Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Φιλολογία της λέξεως "ανδρας" καί όχι μόνον

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Ricardo, στις 22 Ιουλίου 2007.

  1. Xαινριχ wrote:
    "Ξέρεις κάτι; Δεν είναι δύσκολο, καθόλου δύσκολο να την πατήσω κι εγώ. Μπορεί να την έχω πατήσει που ξέρεις!
    Μπορεί μάλιστα παλιά να την έχω πλακώσει στις σφαλιάρες και να της άρεσε.
    Είναι πολύ κυνικό."

    Όχι δεν είναι κυνικό!
    Μια δήλωση ειλικρινής είναι αν μη τι άλλο Αντρίκια (μιλάω πολύ σοβαρά)
    και μπράβο στον Χάινριχ

    Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω με λίγα λόγια την ένοια του Άντρα για μένα
    είναι Ευθύτητα, Aμεσότητα, Ειλικρίνια πάνω απ' όλα (Με βάση τα πιστεύω, τα θέλω του και ανεξάρτητα από οποιοδήποτε στερεότυπο).

    Επίσης συμφωνώ πολύ και με το ποστ της dora salonica
     
  2. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Δηλαδή όταν σε μία D/s σχέση απαιτείται από το υποτακτικό άτομο να θυσιάσει κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του που το κάνουν προβληματικό και δυστυχισμένο αυτό είναι έξω από τα πλαίσια του bdsm; Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Κυρίαρχος επεμβαίνει στην αξιοπρέπεια του υποτακτικού. Αν όμως ο Κυρίαρχος θέλει να αναπλάσει μία προβληματική προσωπικότητα πρέπει να διστάσει; Γιατί; Ένας Πατέρας ο οποίος βλέπει ότι τα παιδιά του παραπαίουν δεν πρέπει να επέμβει; Μήπως εννοείς κάτι άλλο με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Γιατί εγώ μιλάω για επιλογές και σύστημα αξιών. Μήπως μιλάς για άτομα που ήδη έχουν ένα σύστημα αξιών; Τα υποτακτικά άτομα το έχουν; Και αν το έχουν, τι στο διάολο θέλουν εδώ πέρα;

    Και τα δύο φύλα είναι ιερά. Δεν βλέπω πού το BDSM επεμβαίνει στην ιερότητα αυτή.

    Και η παράδοση καλή είναι. Αλλά αν κάτι δεν λειτουργεί πλέον, καλό είναι να το αναγνωρίζουμε και να κρατάμε ΜΟΝΟ ότι είναι καλό. Είναι η έννοια της προόδου, του χτισίματος του μέλλοντος. Και βλέπω ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου. Αλλά σε όλες τις εποχές το ίδιο έλεγαν όλοι. Παρόλα αυτά, προχωρούμε. Μέσα από την γνώση του παρελθόντος και την επίγνωση ότι κάποια πράγματα δεν λειτουργούν πλέον έρχεται το μέλλον. Εκτός αν το βλέπεις κυκλικά όπως οι Κινέζοι. Και η παράδοση δεν είναι πάντα αποδεκτή, ούτε χρήσιμη για όλους.

    Τί έχεις εναντίον της κάβλας που προέρχεται από μία D/s σχέση; Και γιατί πρέπει να εναντιώνεται στην αξιοπρέπεια; Ή στην ιερότητα του ανθρώπινου σώματος;

    Μήπως πρέπει να διαχωρίσουμε ανάμεσα σε μία σωστή D/s σχέση η οποία σέβεται την αξιοπρέπεια των ατόμων και την ιερότητα του κορμιού τους και μία σχέση που είναι μια μαλακία και μισή και δεν είναι καν σχέση;
     
  3. Guest05

    Guest05 Guest

    Ναί
     
  4. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Μα αυτό αφήνει περίπου 10 άτομα στο φόρουμ που είναι σωστά. Δεν είσαι λίγο απόλυτος;

    Σκληρός θα έλεγα αλλά το άλλαξες το στάτους σου (μας πρόλαβες κατεργαράκο).

