150 λέξεις

Απάντηση: 150 λέξεις

Φορούσε ακόμα το μαύρο της φόρεμα, που ήταν πλέον λίγο τσαλακωμένο από τον ύπνο. Ευτυχώς, που το καλό, χονδρό βαμβακερό ύφασμα, δεν κουρελιάζεται σαν το λινό.

Παρατηρώντας τον να πλένει τα δόντια του με την πράσινη οδοντόκρεμα, φορώντας εκείνες τις πράσινες πυτζάμες με τα "γηπεδάκια" και τις μπάλες πάνω, σκέφτηκε πόσο άρρωστος είναι με την ομάδα του και πόσο αστείος έμοιαζε με τους πράσινους αφρούς που μύριζαν - τι πρωτότυπο ! - μέντα.

"Ευτυχώς που τελικά κατάφερα και ξύπνησα έγκαιρα, αν και με πήρε ο ύπνος" σκέφτηκε. Τον είχε δει να ξυπνάει στραβά, χωρίς την εφημερίδα του, και δεν είχε καμία όρεξη να αρχίσει τη μέρα με τέτοια γκρίνια.

“Καλά ξεκίνησε η μέρα” σκέφτηκε.

... σε μια άλλη διάσταση, σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης, κάμποσοι παρατηρητές του Σύμπαντος έπαιζαν ζάρια, διαψεύδοντας το πόστερ πάνω απ' το γραφείο του.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

"Χμ, ξέχασε να μου πάρει εφημερίδα" σκέφτηκε αλλά δε θύμωσε. Την είχε παρατηρήσει που τον κοίταζε εξεταστικά. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Η αλήθεια είναι ότι αξύριστος με τις πράσινες πυτζάμες και τον αφρό στο στόμα έμοιαζε με επιληπτική αρκούδα ζωγραφισμένη από το πινέλο σουρεαλιστή ζωγράφου σε πυρετικό παραλήρημα. "Τα ύστερα του κόσμου" σκέφτηκε και ξέπλυνε το στόμα του.

- "Δεν πήραμε εφημερίδα, ε;" της είπε πλησιάζοντας. Η κοπέλα χαμήλωσε τα μάτια αλλά εκείνος δεν έδωσε συνέχεια. Της έδωσε μια παιχνιδιάρικη ξυλιά στα μαλακά της και της είπε "Go get the newspaper and sin no more"

Άκουσε τον χαρακτηριστικό ήχο καθώς η κοπέλα με μια άτσαλη τιμονιά γκρέμιζε και τις πλαϊνές γλάστρες.

...σε ένα άλλο σύμπαν, σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης ένας Θεός που είχε χάσει στο μπαρμπούτι έβγαζε καπνούς από τα νεύρα του.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Διερωτήθηκε πώς και δε γκρίνιαξε πολύ σήμερα, που δεν βρήκε εφημερίδα. Μετά θυμήθηκε πως χθες κέρδισε η ομάδα, οπότε, για τις επόμενες 48 ώρες μπορούσε να γλιτώσει καμιά τιμωρία. Όπως τις γλάστρες που σακάτεψε βγαίνοντας ... αυτή η στροφή πάντα τη δυσκόλευε με το τζιπ.

Τώρα γιατί πήρε το τζιπ για 500 μέτρα ως την πλατεία; Δεν ήταν εμφάνιση αυτή ... σαν να είχε κοιμηθεί στο σπιτάκι του σκύλου ήταν. Oh wait, … ΕΙΧΕ κοιμηθεί εκεί! Αλλά δεν ήταν ανάγκη να την πάρουν είδηση. Παρέμενε μία “αξιολάτρευτος και αξιοσέβαστος κορασίς” ... τρομάρα της!

Φτάνοντας στο περίπτερο θυμήθηκε πως δεν είχε ψιλά. Φόρεσε το κλασσικό πρωινό χαμόγελό {“πάω να διδάξω στο κατηχητικό, αλήθεια σας λέω!”} και ζήτησε την εφημερίδα με πίστωση.

