Aισθητικά κριτήρια επιλογής συντρόφου

Μου κανει εντυπωση η συζητηση περι αισθητικων κριτηριων, σε ενα χωρο που υποτιθεται εμβαθυνει στο μυαλο του αλλου. Οταν επιλεγουμε την υποτακτικη η κυριαρχικη συμπεριφορα καποιου η ακομα και την πανσεξουαλικη η οτι αλλο. Το αισθητικο μερος μου φαινεται πολυ επιφανειακο και ψευτικο. Ευτυχως αυτοι που με επιλεγουν εχουν αλλα κριτηρια!!!    

 

@charlotte

Τα κουκλάκια τα ζωγραφιστά να πάμε να γ@μη8ούμε;  

 

Ελπιζω ολοι μας!!!!!!    

 

Σας το εύχομαι.

 

Καποιοι που εχουν μεγαλη ιδεα για τον εαυτο τους θα μπορουσαν απλα να κοψουν και τα παραισθησιογονα. ειναι μια καλη επιλογη.
Δυστυχως εδω μεσα καποιοι και καποιες δεν καταλαβαινουν πως η μετριοτητα τους φαινεται η απολυτη ομορφια λογω του χαμηλου ανταγωνισμου. ξυπνηστε πριν πεσετε αποτομα απο το συννεφακι σας.

 

Υπάρχουν πολύ ωραίες γυναίκες εδώ και έξω. Δε μου αρέσουν όλες. Δε καυλώνουμε όλοι με όλους, θα ήταν βαρετό.

Αχμ κατά τα άλλα peace & love.

 

Τα αισθητικά κριτήρια δεν έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με αυτό που λέμε ομορφιά η κάλλος ή ό,τι στο καλό σας έχεται στο μυαλό...
Είναι ένα σύνολο, μια συνισταμένη εικόνων και ανταπόκρισης των αισθήσεων από το άτομο που ερχόμαστε για πρώτη φορά σε επαφή...
Και εκτός από την εικόνα του και τα συστατικά της μεμεονωμένα ή συνολικά. περιλαμβάνει πολλα άλλα, πολλά από αυτά τα προσλαμβάνουμε υποσυνείδητα ακόμα και ασυνείδητα.
Κι έχουν να κάνουν με συμπεριφορά, κίνηση, ομιλία για να πω κάποια από αυτά...
Όσο πιο πολύ "κοιτάμε" κι "ανταποκρινόμαστε" σε κάποιο συστατικό του πακέτου αποκλειστικά τόσο πιο πολύ μπαίνουμε σε αυτό που λέμε γούστο.
Είναι όμως γούστο και το γούστο του "μοντελάκια", αλλά γούστο είναι και του "φετίχα"...
Του πρώτου είναι πιο απλοϊκό, του δεύτερου, συνήθως - όχι πάντα, είναι πιο ψαγμένο, όσο κι αν εκ πρώτης όψεως φαίνονται ταυτόσημα.

Στο σκεπτικό αυτό, όποιο κι αν είναι αυτό, μπάινουν όλα τα άτομα με κάποιον τρόπο, προκειμένου να ενισχύσουν την εικόνα ή το πακέτο τους στο πλαίσιο, ας το πούμε, του ερωτισμού.
Η τραβηγμένη κατάσταση εκεί, χαρακτηρίζεται από σκεπτικό καλλιστείων. Οι δράσεις τους φυσικά αποτυπώνουν την δική τους αισθητική και σκοπό έχουν να συγκινήσουν την αισθητική τών άλλων στο πεδίο που αυτά τα άτομα επιθυμούν.
Και μπαίνουμε στο πάρτυ... Αντικειμενικοποίηση, καραγκιοζιλίκια, υπερβολές, ψωνίσματα, αντιστροφές, παζάρια, κόντρες, επιδειξη, φουσκώματα, ταρατατζούμ, ένα ταμπλο βιβάν μαλακίας αστείρευτης...

Λοιπόν ούτε καλλιστεία ούτε φουσκώνω πιο πολύ από τον άλλονα ούτε γαμάνε οι βυζάρες μου οι κωλάρες μου οι μπουτάρες μου ούτε φυσάω ούτε σφυρίζω ούτε διαφήμιση ούτε παπαριές καμαρωτές...
Δεν τίθεται θέμα ανταγωνισμού...
Αν σας τίθεται στο μυαλό ως τέτοιο, κοιτάχτε το... Στον καθρέφτη...
Εσείς είστε, κανείς αλλος/η...
Μόνον εσείς...
Κι ό,τι κάντε καλό είναι να το κάνετε για τη πάρτη σας κι όχι για τση άλλοι... Ναι..?

