150 λέξεις

Απάντηση: 150 λέξεις

Πήγε στα διαμερίσματά του όπως την είχαν προστάξει. Δεν ήταν σίγουρη τι να περιμένει. Πέρα από τον ομαδικό βιασμό τον οποίο είχε υποστεί όταν οι Ρωμαίοι είχαν πάρει την πόλη της δεν είχε άλλες σεξουαλικές εμπειρίες. Ο γερό-Μνέσθελος την είχε για δουλειές. Ήταν αρκετά ευπαρουσίαστη ώστε να σερβίρει τους πελάτες του γέρου σωματέμπορα αλλά όχι τόσο ώστε να αποσπάει την προσοχή τους από το ακριβό εμπόρευμα.

Εκεί στάθηκε ακίνητη με τα μάτια χαμηλωμένα κάτω μην τολμώντας να αντικρίσει το νέο της αφέντη.

- "Πώς σε λένε" τη ρώτησε;

Του απάντησε και ο Γάιος έβαλε τα γέλια.

- "Μα την κόρα στα βρωμοπόδαρα του Άρη, όνομα είναι αυτό ή ήχος που κάνει ένα κοπάδι από κουρούνες που τσακώνονται;"

Αναστέναξε αλλά δεν τόλμησε να σηκώσει το βλέμμα της.

- "Σε ένα τόσο γλυκό προσωπάκι δεν ταιριάζει αυτό το απαίσιο όνομα" συνέχισε. "Από σήμερα θα λέγεσαι Άνθεια"

 

Απάντηση: 150 λέξεις

The yachtMaster

(Βασισμένο σε μία ιδέα της Ντόρας)

"Πάμε Αλόννησο μικρή;"

Μόλις περάσουμε το Χορευτό, θα σε αναλάβει η βίτσα Mου σκλαβάκι. Στα μπούτια, στον κώλο, σκυμμένη πάνω από το σάκο με το μπαλόνι, με μάρτυρες τους γλάρους.

Αργότερα, με μερικές ψαλιδιές, θα σε δέσω στο άλμπουρο. Τα μεγάλα, μαλακά σου στήθη έξω, τα μουνόχειλά σου ανοιχτά, υγρά, να Με λαχταρούν. Και το "ο" gag σκλαβάκι, να βάζω στο στοματάκι σου ο,τι γουστάρω. Θα'σαι η γοργόνα Μου μικρή, και έτσι, μισοκρυμμένη από το φλόκο, θα μπούμε στο Πατητήρι...

Πίσω από την Κυρά-Παναγιά, στον μικρό κολπίσκο, θα σε βάλω να χύσεις στη θάλασσα. Τα υγρά σου, μια σπονδή, στην αλμύρα και τα φύκια, με το αεράκι να ταξιδεύει τις ηδονές και τις κραυγούλες σου μακρυά.

Και όταν το σούρουπο ρεμεντζάρουμε στη Στενή Βάλα και νετάρεις τα σκοινιά, θα σε απλώσω στα ρέλια σκλαβάκι, να κοιτάς τα μανταλάκια με απορία και Εμένα με προσμονή... στο μισοσκόταδο.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

“Τι πίνεις;”
“Δεν έχω παραγγείλει ακόμα.”

Έκανε νόημα στο γκαρσόνι. Σαμπάνια. Εξαιρετική.

“Πού είναι ο ...?”
“Σπίτι. Δουλεύει.”
“Καλά, δεν μπορούσε να έρθει ούτε απόψε;”

Σήκωσε τους ώμους. Ήταν “οικοδέσποινα”. Η απουσία του δε θα την πτοούσε.

“Δε φοβάται να σε αφήνει να βγαίνεις μόνη;”
“Τι να φοβηθεί;”
“Μη σε πάρει κανένας ...”
“Χρήστο μου, είμαι καλό κορίτσι. Δεν κάνω τέτοια.”

Το ποτήρι της άδειασε. Πήγε να το γεμίσει. Την εμπόδισε.

“Τι κάνεις εκεί; Μη!”

Επτά φορές της γέμισε το ποτήρι εκείνο το βράδυ. Από επτά διαφορετικά μπουκάλια σαμπάνιας.

Οι κακεντρεχείς θα πουν πως αν της είχε αστράψει επτά χαστούκια και της είχε πει επτά βρισιές, ίσως την είχε πηδήξει. Αλλά ο Χρήστος, ανήκε σε εκείνη την κατηγορία των ανδρών που επειδή γνωρίζουν ότι έχουν δυνατά χέρια, τα κρατάνε πάντα στις τσέπες τους. Και ποτέ δεν χτυπάνε γυναίκα.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Τον πήγε στο σταθμό. Δάκρυα, φιλιά, αποχαιρετισμοί. Είπαν αντίο. Είχαν ζήσει λίγο καιρό μαζί, αλλά έντονα. Τους είχε στιγματίσει.

