τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Αυτό που πραγματικά προσπαθώ να καταλάβω είναι γιατί να υπάρχει εξαρχής σύνδεση της οικονομικής κατάστασης ενός ανθρώπου με το status που δηλώνει ως ερωτική προτίμηση. Θα καταδικάσουμε μια υποτακτική/σκλάβα επειδή απολαμβάνει κάποιες ανέσεις (στο κάτω κάτω δεν τα έκλεψε από κανέναν θέλω να πιστεύω   ); Μήπως όλοι οι κυρίαρχοι είναι ζάμπλουτοι;
Ας συνέλθουμε. Πιο πολλά είναι αυτά που μας ενώνουν παρά αυτά που μας χωρίζουν.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

"-Χμμμ..Θα του παρεις την πιπα οπως εχουμε πει. Θα σκεφτεσαι εμενα και μετα θα πας να μου γραψεις με καθε λεπτομερεια τι ακριβως εγινε. Που πως ποτε εχυσε και πως ενιωσες εσυ γνωριζοντας πως ο Κυριος σου ειναι αλλου, να την παιζει μονος του."

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Κι'αν μετα την πιπα ο συζυξ δεν γυρισει πλευρο να ροχαλισει αλλα θελει κι'αλλα κολπα;

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Τυχερός αυτός ο σύζυξ. Μια σκλάβα και ένας Αφέντης ασχολούνται με την ηδονή του  

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Εκει η σκλαβα θα τιμωρηθει με απαγορευση επιπλεον οργασμων για ενα μηνα.
"Να τον πηδηξεις αλλα δε θα δεις χαρα στα σκελια σου...Επισης θα φορεσεις και την ταπα κωλου μεχρι νεωτερας. Θα χεζεις αφου παρεις αδεια."
"Ενα τελευταιο...τι ειπαμε οτι εισαι;"

"Ηλιθια Κυριε"

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

   

bingo!!!

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Αν, δηλαδή, όλοι τους είναι ικανοποιημένοι, πού είναι το πρόβλημα για μας τους έξυπνους;

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Ανηκω στην κατηγορια των εξυπνων αλλα αγαμητων τριαντα και κατι γυναικων. Ειμαι ζουλιαρα γιαυτο και σαρκαζω. Μη μου δινεις σημασια  

 

Είναι πολύ πιθανό να μην έχω αντιληφθεί σωστά το θέμα το νήματος, μιας και φαίνεται ότι ερμηνεύω τα ερωτήματα της νηματοθέτριας με αρκετά διαφορετικό τρόπο, σε σχέση με τους προλαλήσαντες συνομιλητές, θα επιχειρήσω ωστόσο να υποβάλλω ένα σχόλιο.

Το αν τεκμαίρεται ο αριστερός να είναι πλούσιος είναι ένα μάλλον όχι φλέγον θέμα - ασφαλώς άλλωστε τεκμαίρεται. Τεκμαίρεται συμπληρωματικώς να διατείνεται με θέρμη ότι πρεσβεύει το δικαίωμα όλων στον πλούτο - ιδίως μάλιστα εφόσον η κοινοβουλευτική αριστερά της Ελλάδας δεν επιδιώκει να συστήσει κυβέρνηση. Ακριβώς επειδή θέλει να τεκμαίρεται να πρεσβεύει το άφθονο των (πεπερασμένων) πόρων (δεν ξέρω μήπως υπάρχουν πλάνα για μαζικές θανατώσεις), παραχωρεί το μερίδιο εξουσίας της στην κεντροδεξία, μεγάλη η σπονδή ομολογουμένως.

Το αυτό κάνουν και οι υποτακτικοί. Παραχωρούν την εξουσία για να έχουν το δικαίωμα να αποποιούνται την ευθύνη των αποφάσεων εκείνων που την αποδέχουνται (ή αποζητούν).

Σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας καλούμαστε να επιλέξουμε, αν θα είμαστε εκείνοι που θα λάβουν μια απόφαση (αναλαμβάνοντας και την ευθύνη των συνεπειών της) ή αν θα παραχωρήσουμε στους άλλους το δικαίωμα (και το βάρος) της απόφασης: στην οικογένεια, την εργασία μας και αλλού.

