“ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Μ' αρεσουν οι ανθρωποι που ξερουν τι θελουν, που βρισκονται και πατανε και που τα θελω τους εχουν ρεαλιστικη υποσταση! 

 

Μέχρι εκεί που το ζευγάρι θέλει αντέχει και μπορεί να την φτάσει..διαμορφώνοντάς την έτσι όπως μπορούν να πορευτούν μαζί..
ξέρετε στη ζωή δεν είναι μόνο η καύλα υπάρχουν και άλλα όμορφα!! 

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Εξαρτάται πως ορίζεις την Αφέντρα.

Εάν όπως λέει κι ο Φίλος ΜΜ «θεωρήσουμε βεβαίως ως δεδομένο, το ότι υφίστανται τέτοια (κυριαρχικά θήλεα)» και θεωρήσουμε ως δεδομένο, πως Αφέντρα είναι το αντίστοιχο του Αφέντη – δηλαδή Ιδιοκτήτη, ο οποίος έχει συγκεκριμένες ανάγκες και επιθυμίες αλλά και συμπεριφορές, αν αναφερόμαστε δηλαδή όχι σε κάποιο άτομο που παίζει bdsm, περιορίζοντας το σε σεξουαλικές πρακτικές, αλλά έχει μια ανάλογη ψυχοσύνθεση, τότε θεωρώ απόλυτα φυσικό, μια γυναίκα Αφέντρα να βρίσκει εξ ορισμού, πιο ερωτεύσιμους αλλά και ιδανικότερους για μακροχρόνια σχέση και δη γάμο, όπως αναφέρει η Φίλη της νηματοθέτριας, άντρες που καλύπτουν τις συγκεκριμένες εκείνες ανάγκες που την οδήγησαν εξ αρχής να γίνει Αφέντρα.

Αν βέβαια είναι Top που απλά καταχράται τον τίτλο Αφέντρας, τότε μπορεί να ερωτεύεται υποθέτω όποιον θέλει.
Και θα γίνω ακόμη πιο φιλελεύθερη λέγοντας πως και βέβαια μπορεί κάποιος να ερωτευτεί άτομο που ουδεμία σχέση δεν έχει με αυτό που πραγματικά χρειάζεται, να κάνει κακές επιλογές κ.ο.κ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει μόνο στο bdsm.

Θα συμφωνήσω επίσης πως το "αξίζει" δεν είναι ίσως η πιο πετυχημένη λέξη.
Αλλά το νόημα πιστεύω είναι ξεκάθαρο.

Οι ανάγκες μιας Κυρίαρχης – γιατί Αφέντρα δεν είναι η Top που είναι σεξουαλικά η κυρίαρχη σε κάποια συνεδρία, ή ακόμα και σε κάποια σχέση που τυγχάνει να έχει ισχυρότερη προσωπικότητα από τον αντίστοιχο υπο. (που μια τέτοια γυναίκα μπορεί να είναι κάλλιστα υποτακτικής ψυχοσύνθεσης που συγχύζει την δυνατή προσωπικότητα με κυριαρχικότητα ή/και την πιθανή απόλαυση από πρόκληση πόνου ως κυριαρχικότητα, ή/και ακόμα να είναι μια make me υποτακτική ή ακόμα ουδεμία περαιτέρω σχέση να μην έχει με Ds, να είναι δηλαδή παίχτης του ΣΜ) – λογικά είναι αντίστοιχες με εκείνες ενός Αφέντη.
Δηλαδή να έχει ιδιοκτησία, να ορίζει αυτή την ιδιοκτησία, να ελέγχει, να εξουσιάζει, να την χρησιμοποιεί, να την καθοδηγεί κ.τ.λ.
Μια Αφέντρα λογικά θα έβγαζε θυμό και αντίδραση στην όποια προσπάθεια να την διατάξουν να κάνει οτιδήποτε, στην όποια προσπάθεια να την ταπεινώσουν κ.ο.κ. όπως θα ένιωθε αντίστοιχα ένας Αφέντης, εκτός κι αν είναι καψουρεμένη ή κάποια που είτε επίτηδες είτε από άγνοια έχει αυτοπροσδιοριστεί λάθος.

