bdsm και ανεργία

Εγω προσωπικά γνωριζω 2 τύπους ανέργων.
Ο ένας είναι αυτοί που ειναι στ' αρχίδια τους, οι γνωστοί σε όλους μας ως "βολεψακηδες" ή αλλιως τεμπέληδες οι οποίοι δε θα ψάξουν ποτέ ή θα "ψάξουν" σπάνια για δουλειά, γιατί πολύ απλά έχουν κάποιο κορόιδο στη ζωή τους που τους θρέφει και περνούν "ζάχαρη".
Οι άλλοι ειναι αυτοί που δεν σταματούν ποτέ να ψάχνουν για εργασία, αγχώνονται οταν δε βρισκουν καθώς οι υποχρεώσεις "τρέχουν", σε σημείο που πολυ συχνά χανουν τον ύπνο τους.
Αν τώρα βάλουμε το bdsm στο "κάδρο" οι μεν πρώτοι θα συνεχίσουν ακάθεκτοι τη ζωούλα τους, το βουδουσουμιασμα τους, γιατί πολυ απλα ετσι έχουν μάθει να ενεργουν και η ανεργία δεν θα τους επηρεάσει στο παραμικρό.
Στη δεύτερη περίπτωση όμως σίγουρα κάποια κομμάτια του bdsm θα μπουν σε δεύτερη μοίρα και είναι απολύτως λογικό.
Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα διάλυση σχέσεων, δε σημαίνει αποσυρση κυριαρχίας, ούτε release..ας μην φερνουμε την καταστροφή, αφού και 'γω πιστεύω οτι οι δυσκολίες φέρνουν πιο κοντα ενα ζευγάρι, αρκεί η σχέση τους να είναι αληθινή και να υπάρχουν συναισθήματα αγάπης και σεβασμού εκατερωθεν. Απλα ίσως να μην υπάρχει η ίδια διάθεση για εφαρμογή ορισμένων bdsm πρακτικών, ίσως γίνονται πιο αραιά ή και καθόλου για κάποιο διάστημα.
Αυτό σημαίνει οτι το D/s παύει να υφίσταται? Σαφώς και όχι. Το D/s δεν ειναι μόνο οι πρακτικές του. Πάνω απ' όλα ειναι κυριαρχια στην ψυχή και τη σκέψη, και μετά στο κορμί.
Εάν τώρα ο Κ μου χρειαζόταν την οικονομική μου στήριξη, θα το έκανα δίχως δεύτερη σκέψη στο μετρο που μπορώ και αυτό όχι γιατί ειναι Κ μου, αλλά γιατί πάνω απ' όλα ειναι σύντροφος μου και θέλω να είμαι ολοκληρωτικα μαζί του σε ολα, είτε καλά είτε άσχημα και αυτή μου η κίνηση δεν θα τον έκανε λιγότερο Κ στα μάτια μου.

 

'Οντας υπέρμαχος του "Laissez faire, laissez passer", αλλά και το "homo, homini lupus", έχω μια εντελώς διαφορετική οπτική. Προειδοποιώ. Θα κάτσει πολύ βαριά στο στομάχι των περισσοτέρων.
Υπάρχει έντονο πρόβλημα επιστημονικής ανεργίας, με τη μορφή του να εργασθεί κάποιος στον επιστημονικό τομέα τον οποίο σπούδασε.
Υπάρχει έντονο πρόβλημα ανεργίας στις θέσεις διευθυντών, προέδρων διοικητικών συμβουλίων, C.E.O και manager.
Υπάρχει έντονο πρόβλημα ανεργίας σε άτομα με ειδικές ανάγκες και σε άτομα άνω των 40-45 ετών.