    Θα αφήσεις την σκληρόιτητα σε μένα; Μία σουμπίτσα;
     
  5. fractal

    fractal Regular Member

    Διάβασα με αρκετή προσοχή την σουρρεαλιστική κλιμάκωση σε μια παράλογη αξιωματική τοποθέτηση που ενώ είναι πλήρως υποκειμενική και προσωπική ,απαξιώνει κάθε αξιολογική κρίση και έχει διεκδικεί την αξίωση της αλήθειας από αποκάλυψη.
    Είναι σημαντικό που διορθώθηκε η εσφαλμένη εντύπωση που είχα μέχρι τώρα για την ταυτοτητά μου και σας ευχαριστώ.Είμαι τόσο βλάκας για να το καταλάβω άλλωστε. Αν το ήξερα νωρίτερα θα είχα γλυτώσει και το στρατό ξαπλώνοντας απλά στη πόρτα του στρατοπέδου.
    Φυσικά περιμένω με αγωνία το εγχειρίδιο συμπεριφοράς ενός χαλιού.
    Δυστυχώς πρέπει για άλλη μια φορά να απολογούμαι για τις επιλογές μου ,να υποστηρίζω την διαφορετικότητα μου και να δίνω λόγο σε "κουτάκηδες".
    Αν και συμβιβάζομαι με τις αντιφάσεις μου το θεωρώ εξαιρετικά φαιδρό να υιοθετήσω την κυρίαρχη λαϊκή κουλτούρα του Κουρκουλου που χορεύει ζειμπέκικο στις ταινίες του Δαλιανίδη.
    Αν αυτό είναι άντρας είμαι μπορντοροδοκόκκινος με πυκνή πλέξη και εξαιρετική ποιότητα.
     
  6. Mavrobasilis

    Mavrobasilis Regular Member

    Φοβάμαι τα έχεις μπερδέψει αγρίως, καπετάνιο.

    Συμφωνώ επί του πρακταίου μα από τελείως διαφορετική αφετηρία. Το γύναιο που περιγράφεις χαρακτηρίζεται αυτόχρημα ιμεροκτόνο, ήγουν ντεκαυλέ. Πολύ δύσκολα, ακόμα και για λόγους διαστροφής, θα επιθυμούσα να βατέψω ένα ζωντόβολο αυτής της συνομοταξίας. Όχι από οίκτο για το θύμα (πολλώ δε μάλλον σεβασμό) παρά γιατί δεν αξίζει. Όχι γιατί σέβομαι τα όσια και ιερά του κάθε παρακεντέ, παρά για το μηδενικό ενδιαφέρον που προσφέρει η σύλησή των.

    Ξεπερνάς δε κάθε όριο παραδοξολογίας με την αγιοποίηση του θύματος. Άνδρας πρώτα θα πει αυτοκυριαρχία- ποιός τολμά να πει 'δεν αντέχω να τη χάσω' δίχως να ντραπεί, είσαι σοβαρός; Δεν αντέχω να 'ναι χώρια μου και αν δεν την έχω δεν θα την έχει κανείς- αυτό και μόνο συγχωρείται. Που σημαίνει πως αν δεν μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου και να σκοτώσεις την πεθυμιά, τότε κάνε καρδιά και σκότωσε την αίτιο. Δεν είναι η βέλτιστη λύση, μα αρκετά συστήματα δε βγάζουν πάντα global optimum.
     
  7. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Να με συμπαθάτε Καπετάνιο, που μου φαίνεστε και συμπαθέστατος αν και κομμάτι νεαρός για τα γούστα μου, δηλαδή εγώ που τολμώ μια χαρά να χάσω αυτόν που θέλω (γιατί δεν θέλω να δώσω κάτι που ζητάει) πρέπει να είμαι Άντρας; Τελευταία φορά που κοίταξα τσουτσουνάκι δεν είχα. Μουνάκι ήτανε, τρυφερούτσικο και γατίσιο.

    Από αύριο να δηλώνω Μίστρες δηλαδής. Και αν τονε βρω πουθενά στο Baraonda τον μπαγάσα να τονε σφάξω: (Κουβαλάω και μαχαίρι καμιά φορά για προστασία -χέστηκα για τα στερεότυπα και τις εικόνες, κυκολοφορώ κι οπλοφορώ).

    Να την σκοτώσουμε την πεθυμιά, συμφωνώ. Να κάνουμε κι ένα καινούργιο σάιτ τότε: Οι Αυτοκυρίαρχοι της πεθυμιάς που πεθυμιά δεν είχαν. Ή αλλιώς Σύννεφο με παντελόνια. Θυμάστε τον ποιητή; Αυτοκτόνησε.

    Global Optimum: εκτός συστήματος καμιά φορά λειτουργούμε καλύτερα.
     
    Last edited: 25 Ιουλίου 2007
  8. Guest05

    Guest05 Guest

    Στο παραπάνω για να μην υπάρχει παρανόηση εννοώ σαφώς την φύση της ιερότητας και την μοναδικότητα που αντανακλά κάθε γυναίκα.
     
