Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Εχω κάνει ψυχοθεραπεία χρόνια με μια ψυχολόγο την οποία αγαπώ και σέβομαι και με την οποία μέχρι σήμερα είμαι σε φιλικές σχέσεις.
Ο λόγος που απευθύμθηκα στη συγκεκριμένη ήταν ένα θέμα που με βασάνιζε και δεν είχε ουδεμία σχέση ούτε με προσωπικές σχέσεις ούτε με το bdsm.

Από την αρχή ήμουν ξεκάθαρη τι ζητούσα από αυτή και τι δεν ζητούσα.
Η ίδια ενώ συμφώνησε και καθορίσαμε τον χρόνο για τον οποίο θα συζητούσαμε πριν ασχοληθεί με το βασικό θέμα που με απασχολούσε, για να έρθει στη συνέχεια να προσθέτει κι άλλους μήνες θεραπείας κατά τις οποίες ουσιαστικά μου έκανε διαλέξεις, του στυλ που ακούς σε κάθε σεμινάριο αυτογνωσίας.
Όταν έπαιρνα μια βδομάδα πριν από κάποια συνάντηση να μεταφέρω την συνάντηση σε άλλη μέρα απαιτούσε πληρωμή. Όλη της η στάση μου απέδειξε πως ήταν ένα αρκετά μέτριο μυαλό, ανίκανο να βοηθήσει στο θέμα για το οποίο απευθύνθηκα σε αυτή και έψαχνε τρόπους να απομυζήσει λεφτά προβάλλοντας σε μένα την δική της αντίληψη και τις δικές της επιλογές για τη ζωή.

Δεν θεωρώ πως η συγκεκριμένη είναι γενικό δείγμα, πραγματικά έχω γνωρίσει πολύ δυνατά μυαλά που ασχολούνται με τη ψυχολογία και έχουν κερδίσει το σεβασμό μου.

Από κει και πέρα, σίγουρα εγώ βγήκα μόνο κερδισμένη από όλη αυτή την υπόθεση. ΑΛλά όχι χάρη στη δική της δουλειά, μάλλον χάρη στη δικιά της ανικανότητα και βλακεία που με έφερε στην ανάγκη να αντιδράσω και να εκφράσω ανοιχτά αυτά που ένιωθα.
Ήταν ένα πρώτο βήμα.
Τώρα με την πάροδο άλλων 2 χρόνων από τότε, βλέπω πως τώρα θα αντιδρούσα διαφορετικά.
Δεν θα θυματοποιούνουν και δεν θα της έδινα όλα εκείνα τα λεφτά, και να φεύγω νιώθοντας χρησιμοποιημένη και αδύναμη και ένοχη γιατί της το επέτρεπα.

 

Αν κάποιος απευθυνθεί για ψυχοθεραπεία είναι καλό να ελέγξει πρώτα το θεραπευτή του, ακόμα και αν κοστίσει παραπάνω. Και δεν εννοώ να έχουν ίδιες απόψεις, αλλά να διαπιστώσει ότι μπορούν να συνεννοηθούν...

Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο δυστυχώς ποτέ δεν ξέρεις από πριν αν μπορείς να συννενοηθείς, η ουσία όμως είνι να είσαι αποασισμένος να κοιτάξεις στα μάτια όσα δεν αντέχεις να κοιτάξεις...πρέπει και η λάμπα να θέλει ν' αλλάξει που λέει το ανέκδοτο, άλλωστε και ο καλύτερος θεραπευτής δεν μπορεί πολές φορές να αποφύγει να εκδραματίσει τις αντιστάσεις του θεραπεύομενου του.

 

Απάντηση: Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Εξελίξεις στην αντιμετώπιση των διαστροφών μας ως ψυχικων παθήσεων: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t25130/?highlight=paraphilias

 

Βλέποντας μετά από καιρό αυτό το νήμα, μου δώθηκε η παρώτρυνση μήπως βρω κάτι σχετικό μέσω κάποιας ακαδημαϊκής - ερευνητικής εργασίας έχοντας σαν πηγή την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου στο οποίο εργάζομαι. Πραγαματικά βρήκα μια σειρά από ενδιαφέρουσες εργασίες επάνω στο BDSM - και θα συνεχίσω να κοιτάζω - και ελπίζω σποραδικά όταν υπάρχει χρόνος να κάνω μια περίληψη στα Ελληνικά και να την αναρτώ στο νήμα που πιστεύω ότι κολλάει.

