τροποι τιμωριας

Πόσο τσίτα μπορεί να ήσουν;! Με την καλή έννοια.   

 

Το χειρότερο ήταν όταν μου ακύρωνε και κάποιους  

 

Θυμάμαι κάποια στιγμή που εκανα το λαθος να χύσω χωρις την άδεια του...με άρπαξε απο τα μαλλιά με πηγε στο μπανιο και με έδεσε στο ντουζ με την εντολη να εχω ανοικτό το στόμα μου .
Έμεινα εκει μόνη με κλειστό το φως και την πόρτα ενω ο ίδιος στο δωμάτιο έβλεπε τηλεόραση ...

Στην συνέχεια ερχόταν κάθε 5 λεπτά το έβαζε στο ανοικτό μου στόμα μόνο για δευτερόλεπτα και έφευγε αφήνοντας με καυλωμένη να τον παρακαλάω ....να κλαίω... και να φωνάζω συνέχεια συγνώμη...

Αν δεν είναι αυτο τιμωρία αλήθεια δεν ξέρω τι είναι ....

 

Θα συμφωνήσω ότι σκοπός της τιμωρίας δεν είναι σε καμία περίπτωση η πρόκληση βλάβης. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από κανέναν σώφρων άνθρωπο.
Από την άλλη όμως μία τιμωρία μπορεί να επιβληθεί και χωρίς να έχει σκοπό κάποιο δίδαγμα ή επειδή έκανε κάτι ο υ, αλλά απλά και μόνο επειδή αυτό ευχαριστεί τον Κ.

 

Αν ο Κ (ή η Κ, να τα λέμε κι αυτά...) είναι σαδιστής (ή σαδίστρια), ναι, βεβαίως, κάνει ό,τι γουστάρει.
Δεν είναι σύμφυτη της Κυριαρχίας η άσκοπη τιμωρία όμως.
Είναι στην ευχέρεια και ανάλογο του χαρακτήρα του ασκούντος.
Αρκεί να μην προκαλούνται εσκεμμένα και μη συναινετικά βλάβες, ψυχοσωματικές.
Γιατί αυτό, είναι κακοποίηση.

 

ΠΑΝΤΑ μιλάμε για μία συναινετική σχέση. Αυτό το παίρνω σαν δεδομένο.

Όχι δεν είναι, αυτό όμως δεν αποκλείει το να υπάρχει.

 

Μάλλον δεν το επικοινώνησα σωστά. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Μίλησα για σαδιστή και σαδίστρια Κ.
Δεν βλέπω που διαφωνούμε και επαναδιατυπώνουμε. 

 

Δεν χρειάζεται πάντα να διαφωνούμε για να συζητήσουμε. 
Δεν χρειάζεται να είναι Σαδιστής/ρια ο Κ, αν και κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει Κ που να μην έχει έστω και λίγο σαδισμό μέσα του, (μην πέσεις να με φας, έστω και λίγο είπα   ), και δεν μιλάω για κάτι που θα γίνετε συχνά.

 

Bασικά, δεν τρώω το βράδυ, τυχερός είσαι... 
Διαφωνώ, έχω ιδίαν αντίληψη, πιστεύω ότι υπάρχουν.
Μην με ρωτάς πού, δεν θα σου πω! 

 

Πολλά παβλοφικά βλέπω...
Προσπάθειες για παραγωγή εξαρτησιογόνων πρακτικών επί μέτρω, βλέπω...
Και βλέπω και κάτι σε Στοκχόλμη στο φαντασιακό του, αυτό είναι το πιο χάι...
Μετανεωτερισμός...

 

Εγω παντως δεν εχω χειροτερη τιμωρια απο το "Εγω δεν σε βοηθαω τωρα καθολου, σκεψου μονη σου τι εκανες και γιατι".

 

Οι τιμωρίες είναι πάμπολλες. Είναι και σωματικές και εγκεφαλικές. Απλά ο Κ επιλέγει τι είναι χειρότερο για την υ/σ του.
Για μένα οι εγκεφαλικές σε συνδιασμό με τον εξευτελισμό είναι αυτές που πιάνουν τόπο.