  9. barkoulis

    barkoulis Regular Member

    άντρας ο [&aacute;ndras] & άνδρας ο [&aacute;nδras] O3 : 1α.άνθρωπος αρσενικού γένους που έχει περάσει την εφηβική ηλικία: Άντρες και γυναίκες / άντρες, γυναίκες και παιδιά, όλοι οι άνθρωποι. Ένας νέος / ώριμος ~, σε νέα / ώριμη ηλικία. Δημόσιος άνδρας, που ασκεί ένα δημόσιο λειτούργημα. Στα δεκαπέντε του ήταν κιόλας ~, είχε την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του άντρα. || για άνθρωπο με θάρρος και υπευθυνότητα: Φάνηκε ~ / σαν (αληθινός) ~ στις δύσκολες ώρες. Nα δείξεις πως είσαι ~. Aν είσαι ~ έλα να λογαριαστούμε!, απειλητική πρόκληση. || ο άντρας από σεξουαλική άποψη: Δεν τον βλέπω σαν άντρα, αλλά σαν φίλο / σαν συνεργάτη. β. ο σύζυγος: Έχει / πήρε έναν καλό άντρα. Tι δουλειά κάνει ο ~ σου; Δεν έχει άντρα, είναι ανύπαντρη. Έχασε τον ~ της, είναι χήρα. O ~ της αδελφής μου / της κόρης μου, ο γαμπρός μου. || ο άντρας ως προστάτης της οικογένειας: Tώρα που πέθανε ο πατέρας σου, εσύ θα είσαι ο ~ του σπιτιού. H μάνα μου χήρεψε νέα και έγινε ο ~ της οικογένειας. 2. (στρατ.) άντρας που ανήκει σε στρατιωτικό σώμα: Oι άνδρες του λόχου, οι οπλίτες. Oι άνδρες της προεδρικής φρουράς / των σωμάτων ασφαλείας. O αξιωματικός εμψύχωσε τους άντρες του πριν από τη μάχη. αντράκι το YΠOKOP α. νεαρό παιδί που παριστάνει τον άντρα. β. (μειωτ., ειρ.) άντρας. αντρούλης ο YΠOKOP στη σημ. 1β. [μσν. άντρας < αρχ. ἀνήρ, αιτ. ἄνδρα (προφ. [nd])· -νδ-: λόγ. επίδρ.· άντρ(ας) -ούλης]

    http://www.komvos.edu.gr/dictionaries/dictonline/DictOnLineTri.htm

    Στα δεκαπέντε του ήταν κιόλας ~, είχε την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του άντρα. || για άνθρωπο με θάρρος και υπευθυνότητα: Φάνηκε ~ / σαν (αληθινός) ~ στις δύσκολες ώρες. Nα δείξεις πως είσαι ~. Aν είσαι ~ έλα να λογαριαστούμε!, απειλητική πρόκληση.
    ...
    Tώρα που πέθανε ο πατέρας σου, εσύ θα είσαι ο ~ του σπιτιού. H μάνα μου χήρεψε νέα και έγινε ο ~ της οικογένειας.

    έ!.
    Ένας τέτοιος άντρας, η αλήθεια είναι ότι δε σκύβει το κεφάλι μπροστά σε κανέναν.

    Από την άλλη μεριά πάλι,
    ο ορισμός αυτός πηγάζει από τις επιταγές της κουλτούρας.

    Αυτή,
    μεταβάλλεται όμως, έτσι δεν είναι;
     