Το πλήρες άρθρο είναι στη διάθεση του οποιούδηποτε μπορεί να ενδιαφέρεται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο - ας μου στείλει pm με το e-mail του.

Connolly, Pamela H. (2006) 'Psychological Functioning of Bondage/Domination/Sado-Masochism (BDSM) Practitioners', Journal of Psychology & Human Sexuality, Volume 18, Issue 1, Pages 79 — 120.

Μετάφραση περίληψης: ae1969

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ερευνήτρια πραγματοποίησε έρευνα με ένα δημογραφικό ερωτηματολόγιο και 7 ψυχομετρικά τεστ σε 132 άτομα που εξασκούν πρακτικές BDSM, για να εξετάσει την ακρίβεια αρκετών θεωριών οι οποίες συσχετίζουν την εξάσκηση σε πρακτικές BDSM με καθορισμένους τύπους ψυχοπαθολογίας. Τα αποτελέσματα της πρακτικής έρευνας παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν τις παραπάνω θεωρίες, αφού δεν βρέθηκαν σημαντικά επίπεδα κατάθλιψης, ψυχολογικών ανησυχιών, βασανιστικού καταναγκασμού, ψυχολογικού σαδισμού και μαζοχισμού ανάμεσα στους ερωτηθέντες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το δείγμα των ερωτηθέντων επελέγη με βάση τις καθορισμένες από στατιστικολόγους νόρμες επιλογής δείγματος και τοων οδηγιών του DSMIV-TR (Διαγνωστικός και Στατιστικός Οδηγός) σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίστηκαν επίπεδα ναρκισσισμού και κάποιων άλλων συμπτωμάτων που ξεπερνούν τους «φυσιολογικούς» μέσους όρους. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, η συγγραφέας θέτει το ερώτημα περί της ορθότητας αυτών που αναγράφονται σχετικά με το σεξουαλικό μαζοχισμό και σαδισμό στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Οδηγό της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης ή τουλάχιστον μέρος αυτών σε σχέση με τα διαγνωστικά κριτήρια για τέτοιες «παρεκκλίσεις».

ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

Στη συνέχεια η ερευνήτρια παρέχει το θεωρητικό υπόβαθρο που οδήγησε στην δημιουργία των ερευνητικών της ερωτημάτων, ξεκινώντας από απλούς ορισμούς περί BDSM, σαδισμού, μαζοχισμού κλπ και αναφέροντας ότι το φαινόμενο δεν έχει διαφορές στην κατανομή όσο αφορά ηλικίες, φύλο και φυλετικά χαρακτηριστικά. Σημειώνει ότι αντίστοιχες έρευνες για τη σύνδεση ψυχοπαθολογικών καταστάσεων και BDSM από τους Moser & Levitt (1987) και Weinberg (1984) βασίστηκαν σε εμπειρική έρευνα και σποραδικές αναλύσεις συγκεκριμένων περιπτώσεων. Οι ερευνητές βασίστηκαν στο θεωρητικό υπόβαθρο το οποίο απέδιδε (και συνέχισε να αποδίδει και αργότερα) την ενασχόληση με το BDSM σε πρώιμες τραυματικές εμπειρίες (Stolorow, 1975 και Valenstein, 1973), προβλήματα κατά την ανάπτυξη (Bychowski, 1959 και Mollinger, 1982) και ανεπίλυτες πρώιμες συγκρούσεις (Blum, 1976). Ο Freud (με βάση μεταγενέστερη δημοσίευση των εργασιών του από τον Strachey, 1961) απέδωσε την τάση προς το σαδομαζοχισμό σε παιδικά τραύματα από περιπτώσεις κακοποίησης, με βάση τις οποίες τα πρώην κακοποιημένα άτομα προσπαθούν να κερδίσουν την κυριαρχία μέσα από ελεγχόμενες καταστάσεις. Σύμφωνοι με το παραπάνω ήταν και οι Glenn (1984), Chu (1991) και Silverstein (1994). Σε πιο σύγχρονες εργασίες το BDSM έχει συσχετιστεί με μετατραυματικές αγχωτικές δυσλειτουργίες (Levy, 2000, Blizard, 2001 και Howell, 1996), διαταραχές διάθεσης όπως ανησυχία (Bond, 1981, Freud, 1961 – βλ. παραπάνω, Socarides, 1974 και Stolorow, 1975) ή κατάθλιψη (Blum, 1988), ως αποτέλεσμα μονομανίας ή καταναγκαστικότητας (Dabrowski, 1937 και Garma, 1945), παθολογίες της προσωπικότητας όπως ναρκισσισμός (Bernstein, 1957, Blum, 1988, Eidelberg, 1968 και Rothstein, 1991) ή παράνοια (Bak, 1946 και Nydes, 1963) και τέλος σε προβλήματα διαμόρφωσης της προσωπικότητας (Breiner, 1994 και Tomassini, 1992).