“Να έχεις περίπτερο στα Β.Π. και να πουλάς εφημερίδες με πίστωση, ποιος θα το πιστέψει;” διερωτήθηκε ο περιπτεράς. “Τώρα αυτό, το χτυπάω στην ταμειακή, ή όχι;”

 

Απάντηση: 150 λέξεις

"Λαμπόγυαλο τα 'κανε" σκέφτηκε βλέποντας τις πλαϊνές γλάστρες. Ο σκύλος ήρθε και του έγλειψε το χέρι. "Εσένα ρε τομάρι τι σε έχω, για μόστρα;" ψευτομάλωσε το σκύλο του. Ο τελευταίος τον κοίταξε χαρούμενος και του ξανάγλειψε το χέρι. Έκαναν και οι δύο βουτιά καθώς η μικρή έβλεπε το γκαράζ του ως πίστα στο Carmaggeddon.

Σηκώθηκε αμέσως ελαφρά πιο άσπρος απ' ότι συνήθως. Ο σκύλος πιο ευέλικτος και πιο συνηθισμένος στις εντυπωσιακές εισόδους του αυτοκινήτου της μικρής βρήκε την ευκαιρία και τον έγλειψε στο πρόσωπο την ώρα που προσπαθούσε να σηκωθεί.

...σε μια άλλη διάσταση, σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης ένας χαιρέκακος πλην αδέκαρος λόγω τζόγου Θεός χαμογέλασε με σαδιστική ικανοποίηση.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Δε θα με ξεπετάξεις εμένα με 150άρα γραμμένη στο γόνατο, επειδή βιαζόσουνα να βγεις! :Ρ Ή θα το γράψεις καλά, ή το κόβουμε επι τόπου.

Καλημέρα.  

---------- Post added at 09:57 ---------- Previous post was at 09:49 ----------

“Για πάντα!”
“...”
“Τι; Έχεις αντίρρηση;”
“Συγνώμη, αλλά ... τι ακριβώς εννοείτε; Δεν κατάλαβα!”
“Το ξέρω ότι κάποτε θα χωρίσουμε. Αλλά ...”
“...”
“... θέλω να πιστεύω πως ακόμα και τότε, αν σε καλέσω, θα έρχεσαι κοντά μου. Δεν θα το κάνεις;”

Έσκυψε το κεφάλι της. Ξεροκατάπιε. Ετοιμάστηκε να Τον δυσαρεστήσει.
“Ξέρετε, το πλέον εύκολο πράγμα αυτή τη στιγμή θα ήταν να πω ψέματα. Να Σας τάξω ό,τι ζητάτε, ουρανούς, αστέρια κι ακόμα περισσότερα. Δεν θα το κάνω όμως.”
“...”
“Όταν είμαι μαζί με κάποιον, είμαι ολόκληρη. Δεν μπορώ να δίνομαι μισή.”

Αμέσως κατάλαβε τι πήγαινε να πει, ... μα δεν της είπε να φύγει, μουδιασμένα.
“...”
“Όταν αυτό που έχουμε τελειώσει, θα μπει λουκέτο, θα σφραγιστεί και θα είμαι πάλι ολόκληρη, για την επόμενη ιστορία.”
Τον άγχωσε. Καλύτερα να του είχε πει μερικά εύηχα ψέμματα.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Ενώ διάβαζε ατάραχος την εφημερίδα του δεν είχε καταλάβει ότι ο ζημιάρης γκαντεμόσαυρος έπλαθε διαλόγους στο ταραγμένο του μυαλό. Καθώς έκανε να αλλάξει σελίδα την είδε που τον κοιτούσε σκεφτική.

- "Αργία μήτηρ πάσης κακίας" της είπε.

- "Τι εννοείτε" τον ρώτησε;

- "Πήγαινε και μάζεψε το δωμάτιο και όταν τελειώσεις πήγαινε να ξεσκονίσεις τη βιβλιοθήκη στο σαλόνι."

Πήγε κάτι να πει αλλά το μετάνιωσε σχεδόν αμέσως. Σηκώθηκε όπως την είχε προστάξει και έκανε να πάει προς το δωμάτιο.

- "Δε θέλω να λερώσεις το φόρεμά σου της είπε. Τις δουλειές θα τις κάνεις φορώντας μόνο το butt plug σου"

Γύρισε τη σελίδα και συνέχισε να διαβάζει ατάραχος.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Χωρίς να της το ξαναπεί, ανέβηκε στο δωμάτιο και αναζήτησε το butt-plug.
“Χμμμ ... πού να το έχει βάλει πάλι;”

Της πέρασε μια σκέψη απ' το μυαλό ... ότι μπορεί και να το είχε δοκιμάσει πάλι πάνω του χθες το βράδυ. Μετά θυμήθηκε ότι ποτέ δεν το έκανε αυτό τις μέρες που κέρδιζε η ομάδα του. Μόνο όταν παίζανε με τον Ολυμπιακό ... για ευνόητους λόγους. Άλλωστε, γι' αυτό το είχε διαλέξει κόκκινο της φωτιάς.

