το τιμημα του bdsm

Στην ουσία πάντα μόνοι είμαστε.
Ανάλογα με την ικανότητα αντίληψης μας, μπορούμε να βιώσουμε την πραγματικότητα δλδ. την μοναξιά μας με διαφορετικούς τρόπους, από το να έχουμε απόλυτη άγνοια της ύπαρξης της μέχρι την απόλυτη συνειδητοποίηση της, με πολλές ενδιάμεσες καταστάσεις.

Αλλά ειτε την αντιλαμβανόμαστε και την βιώνουμε, είτε όχι δεν παύει από το να είναι η μοναδική πραγματικότητα. Είμαστε πάντα μόνοι, με μοναδικά διαλείμματα τις στιγμές που κατορθώνουμε να ερχόμαστε σε ευθυγράμμιση χώρου και χρόνου και συναισθηματικής και ερωτικής και σεξουαλικής κι εγώ δεν ξέρω ποιας άλλης ευθυγράμμισης με μονάδες άλλων. Όσο πιο "δύστροποι" "διαφορετικοί" τόσο λιγότεροι οι άλλοι που μπορούμε να ευθυγραμμιζόμαστε να βρεθούμε ακριβώς στον ίδιο χωρόχρονο έστω και για λίγο.

Κάπου είχα διαβάσει πως η ζωή μας είναι στιγμές με τους άλλους και αιώνες με τον εαυτό μας.
Αυτή για μένα είναι η πραγματικότητα και την αποδέχομαι πλέον χωρίς ανάγκη για εξωραισμούς ή ψευδαίσθησεις πως τα πράγματα μπορούν να είναι αλλιώς.
Κι όταν αποδεχτείς πως έτσι είναι τα πράγματα, πάυει ο πόλεμος για την ανατροπή μιας μη ανατρέψιμης πραγματικότητας.

Η Μ. Βαμβουνάκη λέει στο η 'Μοναξιά είναι από χωμα'. Όπως ο σπόρος πέφτει στη γη και το χωμα τον βοηθάει να φυτρώσει και να δώσει δέντρο ολόκληρο, έτσι κι η μοναξιά. Το να μένεις με τον εαυτό σου και μόνο σε βοηθάει να ερθεις face to face μαζί του. Να γνωριστείτε επιτέλους καλά.Να τον μισήσεις, να τον αγαπήσεις στη συνέχεια, να φιλιώσετε. Και στη συνέχεια μπορεί και να βρεις διαμάντια καμια φορά εκεί μέσα, να ριζοβολήσεις να βγάλεις κλαδιά και να ανθίσεις."

 

Δεν καταλαβαινω γιατι το bdsm ή οποιαδηποτε αλλη ερωτικη εκφραση
πρεπει να σε οδηγει στην μοναξια!
Κανεις ο,τι κανεις για να εισαι ευτυχισμενος..
Αν δεν εισαι , αστο να παει.....

 

Ο εθισμός.
Και η απομυθοποίηση ανθρώπων και καταστάσεων.

 

Απάντηση: το τιμημα του bdsm

+1 ακριβως αυτο εννοουσα με την χαμενη αθωοτητα

 

Απάντηση: το τιμημα του bdsm

Ξεκινώντας να βάλω "σινηδητά" κατι μεγάλο και δυνατό στη ζωη μου οφείλω να ορίζω σα σκοπό μου τη προσωπική μου εξέληξη και διεύρινση σαν άνθρωπος.Καλούμαι να καταλάβω εγώ τον εαυτό μου να νιώσω τις ανάγκες μου (να τις διαχωρίσω από τα θέλω μου)και να με γνωρίσω μέσα από αυτό.
Καλό είναι να θυμάμαι ότι μπορεί να χρειαστεί να καταβάλω τίμημα δύσκολο που μπορεί να μην το γνωρίζω απ την αρχή.Η δύναμη για να προχωρώ έρχεται από την πίστη μου στο στόχο.Για να αντέχω το εκάστοτε τίμημα.

 

το τίμημα που πληρώνουμε κάθε φορά σε καθετί, είναι αυτό ακριβώς που αξίζει στις επιλογές μας.
καμιά φορά είναι αυτό που επιθυμούμε, καμιά φορά είναι αυτό που πρέπει να πληρώσουμε, καμιά φορά είναι αυτό που απλά δεχόμαστε και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε.....

 

Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι που δε μας καταλαβαίνουν. Εμεις άραγε τους καταλαβαίνουμε ή είμαστε απασχολημένοι...με τον εαυτό μας;

 

Είναι δύσκολα όντως , και για μας τους άντρες

 

Τίμημα υπάρχει για όλες τις επιλογές οπότε δε βλέπω κανένα λόγο σύνδεσης αυτού ειδικά με το bdsm , όπως και με οποιοδήποτε άλλο συγκεκριμένο πλαίσιο ενασχόλησης.

Από κει και πέρα , αν το βάρος του τιμήματος αποδεικνύεται στην πράξη πολύ βαρύ για τα γούστα μας , τότε δεν έχουμε παρά να αναπροσαρμόσουμε τις επιλογές μας.

Ειδάλλως μπορούμε να κάτσουμε και να κλαίμε τη μοίρα μας , αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια.

Trust me , it works !