.