Έχω δει Αφέντρες, να δοκιμάζουν να συμπεριφερθούν υποτακτικά όσο ήταν ερωτευμένες, αλλά όπως Είπε κάποτε κι ο Κύριος μου, μια Πραγματική Αφέντρα μπορεί να συμπεριφερθεί σαν υποτακτική αλλά τι να κάνεις μια υπακοή που δεν έχεις τις ρίζες της στις πραγματικές ανάγκες εκείνης που την προσφέρει και μέσα από αυτό ολοκληρώνεται και γίνεται ευτυχισμένη, αν απλά το κάνει από έρωτα?
Και άμα ο έρωτας περάσει – που πάντα περνά- τότε τι απογίνεται η υποτακτικότητα?
Αν είναι ακόμη εκεί, τότε ο στόχος της τρομαγμένης make me υποτακτικής επετεύχθη!

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Επίσης εκτιμώ και τους συνεργάτες μου και τους φίλους μου που δεν έχουν σχέση με το BDSM και δεν τους αξιολογώ σε κλίμακα ανωτερότητας και κατωτερότητας. Το συγκεκριμένο νήμα αναφέρεται σε ερωτική αξιολόγηση και συγκεκριμένα στην επιλογή συντρόφου και όχι στην συνολική ιεραρχία ανωτερότητας ή κατωτερότητας στον κόσμο.

Κατα τα άλλα πιστεύω οτι η Lara με κάλυψε.

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

ok, δεκτον,case closed.

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

λιγο of topic αλλα σχετικο με κατι που αναφερθηκε
γιατι σωνει και ντε πρεπει να αντιπαθει μια αφεντρα εναν Μαστερ?

-σαν ταιρι της δεν κανει με τιποτα , ειναι τα ακριβως αντιθετα , ε και?
-σαν κοινα συμφεροντα ,απλα δεν υφιστανται καν , αρα δεν προσμετρωνται
-ακομα και αν δεχτω τα περι "καστας" (αν και διαφωνω) θεωρητικα ειναι και οι 2 στην ιδια καστα σε αλλο φυλο

με αυτα και πολλα ακομα σαν δεδομενα δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο πρεπει να υπαρχει αυτη η αντιπαθεια
για μενα τουλαχιστον δεν υφισταται ,ισως να μου βγει στο μελλον αλλα το θεωρω απιθανο .
δεν εχουμε κοινα συμφεροντα , λειτουργουμε ομοια , δεν μπλεκεται ο ενας στα ποδια του αλλου και δεν υπαρχει ελξη ερωτικη μεταξυ μας
αρα απο που κ ως που πρεπει να εχω προβλημα με τις αφεντρες?

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Μπορείς να με φωτίσεις σε παρακαλώ, ως προς το πού αναφέρθηκε αυτό που σχολίασες; Με κάποιο quote, αν έχεις την καλοσύνη;

 

Καλώς ήρθες καταρχήν Ίριδα.

Πριν περάσω στο θέμα που θίγεις θα ήθελα να σχολιάσω το ότι στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν αυτού του forum οι συνομιλητές (εντυπωσιακό ποσοστό των οποίων κυριαρχικοί, κατά δήλωσή τους, άνδρες) ασχολήθηκαν διεξοδικώς με την προσπάθεια ερωτικής αξιολόγησης των υποτακτικών ανδρών, για λογαριασμό των κυριαρχικών γυναικών. Όχι λίγα απαυγάσματα ευφυίας αναρτήθηκαν εδώ σε μία προσπάθεια να κηρυχθεί ότι οι υποτακτικοί άνδρες στερούνται ερωτικής αξίας, ότι οι αυτοαποκαλούμενες κυριαρχικές γυναίκες είναι στην πραγματικότητα κρυπτοϋποτακτικές ή εν δυνάμει υποτακτικές που απλώς δεν ανακάλυψαν την υποτακτική τους φύση στο πλευρό ενός κυριαρχικού άνδρα κλπ. Δεν θα σταθώ στο να αποφανθώ αν γελοιοδέστερος είναι ένας υποτακτικός που προσκυνά γονυπετής στα fora παρακαλώντας για εξευτελισμό, ή ένας κυριαρχικός που καταδέχεται να λοιδωρεί τους υποτακτικούς ή να αμφισβητεί το δηλωμένο status των συνομιλητριών του, μή κατανοώντας προφανώς, ο αφελής, ότι η ανταγωνιστική του διάθεση απέναντί σε υποτακτικούς άνδρες εγείρει υποψίες, ή μία κυριαρχική κυρία που αποκαλεί τους υποτακτικούς "σκουλήκια" υπερβαίνοντας κάθε όριο ευγένειας σε μία θλιβερή προσπάθειά της να κινήσει το ερωτικό τους ενδιαφέρον.

