BDSM on the side

@elfcat , τελευταία συμφωνώ με τις απόψεις σου. Για να προλάβω τυχόν ανησυχία σου για την πνευματική σου κατάσταση, δηλώνω πως εγώ είμαι εκείνος που μετακινήθηκε από τις αρχικές του θέσεις περί bdsm  

Εάν δε νιώθω άνετα εντός του bdsm πλαισίου, η επιλογή "πιέζομαι για να χωρέσω" είναι εξ ίσου άκυρη με την επιλογή "ξεχειλώνω το πλαίσιο ώστε να χωράει και τη θεία μου την Ευτέρπη". Από την αρχή εκδήλωσα την αντίθεσή μου σε πλαίσια και κανόνες, εφ' όσον αυτοί υπηρετούν τη συμμόρφωση αντί να διευκολύνουν την έκφραση. Παρ' όλα αυτά, bdsm χωρίς κανόνες μπορεί να είναι κοστούμι στα μέτρα μου (όμορφο και βολικό), αλλά bdsm δεν είναι. Αν επομένως διαπιστώσω ότι δε μου κάνει, απλά φεύγω.

Αν είναι σωστή η διαπίστωσή σου περί αντιμετώπισης του γάμου ως ιερή αγελάδα σε ένα φόρουμ εναλλακτικού ερωτισμού, μάλλον πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή: "βου και α, βα"

 

Αγάπη και μαχαίρα... It's getting really kinky    

Θα ήθελα πολύ, αν το θέλει και ο νηματοθέτης και οι συνομιλητές να μου απαντήσει ο πρώτος στο ερώτημα "τι είναι το BDSM;". Τον προσωπικό σας ορισμό ζητώ @AndreDelastrange .

 

Μουσικό διάλειμμα.....

 

Η ανθρώπινη κοινωνία ακολουθεί μια πορεία από το απλό στο σύνθετο, ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης του φαινομένου που ονομάζεται "πολιτισμός", δηλαδή ενός συνόλου ιδεών, επεξεργασιών, πρακτικών και τεχνικών που αλλάζουν τη ζωή του homo sapiens και το είδος το ίδιο. Αυτή η πορεία, εξεταζόμενη από μια συγκεκριμένη πλευρά της μπορεί να περιγραφεί ως μια πορεία από το αυθόρμητο στο συνειδητό, δηλαδή, από εκεί που τον πρώτο λόγο τον είχε το ένστικτο και η ανάγκη, κινούμαστε προς ένα κόσμο που τον πρώτο λόγο έχει η λογική επεξεργασία και η επιλογή. Για παράδειγμα, εκεί που σήκωνες το πρώτο φρούτο που βρήκες μπροστά σου για να μπαζώσεις το στομάχι σου πλέον έχουμε τη δυνατότητα να φάμε διάφορα περίπλοκα ως προς την παρασκευή και τα συστατικά τους φαγητά και μάλιστα τη δυνατότητα να κάτσουμε να σκεφτούμε ποιά φαγητά θέλουμε να τρώμε και ποιά όχι.

Για μένα λοιπόν το BDSM είναι η αντανάκλαση αυτής της πορείας στο πεδίο του ερωτισμού. Να πω εδώ ότι για μένα το BDSM σαν umbrella term είναι λίγο δυσλειτουργικό καθώς χρησιμοποιείται για να περιγράψει δυο διαφορετικά πράγματα: τον χώρο του συνειδητού ερωτισμού γενικά (που περιλαμβάνει και τους kinks και pervs) και τις TPE σχέσεις που είναι διαφορετικό ποιοτικά πράγμα. Πέρα όμως από τη λεπτή αυτή διαφοροποίηση, το BDSM για μένα είναι το πεδίο του συνειδητού ερωτισμού γενικά, σε αντίθεση με το vanilla ερωτισμό που είναι εν πολλοίς αυθόρμητος, δηλαδή την/τον είδα, μου άρεσε, πηδηχτήκαμε σαν τα ζώα (pun intented). Ο άνθρωπος που εξασκεί το BDSM δηλαδή είναι ένας άνθρωπος που επεξεργάστηκε λογικά και συνειδητά τα ερωτικά του θέλω και κατέληξε να διαμορφώσει μια συνειδητή προσωπική ερωτική ταυτότητα και στη συνέχεια αναμετράται με την προσπάθεια ικανοποίησης των θέλω αυτών.