Μέχρι εκεί όμως.
Από εκεί και μετά το πρόβλημα της αεργίας, της τεμπελιάς και της ανικανότητας, έχει ενδυθεί για πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους το μανδύα της κοινωνικώς εύπεπτης και δακρύβρεχτης ανεργίας.
Η αγορά της χειρονακτικής εργασίας και αυτή των τεχνικών, παρά τις σφαλιάρες που έχει φάει η οικοδομή και τα πέριξ αυτής κινούμενα επαγγέλματα, συνεχιζει να έχει μεγαλύτερη προσφορά, απ΄όση ζήτηση.
Αν λοιπόν δούμε την εργασία όχι συνδεδεμένη με την οικονομική της παράμετρο, αλλά ως αναγκαίο τμήμα ολοκλήρωσης της ανθρώπινης προσωπικότητος, τότε καταλήγω ότι, υπό τις ανωτέρω εξαιρέσεις, η ανεργία είναι επιλογή των ανέργων. Παράδειγμα: Είμαι στα 26, τελειόφοιτος Παντείου, καταγόμενος από επαρχία, ή είμαι στα 35 μου, με οικογένεια, απολυμένος ιδιωτικός υπάλληλος. Έχω τη δυνατότητα να δουλέψω σε ελαιόκτημα ως ραβδιστής, δουλεύοντας κάτι παραπάνω από 8 ώρες ημερησίως, ξέροντας ότι η μέση, η πλάτη και τα χερια μου θα καταπονηθούν σφόδρα και θα εισπράξω μεροκάμματο της τάξεως των 45-50 ευρώ ή να την αράξω στη καφετέρια, να εισπραξω το επίδομα ανεργίας, τις οποίες εκπτώσεις λογω της ανεργίας και να έχω και το δικαίωμα να καταριέμαι τον κάθε φιλελεύθερο επιχειρηματία που μου πινει το αίμα και να ανήκω και σε συμπαθή κοινωνική ομάδα.
Παράδειγμα 2. Είμαι άτομο με μαθησιακές δυνατότητες της τάξεως του 12, οι γονείς μου δεν καταδέχονται να γίνει το παιδί τους μπετατζής, ηλεκτρολόγος, αγρότης και στήνουν κώλο στο κάθε πολιτευτή για να χωθώ ως δημόσιος υπάλληλος, το πετυχαίνουν, συνεχίζω να ειμαι δημόσιος υπάλληλος επιπέδου 12 και ουρλιάζω εναντίον της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Σε αυτά τα επίπεδα, αν έχω φάει και τη πετριά μου και ασχολούμαι με το βδσμ στη βάση Κ/υ, τραβάω και μια μελαγχολία την οποία πουλάω για να εισπραξω από συμπάθεια ως κανα δυο ευρουλάκια.

Κυριαρχία σημαίνει σφυρί στ' αμόνι και πόρευση στη ζωή όπως ΕΣΥ την έχεις σχεδιάσει, κι όχι με βάση τα φύλλα που η μοίρα σου μοιράζει.

 

Χμμμ, αυτό γιατί ειναι τόσο σημαντικό για σένα να το ξέρεις ; Ποια η σπουδαιότητα του για σενα.

 

@gaby έχω γράψει άπειρες φορές, ότι τσουβαλιάζεται όποιος θέλει να τσουβαλιαστεί. Στην παρέμβαση στην οποία απάντησες, δεν ανέφερα κανέναν συγκεκριμένο και ζήτησα ειλικρινά και προκαταβολικά συγνώμη σε όσους τα λόγια μου δεν θ' άρεσαν. Υποθετικά τα λόγια του καθενός αφορούν πρωτίστως εκείνον και μετά εκείνους που αληθινά γνωρίζει. Εδώ μέσα αληθινά να γνωρίζω και να με γνωρίζουν βια 2-3 άτομα και σε κείνα δεν βρίσκεσαι εσύ για μένα, ούτε γω για σένα.
Βαρέθηκα να γράφω σε κάθε μου παρέμβαση το " για μένα ", ή " γνώμη μου ". Εδώ μέχρι και καζούρα μου έκαναν πολλοί/ες γι' αυτό ( καλοδεχούμενη και γελάω πάντα ).
Ότι δεν μιλάω για όλους το γνωρίζω, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω δικαίωμα να εκφέρω την γνώμη μου ή να έχω τις σκέψεις μου. Για μένα μπροστά στο σοβαρό πρόβλημα κάποιου/ας, θα είναι οικονομικό, θα είναι υγείας, η Κυριαρχία και η υποταγή έρχονται σε δεύτερη μοίρα ή ακόμη πάνε και περίπατο. Και στην πρώτη θέση έρχεται ο άνθρωπος, αν πάντα για κείνον νοιαζόμαστε. Δεν είναι κακό να μην μας ενδιαφέρει κάποιος αρκετά ή πάνω από κείνον να βάζουμε την Κυριαρχία ή την υποταγή που μας έδινε ή θα θέλαμε - υποθετικά πάντα - περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο.
Απλά για μένα - το ξαναέγραψα - αυτό μπορεί και να είναι ορθό bdsm, αλλά σίγουρα είναι σχέση της βολής και σε καμία περίπτωση κάτι το τόσο σπουδαίο ή διαφορετικό από πολλές vanilla σχέσεις, που αρκετοί/ες από μας - εσύ πως το βλέπεις, δεν το γνωρίζω -, λατρεύουν να " χαντακώνουν " σαν σχέσεις by default κατώτερες ή χλιαρές.

