χρυση μπορα (νερωμενη)

Και μετα απο δεκα μηνες περιπου......

Χρυση μπορα νουμερο 2. Η στεγνη μπορα....


Τελικά ακόμα δεν ξερω τι δουλειά εχω εδω. Κατι υποψιαζομαι αλλα ολο εκπλησομαι απο αυτα που μου συμβαίνουν. Είναι ομως καλο που μου συμβαινουν γιατι ανακαλυπτω πραγματα για μενα που δεν μπορουσα να τα φανταστω. Αγαμητος λοιπον εδω και κατι μηνες προκειται να βρεθω στον Βόλο για κατι δουλιτσες. Αφηνω καπου τη γυναικα μου σε μια οικογενειακη φιλη και ειμαι ετοιμος να συναντησω δυο φιλες τις οποιες τις εχω αποθυμενο. Η στρουμφίτα και η ψιψινα λοιπον. Εχουμε κανονισει να βρεθουμε στο σπιτι της στρουμφίτας. Την παιρνω τηλεφωνο και μου λεει οτι εχει βγει για τσιπουρα με τον Δρακουμελ. Να την παρω το βραδακι. Ποιο βραδακι βρε στρουμφιτα; Ξερεις τι αθλος ειναι για εναν παντρεμενο να εξασφαλισει 4 ωρες ελευθερο χρονο για αταξίες; Οκ συμφωνησε να την παρω τηλεφωνο στις 17.00! μια ωρα λιγοτερη αλλα τελος παντων. Ειδοποιω και την ψιψινα. Παω νετκαφε και κατεβαζω δυο ηλιθια τραγουδια. Στις 17.00 παιρνω τηλεφωνο την στρουμφιτα. δεν ηταν κανονισμενο οτι ντε και καλα θα γινοταν κατι που θα ειχε ερωτικο χαρακτηρα στο σπιτι της. Απλα εγω μπορουσα να φανταζομαι οτι ηθελα. Μου λεει στο τηλεφωνο οτι ειναι ακομα για τσιπουρα με τον δρακουμελ. "Θες να σε κατουρησω τωρα εσυ,ε; Οκ μπορω να το κανω. Εχω πολλα." Πριν προλαβω να αρθρωσω λεξη επεσε η γραμμη. Παντα στο καλυτερο. Την αλλη φορα στο msn μου λεει "να σου δειξω τα βυζια μου;" και με πεταξε γαμω την γκαντεμια μου. Ξαναπαιρνω στο καπακι πισω και μου λεει που ειναι και να παω απο εκει. Στο δρομο συνανταω και την ψιψινα. Εγω στο μυαλο μου εχω ενα πραγμα. Αυτο που ειπε η στρουμφιτα. "Θες να σε κατουρησω; Εχω πολλα. μπορω να το κανω". Ηξερε οτι ηθελα να γευτω την χρυση βροχη. και ποιος δεν το ξερει αλλωστε τωρα πια; Παμε στο τσιπουραδικο. Ηταν στο παταρι. Παμε πανω. Ειχαν πιει αρκετα. Μεζεδακια στο τραπεζι και τσιπουρο. Εγω πηρα πορτοκαλαδα. Επρεπε να οδηγησω μετα και ημουν και αυπνος. Η ψιψινα κοιταει τον Δρακουμελ. Καποιον της θυμιζει. Κανει ενα σωρο ζημιες. Ειναι μια ζημιαρα ψιψινα. Η στρουμφιτα ειναι ψιλολιωμα αλλα ευδιαθετη και μιλαει πολυ δυνατα και γρηγορα. Η ψιψινα θελει να δει δυο αντρες να κανουν αταξιες για να καυλωσει. την ρωταω αν θα μου κατσει οταν με δει να κανω πιπα στο Δρακουμελ. Παει να απαντησει αλλα χτυπαει το τηλεφωνο και ειναι ο πεθερος μου ο οποιος με προσγειωσε απο τις αρρωστες σκεψεις. Ψαχνουμε να δουμε τι σοι περβοπουλα ειμαστε. Δεν ξερω ακριβως να απαντησω. Η ψιψινα κατι λεει αλλα ξεκαθαριζει οτι αν ειναι κατι να της βγει θα της βγει με συγκεκριμενα ατομα και αυτα τα ατομα δεν ειμαστε εμεις. Η στρουμφιτα της την πεφτει. Εγω κοιταω την ωρα που περναει και τελειωνει. εχουν μεινει δυο ωρες. Η στρουμφιτα πηγαινει καθε λιγο στην τουαλετα. Βλεπω την χρυση μου βροχη να πηγαινει περιπατο. μου δινει ενα φιλι στο στομα και μου ρουφαει την γλωσσα απειλητικα. "μην ανησυχεις καθε πεντε λεπτα μπορω να κατουραω". Αυτο ηταν που με ανησυχουσε. Καθε πεντε λεπτα. οπου να'ναι θα φυγουν τα συννεφα.Παει η βροχουλα μου η πολυτιμη. Αλλα και παλι ετσι στο ξεκαρφωτο μια σκετη χρυση βροχη; Στο μυαλο μου ειναι ακομα μπερδεμενα τα πραγματα. Οταν το σκεφτομαι επειδη ειναι κατι που δεν εχω κανει και εχω κλεισει ηδη τα 34, σκεφτομαι οτι δεν θα με πειραξει ακομα και αν γινει ετσι. "οκ John ανοιξε το στοματακι σου, ανοιξε το καλα, προσεξε μην πνηγεις, παρτο, εχει κι αλλο, πιες το μην τρεξει εξω απο το στομα και λερωθεις, οκ, τελειωσε. Καλο; Μπραβο καλο αγορι. Αντε γεια τωρα". Η ωρα εξακολουθει να περναει και δεν ξερω τι να κανω. εχει