24/7... ένα σπάνιο είδος.

Ζώντας σχεδόν 3 χρόνια σε τέτοια σχέση ,
αυτό που εγώ θέλω να πω για μένα είναι πως με άλλαξε τελείως σαν γυναίκα και σαν προσωπικότητα αρχικά .

Δεν βρήκα καμία δυσκολία στο να το ζήσω ,
μια και ο Αφέντης μου ήταν ένας άνθρωπος με τρομερή συνείδηση του τι είναι ο ίδιος καταρχήν, και η μετάβαση μου σε αυτό το επίπεδο έγινε σταδιακά και με πολύ αργά βήματα .
Για παράδειγμα ,
θυμάμαι ότι η πρώτη φόρα που με άγγιξε απλά ήταν μετά από ενάμιση σχεδόν μήνα ενώ βρισκόμασταν κάθε μέρα,
και με άφησε να τον αγγίξω και εγώ ,
ενώ η πρώτη φορά που με άφησε να τον ικανοποιήσω σεξουαλικά και εκείνος εμένα ,
μετά από 2 και κάτι μήνες !
Ήξερε πολύ καλά τι έκανε και ήξερε πολύ καλά επίσης πως ο πρωταρχικός σκοπός δεν ήταν ένα σεξουαλικό παιχνιδάκι για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του η του μυαλού του η του σώματος του και το αντίθετο για εμένα .

Οι δυσκολίες που έγκειτο πιστεύω πως έχουν να κάνουν με το αν πραγματικά καταλαβαίνει κάποιος τι είναι αυτό που θα ζήσει αν τυχόν το αποφασίσει ποτέ και αν τον ενδιαφέρει ,
για την / τον s ,
και για τον Μ ,
αν μπορεί να εξουσιάζει αλλά και ταυτόχρονα να προστατεύει τον / την s του 24/7 και φυσικά θέλει μόνο αυτό τον τρόπο ζωής πάνω από όλα !

Συνειδητοποιημένοι άνθρωποι με τα ίδια ‘’θέλω’’ ,
δεν νομίζω πως αντιμετωπίζουν ουσιαστικές δυσκολίες !


Υ.Γ .... επισήμανση πολύ σημαντική ....
Όταν κάποιος ζει η έχει ζήσει μια τέτοια σχέση ,
δύσκολα επανέρχεται για να μπορέσει να ζήσει διαφορετικά ,
και ακόμα πιο δύσκολα μπορεί να ζήσει κάτι λιγότερο στο μέλλον εάν η σχέση του αυτη έχει τελειώσει !

 

Ναι είναι ένα μονοπάτι χωρίς γυρισμό. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορώ να πω με σιγουριά, πάντως δύσκολο είναι σίγουρα.

 

εγω θα πω απλα οτι μετα απο 24/7 ημουν σαν ψαρι στη στερια

 

Διαβασα με προσοχη οσους και οσες ειχαν εμπειρια με το 24/7..πραγματι σας ζηλευω...

 

Είμαι καινούργιος εδώ. Θα σας πω και την δικιά μου εμπειρία. Ζω με τη σκλάβα μου πολλά χρόνια. Η σχέση μας, όπως είναι τώρα, μοιάζει αρκετά μ' αυτή που περιέγραψε η carrisa [L T] (μπράβο και να είστε πάντα καλά).

Δεν ήταν πάντα έτσι. Αν και το D/s υπήρχε πάντα στη σχέση μας, πότε λίγο πότε πολύ, χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ωριμάσω σαν Αφέντης, να την κάνω να νιώσει εμπιστοσύνη και να την οδηγήσω σ' αυτό που πάντα ήθελε. Μεχρι τότε απλώς την πλήγωνα μ' έναν στείρο τρόπο κι αυτή το ανεχόταν. Μετά από πολλές περιπέτειες, νιώθουμε ξανά ερωτευμένοι πιο βαθιά από ποτέ.

