εθισμός

Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί μιλάμε για εθισμό στο BDSM από τη στιγμή που δεν είναι κάτι επιβλαβές. Με την ίδια λογική γιατί δεν μιλάμε για εθισμό στο σεξ; Σε όλους μας αρέσει, η συχνότητα που το κάνουμε είναι μεγάλη, σε περίπτωση αποχής μας λείπει και το αποζητάμε αλλά σεξομανείς θεωρούνται ιατρικά τουλάχιστον πάρα πολλοί λίγοι από μας. Αυτοί που δεν έχουν τίποτα άλλο στο μυαλό τους εκτός από το σεξ δηλαδή.

Δεν νομίζω ότι μπορούμε να χαρακτηριστούμε BDSMμανείς. Ναι μας αρέσει, ναι η συχνότητα που ασχολούμαστε με αυτο είναι μεγάλη, ναι σε μεγάλη περίοδο αποχής το αποζητάμε αλλά δεν πιστεύω ότι είναι το μοναδικό πράγμα που υπάρχει στο μυαλό μας και όλες μας οι σκέψεις περιστρέφονται γύρω από αυτό. Ακόμα και σε περιπτώσεις 24/7 δεν πιστεύω ότι το μυαλό μας είναι κολλημένο για αυτό αποζητάμε μια τέτοια σχέση. Απλά αυτό είμαστε. Αυτή είναι η ψυχοσύνθεση μας και έτσι ζούμε. Δεν βλέπω πουθενά εθισμό.

Αν κάποιος από μας φτάσει σε σημείο να μην βλέπει τίποτα άλλο εκτός από το BDSM και όλη η ζωή του περιστρέφεται γύρω από αυτό, με ακραίες εκφάνσης όπως σε περιπτώσεις σεξομανών τότε θα μπορούσα να δεχτώ τον εθισμό στο BDSM. Ο ντε Σαντ πχ κατά την άποψη μου ήταν εθισμένος στο σαδισμό. Όταν μπορεί να δεχτεί ακόμα και τον φόνο επάνω στη καύλα κανείς ναι τότε έχει διαταραχτεί η ψυχική του ισσοροπία . Στις υπόλοιπες περιπτώσεις όμως από τη στιγμή που δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στον οργανισμό ούτε στην ψυχική υγεία μας δεν δέχομαι ότι είμαστε εθισμένοι.

 

Έχει δίκιο η little_slut[PieR] να διαμαρτύρεται "γιατί μιλάμε για εθισμό στο BDSM από τη στιγμή που δεν είναι κάτι επιβλαβές;" και ίσως φταίνε και τα δικά μου παραδείγματα που αναφέρονταν στην νικοτίνη και την ηρωίνη.

Θα μπορούσα να έχω χρησιμοποιήσει την ζάχαρη, είτε στον άνθρωπο είτε στα άλογα, ή και το αλάτι, ως παράδειγμα εθισμού.

Από ιατρικής απόψεως, ο εθισμός δεν έχει να κάνει με το επιβλαβές ή όχι της "συνήθειας". Στην καθημερινή χρήση της γλώσσας βέβαια, οι συνειρμοί της λέξης εθισμός είναι αρνητικοί. Ας όψεται μια κακώς νοούμενη "ελευθεριολατρεία" - αλλά αυτό μάλλον ανήκει σε άλλο thread 

Επίσης, το αρχικό ποστ αναφέρεται σε "εθισμό" και όχι "μανία" άρα φαντάζομαι ότι μας είναι όλων ξεκάθαρο ότι ο εθισμός είναι άλλο από την μανία. Νομίζω πως αυτό λες, little_slut[PieR], ότι όσο δεν είναι (μονο)μανία, δεν τρέχει και τίποτα, ε;

Τώρα, είναι βέβαιο ότι για να "να δεχτεί ακόμα και τον φόνο επάνω στη καύλα κανείς ναι τότε έχει διαταραχτεί η ψυχική του ισσοροπία" αλλά φυσικά δεν είναι μόνο αυτό το σημείο στο οποίο καταλαβαίνει κανείς (ή έστω οι άλλοι) ότι έχει διαταραχτεί η ψυχική του ισορροπία. Εξάλλου, η επικρατούσα άποψη είναι ότι η ηδονή που προέρχεται από πόνο ή συνδυάζεται με πόνο (και μόνο) είναι δείγμα ψυχικής ανισορροπίας. Αλλά εμείς εδώ, ακόμη κι αν είμαστε κυρίαρχοι, μάλλον δεν είμαστε οι επικρατούντες 

 

Για μένα τουλάχιστον η λέξη εθισμός σημαίνει μια συνήθεια που δεν μπορώ να κόψω γιατί αν το κάνω θα έχω στερητικά σύνδρομα. Δεν νομίζω ότι αν κόψω το BDSM(που αποκλείεται δλδ αλά λέμε) θα αντιδράσει ο οργανισμός μου με διάφορα στερητικά σύνδρομα. Σαν άνθρωπος θα έχω κενά αλλά αυτό είναι θέμα αναγκών και μυαλού. Συνήθεια έχουν και τα παιδιά να πίνουν γάλα αλλά δεν άκουσα κανέναν (γιατρό)να λέει για εθισμό των παιδιών στο γάλα. Για μένα δηλαδή συνήθεια και εθισμός δεν είναι συνώνυμα.