Εκτιμώ εντούτοις, ότι ο προβληματισμός στον οποίο εδράζεται το παρόν νήμα, δεν αναφέρεται στο αν ο υποτακτικός έχει χρήματα, ή έχει αυτοκίνητο ή οικιακή βοηθό. Ααν συνέβαινε αυτό θα έπρεπε να έχει κανείς τουλάχιστον τα παραπάνω για να νοείται ως κυριαρχικός, πράγμα το οποίο έχει πολλάκις αναλυθεί μετά από σχετικές δηλώσεις αγανακτισμένων υποτακτικών κυριών για την ύπαρξη ψευδο   όχι εύπορων) Masters. Θεωρώ ότι ο θεματικός πυρήνας του νήματος είναι το κατά πόσο η επιθυμία του να τα έχει συνάδει με όλα αυτά τα οποία στερεοτυπικά θεωρείται ότι συμπνέουν με την κατά δήλωση υποτακτική του φύση.

Καταρχήν θα ήταν καλό να αποσυμπλακεί ο σεξουαλικός μαζοχισμός, από το μαζοχισμό ως εκείνο το ψυχολογικό φαινόμενο που αιτιολογεί την τάση ενός υποκειμένου προς την αυτοκαταστροφή. Είναι άλλο πράγμα το να μου αρέσει να με μαστιγώνει ο σύντροφός μου, και άλλο πράγμα το να μην ρέπω προς τις (συνήθως νοηματοδοτούμενες ως) απολαύσεις της ζωής. Αν δεν προσέχω τον εαυτό μου, υποβάλλομαι σε ανούσιες ταλαιπωρίες (βλ. σιδέρωμα ρούχων στις 02.00πμ ενώ δεν υφίσταται επείγουσα ανάγκη ή πεζοπορία υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες ενώ υπάρχει η δυνατότητα χρήσης μεταφορικού μέσου), και περνώ την ημέρα μου χωρίς να εκμεταλλεύομαι καμία ευκαιρία απόλαυσης (μπορεί να συνίσταται σε ένα φλυτζάνι καφέ και δεκάλεπτη συζήτηση με ένα αγαπημένο πρόσωπο), τότε μάλλον ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, χωρίς αυτό να αποκλείει το ενδεχόμενο ταυτοχρόνως να ανήκω και στην πρώτη.

Μιλώντας, τώρα, για υποτακτικότητα και σχέσεις υποταγής, δεν αντιλαμβάνομαι το πώς ένας άνθρωπος αυτοκαταστροφικός μπορεί να προσφέρει οτιδήποτε σε κάποιον. Προφανώς δεν αναγνωρίζω ως προσφορά προς κάποιον, τη χρήση του ως μέσο έκφρασης του (μη σεξουαλικού) μαζοχισμού. Το να προσπαθεί κάποιος να γίνει δυστυχισμένος χρησιμοποιώντας με, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι κάνει εμένα ευτυχισμένη.

Μετά τα παραπάνω φρονώ πως έχω, εμμέσως έστω, ήδη απαντήσει στο βασικό ερώτημα του νήματος. Τίποτα δεν αιτιολογεί την αναγκαιότητα ενός υποτακτικού να είναι ή να δείχνει μίζερος και καταθλιπτικός, μακριά από τις απολαύσεις της ζωής, καταστροφικός και καθόλου προσανατολισμένος σε ό,τι μπορεί να κάνει τη ζωή του ευκολότερη και ομορφότερη.

Πέραν τούτου, η πορεία ενός υποτακτικού ανθρώπου προς μια κατάσταση όπου θα είναι σε θέση να υπηρετήσει ως σκλάβος (αν υποτεθεί ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο) δεν υποσκελίζεται ούτε από το πάθος του για τα αυτοκίνητα, ούτε από τον προσανατολισμό του στην ευζωία, ούτε από την αγάπη του προς τον εαυτό του. Υποσκελίζεται, ενίοτε, ατυχώς όχι σπάνια, από το γεγονός πως ως υποτακτικότητα ενδεχομένως εννοείται η τάση του για αποφυγή ευθυνών, ή ακόμη από το γεγονός πως η υποτακτικότητα ίσως είναι στοιχείο μιας παραπλανητικής επικοινωνιακής πολιτικής (συμβαίνει συχνότερα σε γυναίκες), απόρροια νουθεσιών των θηλυκών κηδεμόνων που συνιστούν το topping from the bottom, μιας και στη γενιά τους η γυναικεία κυριαρχικότητα ήταν μάλλον λιγότερο προσφιλής έννοια από όσο είναι σήμερα.