Πράγματι, το εντόπισε στο γνωστό συρτάρι με τα εργαλεία. Πήγε στο μπάνιο και ακολούθησε τις οδηγίες του.

“Δε βαριέσαι, σκέφτηκε, αφού δεν έγινε τίποτα άλλο ευχάριστο χθες ... ας το διασκεδάσω μόνη μου!”

Φόρεσε το ipad του, το οποίο “κρέμασε” στο λαιμό, σαν φυλαχτό, και δυνάμωσε τον ήχο. Λίγο heavy metal ήταν ό,τι χρειαζόταν!

Συμμάζεψε το δωμάτιο και ξεσκόνισε τη βιβλιοθήκη. Περνούσε τόσο καλά, που αποφάσισε να ξεσκονίσει και το υπόλοιπο σαλόνι.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Την έβλεπε να έχει χαθεί σε daydream.

"Ξύπνα" της είπε.

Το ύφος της τον τρόμαξε ελαφρά.

"Είσαι καλά" τη ρώτησε;

"Μάλιστα Κύριε" είπε "απλά ονειρευόμουν με τα μάτια ανοιχτά."

"Τι ονειρευόσουν μικρή μου" τη ρώτησε;

Αυτή ξεροκατάπιε γιατί η απάντησή της μπορεί και να τον αγρίευε. Ήξερε πως δεν αστειευόταν στα περί Παναθηναϊκού.

"Να... ονειρευόμουν ότι ζούσα σε ένα σύμπαν που ο Ολυμπιακός σας κέρδιζε και όποτε βλέπατε αγώνα μπάσκετ φορούσατε κόκκινο butt-plug".

Την κοίταξε λιγάκι σα χαζός και μετά έσκασε στα γέλια.

- "Η πεινασμένη καρβέλια ονειρεύεται. Έλα εδώ μικρή".

Αυτή τον πλησίασε υπάκουα.

Το χαστούκι που της έριξε την έκανε Παπασταύρου.

"Μιας και σ' αρέσουν τα κόκκινα" της είπε. "Τσακίσου βάλε το butt plug και πήγαινε να ξεσκονίσεις".

 

Απάντηση: 150 λέξεις

“Μάλιστα!” είπε η κοπέλα.

Το Αλτσχάιμερ που είχαν εντοπίσει οι γιατροί, είχε προφανώς αρχίσει να τον επηρεάζει.

“Τι κρίμα, σκέφτηκε, τόσο νέος κι όμως ... οι γιατροί δεν του δίνουν καμία ελπίδα!”

Μερικές φορές ένοιωθε ότι έμενε μαζί του από οίκτο. Όπως τώρα, που ενώ την είχε ήδη στείλει πριν να καθαρίσει το δωμάτιο και το σαλόνι, την ξανάστειλε. Κι αν το έκανε από σαδισμό, ποιος έσκαγε! ...

Αχ, σκέφτηκε η κοπέλα, μακάρι να ήταν καλά, και να το έκανε από σαδισμό! Αλλά εκείνα τα χτυπήματα στο κεφάλι όταν ήταν μικρός {τότε που τον πέταξε ψηλά τρεις φορές ο γιατρός και τον έπιασε μόνο τις δύο} είχαν αρχίσει να φαίνονται.

Αντέδρασε όπως έκανε πάντα. Όπως της είχε πει ο γιατρός: “δεν πρέπει να τον ταράζουμε, γιατί θα επιδεινωθεί η κατάστασή του!” ...

Οπότε ... “ξαναξεσκόνισε” τα ίδια, για να τη βλέπει εκείνος και να χαίρεται.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

“Μμμμ ... ζαλίζομαι. Θα πάω έξω να με χτυπήσει ο αέρας.”
“Τι ήπιες;”
“Το Βόσπορο.”
“Περίμενε! Έρχομαι μαζί σου.”