παει 19.20 και εχω χρονο μεχρι τις 20.00. Το παιρνω αποφαση. "Δεν παμε στο στρουμφοσπιτο να σας παιξω λιγο πιανο;". "ΟΚ. Παμε" συμφωνησαν... Μα τι μαλακας. Γιατι δεν το ελεγα μια ωρα νωριτερα αφου δεν μου εφεραν αντιρηση; Μεχρι να ερθει ο λογαριασμος να κατεβουμε κατω και να περπατησουμε οοοολη την διαδρομη για το στρουμφοχωριό, βλεπω τα λεπτα της ωρας να φευγουν κανοντας μου κωλοδαχτυλο. Η στρουμφιτα με εχει αγκαζε. Ειναι μες στη γλυκα και μου λεει ανατριχιαστικα πραγματα με τρανταχτη δυνατη φωνη (που μου δειχνει οτι δεν ειναι τοσο χαρουμενη και ευτυχισμενη οσο θελει να δειχνει) και οι περαστικοι μας κοιτανε σοκαρισμενοι ακουγοντας σκορπιες λεξεις οπως "μουνι" , "μαστηγιο" και αλλες. Φτανουμε στο στρουμφοσπιτο. Μπαινω πρωτος στο ασανσερ με τη στρουμφιτα. Αρχιζει να με χουφτωνει και να βαζει τη μουριτσα της στο στερνο μου (το οποιο εχει και πολλες τριχες!!!) και μου λεει "μοσχομυριζεις... πωπω σαν ρακουν εκανα τωρα με την μουρη μου ετσι οπως χωθηκα στο πουκαμισο.". Μπαινουμε μεσα. εχουν μεινει 10 λεπτα μεχρι τις 8. ΞΕρω οτι δεν θα γινει τιποτα. Η Ψιψινα δεν ειχε ορεξη και δεν της εκανε κανενας μας. Η στρουμφιτα ηταν στον κοσμο της. Ο δρακουμελ κοιτουσε το στρουμφοσπιτο. Εγω εκατσα στο πιανο. Εδειξα στην ψιψινα πως παιζουν την εισαγωγη απο το right here waiting for you με ενα δαχτυλο. Ερχεται η στρουμφιτα και μου βγαζει διαφορα βιβλια με νοτες και τραγουδαει πανω σε αυτα που παιζω. οταν σταματαω η ψιψινα μου βαζει χερι να συνεχισω. καποια στιγμη παιζω το "ολα σε θυμιζουν". η στρουμφιτα στεκεται διπλα στο πιανο και ανοιγει τα ποδια. Καθομαι κατω και βαζω την μουρη μου στον κωλο της. Με το χερι ψαχνω τα πληκτρα απο το πιανο για να παιξω ετσι. Δεν το ειχα ξανακανει. επρεπε να δω πως ειναι. Οχι τοσο καλο οσο το περιμενα. Ισως αστειο να το βλεπεις. Ξανακαθομαι στο πιανο. Παιζω το you can leave your hat on για να προλαβω στα πεντε λεπτα που ειχαν μεινει να δω κατιτις, ενα βυζι, δυο βυζια. τεσσερα βυζια. Η στρουμφιτα εβγαλε τα δυο βυζια. Ακολουθησε ο Δρακουμελ βγαζοντας αλλα δυο αλλα με τριχες σαν τις δικες μου. Η ψιψινα εκανε την κινεζα. Οταν σταματουσα μου ελεγε "ελαααα συνεχισε.... νιαουυυυ". Κι εγω συνεχιζα. Η φατσουλα της θυμιζε κατι απο τραγουδιστρια του 1930 που τραγουδουσε σμυρναιϊκα, αλλα ειχε και αλλα δυο στοιχια. Μια αθοωτητα αλλα και μια πονηρια που σε τσακιζει το μαλακισμενο. Ξαφνικα η στρουμφιτα κανει μια κινηση, περναει κατω απο το σκαμπο του πιανου, στεκεται αναμεσα στα ποδια μου , κανει να μου ξεκουμπωσει το παντελονι ........γουρλωνω τα ματια....... και ακουω το κινητο μου να χτυπαει με την φωνη της γυναικας μου , ταγουδωντας "γιαννουλιιιι, γιαννουλακιιιι, εισαι ενα γιαννουλαααααακιιιιι που πετας στον ουρανοοοοο"!!!!!! Βγαινω εξω στο μπαλκονι. Μου λεει οτι θα συναντηθουμε σε ενα τεταρτο στο λιμανι. Μπαινω μεσα. Με κοιτανε. Τους κοιταω. "ενα τεταρτο" λεω. Η στρουμφιτα κανει υπολογισμους. "πεντε λεπτα να σε κατουρησω, πεντε να σου κανω μια πιπα, αλλα πεντε να μου το βαλεις"..... "κρατα το πρωτο"της λεω. Με τοσο αγχος το πουλι μου εχει παει περιπατο.".... "δεν γινεται!!!! δεν εχω αλλο..."