Ο Breslow (1989) πρώτος διατύπωσε αμφιβολίες αφού η έρευνα που πραγματοποίησε τον οδήγησε στο να μην καταλήξει σε ακριβές συμπέρασμα αν η τάση προς το BDSM συνδέεται με καθαρά ψυχολογικά ή σεξουαλικά φαινόμενα ή και με τα δύο, ενώ ο Stoller (1991) κατέληξε ότι ο σαδομαζοχισμός δεν μπορεί να είναι 100% προϊόν κάποιων διαστροφών. Και οι δύο θεώρησαν ότι το φαινόμενο θα μπορούσε να μετρηθεί μόνο με πρωτογενή έρευνα με συγκεκριμένα ερωτηματολόγια και τεστ.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Στη δική της έρευνα η συγγραφέας έθεσε σαν αρχικό στόχο τη σύνδεση γενικών δημογραφικών χαρακτηριστικών, κοινωνικών συμπεριφορών και σεξουαλικών πρακτικών των ερωτηθέντων με μια σειρά ψυχομετρικών τεστ. Στη συνέχεια έθεσε μια σειρά από «υποθέσεις» οι οποίες αντανακλούσαν τις θεωρίες για τα υποτιθέμενα αίτια της τάσης προς το BDSM που αναφέρθηκαν παραπάνω και τέλος όρισε τα αναγκαία στατιστικά όρια ώστε να αποφύγει την πιθανότητα λανθασμένων αποτελεσμάτων πραγματοποιώντας διπλά τεστ τόσο σε σχέση με το BDSM όσο και χωρίς να αναφέρεται πουθενά (τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία πραγματοποίησης ερευνών σε πραγματικές καταστάσεις – real world research – και για το λόγο αυτό αποφεύγω να επεκταθώ).

Η ερευνήτρια προσέγγισε 132 μέλη BDSM clubs της Καλιφόρνια (73 άνδρες, 56 γυναίκες και 3 τραβεστί) με μέσο όρο ηλικίας τα 43 έτη ενώ δίνει και τα υπόλοιπα δημογραφικά χαρακτηριστικά τους. Χρησιμοποιήθηκε ένα εκτεταμένο δημογραφικό ερωτηματολόγιο και 7 γνωστά και έγκριτα ψυχομετρικά τεστ σε ατομικές συναντήσεις στις οποίες καλύφθηκαν και τα έξοδα μετακίνησης.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ

Η ερευνήτρια στη συνέχεια παραθέτει και αναλύει με τις αποδεκτές στατιστικές μεθόδους τα ποσοτικοποιημένα στοιχεία της έρευνας και χρησιμοποιεί τις αντίστοιχες μεθόδους για την ερμηνεία των ποιοτικοποιημένων στοιχείων. Φυσικά είναι έξω από το σκοπό του κειμένου που ετοίμασα, να αναλυθούν τα αποτελέσματα τα οποία στο πρωτότυπο κείμενο καλύπτουν 18 σελίδες και η ανάλυσή τους η οποία καλύπτει άλλες 11 σελίδες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η έρευνα δεν βρήκε καμία χειροπιαστή απόδειξη, η οποία να υποστηρίζει ότι κλινικές διαταραχές όπως η ψυχολογική ανησυχία, η κατάθλιψη και ο βασανιστικός καταναγκασμός παρουσιάζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε άτομα του χώρου του BDSM από ότι στο γενικό πληθυσμό, ενώ δεν υπήρξε ούτε διασύνδεση με μετατραυματικές αγχωτικές δυσλειτουργίες, ψυχολογικό σαδισμό και μαζοχισμό ή άλλες διαταραχές της προσωπικότητας. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίστηκαν επίπεδα ναρκισσισμού και κάποιων άλλων συμπτωμάτων που ξεπερνούν τους μέσους όρους του γενικού πληθυσμού.