Επί του θέματος τώρα, κάποιες παρατηρήσεις.

1. Για να γίνει λόγος για σκλάβο, θα πρέπει να πάρχει μία M/s σχέση. Η ιδιότητα του σκλάβου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνη του αφέντη, καθώς ο σκλάβος πρέπει να είναι σκλάβος κάποιου και ο αφέντης πρέπει να είναι αφέντης κάποιου.

2. Τα όρια μεταξύ vanilla και υποτακτικότητας και vanilla και κυριαρχικότητας όχι απλώς δεν είναι αυστηρώς ορισμένα, αλλά είναι πολύ συζητήσιμα. Γνωρίζω ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τί σημαίνει BDSM, αλλά που έχουν αναπτύξει ισχυρές D/s σχέσεις, μακροχρόνιες, στις οποίες η ανισότητα της σχέσης είναι διακριτή και αποδεκτή από τα δύο μέρη (το διευκρινίζω γιατί αν το άνισο του πράγματος δεν είναι συνειδητό και αποδεκτό εκατέρωθεν, τότε θα μπορούσε οποιοσδήποτε να διαταθεί πως όλες οι σχέσεις είναι εν δυνάμει D/s σχέσεις). Αντίστοιχα γνωρίζω ανθρώπους που δηλώνουν Dom ή και Masters και που βάσει των προσωπικών μου κριτηρίων, αξιολογείται ότι υπολείπονται κατά πολύ του μέσου ανθρώπου σε αρετές που θεωρώ απαραίτητες για τη σύναψη μίας D/s σχέσης (ενδεικτικά θα αναφέρω ότι σε ετούτο το forum έχω γίνει πολλάκις μάρτυρας της έλλειψης αυτοελέγχου τους).

3. Ερωτευόμαστε κάποιον, αν κάτι σε αυτόν μας έλκει, και όχι αν κρίνουμε ότι "αξίζει" να τον ερωτευτούμε. Κατανοώ απόλυτα πως ο θαυμασμός, ο σεβασμός, η εκτίμηση και η αποδοχή της αυθεντίας κάποιου είναι θέσεις που μπορούν να οδηγήσουν στον έρωτα (ελπίζω ότι δεν συμβαίνει και το αντίστροφο όμως), πλην όμως δεν τις θεωρώ ικανές συνθήκες γι αυτόν. Αν από την άλλη πλευρά, στον έρωτα, όπως τον ορίζεις εσύ, δεν εμπλέκεται το σεξ, τότε σίγουρα τον θεωρούμε κατά τρόπο διαφορετικό, οπότε θα ήταν ενδιαφέρον να δώσεις έναν ορισμό ως σημείο αναφοράς.

4. Η λογική του "ερωτεύομαι όποιον το αξίζει" οδηγεί έναν υποτακτικό άνθρωπο στη λογική του "όσο της κάνω τα χατήρια, θα με θέλει". Φρονώ πως η προβολή του M/s σε μία τέτοια υπεραπλουστευμένη vanilla λογική όχι απλώς δεν το προάγει, αλλά τουναντίον το υποσκελίζει, με την έννοια ότι αφήνει ανοικτά παράθυρα σε κουτοπόνηρους χειρισμούς from the bottom. Αν η υποταγή κάποιου δεν είναι αυτοσκοπός άλλα μέσο, τότε δεν μιλάμε για BDSM.

5. Δεν τεκμηριώνεται ότι οι υποτακτικοί άνδρες είναι "ανώτεροι" σε κάτι έναντι των λοιπών ανδρών. Μπορεί να ειπωθεί ότι λ.χ. η συστολή είναι ιδιαιτέρως χαριτωμένη ή ότι ενδιαφέρον ενός κυριαρχικού ανθρώπου διατηρείται αναλλοίωτο προς κάποιον που ρίχνει βαθμηδόν τις άμυνές του προς εκείνον. Εν τέλει μπορει να εκφραστεί μία προτίμηση, αλλά όχι να διατυπωθεί μία αξιακή κρίση. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να παραθέσει στοιχεία κυριαρχικών ιδιοσυγκρασιών ιδιαίτερα γοητευτικά για τον ίδιο. Το αυτο ισχύει και για τις κυρίες.

