βιασμος

Εδώ είμαι καλή μου...

 

Mιας και μιλήσαμε για σινεμά... ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα κινηματογραφικό (που πρώτα ήταν βιβλίο).
Έχετε δει το Hannibal (το 2ο κομμάτι της Σιωπής των Αμνών)?
Υπάρχει η σκηνή (στην ταινία) όπου ο Lecter, φτιάχνει φλαμπέ τα μυαλά του Ray Liotta (του Krendel) και του δίνει να δοκιμάσει (μιας και ο ίδιος είναι σε κατάσταση λοβοτομής το δέχεται αδιαμαρτύρητα). H σκηνή περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία που συναντάμε σε κάθε σχεδόν οριακή φαντασίωση του ανθρώπου: αίμα και σπλαττεριά (αποστροφή και αηδία), σαδιστική εκδίκηση ειρωνικού τύπου (ουσιαστικά αυτό ήταν και ο ΝτεΣάντ ένας εκδικητικός χλευαστής των αξιών της εποχής του και όχι κανένας τιτανοτεράστιος συγγραφέας), με το αποκορύφωμα να είναι μια πεταμένη πατσαβούρα στο ανοιχτό κρανίο του ημιθανή Liotta (oυσιαστικά μια εξουδετέρωση των αρσενικών "ανταγωνιστών του" - αυτό το βλέπουμε και στις ταινίες του James Bond), και, τέλος, μια λανθάνουσα ερωτική ατμόσφαιρα (η Clarice δεν καταλήγει στο κρεβάτι του Lecter στην ταινία, αλλά είναι σίγουρο πως στο βιβλίο γίνεται ερωτική παρτενέρ του και απολαμβάνουν μαζί το δείπνο με τα μυαλά του Verger - στις ταινίες του 007 ο ερωτισμός αυτός είναι πολύ πιο ξεκάθαρος).
Και ακριβώς για όλα τα παραπάνω (πάνω-κάτω), πηγαίνουμε να δούμε σύγχρονες ταινίες (συνήθως). Για τον συναινετικό βιασμό των αισθήσεων και της δεδομένης ηθικής μας διάστασης.
Γιάμ Γιαμ!

 

Στου κουφού την πόρτα...

 

τσόντες απλές ή με υπόθεση?

 

με υδραυλικους και διανομεις πιτσας

 

Και σκίσιμο ρουχων και εσωρουχων...μου αρέσει πολύ, η συγκίνηση εχει να κανει ασφαλώς με την εγκαταλειψη του ελέγχου αλλά και με τον ιδιο τον επιθετικό τρόπο που μου συμπεριφερεται ο εραστής.. Είναι ακρως ερεθιστικο να ξερω οτι κάποιος είναι τοσο διεγερμενος που πρέπει να κανει σεξ μαζι μου εδώ και τωρα..η επιθετικοτητα του προκύπτει από την σωματική έλξη που νιώθει για μενα, οπότε είναι κάτι πραγματικά απειλητικό σωματικα..

 

Πάντα, από την πρώτη μέρα στο χώρο, το BDSMικό "διακύβευμα" έπρεπε να το επιθυμώ ενεργά και συνειδητά, με ανοιχτά τα μάτια. Είναι ένας από τους λόγους που αγάπησα το BDSM στο οποίο εκπαιδεύτηκα.

Δεν τον ξέρω τον βιασμό ως φαντασίωση, ποτέ δεν τον είχα και έμαθα να μην έχω ούτε καν τη βίαιη παρέμβαση ως συνεκδοχική της σαδομαζοχιστικής αλληλεπίδρασης. Άλλο η σκληρότητα και η αυστηρότητα, άλλο η βία και η καταστροφή.

Όπως λέει και η @brenda, δύσκολα θα βρεθεί κάποιος BDSMer που και να θέλει και να μπορεί να πραγματοποιήσει αυτή τη φαντασίωση όμορφα, γιατί είναι φαντασίωση, αλλιώς η μετατροπή της ερωτικής πράξης σε πράξη μίσους και καταστροφής, που είναι στην πραγματικότητα ο βιασμός, δεν συζητείται.

 

Φυσικα και ειναι συναινετικο. Απλα ειναι το συναινετικο που δεν 'εξωτερικευεται'. Μου αρεσει ομως πολυ αυτη η προσεγγιση της αναπαραστασης, οφειλω να το αναφερω.

Το προβλημα που περιγραφεις (και ελπιζω ο ενικος να μην ενοχλει) ειμαι βεβαιος οτι δε μπορει να λυθει με καποια "αλγοριθμικη" διαδικασια. Δεν ξερω ομως αν ειναι απαραιτητα κακο αυτο. Στη δικη μου περιπτωση δηλαδη, γνωριζα πως ηταν ενα συνολο καταστασεων που μας εφεραν σε εκεινο το σημειο, και παλι προχωρησα με διακριτικα αναγνωριστικη τακτικη μεχρι να καταληξω να παρω την αποφαση να φερθω κτηνωδως.
Και εν τελει, γι αυτον ακριβως το λογο χαιρομαι που δεν υπαρχει καποια συγκεκριμενη λυση στο προβλημα. Νομιζω πως ακριβως επειδη βρεθηκαμε σε αυτη την ισορροπια συνθηκων, βιωσαμε με την κοπελα μια εμπειρια που μπορουμε να ονομαζουμε μοναδικη. Δεν ειναι απο τα πραγματα που οριζονται ντετερμινιστικα και προσπαθεις να τα αναπαραγεις. Ουτε μπορεις να δρασεις με αμφιβολια για το αν θα πετυχει αυτο που θες, επειδη εκανες λαθος διαγνωση. Πρεπει οι ιδιες οι συνθηκες να σου προσφερουν τη βεβαιη διαγνωση μπροστα σου, και να αναγνωρισεις οτι βρεθηκες στο "ματι του κυκλωνα". Και μετα απλα να αφεθεις στην ενταση της στιγμης...  

 

Κάποια στιγμή, το είχα γράψει αυτό σ΄ένα thread που αιτιολογούσα την επιλογή sub (έναντι του slave), θεωρώντας ότι από κει ξεκίνησε το πράγμα να παίρνει μία διαφορετική τροπή στο κομμάτι του ερωτισμού...Μπορεί να ακούγεται τραβηγμένο, αλλά αυτή είναι μία έκφανση της δικής μου αλήθειας, σε ότι αφορά την τοποθέτησή μου πάνω στον ''εξορκισμό'' του βιασμού και την επανατοποθέτησή του με την μορφή παιγνίου στην ερωτική μου ζωή...

 

και γιατρούς...