Το γενικό αποτέλεσμα της έρευνας αντικρούει τις διαχρονικές παραδοχές του θεωρητικού υπόβαθρου της ψυχανάλησης και δεν συνδέει την ενασχόληση με πρακτικές BDSM με την ψυχοπαθολογία, ενώ θέτει και σοβαρά ερωτήματα εγκυρότητας και πληρότητας όσων αναγράφονται σχετικά με το σεξουαλικό μαζοχισμό και σαδισμό και τα διαγνωστικά κριτήρια για τέτοιες «παρεκκλίσεις» στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Οδηγό της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης εκφράζοντας την άποψη ότι η έρευνά της καθώς και μια σειρά αντίστοιχων ερευνών που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν θα βοηθήσει στην αναδιατύπωση των παραπάνω αναγραφών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η συγγραφέας παραθέτει βιβλιογραφία 3 σελίδων.

 

Απάντηση: Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Έχω μια καλύτερη πρόταση για έρευνα από αυτή της ερευνήτριας.
Αντιεπιστημονική σαφώς , αλλά ταχύτερη.
Όταν ανεβαίνει τέτοιου είδους δημοσίευση στο φόρουμ,
να σπεύδουν κάποιοι να τσεκάρουν τις αντιδράσεις των παρόντων.
Αυτό έκανα και εγώ μία ώρα μετά την ανάρτηση του ae1969.
Σας παρουσιάζω τα αποτελέσματα:
Κανένα μέλος δεν επισκέφτηκε το νήμα να διαβάσει, τουλάχιστον όντας on line.
Κανένας επισκέπτης από τους πάνω από 250 εκείνη τη στιγμή δεν έδειξε ενδιαφέρον για το θέμα.
Τις προτιμήσεις των επισκεπτών συγκέντρωσαν threads και νήματα
που αναφέρονταν (τη δεδομένη στιγμή) σε cross dressing, ουρολαγνεία
και υπήρχε κάποιο ενδιαφέρον για την ποίηση του Ginsberg
στο σχετικό νήμα με τον αβανταδόρικο τίτλο «Please Master”.

Κάνω αυθαίρετες και αντιεπιστημονικές υποθέσεις:
Υπάρχει μία χρόνια δυσανεξία των μελών σε επιστημονικές προσεγγίσεις του τρόπου bdsm.
Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.
Αν κρίνω από τον εαυτό μου οφείλεται στο ότι δεν έχω πειστεί επ’ ουδενί
πως πρόκειται για έγκυρες και αξιόπιστες αναλύσεις.
Βέβαια, δείχνει πολύ βολικό προς τους έξωθεν του χώρου
το φαινόμενο να αποφεύγονται από «bdsmίτες» εστιάσεις σε επιστημονικές προσεγγίσεις του bdsm
με προφανή αιτία την αποφυγή αυτοκριτικής και εν γένει κριτικής προς τις κλίσεις μας.
Κάτι σαν στρουθοκαμηλισμός.
Από το μέχρι τώρα συγχρωτισμό μου όμως με όσους αρθρώνουν λόγο και άποψη εδώ,
μόνο σε αυτό το επιπόλαιο συμπέρασμα δεν έχω καταλήξει.
Τουναντίον το ψάχνουμε πολύ, καμιά φορά και υπερβολικά θα έλεγα.
Μάλλον η πραγματικότητα έγκειται στο ότι το ψάχνουμε με το δικό Μ/μας τρόπο
και πιθανότατα, για να βάζουμε και κάποια πράγματα στη θέση τους,
δεν τίθεται ζήτημα αντίδρασης στην επιστημοσύνη αυτή καθ’ εαυτή
-η οποία απ’ ότι φαίνεται και στα συμπεράσματα της τελευταίας έρευνας δεν προσάπτει κάτι μεμπτό στο «χώρο» -
αλλά αντίδρασης στα manuals που συνήθως έπονται των ερευνών.