  10. isnogood

    isnogood afterall, true love is the ultimate fantasy Contributor

    πολυ καλο νημα ... επρεπε να ηταν στα "θεματα" .... διοτι απο τις βασεις ξεκιναν ολα για να παμε παρακατω ...
    δεν υπαρχει μια στο εκατομυριο να μιλησεις για bdsm χωρις να προσβληθει καποιος ... μονο οι τρελοι στο Δαφνι τα πανε καλα μεταξυ τους που διαθετουν το πλεονεκτημα της ενσωματωσης του παραλογου μεσα στην λογικη τους ....
    Με λιγη καλη διαθεση ομως κατι μπορει να βγει .... η βαση που ειπα στην αρχη ...
    Μου αρεσει να κατουραω πανω σε εναν ανθρωπο ... ειναι ανωμαλια ... αναμφισβητητα .... και σιγουρα εχει και συνεπιες .. οταν δεν μπορω να το κανω μου λειπει και οταν μου λειπει η σχεση μου δεν μου δινει οσα θα ηθελα .. αρα η ανωμαλια μου , μου δημιουργει προβλημα .. ανεκτο ή οχι θα φανει στο τελος της ζωης μου .. στον ισολογισμο της ...
    Γνωμη μου ειναι οτι Κυριαρχος στημενος στα 4 με δονητη στον κωλο .. δεν γινεται .. ΕΙΝΑΙ ανωμαλια .... Αντρας και πουτανα , τσουλα και ολα τα υπολοιπα που σωστα ειπε ο Χαινριχ .. εεε δεν γινεται ρε φιλε .. ανωμαλια ειναι και αυτο ...
    Αυτο που πρεπει να σε νοιαζει δεν ειναι η γνωμη του Χαινριχ ουτε του isnogood ... αλλα κατα ποσο αυτη η ανωμαλια επηρεαζει την ζωη σου ... αν η ζωη σου παει καλα .. προφανως η δικη μας γνωμη παει περιπατο ...
    Αν καποιος αντρας μεσα εδω μου πει :"φιλε μου isnogood ξερεις κατι ? ... στα αρχιδια μου τι πιστευεις εσυ για μενα .. λεγε οτι θες".. θα ηταν ενας σοβαρος λογος να σκεφτω οτι ισως κανω και λαθος ... 6 σελιδες κλαψουρισματα ειχε εδω μεσα ...
    Syrah ... αφου φαινεται οτι σεβεσαι και εκτιμας τον Χαινριχ .... γιατι φερνεις τον εαυτο σου σε θεση που πρεπει ο αλλος να ανακαλεσει για να ειστε φιλοι ? .... εγω αν ειχα ενοχληθει για τον ιδιο λογο θα του απαντουσα καπως ετσι :"Χαινριχ ... αααν ποτε γινεις Μιστρες ... και σου αρεσει ο γκομενος μου ... ξεχασε τον γιατι δεν θα σου κανει  "
    ... καπως ετσι θα ηταν το νοημα ...
    απο κι και περα ο καθε νους θελει να λεει τα συκα , συκα και την σκαφη , σκαφη , και κανεις δεν μπορει να το αλαξει αυτο .
     
  11. In other words isnogood τα... "στρατόπαιδα" είναι αναπόφεκτα? (γέλια)

    Mavrobasilis wrote:
    "Που σημαίνει πως αν δεν μπορείς να επιβληθείς στον εαυτό σου και να σκοτώσεις την πεθυμιά, τότε κάνε καρδιά και σκότωσε την αίτιο."

    Είναι κάτι το αρχέγονο στον άνθρωπο πιστεύω (όπως είναι και το ένστικτο της βίας / φόνου)
    αλλά ο λόγος που δεν γίνεται το δεύτερο φαντάζομαι είναι οι ποινικοί κώδικες (νόμοι). Διαφορετικά... θα είχε γεμίσει ο τόπος πτώματα.
     
    Last edited: 26 Ιουλίου 2007
  12. female

    female Contributor





    Η αυτοκυριαρχία θα πρέπει να είναι ίδιον των συγκροτημένων ανθρώπων γενικώς, ανδρών τε και γυναικών. Ευελπιστώ, σε συνδυασμό και σε διαρκή κόντρα και πάλη με το πάθος, επίσης.


    "Δεν αντέχω να τη χάσω" μπορεί να σημαίνει πολλά, θετικά και αρνητικά. Τα θετικά μπορεί να είναι "την αγαπώ και θα παλέψω (αντρίκια) για να 'μαστε μαζί", όχι απαραίτητα "θα γίνω ρόμπας και θα κολοσούρνομαι για χάρη της".
    Καλό είναι άμα 'χαθείτε' να στήνεται ξανά στα πόδια του κανείς, ακόμα κι αν γίνει κομμάτια ή στουπί από τον καϋμό στην αρχή.



    "Εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή", είναι άραγες η μόνη εναλλακτική χωρισμού ενός αρσενικού που αγαπάει με πάθος;

    Η μεγαλοθυμία, η γενναιοψυχία, η υπέρβαση του εαυτού δεν είναι ίδια ενός αληθινού αρσενικού; Τι αγάπη είναι αυτή που καταστρέφει ακριβώς αυτό που αγαπάει; Με σεβασμό και στο πάθος και στην παράδοση περί τιμής, φυσικά, το "αν δεν την έχω δεν θα την έχει κανείς" μοιάζει επίσης με παιδάκι που καταστρέφει τα παιχνίδια του για να μην τα χαρεί παρά μόνο αυτό. Οι πραγματικά μεγάλες προσωπικότητες, αντίθετα, προσπαθούν να υπερβαίνουν εαυτόν. Πολύ σπάνια, και μέσα στ’ αθρώπινα πάθια τους, τυγχάνει να υπερβαίνουν ακόμα και την εποχή τους.