Καπνίζει ελεγχόμενα, πίνει ελεγχόμενα, ελέγχει τις ανάγκες της, υποφέρει σωματικά, περιορίζεται, με συμβουλεύεται για σχεδον τα πάντα. Γονατίζει πολύ, αλλά συνήθως σε μαξιλάρι γιατί δε θέλω να μου πάθει κακό. Δεν της αρέσει να υποφέρει ούτε να περιορίζεται (σε ποιόν αρέσει?), αλλά η αγαλλίαση που νιώθει απ' την υποταγή που προκαλεί ο περιορισμός και όλα τ' άλλα, είναι τόσο βαθιά που την κάνει να τ' αποζητά. Τη ζηλεύω για το βάθος των συναισθημάτων της. Όσο κι αν νιώθω γεμάτος φροντίζοντας την, πιστεύω πως κανένας Αφέντης δε μπορεί να νιώσει τόση μεγάλη ελευθερία και πληρότητα.

Η χειρότερή της περίοδος είναι όταν λείπω. Χάνεται. Ανησυχώ γι αυτό. Διάβαζα σε άλλο post πως ο Αφέντης θα πρέπει να προετοιμάσει τη σκλάβα του για την μετά απ' Αυτόν εποχή. Είναι ένα θέμα που περνάει απ' το μυαλό μου γιατί ..... είμαι και σε ηλικία εμφράγματος (όχι πως έχω πρόβλημα- φτου φτου).

Να είστε Ο/όλοι -ες καλά.

 

Με την ευκαιρία σε Καλοσωρίζω KyriosG  

Η πιο πάνω φράση εκφράζει και μένα, μέσα στη σχέση με Τον Κύριο μου.
Ανήκω Στον Κύριο μου κάτι περισσότερο από 2 χρόνια τώρα, με μεγάλες δυσκολίες, μια και ζούμε σε απόσταση (ελπίζω όχι για πολύ ακόμη) και σίγουρα όλα συνεχώς αλλάζουν, τροποποιούνται και μεταβάλλονται μέσα από αλληλεπίδραση.

Για μένα 24/7 δεν σημαίνει πως απαραίτητα πρέπει να είναι μαζί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Γιατί είτε είμαστε μαζί, είτε είμαι στη δουλειά, είτε είμαι με φίλους ή τα παιδιά μου, είτε ψωνίζω στο Supermarket, ότι κι αν κάνω είμαι η σκλάβα Του. Είναι συνεχώς στη σκέψη μου, η συμπεριφορά μου, το ντύσιμό μου, οι συνήθειές μου κ.ο.κ καθορίζονται απ΄Εκείνον. Απλά όταν ζούμε μαζί είναι αναμφισβήτητα καλύτερα και ευκολότερα όλα.

Η sklavin είπε πως «Συνειδητοποιημένοι άνθρωποι με τα ίδια ‘’θέλω’’ ,δεν νομίζω πως αντιμετωπίζουν ουσιαστικές δυσκολίες !». Θα πω πως και ουσιαστικές να είναι οι δυσκολίες, που στη δική μας περίπτωση ήταν, όταν υπάρχει πραγματική επιθυμία, τότε υπάρχει δυνατή θέληση να δουλεψεις σκληρά, να ξεπεράσεις τα εμπόδια, μέσα κι έξω από σένα, και να το κάνεις να δουλέψει.
Κι αυτό πιστεύω πως ισχύει σε οποιαδήποτε σχέση, απλά στο ds είναι διαφορετικές οι δυσκολίες αλλά και οι επιβραβεύσεις.  

 

ΚύριεG, από το περιεχόμενο του post σου καταλαβαίνω ότι έχεις μέσα σου αγάπη για την γυναίκα σου, είναι φανερό ότι την νοιάζεσαι πραγματικά. Απευθύνομαι σε σένα γιατί υποψιάζομαι ότι ενώ είμαστε κοντά ηλικιακά, έχουμε τόσο διαφορετικό τρόπο να εκδηλώνουμε την αγάπη μας. Θέλω να είμαι εξαρχής ειλικρινής για να μην παρεξηγηθώ, όπως πολλάκις έχει γίνει. Για μένα όλα αυτά είναι ένα κομμάτι του ερωτικού παιχνιδιού και τίποτε άλλο. Μου αρέσει αφάνταστα η βία στον έρωτα, να δοκιμάζεις τα όρια του άλλου και τα δικά σου, να πειραματίζεσαι και να αναζητάς διαρκώς. Με λίγα λόγια να μην μένεις αδρανής.