Ένα δεύτερο και χρόνιο φαινόμενο που συνοδεύει αυτού του είδους τις έρευνες
είναι το ότι δεν φαίνεται από τις γενικές περιγραφές του ae1969
κατά πόσον ο αχανής χώρος της Διαστροφής έχει ερευνηθεί κατά « τομείς».
Η γενικόλογη αναφορά σε σαδομαζοχιστές ξέρουμε πως από μονή της δεν λέει τίποτα.
Αν -για παράδειγμα - ρίξει κάποιος μια ματιά στα ενδιαφέροντα των επισκεπτών του φόρουμ όπως τα προανέφερα
θα διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι περνούν για να εντρυφήσουν σε κάποιο συγκεκριμένο τους βίτσιο,
φαντάζομαι να ενημερωθούν και να απολαύσουν συμπυκνωμένης εμπειρίας μελών
που έχουν καταθέσει άποψη και γνώση και να αποκομίσουν χρήσιμα συμπεράσματα.
Ένας ουρολάγνος ή παρενδυτικός για παράδειγμα
πόρρω απέχει από έναν συνειδητό θιασώτη του 24/7 (λέμε τώρα),
οπότε η δίκην αγέλης επιστημονική ανάλυση του bdsm θεωρείται επιεικώς ανεδαφική.
Καλό θα ήταν εδώ εάν ο ae1969 διαθέτει επί μέρους λεπτομέρειες της έρευνας να μας διαφωτίσει
για να δούμε και πως γίνονται τέτοιου είδους εργασίες.

Κάτι τελευταίο με την ευκαιρία.
Με ελκύει προσωπικά η αναφορά στον ναρκισσισμό.
Είναι ένα σημείο που πιστεύω εκ πείρας ότι αποτελεί κοινό τόπο ημών
σε μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις.
Έχω πλήρη επίγνωση του ναρκισσισμού μου όπως και άλλων συμπλεγμάτων που με συνοδεύουν
όχι μόνο σαν σαδομαζοχιστή bdsmer αλλά και σαν άνθρωπο και γενικότερα μέλος της κοινωνίας
και ένας από τους πολλούς λόγους που παρεπιδημώ ενταύθα είναι να δω τι θα κάνω με αυτά,
στο βαθμό που υπερβάλουν και αποκτούν αρνητικό πρόσημο
(γιατί ως ένα βαθμό τα πρόσημα δύνανται να είναι και θετικά)
και όχι για να καμώνομαι πως -για παράδειγμα-
εισήλθα σε μια valhalla ακομπλεξάριστων υπερ- ηρώων
όταν το διαβατήριο μου για να προσπελάσω τα σύνορα του bdsm
αναγράφει σαφώς ανάμεσα στα υπόλοιπα βιομετρικά μου στοιχεία και την ένδειξη «Κομπλεξικός».
Αυτό το τελευταίο αφιερώνεται εξαιρετικά σε κάποια ρομαντικούλια
που ξοδεύουν χρόνο και φαιά ουσία σε αλληλοκατηγορίες περί συμπλεγμάτων.

 

Υπάρχουν κάποια μέλη που μπαίνουν invisible. Όχι μόνο διάβασα το άρθρο αλλά έψαξα και στο φόρουμ παλαιότερα νήματα για να το βρω - είμαι σχεδόν βέβαιη ότι το έχω ξαναδεί. Δεν το βρήκα ακόμη, αλλά θα το βρω (δεν πτοούμαι ποτέ - προφανώς...)

Το τεστ το έχω κάνει κι εγώ, και μάλιστα τσεκάρω τον χρόνο που κάθε μέλος παραμένει στο εκάστοτε νήμα. Ένα λεπτό δεν αρκεί για να διαβάσει κανείς ένα μεγάλο άρθρο, όπως του Grossman για παράδειγμα, το οποίο έχω προσωπικά μεταφράσει. Έμπαιναν τα μέλη, έβλεπαν το κατεβατό, δεν είχα φωτογραφίες μου γυμνές ή μπινελίκια εξ απαλών ονύχων, κι έτσι την κοπάναγαν.

Δεν είναι τόσο το ότι είμαι control freak και θέλω να ξέρω πόσο εύκολη θέλουν οι γύρω μου την ηδονή τους (που πάντα, πάντα η γαμημένη, περνάει μέσα από την αυτογνωσία). Είναι περισσότερο η επιθυμία να γνωρίζω τον καλύτερο τρόπο για να επικοινωνήσω. Εάν η πλειοψηφία προτιμάει ευκολόπεπτες τσοντούλες, θα βάλω την θεωρία μέσα στις τσοντούλες. Εάν δεν θέλουν να κοπιάσουν για να μάθουν, well...force-feed them. 

