θεμα

Συμφωνα ομως με την θεωρια πολλων απο εδω μεσα, το να εισαι αναισθητος σε κανει Μαστερ...

 

ε ετσι ειναι ... σκεφτεσε να βαρας και μετα απο καθε χτυπημα να λες :
ΝΤΑΑΑΚ
"ωω με το μπαρδον"
ΤΣΑΑΑΤ
"ωωω με συγχωρειτε"
ΤΣΟΟΥΤ
"αχ συγνωμη και παλι"
ΠΑΑΑΤ
"ειμαι τοσο αδεξιος τελικα .. παλι σας χτυπησα"
ΠΟΟΟΟΥΤ
"τι να πω .. τι να πω .. ειμαι ασυγχωρητος"

και παει λεγοντας .....

 

Απάντηση: θεμα

Το να αντεχεις τον πονο σε κανει πιο δυνατο και ενας master δεν μπορει να αντεξει σωματικο πονο γιατι τον προσφερει αρα τον μονο πονο που μπορει να λαβει ειναι ο ψυχικος.Μετα απο μια ψυχικη βια που εχεις υποστει γινεσαι καλυτερος ερωτικος συντροφος η χειροτερος ανθρωπος?Ισως και τα δυο!

 

Μετα από λήψη ψυχικής βίας γίνεσαι ένας κλειστός και μονος άνθρωπος το καλό γ@@@σι δεν έχει σχέση με τις πληγες.

 

εχμμ... ακριβέ μου masterattilas μήπως αυτο που πραγματεύεσαι με τουτο το νήμα δεν ειναι ακριβώς η ψυχική βία αλλά ο πόνος της ψυχής?

Να κάνω λίγο πιο σαφή τη διαφορά με ενα παραδειγμα :

- ψυχική βία είναι οι μεθοδοι που χρησιμοποιουν πχ στο Γκουαντανάμο προκειμένου να κάνουν έναν κρατουμενο να ομολογήσει. (σου λενε οτι κρατάνε τη μάνα σου πχ και σου φέρνουν ενα δάχτυλο της για να σε πείσουν...)

- πόνος ψυχής ειναι όταν χάνεις τον συντροφό σου ή... Ενας θάνατος αγαπημένου προσώπου λχ., ή όταν το παιδί σου υποφέρει για κάποιο λόγο.

Υποθέτω λοιπόν ότι μιλάς για τη 2η περίπτωση , αυτη του ψυχικού πόνου που ναι δικαίως λες , ότι μας ωριμάζει , μας κάνει (συνήθως) καλύτερους ανθρώπους, μας φέρνει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα και τις ασχήμιες της ζωής , μας κάνει να αντιληφθούμε το ποσο μικροί ειμαστε και πόσο ευαίσθητοι.

Αστειευτηκα λίγο στην προηγούμενη απάντησή μου , διοτι δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός ο πόνος δεν επιλλέγει στάτους! Δεν επιλλέγει φύλλο , δεν επιλλεγει οικονομική κατάσταση ή οτιδήποτε τέτοιο. Αφορά όλους μα ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς οικτο κάποιες φορές  

Ο τρόπος τώρα με τον οποίο επεξεργαζόμαστε αυτές τις δυσκολίες της ζωής που μας κάνουν να υποφέρουμε και να πονάμε , ειναι πολύ σημαντικός για την εξέλιξή μας σαν ανθρωποι για την αυτογνωσία μας , για την καλυτερευσή μας.

Ετσι λοιπόν το αναμενόμενο και απο έναν Μαστερ είναι να μπει - να μπορεί να μπει - σ' αυτή τη διαδικασία , της σωστής/θετικής και ωφέλιμης -επεξεργασίας και να μετατρέψει τον πόνο σε γνώση και σε θετικά στοιχεία για την προσωπικότητά του.

"Το να αντέχεις" στον πόνο σημαίνει ότι ναι γινεσαι πιο δυνατός και αντιμετωπιζεις με ωριμοτητα τη ζωή και τα στραβά της. Γινεσαι καλύτερος για σένα. Δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να σε ρίξει κάτω ο πονος , διαπιστώνεις τους λόγους τις αιτίες και φροντίζεις να γίνεις καλύτερος και να μην πέφτεις σε "λούμπες" όπως αυτολύπηση, κατάθλιψη και αλλα τέτοια. Και αν γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος ναι σαφώς τότε γινεσαι και καλύτερος σύντροφος και καλύτερος οτιδήποτε.

Ελπίζω να συνέβαλα λίγο ωστε να ξεκαθαρίσουν λίγο οι σκέψεις μας .