Υ.Γ.

Να γράψω κι εγώ κάτι για το money slavery. Να βοηθάει κάποιος/α οικονομικά τον/την Κ του/της που την οικονομική αρωγή του υ, θα την δεχόταν, είναι κάτι για μένα λογικό στα πλαίσια μιας σχέσης καi σε καμία περίπτωση ένδειξη αναστροφής της εξουσίας.
Εκτός και αν μιλάμε για ακραίες καταστάσεις, όπου ο/η υποθετικός/η Κ, θα είχε επιλέξει την ανεργία ( δηλαδή δεν θα έκανε ποτέ του/της τίποτε, για να βγεί απ' το λούκι, ζώντας μονίμως στην πλάτη του υ του/της και αυτό δίχως πρότερες συμφωνίες. Γιατί σε περίπτωση συμφωνίας εγώ εκμετάλλευση δεν την βλέπω. Άλλο, αν εγώ δεν δέχτηκα ποτέ, να με βοηθήσει οικονομικά ή να με ζήσει καμία. Ακόμη κι όταν ήμουν άνεργος, " σκάλωμα " δικό μου ). Σε κάθε περίπτωση ο καθένας ότι " αγαπά ", γούστο και καπέλο του.

 

είναι διαφορετικά πράγματα:
άλλοτε η ανεργία είναι διαχειρίσιμη γιατί σου επιτρέπει να διατηρήσεις έναν τρόπο ζωής, με προσαρμογές.
άλλοτε η φτώχεια ασκεί πιέσεις σε σχέσεις, καθημερινότητα, στην αντίληψη του εαυτού μας.
άλλοτε η ακραία φτώχεια ισοπεδώνει κάθε, μα κάθε βεβαιότητα και αναφορά, έστω αφήνοντας περιθώρια επιβίωσης.
περίσσευμα ψυχής είναι απαραίτητο σε κάθε περίσταση, η ηθικολογία και η αυτοηρωοποίηση δεν αρκούν.

 

να αγιάσει το στόμα σου μαστορα  

 

... ή εγω σκεφτομαι πολυ περιεργα ή κατι δεν παει καλα σε συλλογικο επιπεδο.

Το Κ προσωπο, αυτο που υπεταξε το μυαλο σου αγαπητο υ ξαφνικα, μεσα απο την οικονομικη δυσχερια εχασε το πνευματικο του εκτοπισμα και πλεον ειναι ακαταλληλο να διαχειριστει την D/s κατασταση; Τι γινεται στις περιπτωσεις που το Κ μελος τα ειχε ολα υπο ελεγχο κι επεσε εξω λογω τριτων παραγοντων, οπως καταρρευση καποιας εταιρειας στην οποια εργαζοταν ή πτωχευση δικου του επιτηδευματος; Γινεται ξαφνικα η παντοδυναμια του επι της σκεψης και του σωματος σου αερας κοπανιστος;

Τι gold digging ειναι αυτο πουστη μου και ποση υποκρισια υπαρχει; Ειστε οντως τοσο υλιστες;

Το ξερετε πως στο Ελλαντα υπαρχει μεγαλυτερο ποσοστο αυτοκτονιων ανδρων (αν και το φυλο σε πολλες περιπτωσεις ειναι ασχετο, αν και στατιστικα λιγοτερες) λογω ελλειψης πορων/εισοδηματων απο οτι σε πολλες δυτικες χωρες; Ξερετε γιατι; Γιατι ο αντρας ο σωστος ο μουστακαλης στο πιτογυρισταν που ζουμε πρεπει να ειναι "κουβαλητης", πορτοφολι με ποδια δηλαδη κι οριζεται σε επιπεδο αξιας απο το κατα ποσο το καταφερνει. Στο D/s, η χρηματομηχανη μπορει καλλιστα να ειναι και γυνη, σπανιοτερα. Αυτοπροσδιορισμος μεσω του εισοδηματος. Πολυ sexy ε;

Θα ανεβω σε μια μπανανια.

Το μονο μεμπτο που μπορω να διακρινω ειναι α) η (πνευματικη) καταρρευση λογω κακων συνθηκων και β) ο παροπλισμος και η εγκαταλειψη της προσπαθειας. Το Κ μελος απαιτειται να ειναι σθεναρο. Ολα τα αλλα ειναι (με το μπαρδον) πιπες και τα υ μελη απλα την βρισκουν με τις χορηγιες.