Γύρισε σπίτι. Δεν είχε ακόμα εμπεδώσει ότι ήταν μόνη. Μόνη, για πρώτη φορά, μετά από τόσα χρόνια. Παίρνει χρόνο η συνειδητοποίηση. Δεν είχε κλάψει ακόμα, δεν είχε κατανοήσει τι συνέβη.

Έβαλε τις κατσαρόλες να μαγειρέψει, τη χαλάρωνε. Δεν είχε όρεξη. Τα παράτησε κι έπιασε τα βιβλία.

Λίγες ώρες αργότερα, της τηλεφώνησε, από τα σύνορα. Άλλαζαν βαγόνια, όπως κάνουν πάντα τα τραίνα της Δύσης προς την Ανατολή και αντίστροφα: διαφορετική διάμετρος στις ράγες, για λόγους στρατιωτικής ασφάλειας. Άλλος κόσμος.

“Δε θέλω να χωρίσουμε.”
“...”
“Θέλω να με περιμένεις.”
“...”
“Θα βρω τρόπο να έρθω. Θα βρούμε τρόπο, μαζί ... Αν θες κι εσύ.”

Ήθελε και πολύ μάλιστα.

“Εντάξει!”

Κοίταξε το ρολόι. Νοητική καταγραφή: “Ήμουνα μόνη για ... ώρες. Δεν ήταν και τόσο τραγικό!”

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Με φωνή που έτρεμε από την καύλα του είπε "Αφέντη, κάνε ό,τι θέλεις".

Σηκώθηκε, πήγε στην κουζίνα και έφερε μια μπύρα. Άναψε ένα τσιγάρο και άνοιξε την τηλεόραση να δει μπάσκετ και την άφησε να τον κοιτάει σα χαζή.

"Σιγά-σιγά θα μάθει" σκέφτηκε από μέσα του και δυνάμωσε τον ήχο.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Ένοιωσε ανεπιθύμητη. To σώμα της ξαφνικά μίκρυνε κι έγινε τόσο δα ... σαν τη σκόνη στο πάτωμα. Σαν να περίμενε εκεί για να την πατήσει η σόλα του.

Κοίταξε κάτω. Είχε κυλήσει ένα δάκρυ και πριν το καταλάβει, είχε φτάσει ήδη στα πλακάκια.

Σκούπισε το πρόσωπό της, έφτιαξε τα μαλλιά της, σηκώθηκε, και πήγε στην άκρη του καναπέ, μακριά του, για να μην τον ενοχλεί. Έβαλε ένα μαξιλάρι στο πάτωμα, γονάτισε πάνω, άνοιξε λίγο τα πόδια, ακούμπησε τις παλάμες στους μηρούς και έμεινε εκεί να τον περιμένει. Κοίταζε χαμηλά, αλλά προς την πλευρά του.

"Δε μπορεί, σκέφτηκε, κάποια στιγμή θα τελειώσει τη μπύρα και θα ζητήσει άλλη!"

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Η Πανάθα πήγαινε κατά διαόλου εκείνο το βράδυ. Εκείνος είχε τα νεύρα του ενώ η κοπέλα στην άκρη του καναπέ έκανε το λάθος να τον κοιτάξει.

Η κοπέλα είδε το βλέμμα του και αμέσως χαμήλωσε τα μάτια.

Εκείνος σα να μη συνέβη τίποτα της είπε:

- "Θυμάσαι μικρή μου που σου είχα πει κάποτε ότι περισσότερο σημαντικό ακόμα και από το να ορίζεις τις καταστάσεις είναι να μπορείς να διαχειριστείς αυτές που δεν είναι στο χέρι σου να τις ελέγξεις;"

Η κοπέλα αναθάρρησε και είπε μέσα της "Επιτέλους με πρόσεξε".

- "Μάλιστα κύριε".

- "Αδερφούλα μου είσαι τρελή γκαντέμω. Σχολάσαμε για σήμερα, off you go".

 

Απάντηση: 150 λέξεις

"Γαμώ τη γκαντεμιά μου, χάθηκε να είναι οπαδός καμίας ομάδας που κερδίζει;" σκέφτηκε μέσα της.

Σηκώθηκε, με αργές κινήσεις. Ήξερε πως δεν υπήρχε ελπίδα να γίνει τίποτα, αλλά ... του έδινε το χρόνο να το ξανασκεφτεί. Θα μπορούσε να το μετανοιώσει ... να του περάσει από το μυαλό κάτι και να της πει να μείνει. Δυστυχώς, αυτό έμεινε μόνο στη σφαίρα της ελπίδας.

Ντύθηκε, πήρε την τσάντα της και με το κλειδί στα χέρια του είπε:

"Τουλάχιστον, μπορείτε να μαζέψετε το σκύλο να μη μου ορμήξει πάλι όπως πάω στο αμάξι;"

"Όχι!"

Κατέβασε το κεφάλι της, έσφιξε τα χείλη και βλαστήμησε την ερημιά και τα πεύκα που επέβαλαν την ανάγκη ύπαρξης σκύλου στην αυλή. Καθώς έφευγε, τον άκουσε να λέει το χειρότερο όμως:

"Πριν φύγεις, το δονητή θα τον αφήσεις εδώ. Έχασε η Πανάθα λέμε! Κανένας δε θα χαρεί απόψε!"