Βγήκαν στη σκάλα. Η πολυκατοικία ήταν ψηλοτάβανη, 200-300 ετών, ανακαινισμένη μα η αλλοτινή δόξα της ξεχείλιζε από παντού, στις λεπτομέρειες.

Την κράτησε από τον ώμο, υποστηρικτικά. Κατέβηκαν τα πλατιά σκαλοπάτια, ως τη βάση, στην κάποτε μεγαλοπρεπή είσοδο. Πλάτη {της} στον τοίχο. Παλάμη {του} στον τοίχο. Έγειρε και μύρισε τα μαλλιά της. Με το δεξί της χάιδεψε το λαιμό.

“Ξέρεις, ήθελα να στο πω από καιρό ... αλλά δεν έβρισκα την ευκαιρία ...”
“...”
“Από την πρώτη μέρα που σε είδα, σε σκέφτομαι διαρκώς ...”
“Βασίλη ..;”
“Ναι;!”
“Πιωμένη είμαι, όχι ηλίθια. Κόψε τις μαλακίες.”
“Γιατί το λες αυτό;”
“Αγόρι μου, αν θες να με πηδήξεις, απλά πες το!”
“...”
“Έτσι μπράβο! ... Την Παρασκευή, τι κάνεις;”

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Είχαν τακτικές συναντήσεις, συνεργασίας. Εκείνη ήταν φοιτήτρια, εκείνος είχε προκαθορισμένη καριέρα στο διπλωματικό σώμα. Mπορούσε εύκολα να ασχοληθεί με την πολιτική, όπως οι περισσότεροι στην οικογένειά του, επί έναν αιώνα. Να εξαργυρώσει επίθετο.

Yπήρχε αμοιβαία συμπάθεια και εκτίμηση. Αμφότεροι οξυδερκείς και πνευματώδεις. Της διηγήθηκε τα ταξίδια του. Τον άκουγε με θαυμασμό, τονώνοντας τον εγωισμό του.

Εκείνο το απόγευμα, είχε ησυχία. Μόνο ο φύλακας ήταν στην είσοδο. Την πλησίασε, έβαλε το χέρι του στον ώμο της, δήθεν άνετα.

“Ξέρεις, θα μπορούσαμε να πάμε για ένα ποτάκι.”

“Ευχαριστώ, αλλά έχω κανονίσει για σινεμά με τον ...”

Τον πάγωσε. Αναρωτήθηκε αν το έκανε επίτηδες. Αποφάσισε να ξαναδοκιμάσει.

“Την άλλη εβδομάδα θα είμαι στη Δαμασκό. Δε μου είπες, τι θέλεις να σου φέρω;”

Του χαμογέλασε. Είχε σχεδόν την ηλικία του πατέρα της. Αδύνατο να τον δει διαφορετικά, δεν είχε τέτοιο βίτσιο.

“Τίποτα, μην ψάχνετε για χάρη μου!”

Πληθυντικός. Πάγος.

 

Απάντηση: 150 λέξεις

Την κοίταξα που μου έπαιρνε πίπα με πλήρη αφοσίωση.

Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο ένιωσα οργή. Κάτι στην κίνησή της, κάτι στο πρόσωπό της μου την έδωσε αφάνταστα. Με μεγάλη δυσκολία συγκρατήθηκα να μην τη χαστουκίσω. Άλλωστε δεν ήταν ακριβώς σκλάβα μου και αν το έκανα θα είχαμε άλλα.

Εκείνη κατάλαβε -πανάθεμά την, με διάβαζε σαν ανοιχτό βιβλίο- ότι κάτι συνέβαινε και σταμάτησε. Με κοίταξε. Εκεί, με τον πούτσο μου στο στόμα της με κοίταζε.

Ήθελα να τη χαστουκίσω. Έτσι απλά.

Την άρπαξα από το κεφάλι και την τον έχωσα μέχρι το λαρύγγι.

"Συνέχισε" της είπα.

Δεν τέλειωσα στο στόμα της όπως συνήθιζα. Τραβήχτηκα και τέλειωσα στο πρόσωπό της.

Δε διαμαρτυρήθηκε.

Τότε άπλωσα τα χέρια μου και την πασάλειψα. Παντού. Στο πρόσωπό της, στα γυμνά της στήθη, στην πλάτη της... παντού.

Την έσπρωξα -μαλακά- και σηκώθηκα.

"Πάω να πλυθώ" της είπα.

Απέμεινε να με κοιτάει.