Εμ που να εχεις αλλο; ξεσχιστηκες να κατουρας τοσες ωρες. Ο Δρακουμελ προτεινε λυση. Να με κατουρησει η ψιψινα. Γεια σου βρε δρακουμελ. Πολυ σε γουσταρα εκεινη την ωρα. Σαν να δεχτηκε... δεν ειμαι σιγουρος. Θυμαμαι πως καναμε δυο βηματα οταν η στρουμφιτα εκατσε στον καναπε και μου ειπε "μπορεις να με γλυψεις."... Φυσικα και μπορω δεν ειναι κατι που σου συμβαινει συχνα να σου το ζητανε ετσι ξαφνικα. Γονατιζω και αρχιζω να την γλυφω. Τιναζεται σε καθε μου κινηση. Η ειμαι πολυ καλος ή με κοροιδευει. Νοιοθω κατι χερια πισω μου που και που. Τωρα που το περιγραφω ψιλογουσταρω. Εκεινη την ωρα δεν ξερω... ηταν καπως.... αλλιως το ηθελα. αλλιως το περιμενα.... ξαφνικα αρχιζει να κανει κατι γρηγορες κινησεις με τα ποδαρακια της η στρουμφιτα. Ισως με εχυσε εκεινη την ωρα. Δεν ειμαι σιγουρος. Γυριζω να δω τι γινεται πισω. στον καναπε ο Δρακουμελ εχει αρχισει και πασπατευει την ψιψινα. Παω κοντα. Μου κανει νοημα να την γλυψω. Για να δουμε τι γευση εχει η ψιψινα. Νοστιμη αλλα αοσμη. Και της ειχα πει να μην κανει μπανιο. Μετα αρχισα να κοιταω. Την θεση μου πηρε η στρουμφιτα. Η ψιψινα δεν ηθελε ειχαμε πει. Τελικα ηθελε; Η το εκανε για να μην μας χαλασει χατηρι; Ημουν χαμενος. Βλεπω το βυζι της. Το βαζω στο στομα μου. Δεν λεει αν δεν αγκαλιαζεις εκεινη τη στιγμη ομως. Λεω χαζες ατακες και γελαει. Ξαφνικα πιανουν με τον δρακουμελ τη στρουμφιτα και αρχιζουν να τη χτυπανε στα κωλομερια. τα εκαναν ροζ. Η στρουμφιτα φωναζε. Ο κακος δρακουμελ εβαλε τη χερουκλα του μεσα της. Αυτη τον παρακαλουσε να σταματησει. μου λενε και οι δυο. Χτυπα τη κι εσυ. "απαπααα , δεν μπορω την καημενη. την λυπαμαι". Βαρα την μου λενε Δρακουμελ και ψιψινελ με μια λεξη. Οκ. και ριχνω μια που δεν εκανε ουτε πλατς. Την γυριζει αναποδα, με το μουνι προς το μερος μου. Τη χτυπαει με την παλαμη δυνατα. Αφου πονεσα κι εγω. Γλυψε την τωρα με διαταζει. Μαλιστα. Βρηκα τον ρολο μου. Γλυφω μουνια και κωλους. Δεν με χαλαει. Τα υπολοιπα μπορω να τα κανω οταν θα απουσιαζει ο δρακουμελ. Αν με αφησουν. Αν ξανασυμβει κατι τετοιο. Βλεπω την ψιψινα. Της δινω ενα φιλι. Ανταποκρινεται αν και νομιζα οτι δεν θα θελει ουτε καν να τη φιλησω. Δεν μου εδειχνε οτι με βλεπει εστω και λιγο ερωτικα. γιατι να θελει το φιλι? νοιωθω ενοχος και που την φιλαω. Αλλα της δινω αλλα δυο φιλια γιατι ηταν οτι πιο αληθινο συνεβαινε εκεινη την μερα. Αλλο ενα φιλι στην στρουμφιτα. Τον δρακουμελ δεν τον φιλησα. Εφυγα..... Παει και η χρυση βροχη..... Στο δρομο θυμαμαι ποιον μου θυμιζε ο δρακουμελ. εναν δημοσιογραφο με γυαλια που διαβαζει τις πρωινες εφημεριδες. παιρνω την ψιψινα να της πω ποιον της θυμιζε αλλα το εχει κλειστο. παιρνω την στρουμφιτα και της το λεω. τους διεκοψα απο γαμησι μου ειπε. Ευτυχως που εφυγα και περασαν καλα.....
Στο μυαλο μου εχουν μεινει οι φωνες καποιων φιλων. Ο Μαηντ μου ειπε "τι θες κι ανακατευεσαι με αυτα;". Μα αφου καποιες ιδεες και καποιες καταστασεις θελω να τις βιωσω. Οχι ετσι ακριβως ομως. (καλα, σιγουρα οχι ετσι!!!!) Η στρουμφιτα μου ειπε "γραψε στο στατους μουσικος. Και μαλιστα, καλος μουσικος. Αυτο εισαι. Αυτο τα λεει ολα." Η Εφη μου ειπε "Ναι εχω κανει διαφορες φασεις με τρια και τεσσερα ατομα αλλα δεν σου ταιριαζουν εσενα. Η σου ταιριαζουν αλλα με διαφορετικο τροπο,γιατι εσυ εχεις μαθει να δινεσαι με την ψυχη σου σε αυτο που κανεις.". Εχεις δικιο Εφακι. Το οτι εγλυψα δυο μουνια στον ιδιο χωρο κανονικα το ειχα σαν φαντασιωση απο μικρο παιδι, αλλα με αλλο τροπο. Η Πηνελοπη μου ειπε "δεν κανω ποτε κατι αν δεν ειναι η στιγμη του να γινει και δεν το γουσταρω παρα πολυ. Και λιγο να το γουσταρω δεν το κανω." Εγω δεν εχω αυτη την πολυτελια και πολλες φορες ειμαι οτι αρπαξω.Κρατησα το φιλι της στρουμφιτας , τα φιλια της ψιψινας, τη σκηνη που η ψιψινα κοκκινιζε την σφιχτο στρογγυλο λευκο κωλο της στρουμφιτας, και ενα μικρο μερος απο τα δυο γλυφομουνια. Ετσι για να εχω κατι να σκεφτω οταν θα επεφτα για υπνο. Ο Χατζιδακις μου ξαναειπε "καληνυχτα εξτρημ. Τα ειπαμε. να μην τα ξαναλεμε. Χρυση βροχη... γιοκ....Καληνυχτα" . Κι ο Μαλαμας μου ψυθηρισε "Καληνυχτα μαλακα.......Ας προσεχες."

