bdsm και ανεργία

Αντιπαρερχομαι το σχολιο σας για την ικανοτητα αντιληψης μου,οχι απο ανωτεροτητα,
μα επειδη εχει παψει χρονια τωρα να με απασχολει η γνωμη των αλλων για το προσωπο μου.
Δικαιωμα σας να με θεωρειτε ανοητη.

Ομολογω δε γνωριζα μεχρι σημερα,πως εχω την ικανοτητα να προκαλω ''ριγη και συγκινηση''.
Ειναι αραγε αυτο που λεει και ο θυμοσοφος λαος μας ''μαθε τεχνη κι αστηνε'';
Θα το εξετασω καλυτερα εν ευθετω χρονω.Που ξερετε,ισως μου φανει χρησιμο καποια στιγμη.

Στο δια ταυτα.
Αυτο που αποκαλειτε ''μελο'',για τους εκατομμυρια ανεργους,ειναι η σκληρη πραγματικοτητα.
Και να φανταστειτε,χρησιμοποιησα τις πιο ''λαιτ'' περιπτωσεις.
Καλος ο ρομαντισμος και το οραμα,δε λεω,αλλα επι του πρακτεου εχετε κατι να μας πειτε;
Κανετε κατι γι'αυτο;
Αν ναι,τοτε κι εγω μαζι σας.

Τα αιτια του ρατσισμου ειναι πολλα,με πρωτο και σημαντικοτερο την ελλειψη επαρκους παιδειας.
Αυτο που μπορω σαν Ντινα να κανω,ειναι να μην ειμαι ρατσιστρια και να προσπαθω να το
επικοινωνω και στους υπολοιπους.Και αυτο κανω.

ΥΓ. Εξοργισμενη διολου,καυλωμενη φουλ!

 

Καλησπέρα,
Στο παρόν νήμα γράφω κατόπιν προτροπής του Κ μου.
Όταν τον γνώρισα είχε τη δική του δουλειά και σαφώς τα οικονομικά του ήταν καλύτερα από τα σημερινά.
Είμαι μαζί του γιατί εχω ανάγκη εκείνον σαν άνθρωπο και σαν σχέση και όχι το πορτοφολι του.
Μαθαίνεις να ζεις τη ζωη σου με κάποια στάνταρ τα οποία όμως αλλάζουν όταν χασεις τη δουλεια σου και πρεπει να αναπροσαρμόσεις τα θελω σου και τα πρέπει.
Σιγα σιγα με τον καιρό και ενώ πρσπαθείς να βρεις δουλειά για να μπορέσεις και παλι να σταθεις στα ποδια σου, δεν βρίσκεις κατι και η διαθεση και η ψυχολογια σου αλλαζει. Είναι στιγμές που όχι το bdsm δεν σε ενδιαφέρει αλλά απομονώνεσαι και γίνεσαι γκρινιάρης απότομος και νευρικός.
Σίγουρα παίζει ρόλο τι ακριβώς σχέση έχεις με την Υ και κατά πόσο μπορείς να δεχτείς να παίξει και εκείνη ρόλο στα
οικονομικά. Εννοώ να πληρώσει εκείνη για παράδειγμα αν εχει τη δυνατότητα ενα σκ για τους 2 τους.
Είναι στιγμες που ο Κ αισθάνεται ανήμπορος να προσφέρει αλλά αυτό δεν σημαίνει πως χάνει την κυριαρχία του.
Δεν εισαι με τον άλλο για τα φραγκα αλλα για αυτό που εισαι και νιωθεις μαζι του σε ερωτικο και σχεσιακο επιπεπδο. Αν φύγει η Υ τοτε κοιτουσε την καλοπεραση της και όχι τον Κ σαν ανθρωπο.Δεν πιστευω πως το bdsm και τα χρηματα είναι πακετο. Μια χαρα bdsmικη σχεση μπορουν να εχουν και 2 ανεργοι. Σαφως είναι ενα μεσο τα χρηματα αλλα όχι ο σκοπος..αλλιώς παει σε νταβατζιλικι η σχεση.
Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι έχει πέσει στα ματιά μου, όταν είμαι μαζί Του, είτε έχει μέσα στο πορτοφόλι του 50 ευρώ είτε 500, με βάζει κάτω και μου δείχνει ποιος είναι ο Κυρίαρχος της σχέσης μας και ποιος ακολουθεί τις εντολές.