Αν η απάντησή μου είναι εκτός θέματος -είναι πολύ πιθανό- παρακαλώ να ενημερωθώ για να την αποσύρω.


ΥΓ. Κρίνοντας από το πόσο τις χλευάζουν αρκετοί συνομιλητές, αντιλαμβάνομαι ότι εξακολουθεί να φαίνεται απίστευτο για πολλους, το ότι οι M/s σχέσεις υπάρχουν. E pur.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

 
Μια χαρά είσαι και πολύ γλυκιά.
Απλά τον τελευταίο καιρό παρατηρώ στο φόρουμ αρκετές απόψεις έντονης κριτικής και απαξίωσης και αυτό με δυσαρεστεί. Όχι από σένα, βέβαια. Απλά έτυχε το χιουμοριστικό σαρκασμό σου να τον πάρω πιο σοβαρά από ό,τι ίσως χρειαζόταν.

Α, με συγχωρείς, αλλά αυτό δεν μπορώ να το κάνω.   Μπορώ να το κάνω μόνο για όσους δεν εκτιμώ.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

 

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Και ανάμεσα στη προσπάθεια σοβαρής συζήτησης ή σοβαρής τοποθέτησης σκέψεων και απόψεων, αρχίζουν οι ειρωνείες και ενίοτε οι κακιούλες. Συνηθισμένο το φαινόμενο στο φόρουμ, παρ' όλα αυτά παραμένει φαιδρό και φυσικά νηματογαμεί. (Μα τόση αγαμία πια! Στο να γαμάνε τα νήματα, θρέφουν τη σεξουαλική τους πείνα; Και αυτό το ονομάζουν χιούμορ; )

Μια προσπάθεια επιστροφής στη σοβαρότητα του θέματος:

Γιατί άραγε δεν λογίζονται περιπτώσεις όπως:
H υ παραμένει* μέσα σε ένα γάμο, ο οποίος συνεχίζει να υφίσταται, ΟΧΙ στο ουσιαστικό του, αλλά μόνο στο τυπικό του μέρος. Δεν μπορεί να ακολουθήσει τα όσα της ορίζει ο Κ της; Σε αυτή την περίπτωση ο σύζυγος όχι μόνο δεν απαιτεί πίπες, άλλά δεν απαιτεί τίποτα. Απλά συμβιώνει στο ίδιο σπίτι, και αποσύρεται μόνος στο δωμάτιο του, έως ότου...

*Oι λόγοι μπορεί να είναι αρκετοί. Από το, η υ να κινείται έτσι ώστε να βγει ένα διαζύγιο συναινετικό, έως από το καλό των παιδιών (αν υπάρχουν) τη δεδομένη χρονική στιγμή, μέχρι το οτιδήποτε άλλο.

Απορώ, γιατί ακούγονται κορώνες, ενίοτε και τσιρίδες, από γυναίκες που έχουν επιλέξει το status υποτακτική, πόσο μάλλον αυτό της σκλάβας, εναντίον της ανάγκης και της επιθυμίας κάποιων υ, να καθοδηγούνται πλήρως από τον K τους. Βρίσκει κανείς άραγε, κάτι το μεμπτό ή το υποκριτικό, στο να εκφράζουν οι υ, την εσωτερική τους διάθεση και προαίρεση με τον συγκεκριμένο τρόπο;

...........................

Απορώ επίσης, γιατί κανείς δεν έχει θίξει, τον/τους Κ που βρίσκονται σε γάμο και είναι σύζυγοι.

Αυτοί είναι στο απυρόβλητο; Λόγω status; (!)