 

Πολύ όμορφα τα λες.

Καλός μουσικός, αυτό είσαι. Και ένας από τους καλύτερους φίλους μου.

Μην αγχώνεσαι τόσο πολύ με την φάση της χρυσής μπόρας. Με την πρώτη ευκαιρία, θα σου το κάνω το χατήρι, αν το θέλεις τόσο πολύ.

Θα φροντίσω μάλιστα να έχω πιεί μόνο τσάι πριν. Είναι πιο νόστιμο έτσι... 

 

extreme32 είναι η πρώτη φορά που κάποιος με ''ανάγκασε'' να διαβάσω ένα ολόκληρο κατεβατό(αλήθεια υπάρχει αυτή η λέξη?) σαν αυτό με τόση ευκολία.Υπέροχο...

Υ.Γ. Εμένα μία φορά μου προσέφεραν χρυσή βροχή(χάλια ακούγεται αλλά τέλοσπαντων) και το ίδιο βράδυ βρέθηκα στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα και όλοι να με ρωτάνε τι έφαγα...και τι να απαντήσω?

 

 

δεν ειναι θεμα αγχους πια. Απλα οταν εχεις μια φαντασιωση , ενα κολλημα τελος παντων, μια μαλακια στο μυαλο και περνανε δεκαετιες χωρις να το πραγματοποιησεις, απλα σιγα σιγα ξενερωνεις. Νοιωθεις περιεργα που το θες και δεν γινεται. Και φοβαμαι πως οταν μετα απο μερικα χρονια θα γινει, μπορει και να μην μου κανει καμια αισθηση. Κι αυτο γιατι θα το εχω φανταστει τοσες φορες, θα το εχω αναλυσει τοσο πολυ στο τσερβελο, που θα εχει χαθει ολη η μαγεια. Τωρα αν επιμενεις τοσο πολυ να μου κανεις κατι τετοιο δεν θα σε προσβαλω. (και καλα...). Εμαθα κατι το οποιο το ηξερα σε αλλους τομεις. Ερωτικους τομεις. Ηδονη μπορω να νοιωσω μονο οταν την λαβω απο την ερωτικη συντροφο. Οταν την νοιωθει αρπαζω κι εγω. Αν την προσφερω γυριζει μπουμερανγκ. αν γινει με το ζορι σαν χαρη μαλλον θα νοιωσω σαν να μπω κατω απο το ντους με ανοιχτο το στομα. (μην ακους τωρα αυτα που λεω. Λεμε και καμια μαλακια να περασει η ωρα. εσυ αν θες να μου την προσφερεις, φιλικα παντα, εγω ειμαι μεσα!!!! και μετα θα σου μαθω πιανο. και θα βρω και χορδιστη να ακουγεται το ρε σκετο χωρις ντο#)