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Με το που έφυγε ο θηλυκός γκαντεμόσαυρος γύρισε το παιχνίδι. Δεν ήταν ιδιαίτερα προληπτικός αλλά χάνοντας με 14 πόντους στην έδρα του στον τρίτο τελικό 12 λεπτά πριν τη λήξη του παιχνιδιού δεν θέλεις να βάλεις σε μεγαλύτερο πειρασμούς τους Θεούς.

Βγαίνοντας έξω είδε το σκύλο του να παίζει με κάτι μαύρο. Γούστο θα 'χει να της κατέβασε το φόρεμα σκέφτηκε. Ένιωσε για λίγο τύψεις. Την πήρε στο κινητό.

- "Γύρνα πίσω" της είπε.

Άκουσε μια βρισιά από το κινητό και τη ρώτησε "Τι είπες;"

-"Δεν το είπα σε εσάς κύριε. Με σταμάτησε ένας της τροχαίας που με είδε να μιλάω στο κινητό."

"Γκαντεμόσαυρα, όχι μαλακίες" σκέφτηκε από μέσα του.

"Όταν ξεμπερδέψεις γύρνα πίσω" της είπε και το έκλεισε χωρίς να περιμένει απάντηση.

Πήγε και μάζεψε το σκύλο.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Ο μπάτσος ήταν τυχερός εκείνο το βράδυ. Είδε πολύ περισσότερα απ' όσα του είχε δείξει η γυναίκα του τον τελευταίο μήνα. Το μαύρο της φόρεμα είχε πολλά κουμπιά μπροστά κι εκείνη, είχε "αμελήσει" να κλείσει τα περισσότερα.

Αφού πήρε μάτι για κανένα πεντάλεπτο, δήθεν κάνοντας συστάσεις για την ασφαλή οδήγηση, την άφησε να φύγει. Πετάριζε καλά τη βλεφαρίδα κι εκείνο το υφάκι "με περιμένουν, λυπηθείτε με!" τον έψησε.

"Νιάτα!" σκέφτηκε ... "ας χαρούν αυτοί, αφού εμείς ..."

Μόλις την άφησε, την είδε να στρίβει στο πρώτο στενό, να κάνει αναστροφή και να γυρίζει από την άλλη κατεύθυνση. Έξυσε λίγο το κεφάλι του και αναρωτήθηκε προς τα πού πήγαινε τελικά αυτό το ζαλισμένο κορίτσι.

Το CD έπαιζε Patti Smith ... Dancing Barefoot, σε εκτέλεση unplugged.

she is benediction
she is addicted to thee
she is the root connection
she is connecting with he

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Πράγμα εξαιρετικά σπάνιο γι αυτόν βγήκε έξω να την υποδεχτεί.

Λάθος του.

Η κοπέλα βλέποντάς τον να τον περιμένει κρατώντας ένα λουλούδι στα χέρια του μέσα στην ταραχή της πάτησε το φρένο λίγο πιο αργά απ' ότι θα έπρεπε.

"Another one bites the dust" σκέφτηκε βλέποντας το αυτοκίνητό της πάνω στις γλάστρες του. "Καλά που δεν την περίμενα στην είσοδο"

Εκείνη βγήκε από το αυτοκίνητο ταραγμένη και με κάμποσα κουμπιά του φορέματος ξεκούμπωτα.

Την κοίταξε και κουμπώνοντάς της δύο κουμπιά τη ρώτησε "Να υποθέσω ότι γλύτωσες το πρόστιμο;"

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Του έκλεισε το μάτι πονηρά.

"Αφού, ξέρετε τώρα ... έχω πληρώσει ποτέ πρόστιμο;"

"Πάμε μέσα!" της είπε.

"Να μαζέψω τις γλάστρες που ...??"

"Όχι, θα τις μαζέψεις το πρωί!"

"Ευχαριστώ!"

"Σήμερα έχεις να καθαρίσεις την κουζίνα. Αν τελειώσεις πριν τις 12 ... μπορεί να γίνει κάτι. Αν όχι, πάλι σπίτι θα πας."

"Μάλιστα."

Δίστασε λίγο, αλλά τελικά ρώτησε ...

"Το ... παιχνίδι, πώς πήγε τελικά;"

"Κερδίσαμε!"

"Α, ωραία!" ... είπε.

Δεν το είπε αλλά, σκέφτηκε πως, τουλάχιστον, θα πάρει το δονητή μαζί της, αν δεν προλάβει να καθαρίσει πριν τα μεσάνυχτα. Άφησε την τσάντα της πάνω σε μία καρέκλα, πίσω από την πόρτα και αναζήτησε με τα μάτια το πολυπόθητο αντικείμενο. Δεν ήταν εκεί που το είχε αφήσει.

“Γαμώτο, μου το έκρυψε πάλι!” σκέφτηκε.

“Και πού'σαι ... πιάσε και μια μπύρα!” ακούστηκε από το καθιστικό ... “Παγωμένη!”