 

να σε μαθω τώρα να στρίβεις και τσιγάρα , ( τα απλα τσιγαρα) και θα εισαι κομπλέ  

 

δεν προκαλείς , είναι αντίδραση ανθρώπων που απαντούν θεωρητικά σχεδόν για τα πάντα , θεωρητικά ( στην φαση που τα παντα μπορούν να συμβούν, ολλα μαζί , δεν εχει σημασία ) αν τα μισα απο αυτα ειναι αντίθετα με τα αλλα μισά  

 

Επειδή ήμουν μία άνεργη που πέρασα όλα όσα αναφέρετε, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρικού, θα πω ειλικρινά πως για όσο επέτρεπα στις καταστάσεις που περιγραφετε να με ρίχνουν ή να με κάνουν να ντρέπομαι, επειδή κάποιοι έχουν ακριβώς τις απόψεις πως αν είσαι άνεργος είσαι και ακαμάτης ή είσαι λιγότερο αξιόλογος άνθρωπος, δεν είχα διάθεση για Sm. Αλλά αν δεν είχα το Ds δεν θα κατάφερνα ποτέ να βγω απ εκείνην την κατάσταση.

Ίσως γι αυτό να κατανόησα κάπως διαφορετικά το ποστ του Κυρίου Ιάγου.
Πως αντί να κάθεσαι και να ντρέπεσαι για το ότι κτυπήθηκες απ τον οικονομικό πόλεμο και να λες σιγανά πως δικαιούσαι έκπτωση στον κινηματογράφο, μπορείς να βρεις μέσα σ όλα αυτά, πράγματα με πραγματική ουσία που μπορούν να σε γεμίζουν, πολύ περισσότερο από ένα γκουρμέ δείπνο σε δήθεν γλαμουράτα εστιατόρια, που κάποιες τις κάνουν να μουσκεύουν από καύλα και περιμένουν τον Κ και καλά, να του μοσχοπουλήσουν το μουνί και την υποταγή τους.

 

Κατ'αρχας σας ευχαριστω που σβησατε την τελευταια παραγραφο.
Αν και γενικευμενο,ενιωσα λιγακι πως με κατηγορειτε για κατι που δεν εχω ισχυριστει πουθενα.

Θα ηθελα παρα πολυ να μας πειτε,πως σας βοηθησε το D/s να βγειτε απο εκεινη την κατασταση.
Στη δικη μου περιπτωση,οταν ο τοτε Κ μου εχασε τη δουλεια Του,το D/s βγηκε απο το παραθυρο.
Κι οχι γιατι εχασα εγω προνομια που ποτε δεν ειχα,μα γιατι Αυτος δεν ενιωθε καλα απεναντι μου.
Οσο κι αν προσπαθησα να Του δειξω,πως ημουν εκει για τον Ανθρωπο,η κακη του ψυχολογια δεν Του επετρεπε να το δει.

 

Επιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση.

Στην ερώτηση:"Ποιος είσαι;" η απάντηση δεν είναι "η δουλειά μου". Και εφόσον αυτό ισχύει δεν μπορεί κ δεν πρέπει να επιτρέπει κάποιος να τον καθορίζει είτε η ύπαρξη της είτε η έλλειψή της.
Θα σας παρακαλούσα δε να το διαβάσετε αυτό γνωρίζοντας ότι δεν προέρχεται από κάποιον ( ούτε λίγο ) προνομιούχο.

 

Με αποδεκτη εναν ακομη λιγοτερο προνομιουχο.

 

Καμία αντίρρηση. Δεν θα ήθελα να παρέμβω όμως παραπάνω στο διάλογό σας με την Lara.
Αντιλαμβάνομαι τι λέτε και καταλαβαίνω, όμως αρνούμαι κατηγορηματικά να νομιμοποιήσω το "είμαι άνεργη και για όσο είμαι άνεργη θα είμαι ή θα πρέπει να είμαι μία άλλη".
Εαν θέλετε πολύ πολύ ευχαρίστως να συνεχίσουμε κάποια στιγμή σε ίνμποξ, καλή σας συνέχεια από εμένα  

 

Εσβησα την τελευταια παραγραφο γιατι στο ποστ σου απαντουσα στην 1η παραγραφο. Η επομενη αφορουσε την ιδιιαιτερα εντονη αντιδραση που μου ξυπνησαν αλλα ποστ και ηταν ασχετο με τα δικα σου και για να μην εκληφθουν ως σχετικα απο οποιονδηποτε διαγραφησαν.