Από την άλλη μεριά αδυνατώ να αντιληφθώ πως μία σχέση πραγματικής αγάπης και συντροφικότητος, όπως είναι η δική σου, είναι δυνατόν να λειτουργήσει σε αυτή την βάση. Εγώ κάνω ότι κάνω στο κρεβάτι, αλλά μετά θέλω σύντροφο, δεν θέλω σκυλάκι. Δεν θέλω να κοιμάται κάτω, ούτε να παίρνει άδεια για να πάει στην τουαλέτα. Ούτε θέλω να μου μιλάει στον πληθυντικό, ο σεβασμός δεν βρίσκεται εκεί. Θέλω να μου λέει την γνώμη της, να διαφωνεί μαζί μου, να κοιμάται μαζί μου, να αισθάνομαι το σώμα της και την ανάσα της, να με αγαπάει και να την αγαπάω, όχι σαν δούλα, αλλά σαν γυναίκα μου. Εαν θέλω υπηρέτρια, παίρνω ουκρανή, αν πάλι θέλω σκύλα, παίρνω κι ένα αδέσποτο, θέλω όμως σύντροφο για να πορευτεί μαζί μου στην ζωή. Είναι τόσο κινέζικα όλα αυτά?

 

Γεια σου lara [E-p]. Όσοι νομίζουν πως η M/s σχέση είναι απλή και εύκολη είναι βαθιά νυχτωμένοι. Ούτε για μένα το 24/7 είναι μια συνεχής ενασχόληση. Συμφωνώ μαζί σου πως το 24/7 είναι ολοκληρωτικό και απόλυτο δόσιμο, η για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό είναι ο στόχος.

Αχ βρε potty65, πώς να στο εξηγήσω… Ασφαλώς την αγαπάω πάρα πολύ. Το ξέρει, αλλά όταν ζητάει να το ακούσει έχει μια μικρή τιμωρία ως μέρος της εκπαίδευσής της. Για μένα και για κείνη η βία στον έρωτα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον. Το ζητούμενο είναι η απόλυτη υποταγή από τη μεριά της, πράγμα που μου δίνει αφάνταστη πληρότητα και απίστευτη ηδονή. Τη νοιάζομαι. Μου είναι πολύτιμη. Και μη νομίζεις πως είναι άβουλο, κακόμοιρο ον ή Ουκρανή υπηρέτρια . Το αντίθετο.

Potty65, ζήσε αυτό που θέλεις. Αν αδυνατείς «να αντιληφθείς πως μία σχέση πραγματικής αγάπης και συντροφικότητας, όπως είναι η δική μου, είναι δυνατόν να λειτουργήσει σε αυτή την βάση» είναι γιατί απλώς δεν θέλεις αυτό το πράγμα. Εγώ αυτό θέλω. Τόσο απλά. 

 

Παιδία συγγνωμη που θα σας ξενερώσω αλλα επειδή είμαι καινούργιος στον χώρο, μπορεί καποιος/α να μου πει τι εννοείται όταν λέτε σχεσεί 24/7? Μήπως είναι όταν ο σκλάβος συζεί με την Αφέντρα του?

 

Potty65

Θα ήθελα να σου πω τα εξής αν μου επιτρέπεις.
Για να μπορέσεις να ζήσεις μια σχέση 24/7 , αυτό που πρέπει να κυριαρχεί στο έπακρο είναι καταρχήν η αγάπη .
Τόση , σαν και αυτό που λέμε ‘’ μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος ‘’ .
Ουσιαστική και απόλυτη !
Γι αυτό και αυτή η σχέση είναι διαφορετική , γι αυτό είναι και τόσο δεσμευτική .
Επίσης η άλλη σημαντική διαφορά της είναι αυτό που είπε ο KyriosG ...
οτι , ‘’ η βία στον έρωτα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον ‘’.