Ναι θεωρώ ότι όταν κάτι δεν γίνεται (μονο)μανία δεν τρέχει και τίποτα από τη στιγμή που δεν βλάπτει κανέναν. Σε αυτό που λες DreamMaster ότι η ηδονή που συνδυάζεται ή προέρχεται από πόνο και μόνο είναι ψυχική ανισορροπία θα συμφωνήσω, αλλά τουλάχιστον προσωπικά και όλοι μας πιστεύω δεν αντλούμε ηδονή μόνο από τον πόνο αλά και από την ταπείνωση και από τον εξευτελισμό και από το παίξιμο ρόλων κτλ. άρα επιστρέφουμε και πάλι στην μονομανία που από ότι φαίνεται κάνει τη διαφορά. Όπως λεεί και ένας καλός φίλος η χρήση δεν κάνει κακό η κατάχρηση είναι που πειράζει  

 

Επικρατούσα πού?  

 

μμμμ.. μαλιστα!

Δηλώνω τότε εθισμένη και ψυχικά ανισόρροπη!  

 

Θα συμφωνήσω με τη λάρα. Άλλωστε και η κοινωνοιολογία εκτός από φυσικές δέχεται και ψυχολογικές ανάγκες όπως η επικοινωνία, ανάγκη για συντροφικότητα κτλ. Βέβαια το BDSM και τις ανάγκες μας δεν τις έχει δεχτεί ακόμα όμως εμείς ξέρουμε ότι υπάρχουν.

 

quote]Επικρατούσα πού?  [/quote]

Στους στενομιαλους vanilla Carissa

ανοίξατε ένα ωραίο θέμα. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει λύτρωση απο αυτόν τον εθισμό
διστυχώς ή ευτυχώς πάντα θα αποζητάμε έναν Κυρίαρχο η και το αντίστροφο για να
ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι.

 

Γιατί να χρειάζεται να λυτρωθείς από κάτι που σε κάνει ευτυχισμένο??!
Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και δε χρειάζονται επιστημονική εξήγηση.Το BDSM είναι μία κατάσταση ΑΠΟΛΥΤΗ σε όλες της της εκφράσεις.Όλοι όσοι είμαστε μέσα σ'αυτό ,είμαστε άτομα που δε συμβιβαζόμαστε με ημίμετρα και μέσες καταστάσεις.Απαιτούμε το απόλυτο γιατί έτσι είμαστε ευτυχισμένοι.Δεν πρόκειται για εθισμό αλλά για επιλογή με την οποία πραγματοποιούνται ΟΛΕΣ μας οι απαιτήσεις,σωματικές,ψυχικές και συναισθηματικές.Αν είναι εθισμός η διεκδίκηση της ευτυχίας,τότε καλά κάνουμε και είμαστε "εθισμένοι"!

 

Καταλαβαίνω "απόλυτα" αυτό που λέει η GreekMistress   Ότι οι λέξεις "ερμηνεία" και "απόλυτο" δεν ταιριάζουν στην ίδια πρόταση, αντίθετα με τις λέξεις "απόλυτο" και "πίστη", που ταιριάζουν. Και φυσικά είμαστε "εθισμένοι" αν όχι προγραμματισμένοι να αναζητούμε την ευτυχία μας, ή τουλάχιστον την ευδαιμονία μας - να ησυχάσουν τα "δαιμόνια"!

Όσο για την επικρατούσα άποψη και την ψυχική (αν)ισορροπία...

Δείτε ότι η επιστήμη επιτρέπει στον εαυτό της να μην είναι απόλυτη γιατί βρίσκει ακριβώς τις ίδιες δυσκολίες που βρίσκουμε και εμείς:

Φυλλομετρώ το IDC-10, (Ταξινόμηση Ψυχικών Διαταραχών και Διαταραχών Συμπεριφοράς) - είναι ο μπούσουλας της επίσημης Ψυχιατρικής, εκδίδεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, και συνάδει εν πολλοίς και με το Αμερικανικό αντίστοιχο DSM-III.

"Κατατασσόμαστε" στο F-65-5, Σαδομαζοχισμός. Αντιγράφω από την (ήδη αστεία) ελληνική μετάφραση, εκδ. 1997. Γελάω και μόνο που τα γράφω!