χαιρομαι που σε συνεπηρε το συγγραφικο μου ταλεντο. για την ακριβεια ετσι ακριβως μιλαω, και αλλωτε παρεξηγουμαι, αλλωτε οχι. καλα κι εσυ μια φορα και κατευθειαν νοσοκομειο? τι σκατα ειχε φαει αυτη που σε κατουρησε; κανονικα αν σε κατουρησουν περναει η γαστρεντεριτιδα. το ξανακανες απο τοτε? οχι ε; (μην πεις ναι)

 

διευκρυνησεις:

Αγαμητος λοιπον εδω και κατι μηνες προκειται να βρεθω στον Βόλο <------ απο τον Σεπτεμβριο. Kαι ο Βολος οπως ολοι καταλαβατε εχει και Λευκο Πυργο.

Παω νετκαφε και κατεβαζω δυο ηλιθια τραγουδια <------ το ενα ηταν ηλιθιο. Το "εγω με τις ιδεες μου" που λεει η Λεοναρδου οσο πιο φαλτσα μπορει. μπορει να εχει ωραιους στιχους αλλα δεν τους ακουσα. Ακουγα τα φαλτσα. το αλλο ηταν το "με τα ματια κλειστα" που τραγουδαει η Νεγκα.


την ρωταω αν θα μου κατσει οταν με δει να κανω πιπα στο Δρακουμελ<------- εδω θελω να πω, οτι την ρωτησα "αν με δεις να κανω μια πιπα στον Δρακουμελ , θα μου κατσεις μετα;". το λεω γιατι καπως αλλιως μου ακουστηκε. Δηλαδη δεν ειπα οτι θα την εκανα κιολας.  


"Δεν παμε στο στρουμφοσπιτο να σας παιξω λιγο πιανο;". <------ πως την ελεγαν αυτην με τα αναποδα κοτσιδια που ελεγε αυτη την ατακα στην ταινια με τον χατζηχρηστο;

"δεν γινεται!!!! δεν εχω αλλο..." <------ τι καλη που ηταν σε αυτη τη φαση η στρουμφιτα. Χαριτωμενη. Κοιτουσε το ταβανι και προσπαθουσε να καταλαβει αν εχει μεινει λιγη βροχουλα.


Ο Δρακουμελ προτεινε λυση. Να με κατουρησει η ψιψινα. Γεια σου βρε δρακουμελ. Πολυ σε γουσταρα εκεινη την ωρα. Σαν να δεχτηκε... δεν ειμαι σιγουρος. Θυμαμαι πως καναμε δυο βηματα<------ αν καναμε δηλαδη παραπανω βηματα θα με ειχε κατουρησει η ψιψινα; φτου ρε πουστη μου.


Νοιοθω κατι χερια πισω μου που και που. <-------- χμμμ... τι ηταν τελικα τα χερια; ενα στην πλατη, ενα στο κεφαλι, ενα μου χαιδευε τα μαλλια..... ΡΕΕΕΕ ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΑΤΕ;

ο Δρακουμελ εχει αρχισει και πασπατευει την ψιψινα. Παω κοντα. Μου κανει νοημα να την γλυψω. Για να δουμε τι γευση εχει η ψιψινα. Νοστιμη αλλα αοσμη. Και της ειχα πει να μην κανει μπανιο. <------- μετα απο αυτη τη σκεψη εγινε το εξης ηλιθιο. Τοση ωρα που εγλυφα ο Δρακουμελ κρατουσε κατεβασμενο το κολαν της ψιψινας. Καποια στιγμη βαρεθηκε και το αφησε αποτομα οποτε κι εγω ξαφνικα εγλυφα ενα μαυρο κολαν.


Οκ. και ριχνω μια που δεν εκανε ουτε πλατς. <------ απαραδεκτος. αισθανθηκα εντελως βλακας


Η Εφη μου ειπε "Ναι εχω κανει διαφορες φασεις με τρια και τεσσερα ατομα αλλα δεν σου ταιριαζουν εσενα. Η σου ταιριαζουν αλλα με διαφορετικο τροπο,γιατι εσυ εχεις μαθει να δινεσαι με την ψυχη σου σε αυτο που κανεις.".<--------- επισης μου ειπε οτι αν πηγαινα να κανω παρτουζα με την γυναικα καποιου και τον καποιο, θα ετρωγα ξυλο απο τον καποιον αν εκανα αυτα που κανω γενικα στο σεξ στη γυναικα του. θα την επαιρνε και θα την κλειδωνε στην αποθηκη.