Εγώ αυτή την σχέση την ξεχωρίζω από το bdsm καθεαυτό .
Για μένα είναι κάτι άλλο ( δεν μπορώ να το ονομάσω ) ,
απλά με στοιχεία bdsm συνδεδεμένα και προσαρμοσμένα .
Ποτέ δεν θεώρησα πως ανήκει εξ ολόκληρου στο bdsm .
Νομίζω πως όσοι έχουν ζήσει σε μια τέτοια σχέση ,
και οχι 2-3- 5 μήνες αλλά για μεγάλα διαστήματα , μπορούν να το επιβεβαιώσουν αυτό !
Θεωρώ πως είναι διαφορετική φιλοσοφία μέσα στην ....ηδη υπάρχουσα , αν μπορω να το πω ετσι !

Και κάτι άλλο !
Αν ,
ειδικά η σκλάβα /ος , μάθει μόνο αυτό και εκπαιδεύτηκε για αυτό ,
δεν μπορεί να λειτουργήσει με τίποτα λιγότερο με τίποτα διαφορετικό μετά ,
ούτε επιζητά ποτέ ένα σεξουαλικό παιχνίδι απλά για .... περάσει την ώρα της / του και να κατευνάσει όσα έχει μέσα στο μυαλό της / του .

 

Πραγματικά ενδιαφέρουσα συζήτηση. Έτσι είναι sklavin. Η σχέση 24/7 δεν είναι μόνο “bdsm”. Είναι η πιο παλιά σχέση που είχαν οι άντρες και γυναίκες. Είναι η πιο φυσική σχέση αρσενικού- θηλυκού –για άλλες δεν μπορώ να μιλήσω. Κάποιες στέκονται στην εξάρτηση (δε μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα – και το εννοούν) Κάποιοι και κάποιες προχωρούν προς την τελειότητα αυτής της σχέσης.
Αυτό απάντα και στο 24/7. (24ωρες/7ημερες τη βδομάδα συνεχούς και βαθιάς υποταγής –όχι περιστασιακών παιχνιδιών)

 

Είναι αυτό που είπε ο φίλος KyriosG ότι δεν το κατανοώ γιατί δεν το θέλω, ενώ εκείνος το θέλει και λειτουργεί με αυτό. sklavin σ' ευχαριστώ που εξέθεσες την θέση σου, αλλά έχω μία παρατήρηση που συνοψίζει και την δική μου θέση. Γράφεις στο τέλος του post σου:

"Αν ,
ειδικά η σκλάβα /ος , μάθει μόνο αυτό και εκπαιδεύτηκε για αυτό ,
δεν μπορεί να λειτουργήσει με τίποτα λιγότερο με τίποτα διαφορετικό μετά¨"

Αυτή η διαπίστωση δεν σε αγχώνει sklavin? Δεν αισθάνεσαι ότι με αυτό τον δρόμο που διάλεξες, στερείς τον εαυτό σου από πλήθος άλλες επιλογές που μπορούν εξ' ίσου να σου προσφέρουν απόλαυση και να σε κάνουν ευτυχισμένη? Δεν φοβάσαι ότι το να μην μπορείς να λειτουργήσεις με τίποτα διαφορετικό, σε δεσμεύει υπέρμετρα, και ότι με την πάροδο του χρόνου, αν θελήσεις κάτι διαφορετικό θα είναι πλέον αργά? Καί όταν μιλάω για υπερβολική δέσμευση, εννοώ τόσο στην επιλογή των συντρόφων, όσο και σε μεταγενέστερη "αλλαγή πλεύσεως' από την πλευρά σου.

Sklavin δεν θέλω καθόλου να σε βάλω στην λογική μου, ξέρω ότι είμαι από τους ελάχιστους εδώ που έχω αυτές τις ιδέες. Απλά αισθάνομαι την ανάγκη να σου πω ότι για μένα είναι τρομερά σημαντικά να έχω όλους τους δρόμους μπροστά μου, και να βρίσκω συνεχώς καινούργιους. Η λέξη απόλυτη υποταγή είναι κενή περιεχομένου για μένα, και αυτό γιατί μου αρέσει να πείθω τον άλλο με τα επιχειρήματα μου και την προσωπικότητα μου, μου αρέσει να δίνω μάχη για να τον πείσω. Το να κατακτώ ένα ήδη κατακτημένο κάστρο, δίχως αντίσταση, δεν μου λέει απολύτως τίποτα.