τι Δεν είΝαι BDSM;

Προϋπόθεση της εκπαίδευσης είναι η συμφιλίωση με την υποτακτικότητα. Αυτό αφορά περισσότερο στα "άπειρα". Η εκπαίδευση είναι προσαρμογή στο κ.

 

BDSM δεν είναι η θεία μου. Ξεκάθαρο? (τα έχω ξεκαθαρίσει με την θεία μου)

 

Δε γνωρίζω κανένα υ μη "εκπαιδευμένο" συμφιλιωμένο με την υποτακτικότητά του.

Αλλά και πάλι, δεν αμφισβητώ τις προσωπικές αλήθειες  

 

Το ίδιο δεν λέτε;

 

Αυτό που εννοώ εγώ ως βδσμ, τεσπά, είναι αυτό που αν είχατε γεννηθεί στην Ουτοπία και αύριο το πρωί ξυπνούσατε, σαν μια ακόμα μέρα, στην Ουτοπία, θα θέλατε να το έχετε ως ενδεχόμενο, ανάγκη, επιθυμία...
Ορισμός δεν είναι, αφορισμός δεν είναι, είναι αυτό που είναι, ξανά, τεσπά...

 

@charlotte
δεν επιχείρησα να σας προσβάλλω. Το εγραψα αστειευόμενη περισσότερο (ωστόσο το εννοούσα) και φυσικα δεν εγραψα να σας επιβάλετε!

 

η αποδοχή της υποτακτικότητας (ή και της κυριαρχικότητας αντίστοιχα, η απαλλαγή από έξωθεν περισπάσεις, ενοχές και αμφιβολίες) δεν είναι εκπαίδευση, είναι προαπαιτούμενο, είναι αποδοχή του εαυτού. βέβαια ο κ καθοδηγεί στην ανάδειξη και βάθυνση αυτής της αποδοχής, αλλά δεν είναι αυτό το αντικείμενο της εκπαίδευσης.

βάσιμο αυτό που λέτε, όχι καθολικό. αυτή ακριβώς η συζήτηση εξελίσσεται σε αυτό το νήμα, αν «είναι βδσμ» να μην θέλει να συμφιλιωθεί με την υποτακτικότητά του, κι αυτό να χαρακτηρίζεται ασήμαντη έλλειψη ή «απλό λάθος».

 

Δηλαδή το υπό γεννιέται έτοιμο;

 

χαχαχαχα...Επιτέλους το τοπίο ξεκαθάρισε και το φως της γνώσης έλαμψε σαν ήλιος στον κόσμο του βδσμ!!!

 

Θα έλεγα πως η δημιουργία των προϋποθέσεων να αντιληφθεί και να κατανοήσει συνειδητά ένα υποτακτικό άτομο την ιδιοσυστασία του κατά το δυνατόν είναι αυτό που εκπορεύεται από ένα ηγούμενο άτομο.
Η εργαλειοθήκη ή η μεθοδολογία στην πραγματικότητα δεν επιδρούν στο σύστημα, και αν δεν είναι αντιληπτά ως τέτοια από την πλευρά του ηγούμενου μέλους εκπίπτουν σημασιολογικά, οπότε και παύει να υπάρχει επί της ουσίας αυτό που λέμε επί της ουσίας ανταλλαγή ισχύος...
Καλαί τέχναι, λέγεται αυτό...
Και από τις Καλές Τέχνες είναι η μόνη που φαινομενικά έχει πολύ περιορισμένο κοινό.

 

απ' τα έτοιμα δεν ψωνίζουμε  

δεν κατάλαβα την ερώτησή σας, πάντως. πώς γίνεται σύνδεση ανάμεσα στο αν κατασκευάζεται το υ και στο αν προϋπόθεση για να προσαρμοστεί ενα υ σε ένα κ είναι να μην αρνείται την υποτακτικότητά του το υ;

 

@tithon
η αποδοχή της υποτακτικότητας "είναι πολύ μεγάλο πράγμα". Είναι πολύ πολύ διαφορετικό το να αποδεχτώ και να συμφιλιωθώ αυτό και με αυτό, το οποίο είμαι, με τον εαυτό μου και από το να αποδεχτώ "πρακτικά", με όρους, κανόνες, αυτό που η υποταγή είναι.
Είναι πολύ άλλο πράγμα το υ του κανένα από το υ του Εκείνου.

Το μπέρδεψα;