Aς συνεχίσω τις εικόνες, σενάρια ή ιστορίες αν προτιμάτε. (Οποιαδήποτε σχέση με ανάλογες καταστάσεις ή πρόσωπα είναι εντελώς συμπτωματική)

Ο Κ είναι παντρεμένος, όχι βέβαια με τη σκλάβα του, με άλλη. Ναι με vanilla. Ο Κ έχει απαγορεύσει στην υ του, να τον παίρνει τηλ, να του στέλνει μνμ κλπ. Τη γυναίκα του βλέπετε δεν την έχει κυριαρχήσει. Οτι τον χρειάζεται, η υ, θα του στέλνει e-mail. Ooooχι στο κανονικό του. Στο άλλο, το Κυριαρχικό. Οταν βγαίνει από το σπίτι του, όταν η γυναίκα του κάνει μπάνιο, έχει πάει να πάρει τα παιδιά από το φροντιστήριο, βρίσκεται στο κομμωτήριο κλπ, ο Κ κάνει παίρνει τηλ την υ του. Κυριαρχικά βεβαίως - βεβαίως. Η υ έχει ενημερωθεί ότι ο Κ της βρίσκεται εκτός επικίνδυνης ζώνης και τον παίρνει τηλ. Ακολουθεί η Κυριαρχικο-υποτακτική συνομιλία:

-Kύριέ μου;
-Γειά σου μικρή μου. Πως είσαι;
-Kύριέ μου, συνέβη κάτι. Εχω ανάγκη τη παρουσία σας. Τη συμβουλή σας και την αγκαλιά σας.
-Οχι τώρα μικρή (Κυριαρχικό ύφος. Ανασήκωμα φρυδιών, ίσιωμα πλάτης κλπ). Τώρα πηγαίνω (δλδ με έστειλε να πάω) στο μανάβη. Πρέπει να αγοράσω κρεμύδι...
-Μα Κύριε μου, γνωρίζετε καλά πως δεν θα σας ενοχλούσα αν δεν ήταν ανάγκη
-Είπα όχι τώρα μικρή. (Κυριαρχικό ύφος. Αλλαγή τόνου φωνής κλπ) Θέλεις να σε τιμωρήσω;
-Mα..
-Συνεχίζεις!!! Θα επιληφθώ της τιμωρίας σου αργότερα. Τώρα έχω άλλου είδους προβλήματα. Τι άλλο μου είπε να πάρω; Σέλινο ή μαιντανό; (Σκέφτεται: Nα την πάρω τώρα τηλ να τη ρωτήσω; Θα φωνάζει.. Μα ποιός την ακούει αν γυρίσω σπίτι χωρίς τα σωστά ψώνια! Θα την πάρω τηλ. Τι σόι Κυρίαρχος είμαι γαμώ τη καταδίκη μου)
-Κλείσε μικρή.
-Μα...
-Τι λένε σκύλα;
-Mάλιστα Κύριε
Κυρίαρχος χαμογελάει. Το γέλιο κόβεται όταν ακούει τη φωνή της γυναίκας του στο τηλ; "Aγάπη μου" σέλινο σου είπα να πάρεις. 1 κιλό. Σε φύλλα, όχι σελινόριζο . Χοιρινό με σέλινο θα μαγειρέψω. Το ξέχασες; Eίναι το αγαπημένο της μαμάς. Aντε μη καθυστερείς. Και σου είπα και ένα μεγάλο κρεμμύδι και ένα μικρό λεμόνι

Κυρίαρχος κλείνει το τηλ. Κατευθυνόμενος προς το μανάβικο στέλνει sms στην υ του. Δεν θα με χύσεις σήμερα. Το βράδι θα κοιμηθείς στο πάτωμα. Σύντομα δέχεται sms "Μάλιστα Κύριε. Οπως επιθυμείτε".
Κυρίαρχος χαμογελά πάλι. Κυρίαρχος συνεχίζει την Κυριαρχική του σκέψη. Πςςςς. Είμαι και ο πρώτος. Είμαι μέλος του greekbdsmcommunity, το στάτους μου γράφει Master και το nick μου επίσης Master γράφει. (Μη τυχόν και δεν το προσέξει κανείς! Είμαι Master εγώ) Εστειλα τη τιμωρία στη σκλάβα, όταν κοιμηθεί η γυναίκα μου, θα μπώ και θα postαρω άλλο ένα μεγαλούργημα... Τι ωραία που είναι να είσαι Κυρίαρχος τελικά...

Η κατάληξη ίδια
Τι υποκρισία και τι λυπηρή προσπάθεια γεμίσματος της κενότητας του!!! Και πόσο τραγικά μακριά από την πληρότητα!!! Θλιβερό

Το παραπάνω βέβαια θα μπορούσε να μπεί σε θέμα με τίτλο: "Tελικα μπορούν οι πολιτικοί της δεξιάς να είναι φτωχοί";

Kαλό Σαββατόβραδο σε όλους και όλες.