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Είναι σαν να υπονοείς ότι επιλέγουμε ποιον ερωτευόμαστε...δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό ισχύει όμως. Μπορεί να επιλέγουμε με ποιόν θα επισυνάψουμε σχέση (bdsm ή όχι, ερωτική ή φιλίας κλπ). Αλλά δεν πιστεύω ότι ισχύει το ίδιο για τον έρωτα, γιατί δεν νομίζω ότι ο έρωτας χωράει κριτήρια. Σε βαράει κατακέφαλα και σε κάνει να χάσεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Μπορεί να είναι ρομαντική άποψη, αλλά πιστεύω πως ο έρωτας δρα αυτοβούλως. Γι'αυτό και δεν κρατά καιρό. Γιατί μετά, έρχεται το μυαλό και βάζει τάξη, κριτήρια κλπ

sk (MSp)

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Ε, καλά τώρα, μπορεί να λένε οι φήμες ότι είναι τυφλός ο έρωτας, αλλά δεν είναι στ' αλήθεια τελείως τυφλός. Ίσως πολύ μύωψ ενίοτε, αλλά μέχρι εκεί. Κάποια πολύ βασικά κριτήρια, κατ' εμέ, πάντα υπάρχουν. Τα οποία λειτουργούν αυτόματα ίσως, αλλά δεν λείπουν...


Υ.Γ.: Πού πήγε ο σεβασμός;  

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Θα συμφωνήσω.  

Κάπου το είχαμε ξανασυζητήσει το θέμα, αλλά όσο και να έψαξα χτες δεν το βρήκα.

Απλά κοιτώντας πίσω, ακόμα και στις σχέσεις που είχα ως βανιλλα, οι μεγάλοι μου έρωτες ήταν Άντρες που ήταν κυριαρχικοί άσχετα αν όπως γράφει η Συρά "το άνισο του πράγματος δεν είναι συνειδητό και αποδεκτό εκατέρωθεν".

Μία φορά βέβαια ένιωσα τόσο μεγάλη τρυφερότητα και πόθο-κάτι που θα έλεγα πως μοιάζει με έρωτα για κάποιον που δήλωνε υποτακτικής φύσης, αλλά τότε διένυα τέτοια φάση, είχα ανάγκη κάποιο να με φροντίσει, να με κανακέψει, να με κάνει να νιώσω χρήσιμη και επιθυμητή και ο τρόπος που ο συγκεκριμένος υπο το έκανε, ήταν τέτοιος που μέχρι σήμερα με συγκινεί και μου ξυπνά μεγάλη τρυφερότητα. Αλλά για να μπορούμε να μιλάμε για μακροχρόνιες σχέσεις χρειάζονται περισσότερα από τρυφερότητα και πόθο.

 

Απάντηση: “ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ BDSM?”

Αρχικό μήνυμα απο underherfeet Εμφάνιση μηνυμάτων

... Φανταζομαι τους μαστεραδες ποσο τους υποληπτεσθε δηλαδη μ'αυτη τη λογικη...


Ευλόγως φαντάζεσαι αυτό που φαντάζεσαι, η ειδοποιός διαφορά είναι όμως -όπως ίσως επίσης θα φαντάζεσαι- ότι σε αντίθεση με τους υποτακτικούς, ουδόλως ενδιαφέρει τους "μαστεράδες" το κατά πόσον τους υπολήπτονται τα κυριαρχικά θήλεα ή τουλάχιστον τα αμιγή τοιαύτα (εάν θεωρήσουμε βεβαίως ως δεδομένο, το ότι υφίστανται τέτοια)...

μπορει να το καταλαβα και εγω λαθος καθως μερικες φορες δυσκολευομαι να σε παρακολουθησω στις ατακες-απαντησεις σου (δεν το λεω ειρωνικα) .
αλλα και ακομα και αν το παρεξηγησα , θαθελα να μαθω μια αποψη .
οπως ειδες εγραψα "λιγο οφ τοπικ" αλλα πιαστηκα απο το συγκεκριμενο σχολιο..