Νομίζω λοιπόν ότι η υποχρέωση ενός BDSMer απέναντι σε ένα vanilla άτομο με το οποίο μπορεί να συνδέεται ερωτικά είναι να προσπαθήσει να το βοηθήσει να συνειδητοποιηθεί και αυτό ερωτικά, αναλαμβάνοντας το κόστος το αποτέλεσμα της συνειδητοποίησης αυτής να τον αποκλείει από τη (νέα) ερωτική ταυτότητα του πρώην vanilla. Διαφορετικά, αν ένα άτομο που έχει συνειδητοποιήσει διάφορα πράγματα για τον εαυτό του δεν λειτουργεί στη βάση αυτών των συνειδητοποιήσεων, νομίζω ότι προδίδει τον εαυτό του και τις ίδιες τις συνειδητοποιήσεις του. Ή απλώς υποδύεται τον BDSMer προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των ερωτικών του συντρόφων.

 

Oλίγον χύμα και με απ' όλα...

Η όποια συνειδητότητα σε όποιο θέμα παίρνει καιρό...
Η συνειδητότητα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, δεν είναι εξαρτημένο αντανακλαστικό.
Τα ένστικτα, τα ορμέμφυτα, οι τάσεις και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, σκέτα ή με ολίγη, πα να πουν τίποτε-νάδα-νιξ...
Είναι όμως εξαιρετικά χρήσιμα σε μια προσέγγιση πρετ-α-πορτέ με σεβασμό στον πλασιέ και τον σχεδιαστή του ...μοντελακίου και μια χαρά είναι.

Η εξέλιξη της πάρτης μας είναι ένα πράμα που αφορά κι έχει να κάνει με μας.
Φυσικά και παίζουν και άλλοι στο παιχνίδι μας, όπως κι εμείς παίζουμε στο παιχνίδι αλλωνώνανε.
Αν όμως περιμένουμε να ψωνίσουμε "δυο κιλά εξέλιξη και τα ρέστα φινίρισμα" από το οποιοδήποτε άτομο, είμεθα επεικώς κόπροι.

Στο φινάλε "τον κολυμπητή σαν βγαίνει από τη θάλασσα τον κόβεις, όχι όταν μπαίνει"...
Όσοι κολυμπάνε, έχουν κάτι να πουν, όσοι δεν, απλά λένε πως έχει κύμα, φυσάει κι έχει τσούχτρες...
Τι να είχε δηλαδής? Μπελούγκα, φασιανό σαλμί, δυο κρασά και καμπανίτη με το επιδόρπιο..?
Βέβαια είναι μάλλον άκομψο να πέφτει κράξιμο, ΟΚ, αλλά και το κράξιμο εκπαίδευση είναι και όσο νάναι βοηθάει τα άτομα που δεν μασάνε επί της ουσίας...

Για τα άτομα που αρθρώνουν τον λόγο τους σαν της μυλωνούς τον κώλο, η παροιμία "κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες" αποτελεί χλεύη και φτωχή ειρωνία.
Καλύτερα θα άρμοζε στην περίπτωσή τους το "σιγά μην σκίσεις κανά καλσόν"...
Καταλαβαίνω πως δεν είναι εύκολο...
Αλλά τόση κλαψομουνίαση?
Νισάφι πια..!

 

@AndreDelastrange
υποστηρίζετε, αν αντιλαμβάνομαι σωστά, πως ο βανίλα είναι εξ'ορισμού μη συνειδητοποιημένος ερωτικά-τουλάχιστον;
Όποιος δεν επιθυμεί να είναι κάτω από την ομπρέλα του BDSM είναι ένας κακός αστός;

 

Καταλαβαίνω την αναγκαιότητα να συνάδει η μορφή με το περιεχόμενο, αλλά μήπως να κάνουμε καμιά έκπτωση μέχρι να συνεννοηθούμε λίγο και μετά ξαναγυρίζουμε στο ύφος του Εφέσιου;

Εκ του δικού μου ορισμού, όχι εξ ορισμού γενικώς. Ως προς το δεύτερο όχι, απλώς κατ' εμέ είναι το προηγούμενο μοντέλο, πλέον υπάρχει και η καινούρια κολεξιόν.

 

Δλδ;  

 

Είδα στην κρυστάλλινη σφαίρα μου ότι στο μέλλον θα είμαστε όλοι BDSMers

 

διάβασε γύρω σου. Το μέλλον είναι εδώ  

 

Επική ατάκα, να καταγραφεί κάπου, γιατί πολλά & διάφορα είναι στη μόδα, το τι λανσάρει ο καθένας από εμάς είναι το ζήτημα.  

 

Τρομακτικό.