 

@Master DO

Το άρθρο το έχω ολόκληρο όπως δημοσιεύτηκε στα Αγγλικά και όπως είπα είναι στη διάθεση οποιουδήποτε μου το ζητήσει - μπορώ να το στείλω με e-mail (ήδη μου ζητήθηκε και εστάλη). Έκανα τη μετάφραση όπως μπορούσα και συμπεριλαβάνοντας ότι έκρινα ότι θα έδινε μια εικόνα. Τώρα να σου πω δεν με ενδιαφέρει η αποδοχή του, απλώς έκρινα σκόπιμο ότι έχει μια θέση ανάμεσα στα χιλιάδες posts του φόρουμ και όσοι πιστοί...

Η ίδια η συγγραφέας προτείνει περαιτέρω ψάξιμο, αφού 132 άτομα σίγουρα δεν είναι είναι αρκετά. Όμως όπως λέει κάπου αλλού έγινε μια αρχή, αφού μέχρι τότε υπήρχαν μόνο εμπειρικές έρευνες.

@Dora
Ήμουν βέβαιος ότι θα ήσουν από τους πρώτους που θα το διάβαζε. Μπορεί κάποια σημεία του να υπάρχουν κάπου ανάμεσα στα χιλιάδες νήματα του φόρουμ. Το κείμενο παραπάνω πάντως το έγραψα χθες αναφέροντας ότι έκρινα ότι θα μπορούσε να δώσει όσο πιο πλήρη εικόνα, όταν βρήκα και κατέβασα το άρθρο.

Ένα από τα θετικά σημεία της (ταλαίπωρης) επαγγελματικής μου ενασχόλησης είναι η πρόσβαση στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Αγγλικού πανεπιστημίου που συνεργάζομαι και εκεί υπάρχει αρκετό ψωμί. Να σκεφτείς ότι μόνο με μια ματιά σε ένα από τα εκατοντάδες databases (EBSCO) βρήκα 6 ενδιαφέροντα άρθρα. Πού να ψάξω και σε αυτά που ασχολούνται αποκλειστικά με την ψυχολογία!

 

Απάντηση: Re: Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Φυρί - φυρί το πας για rep εσύ.
Ακόμα κρατιέμαι.

@ae1969
Σε περίπτωση που δεν έγινα αντιληπτός,
δεν κατέκρινα τη δημοσίευσή σου.
Τουναντίον.
Είμαι υπέρ κάθε ενασχόλησης, πολλώ δε μάλλον σοβαρής.
Δεν έχει κανείς να σκιαχτεί για κάτι εδώ, το αντίθετο.
Προσωπικά ξέρω πολύ καλά που βρίσκομαι και γιατί.

 

@Master DO
Όχι, δεν το πήρα ως κριτική. Απλώς πρόσθεσα και εγώ ότι καμία έρευνα του Α ή του Β δεν είναι 100% έγκυρη αν δεν εξεταστεί με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο δείγμα και επίσης με όσο πιο πλήρες ερωτηματολόγιο και άλλα τεστ.

ΥΓ. Το δείγμα ήταν μέλη από BDSM club της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.

 

Απάντηση: Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Θα γινόταν να επικοινωνήσεις μαζί μου για να μου στείλεις το άρθρο; Θα σου 'στελνα pm αλλά δεν έχω μιας και δεν είμαι χρυσό μέλος  

 

Re: Απάντηση: Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Λογικά πρέπει να έχεις ένα pm την ημέρα. Και εγώ (ως τσίγκινο μέλος), έχω ένα και δυστυχώς έχω στείλει το σημερινό. Δεν δοκιμάζεις - απλώς το e-mail σου αρκεί;

 

Διάβασα πρόσφατα στα Νέα πως το Ινστιτούτο Κίνσεϊ μόλις ολοκλήρωσε την μεγαλύτερη και πιο λεπτομερή στατιστική έρευνα των τελευταίων 20 ετών για την σεξουαλική ζωή των Αμερικανών. Τα πρώτα ευρήµατα της έρευνας παρουσιάστηκαν την 1η Οκτωβρίου σ’ ένα ειδικό τεύχος της επιθεώρησης «Τhe Journal of Sexual Μedicine» κι η εφημερίδα τα αναδημοσιεύει εδώ:

TA NEA On-line - Κάνουν σεξ µε 41 τρόπους!


Δυστυχώς, απουσιάζει κάθε αναφορά στο ΒDSΜ. Αν μπορούσες να βρεις επιπλέον στοιχεία θα ήταν νομίζω πολύ ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά.