BDSM και (πιθανή) αποποινικοποίηση...

Ευχαριστώ.

 

IANAL αλλά μια σύμβαση μπορεί από το δικαστήριο να προσβληθεί ως παράνομη ή καταχρηστική και αυτό μπορεί να γίνει και αυτεπάγγελτα.

Δεν μπορώ πχ να υπογράψω συμφωνία με τον οποιονδήποτε να με δολοφονήσει, καμία δική μου δήλωση και καμιά υπογεγραμμένη συμφωνία δεν θα τον γλυτώσει από την δίωξή του για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

 

Το κάλυψα αυτό το ενδεχόμενο στο ίδιο ακριβώς post από όπου προέρχεται το quote.

 

Σχολικές εκδρομές: Οι υπεύθυνες δηλώσεις των γονέων δεν έχουν νομική ισχύ, υπεύθυνοι είναι εκπαιδευτικοί



.....στην περίπτωση που κάτι πάει στραβά δείχνουν σε ποιον καταλογίζεται η ευθύνη, αν υπάρχει και ποιος είναι ο βαθμός. ......

 

Indeed, mea culpa.

 

Η άσκηση βίας από έναν πολίτη σε άλλον ανεξαρτήτως συναίνεσης είναι παράνομη και τιμωρείται.
Σύνταγμα της Ελλάδος: Αρθρο 7: (Καμιά ποινή χωρίς νόμο, απαγόρευση βασανιστηρίων) παράγραφος 2.

"2. Tα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει."

Στις δημοκρατίες το μονοπώλιο άσκησης βίας έχει το κράτος που πρέπει να την ασκεί υπο συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις που να ικανοποιούν τις δημοκρατικές εγγυήσεις προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων.

 

«Όπως νόμος ορίζει».

Key phrase right there.

Ακόμη και το Σύνταγμα ορίζει εξαίρεση για τον «εαυτό» του αφού δικαιολογεί την αντίσταση με κάθε μέσο αν αυτή γίνεται για να αποτραπεί ή κατάλυσή του.

There’s always nuance.

 

Αυτό δεν έχει σχέση με το θέμα της συζήτησης που εξελίσσεται εδώ. Τα πράγματα είναι απλά. Οι πρακτικές άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας οι πρακτικές ταπείνωσης εξευτελισμού κλπ. παραβιάζουν τον νόμο. Είναι παράνομες και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν. Τώρα το τι συμφωνούν και αποδέχονται και σε τι συναινούν δύο ή περισσότεροι εραστές μεταξύ τους είναι μια άλλη υπόθεση, παράλληλη με το νομικό πλαίσιο προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων. Πάντα βέβαια υπάρχει το ενδεχόμενο αυτοί οι κατά κανόνα παράλληλοι δρόμοι να συναντηθούν. Χαρακτηριστική η περίπτωση Βαγιωνή.

 

@Incomplete_

Κατανοώ την σκέψη σας και είναι εύλογη και κατ εμέ έγκυρη. Ένα καίριο ερώτημα είναι αν η συναίνεση θα μπορούσε να άρει τον αξιόποινο χαρακτήρα των πρακτικών που ασκούνται στο πλαίσιο του βδσμ.

 

Nope. At best, μπορεί να αξιολογηθεί/συνυπολογιστεί. Όπως π.χ. η πρόθεση.

 

Με τον παρόντα ΠΚ, ναι, αν το ερώτημα ήταν τί ισχύει σήμερα. Αλλά το ερώτημα του νηματοθέτη είναι αν ήρθε η ώρα αυτό να αλλάξει αναφορικά με το βδσμ. Η συναίνεση θα μπορούσε υπό προυποθέσεις, να είναι ένας όρος άρσης του αξιόποινου.

 

Τεχνικώς, μπορούμε να νομοθετήσουμε ό,τι θέλουμε. Αν συμφωνήσουμε (σε κοινωνικό επίπεδο) ότι η συναίνεση αρκεί για άρση του αξιόποινου και νομοθετήσουμε αναλόγως, τέλος.

Πρέπει όμως; Είναι φρόνιμο; Μιλάμε για μια αλλαγή με δυναμική να εξυπηρετήσει μικρό ποσοστό του πληθυσμού και να εκθέσει σε κίνδυνο μεγαλύτερο από αυτό το ποσοστό, αφού ισχυρισμοί περί συναίνεσης μπορούν εύκολα να εκφυλιστούν σε "he said, she said" και να μη βγαίνει άκρη. Αξίζει το ρίσκο; Και πάλι θα πόνταρα σε συμβάσεις για να χωριστεί κάποια διαφορά στη μέση.

Γενικά τα αρχικά ερωτήματα είναι all over the place (λογικό μεν, μιας και δεν έχουν όλοι βίτσιο με νομικά, αλλά δεν διευκολύνει). Ακόμη κι εκείνο για το αν η υπό συνθήκη αποποινικοποίηση συγκεκριμένου είδους βίας θα προστατεύσει το BDSM, διότι προϋποθέτει πως το BDSM α) είναι ένα πράγμα με πολύ συγκεκριμένο ορισμό και αυτονόητη σύνδεση με βία και β) πως χρίζει προστασίας.

Το πώς διασφαλίζεται ότι οι πρακτικές είναι συναινετικές, δεν είναι καν μυστηριώδες νομικό θέμα. Με συναίνεση και την καταγραφή της διασφαλίζεται. Αυτό είναι ξέχωρο από το αν το νομικό πλαίσιο ενδιαφέρεται να για την ύπαρξη συναίνεσης.

Όλο αυτό είναι ενδιαφέρον μεν, αλλά ιδιαίτερα πολύπλοκο για να ξεκινάμε με κάποιες ιδέες ως αυτονόητες κι επαρκώς ορισμένες όπως π.χ. πως κάθε βία είναι παράνομη βία ή πως υπάρχει απόλυτη νομική εξασφάλιση σε οτιδήποτε.

Πρώτα πρέπει να δούμε όχι μόνο τι ισχύει αλλά και για ποιο λόγο ισχύει, αν αφήνει ήδη περιθώρια (π.χ. είναι το BDSM θέμα ανάπτυξης και έκφρασης της προσωπικότητας ή όχι , ύστερα να βάλουμε στόχο και να κατανοήσουμε τι μας χωρίζει από αυτόν, γιατί κι αν η αλλαγή που θέλουμε να πετύχουμε μπορεί να έχει δυσανάλογα αρνητικές επιπτώσεις.

I love this, but it's going nowhere without our doing some intense collective homework first.