BDSM AND DRUGS

Mια ιστοριούλα…. με τίτλο ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΦΗΜΕΣ (ταιριάζει με κάποια από τα όσα διάβασα στο παρών thread)


Γερμανία, Μάρτιος '14, περασμένες 11 νυχτερινή εντός ειδικού SM χώρου (σχετικά αργά για το μέρος που μας φιλοξενεί, κατά δήλωση του ιδιοκτήτη την πρώτη μέρα της άφιξης Μ/μας). Μισή ώρα νωρίτερα, γύρω στις 10 και 30 (το δείπνο έχει, ήδη, λάβει τέλος από τις 9 και 30, περίπου), οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι στο χώρο περνούν την ώρα τους με αναρίθμητα rope sessions, κάτω από τα 20 και βάλε points του ταβανιού. Στις 12 τα μεσάνυχτα θα πρέπει να έχουν κλείσει όλα τα φώτα και όλοι οι παρευρισκόμενοι να έχουν πέσει για ύπνο - ο ιδιοκτήτης απουσιάζει όμως.


Ο αρκετά διάσημος rigger Ρ (συνάμα αμφιλεγόμενος από διάφορες "βρώμικες" φήμες που έχουν βγει για το άτομό του) και η εξ' ίσου διάσημη μ (φέρελπις στο topping με τα σχοινιά, αλλά καθ' όλα έμπειρη στο bottoming από αυτά και από διάφορες άλλες "βρώμικες" φήμες θεωρούμενη ως protege του ιδιοκτήτη) συναντούν ο ένας τον άλλο μετά από 2 χρόνια (και οι 2 ένα εκρηκτικό ζευγάρι στο παρελθόν, πλέον απλοί γνωστοί - αν όχι εχθροί θα μπορούσε να πει κανείς).


Είναι η πρότελευταια μέρα διαμονής όλων των παρευρισκομένων και όλοι αρχίζουν να νιώθουν κούραση. Σίγα-σιγά, το ένα μετά το άλλο, τα διάφορα ζευγάρια εντός του χώρου αρχίζουν να μαζεύουν τα "συμπράγκαλά" τους. Ο Ρ και η μ έχουν κάτσει σε κάποια από τις κολώνες του τεράστιου loft και κουβεντιάζουν εδώ και κάνα 10λεπτο (άγνωστο το τι), αλλά όχι επιθετικά μεταξύ τους (όπως θα ήθελαν οι διάφορες κακές "γλώσσες").


Ξαφνικά πετάγονται και οι 2 σαν ηλεκτρισμένοι και ανακοινώνουν στους υπόλοιπους ότι θα κάνουν ένα Κinbaku session συμφιλίωσης μαζί για τελευταία φορά (αποχαιρετιστήριο). Όσοι θέλουν μπορούν να το παρακολουθήσουν, ασφαλώς, αλλά η καταγραφή του ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ (μόνο 2 άτομα έχουμε δικαίωμα να το καταγράψουμε, αλλά να μην το δημοσιοποιήσουμε ΠΟΤΕ- ανάμεσά τους κι εγώ). Όλοι ξεχνούν την κούραση της εντατικής ημέρας (φουλ σεμινάρια) και παίρνουν γρήγορα θέσεις οκλαδόν, με την ενέργεια ενός αδηφάγου "φίλαθλου" κοινού που είναι έτοιμο να παρακολουθήσει ένα ματσάκι ποδόσφαιρου ανάμεσα σε 2 ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ. Ανάμεσα στο πλήθος και η νυν του Ρ ή μικρόσωμη α (θορυβημένη εμφανώς, αλλά δεν βγάζει τσιμουδιά) .


Το πρώην ζευγάρι παίρνει θέσεις γονατιστό (ο Ρ πίσω από την μ), κάτω από το μακρύ αιωρούμενο μπαμπού πάνω από τα κεφάλια τους (no rings, no binners, traditional style). Η μ κλείνει τα μάτια και ο Ρ την πιάνει από τους ώμους, τα χέρια της πεσμένα στο έδαφος. Με αργές κινήσεις, τα χέρια του Ρ αρχίζουν να κατευθύνονται στο λαιμό της μ και τα δάχτυλά του, τυλίγονται γύρω του σαν πλοκάμια χταποδιού και σφίγγουν-σφίγγουν-σφίγγουν. Το πρόσωπο της μ αρχίζει να αλλάζει χρώμα, ενώ ο Ρ έχει, ήδη, κολλήσει το στόμα του στο αυτί της και ψιθυρίζει (ένας Θεός ξέρει τι μπορεί να τις αραδιάζει μέσα στο τύμπανο).

Η μ χαμογελάει με χρώμα προσώπου ultraερυθρό. Έχουν περάσει γύρω στα 2 λεπτά όταν η μ σηκώνει τα πεσμένα χέρια της γύρω από τα δάχτυλα του Ρ που ακόμα σφίγγουν-σφίγγουν-σφίγγουν. Στην τσίτα ο Ρ αφήνει τα χέρια του από το λαιμό της μ και πιάνει τα χέρια της απ' τους καρπούς. Με μια γρήγορη κίνηση τα φέρνει πίσω από την πλάτη της. Με μια δεύτερη κίνηση του δεξιού χεριού (με το άλλο κρατάει ακόμα τα χέρια) πιάνει ένα δεματάκι 7μετρο σχοινί (από τα πολλά που είναι στο πλάι τους) και με μια τρίτη δαγκώνει την άκρη του που προεξέχει σαν την περόνη χειροβομβίδας. Το διπλωμένο στα δυο κομμάτι ξεδιπλώνεται και σκάει στο έδαφος, με τον χαρακτηριστικό γδούπο, ενή η άκρη του έχει ήδη δημιουργήσει "θηλειά" γύρω από τους καρπούς της μ. Η τελευταία ανοίγει το στόμα της και κλείνει τα μάτια, έχοντας μια έκφραση ηδυπάθειας ζωγραφισμένη στο βλέμμα, παρόμοια με εκείνες που έχουν οι ζωγραφιστές οδαλίσκες του Ένγκρ. Ο Ρ με δυο βίαιες εκτινάξεις του σώματος περιτυλίγει με το υπόλοιπο σχοινί τα μπράτσα και το θώρακα (οριακά στο ύψος του κερκιδικού) της μ (δεν χαλαρώνει το σφίξιμο των περασμάτων με τα χέρια του, όπως είναι σοφό για τους πολλούς - ο ΜasterAndreasαν το έβλεπε θα ρώταγε αν γάμησε κάνα νεύρο μετά). Σιγουρεύει τον δεσμό και τελειώνει με το πρώτο κομμάτι σχοινιού…βουτά εκστασιασμένος το δεύτερο και σηκώνεται όρθιος…


Flashforward (πάμε μπροστά το χρόνο) 50 λεπτά (ίσως και περισσότερο)


Ο Ρ έχει σηκώσει την μ σ’ ένα εναέριο (επίπονο σε βαθμό ασφυξίας για τον μέσο όρο) gyaku-ebi (στάση μπρούμυτα με το θώρακα να κοιτάει το έδαφος και τα πόδια ψηλότερα από αυτόν), έχει φρενιάσει και από τα χείλη του βγαίνουν διάφορες ατάκες: I‘mtheMasteroftheGyaku-ebi’sbitch! (κάντε μόνοι σας την μετάφραση). Η μ έχει αρχίσει να κακαρίζει από τα γέλια (ντεκαβλέ θα έλεγαν οι ντόπιοι, αλλά ας παραμείνουμε ψύχραιμοι), πριν μέτρα από σχοινιά της καλύψουν το στόμα και τα μάτια. Τα τελειώματα σιγουρεύονται στο πίσω μέρος του κώλου της. Ο Ρ, πετάει φλόγες από τα μάτια και βουτάει το 8ο κομμάτι σχοινιού. Το ξεδιπλώνει, ακουμπά το κεφάλι του δίπλα στο δικό της και ενώ με το ένα χέρι κρατάει το σχοινί, με το άλλο ακουμπά την μ σε κάποιο σημείο του σώματος που υπάρχει ένα tattoo.


Remember what this means little bitch? Την ρωτάει, αλλά εκείνη δεν μπορεί να απαντήσει. Έχει σηκώσει (σπάζοντας υπερβολικά την μέση) την λεκάνη της, εμφανέστατα προκλητική (ωστόσο, λίγοι θα ξέρουν ότι σε αυτή την στάση το να σηκώσει κάποια την λεκάνη της βοηθάει στην κατανομή του βάρους, ελαφρά).

Η νυν του Ρ, έχει βουρκώσει, καθώς παρακολουθεί (από ζήλεια ή κάτι άλλο άραγε?), ενώ κάποιοι από την ομήγυρη έχουν αρχίσει χαμηλόφωνα χολώδη σχόλια: ThefuckingBastard! το ένα, Ηeistrippingbadly!, το άλλο, Helostit!, το τρίτο, Shedeservedit!, το τέταρτο, Nosheistakingherrevenge! το πέμπτο διαψεύδει το τέταρτο, Heisdrunkheshouldn’t’thavedonethis! (και πράγματι, νωρίτερα κατά το δείπνο, ο Ρ είχε κατεβάσει ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί στην καθισιά του, πράγμα που είναι η αδυναμία του, όντας γερός πότης κατ’ ομολογία και του ιδίου – εξ’ άλλου, λίγοι γνωρίζουν ότι οι πιο famousNawashiτης Ιαπωνίας είναι τρελοί πότες) το έκτο, Ηeisobviouslyspaced! το έβδομο.