 

Οι ανασφαλείς ανταγωνίζονται τους άλλους ..
Οι άριστοι τον εαυτό τους ..

MindFeeder

 

Και πούστε καλέ σεις...
Στραβομάρα δεν έχομεν...
Βλέπουμε τον "μικρό πόλεμο" που πέφτει με τα λάικς στα διάφορα νήματα που έχουν να κάνουν με φωτογραφες των μελών, σερνικώνανε και θηλέων...
Και τα απόνερα του φτάνουν μέσω Καρδιτσομαγούλας λάουντ εντ κλίαρ στα αυτιά μας...
Νάστε καλά, έχουμε να γελάμε, καιροί πούναι...
Και γιασάν στα άτομα που γουστάρουν για πάρτη τους να βάζουν φωτογραφίες τους, γιατί γουστάρουν!
Αυτά...

 

Ωμπω, πάλι λυσσάτε με τις φώτος, δε πάτε καλά. Στα @@ μας και στην ομορφάδα μας.

Ξεκολλάτε κανείς δεν ανταγωνίζεται κανέναν, πρώτη δημοτικού εντελώς το σκεπτικό μερικών, μην αγχώνεστε δεν σας αρπάζουμε τα τυχερά σας. Για όλους έχει.   

 

Το τέλειο - το " όλο " το γεμάτο μελωδικές εύγραμμες και σχήμα, με την αψεγάδιαστη επιδερμίδα .. το δέος του αιδοίου

 

Μια απ' τις αγαπημένες μου μορφές τέχνης είναι η γλυπτική. Μπορώ να παρατηρώ έν' άγαλμα με τις ώρες ( όχι τ' οποιοδήποτε ).
Αλλά όσο και να μου αρέσει, όσο και να μ' ιντριγκάρει, δεν μου προκαλεί τα ίδια σκιρτήματα μ' ένα βιβλίο ( όχι τ' οποιοδήποτε ) ή μ' ένα μουσικό κομμάτι/έργο ( επίσης όχι τ' οποιοδήποτε ). Αν έχω κάποιο σταθερό και απαράλλακτο κριτήριο ή ομάδα κριτηρίων, σχετικά με την γλυπτική/λογοτεχνία/μουσική?
Δεν είχα ποτέ μου και μάλλον για μένα είναι πια πολύ αργά, για να τ' αποκτήσω. Πάντως, τ' αγάλματα τα μάτια μου τα έχουν συνηθίσει.
Ενώ τα γραπτά ή τις μουσικές όχι. Τα γλυπτά αργά ή γρήγορα φθείρονται ( περισσότερο ή λιγότερο ) και όσο και αν τα "ψαχουλέψεις", είναι πεπερασμένα.
Τα γραπτά και οι μουσικές, για μένα πάντα έχουν την ιδιαιτερότητα, να "γεννούν" ακόμη και μετά τον "θάνατο" τους ή καλύτερα, ακόμη και ν' "ανασταίνονται" έστω και για λίγο. Αν τύχει να βρεθώ σε μια πλατεία, που θα είχε στο κέντρο της έν' απλά όμορφο άγαλμα ( ή ακόμη και μέτριας σε μένα οπτικής επιρροής ), που θα ήταν όμως περιστοιχισμένο απ' εξαίσιες μελωδίες και στα πέριξ του να είχε κάποιο γεμάτο τόμους βιβλιοπωλείο. Εκείνη την πλατεία θα την λατρέψω.
Πλατεία δίχως εξαίσιες μουσικές ή βιβλιοπωλεία, όσο όμορφα και να ήταν τα γλυπτά που θα την κοσμούσαν, θα μου ήταν απλά αδιάφορη.

* Σε κάποιους/ες ίσως και να φανεί, ότι μίλησα με γρίφους. Κάποιοι άλλοι ίσως και να θεωρήσουν, ότι είμαι ψωνάρα.
Ίσως κάποιοι και να με "πιάσουν", σ' αυτούς τους τελευταίους προσπάθησα να "μιλήσω" μονάχα.