Αξιολογειτε το προσωπο στο οποιο κατεβαζετε το βλεμμα με γνωμονα το κατα ποσο μπορει να τον πηγε πισω μια κοινωνικη συνθηκη; Αξιοθρηνητο.

Μπραβο στην @lara[E-p] για ο,τι εγραψα στο thread. Περαν των δικων της γραπτων και λιγων αλλων μου βγηκαν τα ματια.

Χρηματολαγνια. Το αρχαιοτερο φετιχ.

 

@Iagos
Έχετε εντοπίσει μέσα στην ανθρώπινη ιστορία πολλές εξεγέρσεις να ξεκινούν από ανέργους;

Γενικότερα,
Στο θέμα της ανεργίας του Κ, σε μια θεμελιωμένη ασύμμετρη σχέση, (βγάζοντας από την κουβέντα τυχόν θέματα υστεροβουλίας των μερών) θεωρώ ότι είναι το Κ μέρος που θα αποφασίσει τί θα γίνει.
Το θέμα των χρημάτων, παραδόξως το έχουν θέσει σθεναρά και το έριξαν στην συζήτηση, όσοι ισχυρίζονται εξίσου σθεναρά ότι η ανεργία δεν επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις. Οι υπόλοιποι που προβληματίζονται για το εάν, δεν έθεσαν μέχρι στιγμής θέμα περί του αν ο Κ λόγω ανεργίας έχει ή δεν έχει χρήμα. Άλλα ελάλησαν. Σιγά μην νιώσουν και ένοχοι.

 

Αγαπητέ @Marqui εν μέρη σωστή η τοποθέτηση σας αλλά θεωρώ πως και αυτή η άποψη είναι προβληματική.Και μιλώ εκ πείρας.
Εάν θέλετε θα μπορούσα να σας το αναλύσω μέσω πμ γιατί ίσως κάποια μέλη εμπλέξουν και πολιτικές προεκτάσεις που δεν είναι το ζητούμενο σε αυτό το φόρουμ.

 

Υ.Γ.

Και μια παιδική που έλεγε και η παλιά διαφήμιση.
Εγώ τουλάχιστον με όσα έγραψα, δεν αναφέρθηκα ούτε σε " μάρτυρες ", ούτε σε " σωτήρες ", ούτε σε πιθανές ή πιθανολογούμενες " κλάψες " ( δηλαδή σε παρατεταμένα " παράπονα " ή μεμψημοιρίες από πλευράς ανέργου/ης Κ ), που είναι λογικό μετά από ένα σημείο, όχι μόνο το D/s να καταρράκωναν αλλά και τον/την σύντροφο υ.

Θέλω να πιστεύω, ότι να πέφτεις που και που είναι ανθρώπινο και ότι το δικαιούνται όλοι/ες.
Αν κάποιος/α όμως χρησιμοποιεί την όποια κακοτοπιά του/της σαν άλλοθι, για να μην προσπαθήσει να σηκωθεί ποτέ, αλλάζει το ζήτημα.
Κλείνοντας, όποιος/α Κ θεωρεί, ότι είναι άτρωτος/η, ότι ποτέ και τίποτε δεν θα τον/την καταβάλλει στο ελάχιστο ( ειλικρινά του/της το εύχομαι από καρδιάς ) ή ότι θα κλάνει πάντα αστραπές και θα ρεύεται κεραυνούς.
Ας πάει να θρονιαστεί στον Όλυμπο, δίπλα στους άλλους θεϊκούς/ες Κ.
Εδώ " χάμου " ( και με το " χάμου " εννοώ την Γη και όχι ένα forum ) μάλλον αρκετοί/ες Κ είναι θνητοί/ες και ίσως αυτό δεν τους κάνει λιγότερο Κ απ' τους προαναφερόμενους/ες Θεούς.
Η μόνη διαφορά τους - για μένα διαφορά, μην το ξεχάσω - είναι ότι οι θνητοί Κ, αργά ή γρήγορα θα πεθάνουν, όπως όλοι οι άνθρωπες. Τι να κάνουμε, shit happens  

 

Ευτυχώς που τα γραπτά μένουν και τα προσωπεία πέφτουν

 

Moderator's notice:

Ορισμένες από τις τελευταίες αναρτήσεις έχουν έντονα πολιτική χροιά και βλέπω ότι κάνουν άλλα μέλη να επιθυμούν να τοποθετηθούν ανάλογα και να πάρουν θέση.

Ζητώ ευγενικά να σταματήσει αυτή η ροή πολιτικής συζήτησης αλλιώς θα αναγκαστούμε να διαγράψουμε αναρτήσεις.

Ευχαριστώ