Εντωμεταξύ, ο ιδιοκτήτης του χώρου, έχει καταφέρει να ξεγλιστρήσει, ανάμεσα στο πλήθος που απορροφημένο με το θέαμα δεν τον έχει πάρει πρέφα (δεν κάθεται, αλλά με σταυρωμένα χέρια παρατηρεί, το βλέμμα ψυχρό και αυστηρό).


Ο Ρ με το σχοινί που έχει περισσέψει τυλίγει-τυλίγει-τυλίγει και σφίγγει-σφίγγει-σφίγγει, γύρω από τις ήδη υπάρχουσες γραμμές αιώρησης (1 στο θώρακα, και 2 στα πόδια), οι οποίες έχουν συγκλίνει σε μια μοναδική και σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν είναι έτοιμες να κοπούν από την πίεση. Η μ, ένα σώμα χωρίς ταυτότητα πλέον, σαν κάμπια σε κουκούλι από σχοινιά, μουγκρίζει από πόνο σε κάθε κίνηση του Ρ.


FlashForward (10 λεπτά μετά τις 12 τα μεσάνυχτα)


Ο Ρ, ποτάμι από τον ιδρώτα, αλλά με ένα σαρδόνιο χαμόγελο επιτυχίας στην μάπα του, λύνει ένα-ένα τα κομμάτια που έχει δέσει (είναι αρκετά δύσκολο να βρει τις άκρες από το καθένα μιας και όλα έχουν γίνει μάζα). Η μ αρχίζει να αποκαλύπτεται ξανά με εμφανή τα σημάδια σε όλο της το σώμα – τα χέρια είναι μπλαβή. Μένει τελικά κρεμασμένη μόνο από τον ένα αστράγαλο (αρκετά επίπονο για κάποια μέση bottom) και ξεσπά, για άλλη μια φορά, σε ένα παρανοϊκό κακάρισμα γέλιου (Από άμυνα? Επιτηδευμένα?). Ο Ρ γελάει επίσης (συμπαρασυρόμενος ίσως?), καθώς την προσγειώνει στο έδαφος. Την παίρνει αγκαλιά και την σφίγγει (ακούμε κάτι σαν κλαυσίγελο να βγαίνει και απ΄ τους 2). Και οι 2 γονατιστοί και εξουθενωμένοι όπως μετά από μια μάχη.


Το πλήθος δεν χειροκροτεί κατευθείαν. Κάποιες από τις κοπέλες κλαίνε (μαζί και η νυν του Ρ). Κάποιοι άλλοι (ανάμεσά τους και ο protégé του Ρ από την Ρουμανία, ένα 25χρονο παλληκάρι με την γοητεία ενός νεαρού Ηannibal– τις προηγούμενες μέρες χρησιμοποιούσε άπειρες κοπέλες για «bunnies» του και όλες κατέληγαν στο έδαφος μετά από ώρα, σχεδόν πνιγμένες, χωρίς, ωστόσο, να παραπονεθούν) χαμογελάνε σαρδόνια «κάτω από τα μουστάκια τους».


Το πρώτο χειροκρότημα διακόπτετε απότομα από ένα άλλο ακόμα πιο βίαιο και από την άγρια φωνή του ιδιοκτήτη του χώρου: Pickupeverythingandgotosleep, NOW, showisover. Υοu were all supposed to be in bed by now.


Με γρήγορες κινήσεις, το κοινό τα μαζεύει τρομαγμένο (χεσμένο θα λεγε κανείς) και πάει να πάρει θέση στα κρεβάτια του. Το ίδιο και ο Ρ που, αν και ζαλισμένος και με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, ψάχνει να βρει το νυν ταίρι του. Η μ τρώει μια άγρια κατσάδα (στην Μητρική της Γλώσσα κι όχι στα Αγγλικά) από τον ιδιοκτήτη για κάνα δεκάλεπτο, πριν αποχωρήσουν με την σειρά τους στο δωμάτιό του (την άλλη μέρα, κάποιες «βρώμικες» φήμες θα πουν για ζήλεια).

 

απόλυτα σύμφωνος με αυτά που είπες..