Η Πηνελοπη μου ειπε "δεν κανω ποτε κατι αν δεν ειναι η στιγμη του να γινει και δεν το γουσταρω παρα πολυ. Και λιγο να το γουσταρω δεν το κανω." <----- επισης μου ειπε να της στειλω μηνυμα την Τριτη!!!!!!


τη σκηνη που η ψιψινα κοκκινιζε την σφιχτο στρογγυλο λευκο κωλο της στρουμφιτας,<------- την σφιχτο στρογγυλο λευκο κωλο. Ειχα γραψει την κωλαρα και το διορθωσα αλλα ξεχασα να αλλαξω το "την"

Στο δρομο θυμαμαι ποιον μου θυμιζε ο δρακουμελ. εναν δημοσιογραφο με γυαλια που διαβαζει τις πρωινες εφημεριδες.

 

λολ πολύ καλές οι ιστορίες σου, αλλά βρε παιδί μου κι εσύ αυτά τα πράγματα θέλουν τον χρόνο τους. Δεν μπορείς το 4ωρο να το κανεις 12ωρο ή κάτι. Γιατί έτσι πως τα περιγράφεις δεν είναι ότι δεν σου άρεσε η φάση , αλλά όταν είσαι με το ρολόι στον κώλο είναι λογικό να μην μπορείς να το χαρείς. και οι αλλοι δηλαδή...

εννοώ το τριάμισι πουκάνατε με τη στρουμφιτα (γιατι η ψιψινα ηταν ντεμί), ήταν ήδη αρκετά καινούργιο πράγμα όπως λές. Καινουργια κόλπα, καινούργια ερεθίσματα, καινούργιοι άνθρωποι μισή ώρα μέχρι να φύγεις. Εμ πως να το χαρείς, να κάτσεις να απολαύσεις το χρόνο ανάμεσα στα βυζάκια και τα κωλαράκια, να κυλιστείς στα σεντόνια, να πεις δυο μαλακίες παραπάνω με τα άλλα παιδάκια, να σου στάξουν τη βροχούλα τους με την ηρεμία τους.

Για να σας συνταγογραφίσω κυρ extreme μου, προσπαθήστε να επαναλάβετε την αγωγή σε πιο απλωμένο χρόνο και εάν είναι δυνατό με τους ίδιους ανθρώπους. Μετά από 3-4 φορές πιθανότατα θα βλέπετε και το τρισίμιση και το πεντέμιση και το οκτώμιση με διαφορετικό μάτι. (και τον φελίνι φανταρο θα δείτε).

ΥΓ και μετά μην ξεχάσετε να μας ανταμοίψετε με τις ιστορίες σας γιατί πολύ τις χαρηκαμε...

 

φιλτατε και γλυκιτατε συνοδοιπορε (χιχιχι) δεν σε ξερω δεν με ξερεις αλλα το ιδιο κοινο παθος μας ενωνει παραφραζοντας στιχους του Ακη Πανου.
γραφεις απιστευτα ομορφα και συναμa λιτα και κατανοητα. συνεχισε με την ιστορια σου σε παρακαλω και να ξερεις οτι αυτο που αναζηταμε ειναι ισως το ομορφοτερο kinky game.
αντε να κατεβεις αθηνα σε κανενα event να γνωριστουμε.
φιλικα
toilet4f

 

dear Mesodo.
αν ειχα 12ωρα στη διαθεση μου δεν θα εγραφα ιστοριες ενος loser. Χωρις να εχω να χωρισω κατι με τον δρακουμελ, θα προτιμουσα σκετο το τριο με ψιψινα και στρουμφιτα. Αυτες δεν νομιζω να το ξανακανουν. Δεν ειμαι και ο πιο ενδιαφερον τυπος για παιχνιδακια τετοιου ειδους. Και δεν ηταν μονο ο χρονος τελικα που εφταιγε. Ειμαι λιγο ρομαντικος γαμωτο. Θελω να μπλεκω τελικα αλλα πραγματα αναμεσα στα παιχνιδια. Η μαλλον να μπλεκω τα παιχνιδια (αυτα τα βρωμιαρικα) αναμεσα στα ρομαντικα. Θελω να νοιωθω επιθυμητος και αλλα τετοια χαζα. Να αγγιζω να χαϊδευω, να στεκομαι σε γευσεις, φιλιά, ανατριχίλες,μυρωδιες, βλεμματα. Και αυτα τα εβρισκα ως τωρα μονο σε ντουετο. Με την καταλληλη ατμοσφαιρα, με παθος που βγαινει σιγα σιγα. οχι με το να ορμαω με τα μουτρα σε οποιο βυζι βρεθει διαθεσιμο και ελευθερο την καταλληλη στιγμη. Ξερεις πως θα το προτιμουσα; να με εβαζε στρουμφιτα και ψιψινα κατω και να πειραματιζοντουσαν στις αντοχες μου. Ναι. εκει χεστικα για τον ρομαντισμο. Θα καυλωνα και χωρις αυτον. οι τεσσερις ωρες ειναι υπερ-αρκετες για μενα. πιστεψε με. αρκει το τσιπουρο να καταναλωθει στον τοπο του εγκληματος.