"Ένας ελαφρύς βαθμός σαδομαζοχιστικού ερεθισμού επιστρατεύεται συνήθως για να αυξήσει την κατά τα άλλα φυσιολογική σεξουαλική δραστηρισότητα. Η παρούσα διαγνωστική κατηγορία πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο αν η σαδομαζοχιστική δραστηριότητα είναι η πιο σημαντικη πηγή διέγερσης ή εάν είναι απαραίτητη για την σεξουαλική ικανοποίηση"

Όπως βλέπετε, οι καλύτεροι ψυχίατροι του κόσμου μαζεύτηκαν για να πουν αυτό που είπε η little_slut[PieR] και στο οποίο "συμφωνούμε" όλοι: "άμα είσαι κολλημένος, είσαι κολλημένος".

Το τί είναι "ελαφρύς βαθμός" και "κατά τα άλλα φυσιολογική σεξουαλική δραστηριότητα" αφήνει περιθώριο ερμηνείας και παρερμηνείας που μας επιτρέπει να είμαστε σχετικοί και απόλυτοι, συγχρόνως! Για ένα πυγοράπισμα γλιτώνεις την "ταμπέλα", το πυρωμένο σίδερο με το μονόγραμμά σου σε στέλνει Δαφνί. Εκείνο το in-between κομμάτι είναι που παραμένει λίγο προβληματικό.

Είναι εθισμένος και πρέπει να κάνει κάτι γι αυτό ο αρχικός πόστερ; Όντως, δεν τον βοηθάει και πολύ η επιστήμη...

 

Eγώ δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα ταμπέλας. Στο κάτω κάτω και η ψυχιατρική δεν υπάρχει για να βάζει του ανθρώπους στο περιθώριο, ή το "Δαφνί", αλλά υποτίθεται για να τους βοηθήσει. Τώρα για το IDC -10, εγώ νομίζω ότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Υπάρχει ένα βασικό και αμάχητο τεκμήριο: Μπορεί το άτομο να λειτουργήσει σεξουαλικά, να καβλώσει και να ικανοποιηθεί, χωρίς να εισέλθει στο δωμάτιο του bdsm, ή χωρίς αυτό "κλείνουν τα φώτα" και σταματάνε όλα? Με άλλα λόγια, όλοι εμείς που την βρίσκουμε με "αυτά", θα μπορούσαμε να ικανοποιηθούμε σεξουαλικά και ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΆ? Η προσωπική μου άποψη, χωρίς βέβαια να διεκδικώ το αλάθητο είναι ότι εαν η σεξουαλική ικανοποίηση επιτυγχάνεται μόνο μέσω του bdsm, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και όταν λέω πρόβλημα δεν εννοώ βέβαια ότι ο "πάσχων" πρέπει να στιγματιστεί, ή να απομονωθεί, εννοώ ότι υπάρχει κάποια μορφή ψυχικής διαταραχής που τον εμποδίζει να χαρεί πραγματικά το σεξ και εν γένει την ζωή του. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα διαφωνήσετε, αλλά κι εγώ έχω τους προβληματισμούς αυτούς για τον ίδιο μου τον εαυτό.

 

Έχω την εντύπωση πως τα συμπεράσματα αυτού του thread είναι...
α)ο έξω κόσμος μας θεωρεί ανώμαλους,
β)εάν είμαστε ανώμαλοι χωρίς να το διατυμπανίζουμε είναι ΟΚ και κανείς δεν θα μας πειράξει, γ) ως ανώμαλοι έχουμε εθιστεί σε ανωμαλίες συνεπώς είμαστε και εξαρτημένοι ανώμαλοι από την ανωμαλία μας,
δ) αφού είμαστε εξαρτημένοι ανώμαλοι από την ανωμαλία μας αδυνατούμε να κρίνουμε πως ασθενούμε και συνεπώς προτιμάμε να μένουμε εξαρτημένοι κ.ο.κ.

Αν κατάλαβε κανείς τα παραπάνω ας μου τα εξηγήσει και μένα παρακαλώ. λολ

Τι μανία είναι αυτή να ψαχνόμαστε για το αν ασθενούμε ή όχι ψυχικά με τον έναν ή άλλον τρόπο για να βρούμε τις αιτίες των των προτιμήσεων μας?
Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να δεχθούμε πως είναι μια φυσική τάση που απλώς διαφέρει από τις προτιμήσεις των βανίλλα?
Και εάν αντιμετωπίζουμε έτσι τους εαυτούς μας πως διάολο περιμένουμε κάποια στιμή την αποδοχή μας ως φυσιολογικούς ανθρώπους από τους βανίλλα?
Ναι μου αρέσει να με μαστιγώνουν, να με δένουν, να με τρυπάνε, να με κόβουν και ξέρετε κάτι? Είναι φυσιολογικό. Δεν θεωρώ ως εθισμό την προτίμηση και την ανάγκη μου από κάτι που επιλέγω να θεωρώ φυσιολογικό.

 

Να ένα κορίτσι στο οποίο δεν θα έβαζα ποτέ gag  

Μιλάς πολύ σωστά.

Εκτός ίσως απο το σημείο που υποννοείς ότι θα θέλαμε να μας αποδεχτούν οι vanilla. Μη σώσουν