bdsm και κατοικίδια στο σπίτι .

Παρης!
Η χαρά του ιδιοκτήτη!  

 

Ένας πολύ αγαπημένος μου φίλος (ψυχιατρος μέσα σε όλα, από την παραγωγή στην κατανάλωση), έχει κατοικίδια φίδια. Είχε δυο μικρά καλιφορνεζικα που δεν δαγκώνουν, ένα κίτρινο και ένα ροζ, ένα μεγάλο (δεν θυμάμαι τώρα βόας, πύθωνας κάτι τέτοιο) και μια ταραντούλα. Λέμε να κάνουμε μια σκηνή, τα συζηταμε, θέλει να συμμετέχουν και τα «παιδιά», λέμε soft limits το μεγάλο φίδι και η αράχνη...

γινεται η σκηνή, όλα καλά, μαζεύουμε...μετά λίγη ώρα, λέω να φτιάξω κάτι να φάμε; Ναι...ανοίγω ψυγείο...τι έχεις στην κίτρινη σακούλα «μπιφτέκια», στην πράσινη; «Μπριζόλες», στην κόκκινη; «Ποντίκια για τα φίδια, φέρε να τα ταΐσεις»...

αν δεν έχετε δει φίδια να τρώνε τα εμβρυα ποντικιών, δεν έχετε νιώσει αηδία στην ζωή σας...

Για την ιστορία, νηστική έμεινα μια εβδομάδα...σαδιστές ρε φίλε σαδιστές...δεν έχουν τον θεό τους... 

 

Η πριγκηπισα μου και μονο που βλεπει τα κροσια του φλογγερ, τα γαβγιζει! Φοβαται οτι κανουν κακο στον αγαπημενο της και παει και καθεται πανω στην κοιλια του! Τα σκυλακια συνεννοουνται μεταξυ τους!

 

Είχα πολλά χρόνια σχέση με μια Ψυχή που χε γατιά και σκυλιά στο σπίτι. Παντού. Σε καναπέδες και κρεβάτια. Μέρες μετά, έφτυνα τρίχες.

Σκυλιά και γατιά έχω κι εχω κι εγώ. Θα μου πεις, τη σκύλα μου την έβαζα στ αυτοκίνητο και αλωνιζαμε στα βουνά της Αττικής. Αλλά στ αυτοκίνητο δεν έβαζα την άλλην, χωρίς ρούχα, να τρώει τις τρίχες της σκύλας.

Να τ αγαπάμε τα ζωάκια, αλλά όταν είναι η ώρα να ρίχνουμε φλογγερ και κερί, ας πάνε μια βόλτα.

 

Τεραστιος τριχωτος ποιμενικος. Οταν ανεβαινει στο κρεβατι ειναι σαν να εχεις ακομα ενα ατομο. Ευτυχως στην επιμαχη φαση απομακρυνετε διακριτικα, στο τελος ξαναερχεται να μυρισει τα παντα!

 

Γάτος που έτσι και γίνει το λάθος να εμφανιστεί σχοινί τελος, δεν παίζει δέσιμο με τίποτα.