καλα τα λες φιλαρακο. σε event ειναι λιγο δυσκολο να ξαναβρεθω αρα μας βλεπω να πινουμε καφεδια μεσοβδομαδα και στο ασχετο.

 

νεαρέ σε καταλαβαίνω απόλυτα, δεν θέλω να σου δώσω συμβουλές ,απλά να εκφράσω την κατανόηση μου στη διάθεση σου .

 

"τι ομορφο να σ'αγαπουν, και να σε κατουρανε" λεει ο Λευτερης Παπαδοπουλος στο "ολες του κοσμου οι Κυριακες"!!!!!! τι σας εχω; ταξτε μου.

ερχεται

χρυση μπορα #3 η φαρμακερη (δεν μαθαινω ποτε!!!!!)

 

Αχ τι καλα........  

 

Με την Καιτούλα είχαμε γνωρηστεί πρίν πολλα χρόνια. 17 νομίζω. Πριν 15 όμως μας επιασε κατι πονηρό. Αυτη είχε πληροφορηθει οτι εχω κατι ωραίο πάνω μου. Εγω πάνω της εβλεπα κάτι τεράστια βυζια.Ηταν λιγο ζουμερη. Οταν λεω τεραστια ομως μιλαω γι αυτα που βαζεις μεσα την κεφαλα σου και πεθαινεις τρισευτυχισμένος.Θελαμε και οι δυο να ανακαλυψουμε λοιπον. Εγω πως ειναι να κανεις βουτια σε αυτο το θαυμα, κι αυτη αν ο φιλος μας της ειχε πει αληθεια γι αυτο που εχω πανω μου.Βρεθηκαμε σε ενα ξενοδοχειο χωρις να εχουμε καν φλερταρει πριν και με εντονη αμηχανια. Φτιαξαμε ενα σεναριο και με την πρωτη ευκαιρια εκανα την βουτια που λαχταρουσα. Γιναμε για λιγο καιρο ζευγαρι. Απο μαλακία μου χωρίσαμε. Ειχα να την δω 15 χρονια λοιπον. Και την βρηκα τυχαια. Παραλίγο να μην την καταλαβω. Ειχε μεινει μια σταλίτσα. Αλλα πανέμορφη. Είχαν ξεχωρίσει καποια χαρακτηρηστικά στο προσωπο της που δεν υπηρχαν πριν. Ηταν ενα κοριτσακι λοιπον. Ανταλλαξαμε msn. Οπως ολοι ξερουμε , αυτα είναι του διαβολου. Ξεπερασαμε την πρωτη κρυαδα, είπαμε τα εσωψυχα μας, και σαν αγορακι με κοριτσακι με το μσν (του διαβολου, μην το ξεχναμε αυτο) καναμε βρωμιες στην καμερα. Της εδειχνα , μου έδειχνε, τί ωραια τι καλα , αμα δεν τα κανουμε τωρα που ειμαστε μικρα αυτα, ποτε θα τα κανουμε; Εδω μου διαφευγει ενα σημαντικο σημειο. Πως έγινε και της ειπα για την χρυση βροχη. Νομιζω οτι λεγαμε για το ποσο αλλαξαμε αυτα τα χρονια και πρεπει να μου ξεφυγε. (Μα ξεφευγουν αυτα; Οκ δεν θυμαμαι λεμε.) Της εστειλα και τα δυο πρωτα μερη αυτης της γαμοφανταστικης ιστοριας που ξεφτυλιζω τον εαυτο μου αλλα γουσταρω για καποιον λογο, για να καταλαβει πως νοιωθω γυρω απο αυτο το θεμα. Μου εμπιστευτηκε οτι εχει κανει πολυ χειροτερα. Και μου υποσχεθηκε οτι θα μου το κανει αυτο οταν συμβουν καποια πραγματα στη ζωη της. Θελω δηλαδη αλλα δεν θελω ενα πραμα. Απο αυτα που κανουν τα κοριτσακια για να βασανιζουν τα αγορακια. Οσο μιλουσαμε και την πετυχαινα σε φαση βραδυνη χαλαρη κλπ κλπ ολο και μου πετουσε σποντα. "θες να με δεις να κατουραω; που θα τα ηθελες; Στον πουτσο σου; στη μουρη σου;". Καθαρα σατανικη περιπτωση. Είναι δυνατον να μου λεει τετοια πραγματα; Ξενυχτουσα κανοντας cyber ενω το θεωρουσα τη μεγαλυτερη μπουρδα.