Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

BDSM σχέσεις χωρίς συναίσθημα - liaisons pornographiques;

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 31 Μαρτίου 2012.

  1. gaby

    gaby Guest

    @Mind'n'Flesh

    η σχέση στην οποία αναφερόμουν ήταν χωρίς συναίσθημα, στις ελλείψεις περιλαμβανόταν ο έρωτας ο οποίος στην προκειμένη φαινόταν ότι ήταν το κρίσιμο. Fuck     

    @camera_obscura

    και βέβαια υπάρχει τυπολογία σχέσεων και ερώτων, ο καλός γιατρός Ματθαίος Γιωσσαφάτ έχει εξόχως πειστικές τυπολογίες και για τα δύο στο "Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί;"

    Αλλά τι θα μπορούσε να πει κανείς για μια συνθήκη που δεν είναι σχέση αλλά κατάσταση, εκτός του να κλείσει το κεφάλαιο όμορφα γιατί οι καταστάσεις έχω την εντύπωση ότι το έχουν να είναι one off;
     
  2. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art







    Οργανωμένη κοινωνία, οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις.

    Μα αφού είναι οργανωμένες, πώς είναι σχέσεις;

    Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος, πώς να οργανώσεις τα συναισθήματα...
     
  3. lexy

    lexy .ti.va.

    Η αναγνώριση και τοποθέτηση όποιου συναισθήματος, δεν προϋποθέτει εσωτερική "οργάνωση"; Μοιάζουν να εμφανίζοντσι "αυθόρμητα" μα κσθόλου έτσι δεν είναι. Δεν φυτρώνουν, καλλιεργούνται.

    Είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν και να οριοθετηθούν, διαφορετικά ονομάζεις τον ενθουσιασμό, έρωτα, τη χαρά, ευτυχία, τη λύπη, θλίψη κ.λ.π κ.λπ...
     
  4. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    και συνεχίζει: ''κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να παίξουμε και να χαρούμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας...''
     
  5. Aς μιλήσουμε για συκώτια, χολές, πάγκρεας.
    Κι αυτά έχουν αισθήματα...
     
  6. lexy

    lexy .ti.va.

    Ναι, πράγματι. Συμφωνώ.

    Η λήθη των συναισθημάτων είναι κάτι πολύ διαφορετικό, όμως, από την αναγνώρισή τους και την εντός μας οργάνωσή τους. Όχι;
     
  7. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    @lexy για τους δικούς σου λόγους, επιμένεις στην οργάνωση της ελευθερίας των συναισθημάτων, από την άλλη εγώ αναρωτιέμαι, τι σόι ελευθερία είναι αυτή;
     
  8. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    κάνουμε τα πράγματα πολύ πιο πολύπλοκα από ότι πραγματικά είναι, αντί να ζήσει κανείς χώρις πρέπει και μη, βάζει όρια, κουτάκια, γιατί νομίζει ότι αυτά του δίνουν ασφάλεια. Πόσο πολύ ανασφαλής και ματαιόδοξος αυτός ο κανείς..
     
  9. Εσύ κι εγώ, με βήμα αργό
    νύχτα περπατήσαμε μαζί...

    Νιώθω λίγο Λάκης Κομνηνός. Άντε και λίγο Χρόνης Εξαρχάκος "to know us better"
     
  10. O μόνος τρόπος να οργανώσεις το χάος είναι να το ζήσεις.
    Φρήντριχ Πελέας
     
    Last edited: 2 Νοεμβρίου 2015
  11. lexy

    lexy .ti.va.

    Δεν επιμένω. Είναι προσωπική θεώρηση και αντίληψη.

    Βρίσκω απέραντη ελευθερία στο να μπορώ να κατανοώ και να ονοματίζω αυτό που νοιώθω ως αυτό που είναι και όχι ως εκείνο που χρειάζομαι.
     
  12. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    Έχουμε βαλθεί ν' αρνούμαστε τα συναισθήματα, αναγνωρίζοντας σε αυτά μόνο τον έρωτα, την αγάπη..

    αλήθεια πώς γίνεται μία bdsm σχέση, χωρίς άγχος, ικανοποίηση, ευχαρίστηση, αμηχανία, εμπιστοσύνη..

    και αυτά συναισθήματα είναι, αναρωτιέμαι ξανά, πώς ζεί κανείς χωρίς συναισθήματα;