Εμένα το Ds με βοήθησε γιατί ενώ όλα γύρω μου είχαν γκρεμμιστεί, O Κύριος μου ήταν ο βράχος μου. Με βοήθησε να δω τα πράγματα απο μια διαφορετική σκοπιά, να αντιληφθώ πως δεν είμαι η δουλειά μου, όπως λέει και η @MauveDelastrange και πως δεν οφείλεται η κατάστασή μου σε προσωπική δικιά μου αποτυχία. Και με βοηθησε να επανεξετάσω την έννοια της Επιτυχίας.

Δεν το λέω από σεξισμό, αλλά πραγματικά πιστεύω πως ακόμη γίνεται διάκριση στο αν 'ανεργος είναι ο άντρας ή η γυναίκα. Και αρκετοί άντρες επειδή έχουν εμπεδώσει πως μια μεγάλη μερίδα, τους σέβεται και εκτιμά όσο είναι κουβαλητες -είχα γνωστή που χώρισε με τον σύζυγο μόλις εκεινος της ανακοίνωσε πως έχασε την δουλειά του και όλες της οι φίλες της έλεγαν μα και βέβαια! Ειναι δυνατόν να περιμένει να μείνει μαζί του, όταν δεν είναι σε θέση να την φροντίσει? Σ αυτό πήγαινε η τελευταία μου πρόταση. Σιχαίνομαι αυτό τον τρόπο σκέψης και σιχαίνομαι εκείνους που τον ασπάζονται και παρά το ότι, εργαζομαι πολύ σκληρά να μην κατακρίνω, το συγκεκριμένο πατά πάνω σε βαθια ριζωμενες Αρχες και Αξιες ζωης κι η εντονη αντιδραση μου βγαινει απειθαρχητα αυθορμητα.

Βέβαια κάθε περίπτωση, διαφορετική.
Γνωρίζω κάποια που χώρισε αφού κάθε της προσπάθεια να τον στηρίξει στην δύσκολη στιγμή, πήγε στον βρόντο και εκείνος έπεσε με τα μούτρα στο ποτό και παρά τις προσπαθειες της και των φιλων και τις προτροπες να ζητησει επαγγελματικη βοηθεια να βγει απο τα αδιεξοδα που βιωνε μεσα του,εκεινος αρνιοταν.

Αλλά εδω συζηταμε κατα ποσο ενας Κυριαρχος -και οχι απλα Κυριαρχικος- παυει να ειναι Κυριαρχος επειδη δεν εχει δουλεια. Το να μην γουστάρει να πηδήξει, επειδή η κορτιζολη σκοτωνει την τεστοστερονη το δεχομαι. Να παψει να ασκει με συγκεκριμενους τροπους την Κυριαρχια Του, επειδη δεν εχει διαθεση, επισης το βλεπω δυνατό
Να παψει να μπορεί με το ανασηκωμα του φρυδιου να με κανει να στεκομαι σουζα, δεν το βλεπω. Και σ αυτό κατ εμε βρισκεται το Ds. Σ αυτό το ανασηκωμα του φρυδιου.  

 

Στην τελευταία παράγραφο να προσθέσω και το ότι συζητάμε και το κατά πόσο μια υ τον θεωρεί ακόμα Κυρίαρχο επειδή δεν έχει δουλειά.

 

Υποφέρει σε πολλά επίπεδα, όπως όλοι. Ασφαλώς η πολιτική συνειδητότητα είναι ένας τρόπος να το αντιμετωπίσει, από τους πολλούς που υπάρχουν.

Εξαρτάται από τους ανθρώπους. Εγώ θα ήθελα, αν ω μη γένοιτο συνέβαινε κάτι τέτοιο, να είχα ένα ακόμα task, κάθε δύο μέρες και μια ολοκληρωμένη πρόταση, βατή και πραγματοποιήσιμη, για το τι θα μπορούσε να κάνει το Κ για να βγει από το πηγάδι.

Money slavery εννοείς; Ή παροχή υπηρεσιών; Ή και τα δύο; Εδώ έχει να πάρει αποφάσεις ο Κ, πόσο αντέχει το υ να χρησιμοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο, να εκπαιδευσει το υ κατάλληλα κλπ. Δεν είναι αδύνατο να συμβεί πάντως.