Αλλα οποτε κατεβαινα προς Αθήνα , δεν την εβρισκα. Δεν ηθελε. Δεν ηταν σε φαση. Είχε δουλεια. Ειχε και γκομενο. Και ηταν και ερωτευμενη. Και πρωινα που μπορουσα εγω, αυτη κοιμοταν. προχθες το βραδυ ειμαι σε ενα καφε στο Κολωνάκι με το λαπιτοπι.Μιλαμε στο τηλεφωνο και της λεω οτι θελω να την δω λιγο. Μολις ακουει την ωρα που της προτινω το αποκλειει. Κλεινουμε. Παω να ανοιξεω το λαπιτοπι και της στελνω μηνυμα. "MSN?" Ομως δεν μπορουσα να μιλησω τελικα στο μσν και της στελνω μηνυμα "Ακυρο." Μου τελειωνει η μπαταρια στο κινητο. Το βραδυ πριν κοιμηθω το ανοιγω. Διαβαζω μηνυμα της. "ελα Μσν ειμαι." Αμ εγω δεν ημουν ομως. Πεφτω για υπνο γιατι το πρωι ειχα τρελο τρεξιμο σε εφοριες και μαλακιες. Ξυπναω κατα τις 10.00! Σκεφτομαι να ακυρωσω τα παντα και να πεσω να ξεραθω στον υπνο. Παω να δω αν φορτισε το ροζ κινητο μου. Ηταν παλι κλειστο. Το ανοιγω. Ερχεται μηνυμα. "Λες να ερθεις αυριο να με ξυπνησεις;" μνημη πληρης διαγραψτε απο εισερχομενα... Διαγραφω. Ερχεται αλλο. " Θα εχω τα κλειδια κατω απο το χαλακι. Ηρωων πολυτεχνειου 25 Καισαριανη 2ος οροφος οπως βγαινεις απο το ασανσερ αριστερα δευτερη πορτα. Ελπιζω να δεις το μηνυμα." Ω ρε φουστη μου!!!!!!! 10 και τρια λεπτα ημουν ντυμενος μεσα στο αμαξι. Κανονιζω τα της εφοριας μεσω τηλεφωνου. επρεπε 12.30 να ειμαι πισω στο σπιτι μου. Τρωω την κινηση της αρκουδας. Γεματο αρκουδες ο δρομος δηλαδη. Κοβω δρομο απο δω κοβω απο κει φτανω στην περιοχη, ετοιμαζομαι να παω αριστερα για εκει που νομιζα οτι ηταν η Ηρωων πολυτεχνιου αλλα ενας καλος κυριος (παπαριδης) μου λεει οτι ειναι δεξια. Οκ λοιπον παω δεξια. Κατεβαινω κατεβαινω παω στο τερμα του δρομου και παρκαρω για να ψαξω να βρω το 25. περπαταω τεσσερα τετραγωνα και βλεπω το 27. κοιταω την προηγουμενη πολυκατοικια ...23!!!!! στη μεση κατι μονο με ισογειο. Χτιστε κανενα οροφο ρεεεε.. πως θα παω στον δευτερο; Δεν υπηρχε δευτερος. Παω στον περιπτερα και μαθαινω οτι ημουν στο Παγκρατι. Τεσσερα τετραγωνα πισω στο αμαξι και επιστροφη στο αρχικο σημειο. Ρωταω εναν αλλο καλο κυριο ο οποιος αν και μου τα μπερδεψε , με εστειλε τελικα στη σωστη οδο. Παρκαρω ενα τετραγωνο πιο περα. Ψαχνω. Το βρηκα. ΝΤΡΙΙΙΙΙΝ. Η μαμα στο τηλεφωνο. "Ελα μαμα.... μπλαμπλαμπλα... δεν θα ερθεις παιδι μου;;;;; μπλαμπλαμπλα...τηλεφωνο....δηλωση..μπλαμπλαμπλα..12.30 πισω δεν προλαβαινω....κινηση....φιλακια. Γεια!" Παω στην πορτα. Σπρωχνω αλλα δεν ανοιγει.   και τωρα; τηλεφωνο. Κ Κ κ καιτουλα.....6966κλπκλπκλπ τουτ....τουτ.....ο συνδρομητης σας εχει κλασει.... ΟΥΑΑΑΑΑΑΑ σκεφτομαι. ψαχνω τα κουδουνια. Χτυπαω..... περιμενω και ακουω μια φωνη."ελα, το βρηκες τελικα;"

συνεχιζεται......





YΓ: το παραχεζω με τις λεπτομερειες. Το ξερω. Αλλα αυτες ειναι η ουσια. το τι θα συμβει στο τελος λιγο πολυ το γνωριζουμε ολοι. δεν χρειαζεται να το πω με τη μια.